ਜਾਣ-ਪਛਾਣ
ਤੇਰਾ ਬਚਨ ਮੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਲਈ ਦੀਪਕ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਰਾਹ ਲਈ ਚਾਨਣ ਹੈ
(ਜ਼ਬੂਰ 119:105)
ਬਾਈਬਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਬਚਨ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਡੇ ਕਦਮਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਫੈਸਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਕਰਨੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸ ਜ਼ਬੂਰ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਸਦਾ ਬਚਨ ਸਾਡੇ ਪੈਰਾਂ ਲਈ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਫੈਸਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੀਪਕ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਬਾਈਬਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ, ਪੁਰਸ਼ਾਂ, ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਲਿਖੀ ਗਈ ਇੱਕ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਚਿੱਠੀ ਹੈ। ਉਹ ਦਿਆਲੂ ਹੈ; ਉਹ ਸਾਡੀ ਖੁਸ਼ੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਹਾਉਤਾਂ, ਉਪਦੇਸ਼ਕ, ਜਾਂ ਪਹਾੜੀ ਉਪਦੇਸ਼ (ਮੱਤੀ, ਅਧਿਆਇ 5 ਤੋਂ 7 ਵਿੱਚ) ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੜ੍ਹ ਕੇ, ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨਾਲ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਨਾਲ ਚੰਗੇ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਣ ਲਈ ਮਸੀਹ ਤੋਂ ਸਲਾਹ ਪਾਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਜੋ ਪਿਤਾ, ਮਾਂ, ਬੱਚਾ, ਜਾਂ ਹੋਰ ਲੋਕ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬਾਈਬਲ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਅਤੇ ਪੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਇਸ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਕੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰਸੂਲ ਪੌਲੁਸ, ਪਤਰਸ, ਯੂਹੰਨਾ, ਅਤੇ ਚੇਲੇ ਯਾਕੂਬ ਅਤੇ ਯਹੂਦਾਹ (ਯਿਸੂ ਦੇ ਸੌਤੇਲੇ ਭਰਾ) ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਹਾਉਤਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁੱਧੀ ਵਿੱਚ ਵਧਦੇ ਰਹਾਂਗੇ, ਇਸਨੂੰ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਕੇ।
ਇਹ ਜ਼ਬੂਰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਬਚਨ, ਬਾਈਬਲ, ਸਾਡੇ ਮਾਰਗ ਲਈ ਇੱਕ ਚਾਨਣ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਯਾਨੀ ਕਿ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਮਹਾਨ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਲਈ। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਉਮੀਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਦਿਸ਼ਾ ਦਿਖਾਈ, ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ: « ਇਹ ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਹੈ: ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ, ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸੱਚੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ, ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੂੰ, ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਭੇਜਿਆ ਹੈ, ਜਾਣਨ » (ਯੂਹੰਨਾ 17:3)। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਪੁਨਰ ਉਥਾਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੌਰਾਨ ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜੀਉਂਦਾ ਵੀ ਕੀਤਾ। ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪੁਨਰ ਉਥਾਨ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤ ਲਾਜ਼ਰ ਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਮਰਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯੂਹੰਨਾ ਦੀ ਇੰਜੀਲ (11:34-44) ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਇਸ ਬਾਈਬਲ ਵੈੱਬਸਾਈਟ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਪਸੰਦ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਕਈ ਬਾਈਬਲ ਲੇਖ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਿਰਫ਼ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ, ਸਪੈਨਿਸ਼, ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਅਤੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਵਿੱਚ, ਦਰਜਨਾਂ ਸਿੱਖਿਆਦਾਇਕ ਬਾਈਬਲ ਲੇਖ ਹਨ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਾਈਬਲ ਪੜ੍ਹਨ, ਇਸਨੂੰ ਸਮਝਣ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ, ਜਿਸਦਾ ਟੀਚਾ ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਨਾਲ (ਜਾਂ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ) ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਹੈ (ਯੂਹੰਨਾ 3:16, 36)। ਤੁਹਾਡੀ ਪਸੰਦ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਔਨਲਾਈਨ ਬਾਈਬਲ ਉਪਲਬਧ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਲੇਖਾਂ ਦੇ ਲਿੰਕ ਪੰਨੇ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਹਨ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਆਟੋਮੈਟਿਕ ਅਨੁਵਾਦ ਲਈ, ਤੁਸੀਂ ਗੂਗਲ ਟ੍ਰਾਂਸਲੇਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ)।
***
1 – ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦ ਦੇ ਜਸ਼ਨ
« ਖਮੀਰ ਵਾਲੀ ਪੁਰਾਣੀ ਤੌਣ ਨੂੰ ਸੁੱਟ ਦਿਓ ਤਾਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਨਵੀਂ ਤੌਣ ਬਣ ਸਕੋ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚ ਖਮੀਰ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਅਸਲ ਵਿਚ, ਪਸਾਹ ਦੇ ਲੇਲੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਹੈ »
(1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 5:7)
ਲੇਖ ਦੇ ਸੰਖੇਪ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਲਿੰਕ ਤੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦਗਾਰ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਸੋਮਵਾਰ, 30 ਮਾਰਚ, 2026 ਨੂੰ ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਵੇਗਾ
– ਖਗੋਲੀ ਨਵੇਂ ਚੰਦ ਤੋਂ ਗਣਨਾ –
ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਗਵਾਹਾਂ ਦੀ ਮਸੀਹੀ ਕਲੀਸਿਯਾ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਚਿੱਠੀ
ਮਸੀਹ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰੇ ਭਰਾਵੋ ਅਤੇ ਭੈਣੋ,
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸਦੀਪਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਬੇਖਮੀਰੀ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਅਤੇ ਪਿਆਲਾ ਪੀਣ ਲਈ ਮਸੀਹ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
(ਯੂਹੰਨਾ 6:48-58)
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦਗਾਰ ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਮਸੀਹ ਦੇ ਉਸ ਹੁਕਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਬਲੀਦਾਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਰਥਾਤ ਉਸਦਾ ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਲਹੂ, ਕ੍ਰਮਵਾਰ ਬੇਖਮੀਰੀ ਰੋਟੀ ਅਤੇ ਗਲਾਸ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ। ਇੱਕ ਖਾਸ ਮੌਕੇ ਤੇ, ਸਵਰਗ ਤੋਂ ਡਿੱਗੇ ਮੰਨ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਇਹ ਕਿਹਾ: « ਜੀਉਣ ਦੀ ਰੋਟੀ ਮੈਂ ਹਾਂ। (…) ਜੋ ਰੋਟੀ ਸੁਰਗੋਂ ਉੱਤਰੀ ਸੋ ਇਹੋ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਵਡਿਆਂ ਨੇ ਖਾਧੀ ਅਤੇ ਮਰ ਗਏ ਸੋ ਨਹੀਂ ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਇਹ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਦਾ ਜੀਉਂਦਾ ਰਹੇਗਾ” (ਯੂਹੰਨਾ 6:48-58)। ਕੁਝ ਲੋਕ ਇਹ ਦਲੀਲ ਦੇਣਗੇ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦਗਾਰ ਬਣਨ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਨਹੀਂ ਬੋਲੇ। ਇਹ ਦਲੀਲ ਉਸ ਦੇ ਮਾਸ ਅਤੇ ਲਹੂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਅਰਥਾਤ ਬੇਖਮੀਰੀ ਰੋਟੀ ਅਤੇ ਪੀਣ ਲਈ ਪਿਆਲਾ ਖਾਣ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ।
ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ, ਇਹ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਕਥਨਾਂ ਅਤੇ ਯਾਦਗਾਰ ਦੇ ਜਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅੰਤਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਫਿਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਸਾਹ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ (« ਮਸੀਹ, ਸਾਡਾ ਪਸਾਹ, ਬਲੀਦਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ » 1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 5:7; ਇਬਰਾਨੀਆਂ 10:1)। ਪਸਾਹ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਕਿਸ ਨੇ ਮਨਾਉਣਾ ਸੀ? ਸਿਰਫ਼ ਸੁੰਨਤ (ਕੂਚ 12:48)। ਕੂਚ 12:48, ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੁੰਨਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਨਿਵਾਸੀ ਪਰਦੇਸੀ ਵੀ ਪਸਾਹ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਪਸਾਹ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਾ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਲਈ ਵੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਸੀ (ਵੇਖੋ ਆਇਤ 49): “ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਪਰਦੇਸੀ ਟਿਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਉਹ ਯਹੋਵਾਹ ਲਈ ਪਸਾਹ ਮਨਾਉਣੀ ਚਾਹੇ ਤਾਂ ਉਹ ਪਸਾਹ ਦੀ ਬਿਧੀ ਅਤੇ ਉਹ ਦੀ ਰੀਤੀ ਅਨੁਸਾਰ ਮਨਾਵੇ। ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇੱਕੋ ਹੀ ਬਿਧੀ ਹੋਵੇ, ਪਰਦੇਸੀ ਲਈ ਵੀ ਦੇਸ ਦੇ ਜੰਮੇ ਹੋਏ ਲਈ ਵੀ » (ਗਿਣਤੀ 9:14)। « ਸਭਾ ਲਈ ਇੱਕੋ ਹੀ ਬਿਧੀ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਅਤੇ ਉਸ ਪਰਦੇਸੀ ਲਈ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਏਹ ਬਿਧੀ ਤੁਹਾਡੀ ਪੀੜ੍ਹੀਓਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਸਦਾ ਲਈ ਹੋਵੇ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਤਿਵੇਂ ਪਰਦੇਸੀ ਯਹੋਵਾਹ ਅੱਗੇ ਹੋ » (ਨੰਬਰ 15 :15)। ਪਸਾਹ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਾ ਇਕ ਜ਼ਰੂਰੀ ਫ਼ਰਜ਼ ਸੀ, ਅਤੇ ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਇਸ ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ, ਇਸਰਾਏਲੀਆਂ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਵਿਚ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਕਿਉਂ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਅਜਨਬੀ ਨੂੰ ਪਸਾਹ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ? ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮੁੱਖ ਦਲੀਲ ਜੋ ਮਸੀਹ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਤੋਂ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਮਸੀਹੀਆਂ ਲਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਧਰਤੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੈ, ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ « ਨਵੇਂ ਨੇਮ » ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਇਸਰਾਏਲ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਫਿਰ ਵੀ, ਪਸਾਹ ਦੇ ਮਾਡਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਗੈਰ-ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਪਸਾਹ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਮਨਾ ਸਕਦੇ ਹਨ… ਸੁੰਨਤ ਦਾ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਅਰਥ ਕੀ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ? ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ (ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 10:16; ਰੋਮੀਆਂ 2:25-29)। ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੁੰਨਤ ਨਾ ਹੋਣਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਮਸੀਹ ਦੀ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 7:51-53)। ਜਵਾਬ ਹੇਠਾਂ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਹੈ।
ਕੀ ਰੋਟੀ ਖਾਣੀ ਅਤੇ ਪਿਆਲਾ ਪੀਣਾ ਸਵਰਗੀ ਜਾਂ ਧਰਤੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ? ਜੇ ਇਹ ਦੋ ਉਮੀਦਾਂ ਸਾਬਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਮਸੀਹ ਦੇ, ਰਸੂਲਾਂ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਮਕਾਲੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਘੋਸ਼ਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ, ਅਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਸਵਰਗੀ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਫਰਕ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ, ਅਕਸਰ ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ (ਮੱਤੀ 19:16,29; 25:46; ਮਰਕੁਸ 10:17,30; ਯੂਹੰਨਾ 3:15,16, 36; 4:14, 35;5:24,28,29 (ਪੁਨਰ-ਉਥਾਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦਾ ਕਿ ਇਹ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਹੋਵੇਗਾ (ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਹੋਵੇਗਾ)), 39;6:27,40,47,54 (ਇੱਥੇ ਹਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹੋਰ ਹਵਾਲੇ ਜਿੱਥੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਸਵਰਗ ਜਾਂ ਧਰਤੀ ‘ਤੇ ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਵਿਚਕਾਰ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ))। ਇਸ ਲਈ, ਯਾਦਗਾਰ ਦੇ ਜਸ਼ਨ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਦੋ ਉਮੀਦਾਂ ਨੂੰ ਈਸਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਬੇਸ਼ੱਕ, ਇਹਨਾਂ ਦੋ ਉਮੀਦਾਂ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਅਤੇ ਪਿਆਲਾ ਪੀਣ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਬਾਈਬਲੀ ਆਧਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਯੂਹੰਨਾ 10 ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਕਿ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਾਲੇ ਮਸੀਹੀ, « ਹੋਰ ਭੇਡਾਂ » ਹੋਣਗੇ, ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਇਸ ਸਾਰੇ ਅਧਿਆਇ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਾਹਰ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਲੇਖ (ਹੇਠਾਂ) ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ, « ਦ ਅਦਰ ਸ਼ੀਪ », ਜੋ ਕਿ ਯੂਹੰਨਾ 10 ਵਿੱਚ ਮਸੀਹ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਅਤੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤਾਂ ਦੀ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਜਾਂਚ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਉਹ ਨੇਮਾਂ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਸੱਚੇ ਮਸੀਹਾ ਦੀ ਪਛਾਣ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। “ਹੋਰ ਭੇਡਾਂ” ਗ਼ੈਰ-ਯਹੂਦੀ ਮਸੀਹੀ ਹਨ। ਜੌਨ 10 ਅਤੇ 1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 11 ਵਿੱਚ, ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਬਾਈਬਲੀ ਮਨਾਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸਦੀਪਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਸੁੰਨਤ ਹੈ, ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਅਤੇ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਤੋਂ ਪਿਆਲਾ ਪੀਣ ਤੋਂ।
ਮਸੀਹ ਵਿੱਚ ਭਰਾਤਰੀ ਸ਼ੁਭਕਾਮਨਾਵਾਂ।
***
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦਗਾਰ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਸੋਮਵਾਰ, 30 ਮਾਰਚ,
2026 ਨੂੰ ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਵੇਗਾ
– ਖਗੋਲੀ ਨਵੇਂ ਚੰਦ ਤੋਂ ਗਣਨਾ –
ਪਸਾਹ ਦਾ ਮਤਲਬ ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦਗਾਰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰੀ ਮੰਗਾਂ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਹੈ: « ਇਹ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤਾਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ ਹੀ ਹਨ, ਪਰ ਅਸਲੀਅਤ ਮਸੀਹ ਹੈ » (ਕੁਲੁੱਸੀਆਂ 2:17; ਇਬਰਾਨੀਆਂ 10: 1)।
ਸਿਰਫ਼ ਸੁੰਨਤੀਆਂ ਹੀ ਪਸਾਹ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਮਨਾ ਸਕਦੀ ਸੀ: » ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦਰਮਿਆਨ ਕੋਈ ਗੈਰ-ਇਸਰਾਏਲੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਪਸਾਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਸੁੰਨਤ ਅਵੱਸ਼ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਫ਼ੇਰ ਉਹ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੋਰ ਸ਼ਹਿਰੀ ਵਰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਭੋਜਨ ਸਾਂਝਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਦੀ ਸੁੰਨਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਹ ਪਸਾਹ ਦਾ ਭੋਜਨ ਨਹੀਂ ਖਾ ਸਕਦਾ » (ਖ਼ਰੋਜ 12:48)।
ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਵਿਚ ਸੁੰਨਤ ਕਰਾਉਣ ਦਾ ਕੋਈ ਫ਼ਰਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਦਿਲ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਸੁੰਨਤ ਹੈ ਜੋ ਯਾਦਗਾਰ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਮੂਸਾ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਈ ਗਈ ਹੈ, ਖੁਦ: “ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਚਮੜੀ ਦੀ ਸੁੰਨਤ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਜ਼ਿੱਦੀ ਹੋਣਾ ਬੰਦ ਕਰੋ। ਕਿਉਂਕਿ ਯਹੋਵਾਹ, ਤੁਹਾਡਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੈ। ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰਾਂ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੂਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਭੂ ਹੈ » (ਸਾਰ 10:16,17 ; ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 15: 19,20,28,29 « ਅਪੋਲੋਫ਼ਿਕ ਫ਼ਰਮਾਨ »; ਰੋਮੀਆਂ 10: 4 « ਮਸੀਹ ਉਹ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਅੰਤ ਹੈ »)।
ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਅਧੀਨ, ਪੌਲੁਸ ਰਸੂਲ ਨੇ ਆਤਮਕ ਸੁੰਨਤ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ: « ਤੇਰੀ ਸੁੰਨਤ ਦਾ ਫ਼ਾਇਦਾ ਤਾਂ ਹੀ ਹੈ ਜੇ ਤੂੰ ਕਾਨੂੰਨ ਉੱਤੇ ਚੱਲੇਂ; ਪਰ ਜੇ ਤੂੰ ਸੁੰਨਤ ਕਰਾਈ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈਂ, ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਸੁੰਨਤ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਜੇ ਕੋਈ ਬੇਸੁੰਨਤਾ ਇਨਸਾਨ ਕਾਨੂੰਨ ਵਿਚ ਦੱਸੀਆਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀਆਂ ਧਰਮੀ ਮੰਗਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕੀ ਸੁੰਨਤ ਨਾ ਕਰਾਈ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਉਹ ਸੁੰਨਤ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਗਿਣਿਆ ਜਾਏਗਾ? ਅਤੇ ਬੇਸੁੰਨਤਾ ਇਨਸਾਨ ਕਾਨੂੰਨ ਮੁਤਾਬਕ ਚੱਲ ਕੇ ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਦੋਸ਼ ਲਾਵੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਤੂੰ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਕਾਨੂੰਨ ਹੈ ਅਤੇ ਤੂੰ ਸੁੰਨਤ ਕਰਾਈ ਹੈ। ਅਸਲੀ ਯਹੂਦੀ ਉਹ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜੋ ਬਾਹਰੋਂ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਯਹੂਦੀ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਸੁੰਨਤ ਅਸਲੀ ਸੁੰਨਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਰ ਅਸਲੀ ਯਹੂਦੀ ਉਹ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਅੰਦਰੋਂ ਯਹੂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸਲੀ ਸੁੰਨਤ ਦਿਲ ਦੀ ਸੁੰਨਤ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਕਤੀ ਅਨੁਸਾਰ ਹੈ, ਨਾ ਕਿ ਕਾਨੂੰਨ ਅਨੁਸਾਰ। ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਲੋਕ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕਰਦਾ ਹੈ » (ਰੋਮੀਆਂ 2:25-29) (ਬਾਈਬਲ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ)। ਦਿਲ ਦਾ ਰੂਹਾਨੀ ਸੁੰਨਤ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਹੈ।
ਚੇਲੇ ਸਟੀਫਨ, ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਅਧੀਨ, « ਸੁੰਨਤ ਨਾ ਕਰੋ ਦਿਲ ਦਾ » ਨੂੰ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਢੀਠ, ਪੱਥਰ-ਦਿਲ ਤੇ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰ ਲੋਕੋ, ਤੁਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਹੋ; ਜਿਵੇਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਉ-ਦਾਦਿਆਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਉ-ਦਾਦਿਆਂ ਨੇ ਕਿਹੜੇ ਨਬੀ ਉੱਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ? ਹਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਬੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਨੋਂ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਧਰਮੀ ਇਨਸਾਨ* ਦੇ ਆਉਣ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸੇ ਧਰਮੀ ਇਨਸਾਨ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਧੋਖਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਨੋਂ ਮਾਰ ਸੁੱਟਿਆ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੂਸਾ ਦਾ ਕਾਨੂੰਨ ਮਿਲਿਆ ਜੋ ਦੂਤਾਂ ਰਾਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ” (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕੰਮ 7:51-53)। ਸੁੰਨਤ ਨਾ « ਹੋਣ ਦਾ » ਅਰਥ ਹੈ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੀ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ (ਰੂਹਾਨੀ ਤੌਰ ਤੇ) ।
ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲਈ ਰੂਹਾਨੀ ਸੁੰਨਤ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ: « ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਰਖੇ ਕਿ ਉਹ ਯੋਗ ਹੈ, ਫਿਰ ਹੀ ਉਹ ਇਹ ਰੋਟੀ ਖਾਵੇ ਅਤੇ ਦਾਖਰਸ ਪੀਵੇ » (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 11:28)। ਇਸ ਪਾਠ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਸ਼ਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਸ਼ੁੱਧ ਜ਼ਮੀਰ ਨਾਲ। ਸ਼ੁੱਧ ਚੇਤਨਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਆਤਮਕ ਸੁੰਨਤ ਪ੍ਰਤੀ ਆਗਿਆਕਾਰ ਹੈ।
ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਾ ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕ ਹੁਕਮ ਹੈ (ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਜਾਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ): “ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਰੋਟੀ ਮੈਂ ਹਾਂ। ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਉ-ਦਾਦਿਆਂ ਨੇ ਉਜਾੜ ਵਿਚ ਮੰਨ ਖਾਧਾ, ਤਾਂ ਵੀ ਉਹ ਮਰ ਗਏ। ਪਰ ਜੋ ਕੋਈ ਵੀ ਸਵਰਗੋਂ ਆਈ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਦੀ ਨਹੀਂ ਮਰੇਗਾ। ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਰੋਟੀ ਮੈਂ ਹੀ ਹਾਂ ਜੋ ਸਵਰਗੋਂ ਆਈ ਹੈ; ਜੇ ਕੋਈ ਇਹ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੀਉਂਦਾ ਰਹੇਗਾ; ਅਸਲ ਵਿਚ, ਇਹ ਰੋਟੀ ਮੇਰਾ ਸਰੀਰ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਵਾਰਾਂਗਾ ਤਾਂਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮਿਲੇ।” ਇਸ ਕਰਕੇ ਯਹੂਦੀ ਆਪਸ ਵਿਚ ਬਹਿਸਣ ਲੱਗ ਪਏ: “ਇਹ ਆਦਮੀ ਕਿੱਦਾਂ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਮਾਸ ਖਾਣ ਲਈ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ?” ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਚ-ਸੱਚ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਮਾਸ ਨਹੀਂ ਖਾਓਗੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਲਹੂ ਨਹੀਂ ਪੀਓਗੇ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗੀ। ਜਿਹੜਾ ਮੇਰਾ ਮਾਸ ਖਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਲਹੂ ਪੀਂਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮਿਲੇਗੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਖ਼ਰੀ ਦਿਨ ’ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਜੀਉਂਦਾ ਕਰਾਂਗਾ; ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰਾ ਮਾਸ ਅਸਲੀ ਭੋਜਨ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਲਹੂ ਅਸਲੀ ਪੀਣ ਵਾਲੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ। ਜਿਹੜਾ ਮੇਰਾ ਮਾਸ ਖਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਲਹੂ ਪੀਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਏਕਤਾ ਵਿਚ ਬੱਝਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਠੀਕ ਜਿਵੇਂ ਜੀਉਂਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਘੱਲਿਆ ਅਤੇ ਮੈਂ ਪਿਤਾ ਕਰਕੇ ਜੀਉਂਦਾ ਹਾਂ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੇਰਾ ਮਾਸ ਖਾਣ ਵਾਲਾ ਇਨਸਾਨ ਵੀ ਮੇਰੇ ਕਰਕੇ ਜੀਉਂਦਾ ਰਹੇਗਾ। ਸਵਰਗੋਂ ਆਈ ਰੋਟੀ ਇਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਉਸ ਸਮੇਂ ਵਾਂਗ ਨਹੀਂ ਜਦ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਉ-ਦਾਦਿਆਂ ਨੇ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਤਾਂ ਵੀ ਉਹ ਮਰ ਗਏ। ਹੁਣ ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਸਵਰਗੋਂ ਆਈ ਇਹ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੀਉਂਦਾ ਰਹੇਗਾ” (ਯੂਹੰਨਾ 6:48-58)।
ਇਸ ਲਈ, ਸਾਰੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਮਸੀਹੀ, ਸਵਰਗ ਜਾਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਨੂੰ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਦੀ ਰੋਟੀ ਅਤੇ ਮੈ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ, ਇਹ ਮਸੀਹ ਦਾ ਹੁਕਮ ਹੈ: « ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਚ-ਸੱਚ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਮਾਸ ਨਹੀਂ ਖਾਓਗੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਲਹੂ ਨਹੀਂ ਪੀਓਗੇ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗੀ »” (ਯੁਹੰਨਾ 6:53).
ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੇ, ਜਿਹੜੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਨੂੰ ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਯਾਦਗਾਰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਨਹੀਂ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ. ਮਸੀਹ ਦੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ: « ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਭਰਾਵੋ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਭੋਜਨ ਖਾਣ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰੋ » (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 11:33)।
ਜੇ ਤੁਸੀਂ « ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਯਾਦਗਾਰੀ ਸਮਾਰੋਹ » ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਮਸੀਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਸੀਹ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਦਿਲੋਂ ਇੱਛਾ ਹੈ, « ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਪਤਿਸਮਾ ਲੈਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ »: « ਜਾਓ ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਚੇਲੇ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਪੁੱਤ੍ਰ ਅਤੇ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਬਪਤਿਸਮਾ ਦਿਓ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਓ ਭਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਕਰਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਵੇਖੋ, ਮੈਂ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਤਕ ਮੈਂ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦਾ » (ਮੱਤੀ 28: 19,20).
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਮਨਾਇਆ ਜਾਵੇ?
« ਮੇਰੀ ਯਾਦਗੀਰੀ ਲਈ ਇਹ ਕਰਿਆ ਕਰੋ »
(ਲੂਕਾ 22:19)
ਪਸਾਹ ਦੀ ਸਮਾਰੋਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦਗਾਰ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਜਸ਼ਨ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਕਾਇਮ ਕੀਤਾ (ਲੂਕਾ 22: 12-18). ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬਾਈਬਲ ਹਵਾਲਿਆਂ ਵਿਚ ਹਨ, ਇੰਜੀਲ:
ਮੱਤੀ 26: 17-35।
ਮਰਕੁਸ 14: 12-31।
ਲੂਕਾ 22: 7-38.
ਯੂਹੰਨਾ ਅਧਿਆਇ 13 ਤੋਂ 17।
ਯਿਸੂ ਨੇ ਨਿਮਰਤਾ ਦਾ ਸਬਕ ਸਿਖਾਇਆ, ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਦੇ ਪੈਰ ਧੋਤੇ (ਯੁਹੰਨਾ ਦੀ ਇੰਜੀਲ 13: 4-20)। ਫਿਰ ਵੀ, ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਯਾਦਗਾਰ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਲਈ ਰਸਮੀ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ (ਯੂਹੰਨਾ 13:10 ਅਤੇ ਮੱਤੀ 15: 1-11 ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ)। ਸਮਾਰੋਹ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੇ ਹੋਏ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਵਧੀਆ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ ਅਣਵਲੱਤੇ ਨਿਯਮ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਿਨਾਂ, ਅਸੀਂ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣੇ ਸਿੱਖਾਂਗੇ (ਇਬਰਾਨੀਆਂ 5:14)। ਰਸਮ ਸਿਰਫ਼ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੀ ਮਨਾਏ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ (ਮੱਤੀ 26: 20-25, ਮਰਕੁਸ 14: 17-21, ਯੂਹੰਨਾ 13: 21-30, 1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 11: 28, 33)।
ਯਾਦਗੀਰੀ ਦੀ ਰਸਮ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਦਗੀ ਨਾਲ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ: « ਜਦ ਓਹ ਖਾ ਰਹੇ ਸਨ ਤਦ ਯਿਸੂ ਨੇ ਰੋਟੀ ਲਈ ਅਤੇ ਬਰਕਤ ਦੇ ਕੇ ਤੋੜੀ ਅਰ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇ ਕੇ ਆਖਿਆ, ਲਓ ਖਾਓ, ਇਹ ਮੇਰਾ ਸਰੀਰ ਹੈ। ਫੇਰ ਉਹ ਨੇ ਪਿਆਲਾ ਲੈ ਕੇ ਸ਼ੁਕਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਕੇ ਆਖਿਆ, ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਪੀਓ। ਕਿਉਂ ਜੋ ਨੇਮ ਦਾ ਇਹ ਮੇਰਾ ਉਹ ਲਹੂ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਬਹੁਤਿਆਂ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਮਾਫ਼ੀ ਲਈ ਵਹਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਏਦੋਂ ਅੱਗੇ ਮੈਂ ਇਸ ਅੰਗੂਰ ਦੇ ਰਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਾ ਪੀਵਾਂਗਾ ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੀਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਉਹ ਨਵਾਂ ਨਾ ਪੀਵਾਂ। ਫੇਰ ਓਹ ਭਜਨ ਗਾ ਕੇ ਜ਼ੈਤੂਨ ਦੇ ਪਹਾੜ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲ ਗਏ » (ਮੱਤੀ 26: 26-30)। ਮਸੀਹ ਨੇ ਇਸ ਸਮਾਰੋਹ ਦਾ ਕਾਰਨ, ਉਸ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਹੈ, ਜੋ ਪਤੀਰੀ ਰੋਟੀ, ਉਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਬਿਨਾਂ ਪਾਪ ਅਤੇ ਪਿਆਲਾ, ਉਸ ਦੇ ਲਹੂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਨੂੰ ਵੇਖਾਉਦਾ ਹੈ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸਮਝਾਇਆ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਹਰ ਸਾਲ 14 ਨੀਸਾਨ (ਯਹੂਦੀ ਕਲੰਡਰ ਮਹੀਨੇ) ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦਗਾਰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ (ਲੂਕਾ 22:19)।
ਯੂਹੰਨਾ ਦੀ ਇੰਜੀਲ ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਰਸਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਸੀਹ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਬਾਰੇ ਸੂਚਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਸ਼ਾਇਦ ਯੂਹੰਨਾ 13:31 ਤੋਂ ਯੂਹੰਨਾ 16:30 ਤੱਕ. ਯਿਸੂ ਨੇ ਯੂਹੰਨਾ ਅਧਿਆਇ 17। ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕੀਤੀ, ਮੱਤੀ 26:30, ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ: » ਫੇਰ ਓਹ ਭਜਨ ਗਾ ਕੇ ਜ਼ੈਤੂਨ ਦੇ ਪਹਾੜ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲ ਗਏ »। ਇਹ ਸੰਭਾਵਿਤ ਹੈ ਕਿ ਉਸਤਤ ਦਾ ਗੀਤ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੈ।
ਸਮਾਰੋਹ
ਸਾਨੂੰ ਮਸੀਹ ਦੇ ਮਾਡਲ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਇਸ ਸਮਾਰੋਹ ਨੂੰ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ, ਇਕ ਬਜ਼ੁਰਗ, ਇਕ ਪਾਦਰੀ ਕਲੀਸਿਯਾ ਦਾ ਇਕ ਪਾਦਰੀ ਦੁਆਰਾ ਸੰਗਠਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਸਮਾਰੋਹ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਈਸਾਈ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਮੁਖੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਕਿਸੇ ਆਦਮੀ ਦੇ ਬਿਨਾਂ, ਸਮਾਰੋਹ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਮਸੀਹੀ ਔਰਤ ਨੂੰ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਬਜ਼ੁਰਗ ਔਰਤਾਂ ਤੋਂ ਚੁਣਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ (ਤੀਤੁਸ 2: 3)। ਇਸ ਕੇਸ ਵਿਚ, ਔਰਤ ਨੂੰ « ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਢੱਕਣਾ » ਪਵੇਗਾ (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 11: 2-6)।
ਜੋ ਵੀ ਸਮਾਗਮ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਨਿਰਣਾ ਕਰਨਗੇ ਕਿ ਉਹ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦੇ ਵਰਣਨ ਦੇ ਅਧਾਰ ‘ਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇਣਗੇ, ਸ਼ਾਇਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ। ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਆਖ਼ਰੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਨੂੰ ਉਚਾਰਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਪਾਸਨਾ ਵਿਚ ਉਸਤਤ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦਾ ਆਦਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਰੋਟੀ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ, ਅਨਾਜ ਦੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਖਮੀਰ ਬਿਨਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ (ਬੇਖਮੀਰੀ ਰੋਟੀ ਕਿਵੇਂ ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ ਹੈ (ਵੀਡੀਓ))। ਵਾਈਨ ਲਈ, ਕੁਝ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਇਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਬੇਮਿਸਾਲ ਕੇਸ ਵਿਚ, ਇਹ ਆਗੂ ਹਨ ਜੋ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰਨਗੇ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸਹੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬਦਲਣਾ ਹੈ, ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ (ਯੂਹੰਨਾ 19:34)। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਖਾਸ ਫ਼ੈਸਲੇ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੀ ਦਇਆ ਲਾਗੂ ਹੋਵੇਗੀ (ਮੱਤੀ 12: 1-8)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦਾਸ਼ਤ ਨੂੰ « ਦੋ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ » ਮਨਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ:ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 13/14 « ਨੀਸਾਨ », ਅਤੇ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ। ਯੂਹੰਨਾ 13:30, ਸਾਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਮਾਰੋਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਦੋਂ ਯਹੂਦਾ ਇਸਕਰਿਯੋਤੀ ਛੱਡਿਆ ਸੀ, « ਰਾਤ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ » (ਕੂਚ 12: 6)।
ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਹ ਪਸਾਹ ਦਾ ਨਿਯਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ: « ਪਸਾਹ ਦੇ ਭੋਜਨ ਦਾ ਬਚਿਆ ਹੋਇਆ ਮਾਸ ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਲਈ ਨਹੀਂ ਰਖਣਾ » (ਕੂਚ 34:25)। ਇਸੇ? ਪਸਾਹ ਦੇ ਲੇਲੇ ਦੀ ਮੌਤ « ਦੋ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ » ਹੋਣੀ ਸੀ। ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲੇਲੇ, ਨੂੰ « ਨਿਰਣੇ » ਦੁਆਰਾ, « ਦੋ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ », « ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ »: « ਤਦ ਸਰਦਾਰ ਜਾਜਕ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾੜ ਕੇ ਆਖਿਆ, ਏਸ ਕੁਫ਼ਰ ਬਕਿਆ ਹੈ, ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਗਵਾਹਾਂ ਦੀ ਹੋਰ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ ? ਵੇਖੋ ਹੁਣੇ ਤੁਸਾਂ ਇਹ ਕੁਫ਼ਰ ਸੁਣਿਆ। ਤੁਹਾਡੀ ਕੀ ਸਲਾਹ ਹੈ? ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, ਇਹ ਮਾਰੇ ਜਾਣ ਦੇ ਜੋਗ ਹੈ। (…) ਅਤੇ ਓਵੇਂ ਕੁੱਕੜ ਨੇ ਬਾਂਗ ਦਿੱਤੀ। ਤਦੋਂ ਪਤਰਸ ਨੂੰ ਉਹ ਗੱਲ ਚੇਤੇ ਆਈ ਜਿਹੜੀ ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਖੀ ਸੀ ਜੋ ਕੁੱਕੜ ਦੇ ਬਾਂਗ ਦੇਣ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਤਿੰਨ ਵਾਰੀ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਇਨਕਾਰ ਕਰੇਂਗਾ ਅਤੇ ਉਹ ਬਾਹਰ ਗਿਆ ਅਰ ਭੁੱਭਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਰੋਇਆ » (ਮੱਤੀ 26: 65-75, ਜ਼ਬੂਰ 94:20 « ਉਹ ਫੁਰਮਾਨ ਦੁਆਰਾ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ »; ਯੂਹੰਨਾ 1: 29-36, ਕੁਲੁੱਸੀਆਂ 2:17, ਇਬਰਾਨੀਆਂ 10: 1)। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਰਾਹੀਂ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਆਮੀਨ।
***
2 – ਰੱਬ ਦਾ ਵਾਅਦਾ
« ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਅਤੇ ਔਰਤ ਨੂੰ ਇੱਕਦੂਜੇ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾ ਦਿਆਂਗਾ।ਤੇਰੇ ਬੱਚੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬੱਚੇ ਇਕਦੂਜੇ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੋਣਗੇ।ਉਸਦਾ ਪੁੱਤਰ ਤੇਰਾ ਸਿਰ ਕੁਚਲੇਗਾ,ਅਤੇ ਤੂੰ ਉਸਦੇ ਪੈਰ ਨੂੰ ਡਸੇਂਗਾ »
(ਉਤਪਤ 3:15)
ਲੇਖ ਦੇ ਸੰਖੇਪ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਇਸ ਲਿੰਕ ਤੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ
ਹੋਰ ਵੀ ਭੇਡਾਂ
“ਅਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਹੋਰ ਵੀ ਭੇਡਾਂ ਹਨ ਜਿਹੜੀਆਂ ਇਸ ਬਾੜੇ ਦੀਆਂ ਨਹੀਂ। ਮੈਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਲਿਆਵਾਂ ਅਰ ਓਹ ਮੇਰੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣਨਗੀਆਂ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਇੱਜੜ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਅਯਾਲੀ ਹੋਵੇਗਾ”
(ਯੂਹੰਨਾ 10:16)
ਯੂਹੰਨਾ 10:1-16 ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ਾ ਮਸੀਹਾ ਦੀ ਪਛਾਣ ਉਸ ਦੇ ਚੇਲਿਆਂ, ਭੇਡਾਂ ਲਈ ਸੱਚੇ ਚਰਵਾਹੇ ਵਜੋਂ ਹੈ।
ਯੂਹੰਨਾ 10:1 ਅਤੇ ਯੂਹੰਨਾ 10:16 ਵਿੱਚ, ਇਹ ਲਿਖਿਆ ਹੈ: « ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਚ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਜਿਹੜਾ ਭੇਡਾਂ ਦੇ ਬਾੜੇ ਵਿੱਚ ਬੂਹੇ ਥਾਣੀਂ ਨਹੀਂ ਵੜਦਾ ਪਰ ਹੋਰ ਪਾਸਿਓਂ ਚੜ੍ਹਦਾ ਹੈ ਉਹ ਚੋਰ ਅਤੇ ਡਾਕੂ ਹੈ। (…) ਅਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਹੋਰ ਵੀ ਭੇਡਾਂ ਹਨ ਜਿਹੜੀਆਂ ਇਸ ਬਾੜੇ ਦੀਆਂ ਨਹੀਂ। ਮੈਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਲਿਆਵਾਂ ਅਰ ਓਹ ਮੇਰੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣਨਗੀਆਂ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਇੱਜੜ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਅਯਾਲੀ ਹੋਵੇਗਾ »। ਇਹ “ਭੇਡਾਂ ਦਾ ਵਾੜਾ” ਉਸ ਇਲਾਕੇ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੀ ਕੌਮ, ਮੂਸਾ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ: “ਇਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰਾਂ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਘੱਲਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਆਗਿਆ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ—ਤੁਸੀਂ ਪਰਾਈਆਂ ਕੌਮਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਨਾ ਜਾਣਾ ਅਤੇ ਸਾਮਰੀਆਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਨਾ ਵੜਨਾ। ਸਗੋਂ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਘਰਾਣੇ ਦੀਆਂ ਗੁਆਚੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਭੇਡਾਂ ਕੋਲ ਜਾਓ » (ਮੱਤੀ 10:5,6)। « ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, ‘ਮੈਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਘਰਾਣੇ ਦੀਆਂ ਗੁਆਚੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਭੇਡਾਂ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ’ » (ਮੱਤੀ 15:24)। ਇਹ ਭੇਡਾਂ ਦਾ ਵਾੜਾ ਵੀ “ਇਸਰਾਏਲ ਦਾ ਘਰਾਣਾ” ਹੈ।
ਯੂਹੰਨਾ 10:1-6 ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਭੇਡਾਂ ਦੇ ਬਾੜੇ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਅੱਗੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਉਸਦੇ ਬਪਤਿਸਮੇ ਦੇ ਸਮੇਂ ਹੋਇਆ ਸੀ. « ਗੇਟ ਕੀਪਰ » ਯੂਹੰਨਾ ਬਪਤਿਸਮਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸੀ (ਮੱਤੀ 3:13)। ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਬਪਤਿਸਮਾ ਦੇ ਕੇ, ਜੋ ਮਸੀਹ ਬਣ ਗਿਆ, ਯੂਹੰਨਾ ਬਪਤਿਸਮਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਨੇ ਉਸ ਲਈ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਗਵਾਹੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਲੇਲਾ ਹੈ: « ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਵੱਲ ਆਉਂਦਾ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਵੇਖੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਲੇਲਾ ਜਿਹੜਾ ਜਗਤ ਦਾ ਪਾਪ ਚੁੱਕ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ! » » (ਯੂਹੰਨਾ 1:29-36)।
ਯੂਹੰਨਾ 10: 7-15 ਵਿਚ, ਉਸੇ ਮਸੀਹੀ ਥੀਮ ‘ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ « ਦਰਵਾਜ਼ਾ » ਵਜੋਂ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕਰਕੇ ਇਕ ਹੋਰ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਜੌਨ 14: 6 ਵਾਂਗ ਹੀ ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਇਕੋ ਇਕ ਜਗ੍ਹਾ ਹੈ: « ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। : « ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਰਾਹ ਅਤੇ ਸਚਿਆਈ ਅਤੇ ਜੀਉਣ ਮੈਂ ਹਾਂ। ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਵਸੀਲੇ ਬਿਨਾ ਪਿਤਾ ਦੇ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ »। ਆਇਤ 9 ਤੋਂ, ਉਸੇ ਹਵਾਲੇ ਦੀ (ਉਹ ਇਕ ਹੋਰ ਵਾਰ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਨੂੰ ਬਦਲਦਾ ਹੈ), ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚਰਵਾਹੇ ਵਜੋਂ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਚਰਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਪਦੇਸ਼ ਉਸ ਉੱਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਉੱਤਮ ਚਰਵਾਹੇ ਵਜੋਂ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦੇ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਜੋ ਆਪਣੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਤਨਖਾਹ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਚਰਵਾਹੇ ਦੇ ਉਲਟ ਜੋ ਉਸ ਦੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਪਾਵੇਗਾ)। ਦੁਬਾਰਾ ਫਿਰ ਮਸੀਹ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਧਿਆਨ ਇੱਕ ਚਰਵਾਹੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰੇਗਾ (ਮੱਤੀ 20:28)।
ਯੂਹੰਨਾ 10:16-18: « ਅਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਹੋਰ ਵੀ ਭੇਡਾਂ ਹਨ ਜਿਹੜੀਆਂ ਇਸ ਬਾੜੇ ਦੀਆਂ ਨਹੀਂ। ਮੈਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਲਿਆਵਾਂ ਅਰ ਓਹ ਮੇਰੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣਨਗੀਆਂ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਇੱਜੜ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਅਯਾਲੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਿਤਾ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਨੂੰ ਫੇਰ ਲਵਾਂ। ਕੋਈ ਉਸ ਨੂੰ ਮੈਥੋਂ ਖੋਹੰਦਾ ਨਹੀਂ ਪਰ ਮੈਂ ਆਪੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਮੇਰਾ ਇਖ਼ਤਿਆਰ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਨੂੰ ਦੇਵਾਂ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਇਖ਼ਤਿਆਰ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਨੂੰ ਫੇਰ ਲਵਾਂ। ਇਹ ਹੁਕਮ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਕੋਲੋਂ ਪਾਇਆ ਹੈ »।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਆਇਤਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ, ਪਿਛਲੀਆਂ ਆਇਤਾਂ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਇਕ ਨਵੇਂ ਵਿਚਾਰ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਉਹ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਯਹੂਦੀ ਚੇਲਿਆਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿਚ, ਸਗੋਂ ਗੈਰ-ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿਚ ਵੀ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰੇਗਾ। ਇਸ ਦਾ ਸਬੂਤ ਹੈ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਜੋ ਆਖਰੀ ਹੁਕਮ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਇਹ ਹੈ: “ਪਰ ਜਾ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਆਤਮਾ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਆਵੇਗਾ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਕਤੀ ਪਾਓਗੇ ਅਤੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਅਰ ਸਾਰੇ ਯਹੂਦਿਯਾ ਅਤੇ ਸਾਮਰਿਯਾ ਵਿੱਚ ਸਗੋਂ ਧਰਤੀ ਦੇ ਬੰਨੇ ਤੀਕੁਰ ਮੇਰੇ ਗਵਾਹ ਹੋਵੋਗੇ” (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 1:8)। ਕੁਰਨੇਲੀਅਸ ਦੇ ਬਪਤਿਸਮੇ ‘ਤੇ ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਹੈ ਕਿ ਯੂਹੰਨਾ 10:16 ਵਿਚ ਮਸੀਹ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਸਾਕਾਰ ਹੋਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਣਗੇ (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ ਅਧਿਆਇ 10 ਦਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਬਿਰਤਾਂਤ ਦੇਖੋ)।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਯੂਹੰਨਾ 10:16 ਦੀਆਂ “ਹੋਰ ਭੇਡਾਂ” ਗ਼ੈਰ-ਯਹੂਦੀ ਮਸੀਹੀਆਂ ਉੱਤੇ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਯੂਹੰਨਾ 10:16-18 ਵਿੱਚ, ਇਹ ਚਰਵਾਹੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਭੇਡਾਂ ਦੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਏਕਤਾ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ « ਛੋਟੇ ਝੁੰਡ » ਵਜੋਂ ਵੀ ਕਿਹਾ: « ਨਾ ਡਰੋ, ਛੋਟੇ ਝੁੰਡ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰਾਜ ਦੇਣ ਲਈ ਯੋਗ ਸਮਝਿਆ ਹੈ » (ਲੂਕਾ 12:32)। ਸਾਲ 33 ਦੇ ਪੰਤੇਕੁਸਤ ਦੇ ਦਿਨ, ਮਸੀਹ ਦੇ ਚੇਲਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਸਿਰਫ਼ 120 ਸੀ (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 1:15)। ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ ਦੇ ਬਿਰਤਾਂਤ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕੁਝ ਹਜ਼ਾਰ ਤੱਕ ਵਧ ਜਾਵੇਗੀ (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:41 (3000 ਰੂਹਾਂ); ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 4:4 (5000))।
ਨਵੇਂ ਮਸੀਹੀ, ਭਾਵੇਂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ « ਛੋਟੇ ਝੁੰਡ » ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਸਨ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਕੌਮ ਦੀ ਆਮ ਆਬਾਦੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ।
ਸਾਨੂੰ ਇਕਜੁੱਟ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ
« ਮੈਂ ਨਿਰਾ ਏਹਨਾਂ ਹੀ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਪਰ ਓਹਨਾਂ ਲਈ ਵੀ ਜਿਹੜੇ ਏਹਨਾਂ ਦੇ ਬਚਨ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਨਿਹਚਾ ਕਰਨਗੇ। ਜੋ ਓਹ ਸਭ ਇੱਕੋ ਹੋਣ ਜਿਸ ਤਰਾਂ, ਹੇ ਪਿਤਾ, ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਵਿੱਚ ਹਾਂ ਜੋ ਓਹ ਵੀ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਤਾਂ ਜੋ ਜਗਤ ਸਤ ਮੰਨੇ ਭਈ ਤੈਂ ਮੈਨੂੰ ਘੱਲਿਆ » (ਯੂਹੰਨਾ 17:20,21)।
ਇਸ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਬੁਝਾਰਤ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਕੀ ਹੈ? ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਇਕ ਧਰਮੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨਾਲ ਵਸਣ ਦੀ ਉਸ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ਤੇ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ (ਉਤਪਤ 1: 26-28)। ਰੱਬ ਆਦਮ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ « .ਰਤ ਦੀ ਬੱਚੇ » ਰਾਹੀਂ ਬਚਾਵੇਗਾ (ਉਤਪਤ 3:15). ਇਹ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ « ਪਵਿੱਤਰ ਗੁਪਤ » ਰਹੀ ਹੈ (ਮਰਕੁਸ 4:11, ਰੋਮੀਆਂ 11:25, 16:25, 1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 2: 1,7 « ਪਵਿੱਤਰ ਭੇਦ »)। ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ. ਇਸ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਬੁਝਾਰਤ ਦਾ ਅਰਥ ਇਹ ਹੈ:
.ਰਤ ਦੀ: ਉਹ ਰੱਬ ਦੇ ਸਵਰਗੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਦੂਤ ਸਵਰਗ ਵਿਚ: « ਅਕਾਸ਼ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦਿੱਸਿਆ ਅਰਥਾਤ ਇੱਕ ਇਸਤ੍ਰੀ ਜਿਹੜੀ ਸੂਰਜ ਪਹਿਨੀ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਚੰਦਰਮਾ ਉਹ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਅਤੇ ਬਾਰਾਂ ਤਾਰਿਆਂ ਦਾ ਮੁਕਟ ਉਹ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਸੀ » (ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਕਿਤਾਬ 12:1)। ਇਸ ਔਰਤ ਨੂੰ ਰਤ ਨੂੰ « ਉੱਪਰੋਂ ਯਰੂਸ਼ਲਮ » ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ: « ਪਰ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਜੋ ਉਤਾਹਾਂ ਹੈ ਉਹ ਅਜ਼ਾਦ ਹੈ, ਉਹ ਸਾਡੀ ਮਾਤਾ ਹੈ। » (ਗਲਾਤੀਆਂ 4:26)। ਇਸ ਨੂੰ « ਸਵਰਗੀ ਯਰੂਸ਼ਲਮ » ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ: « ਸਗੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸੀਯੋਨ ਦੇ ਪਹਾੜ ਕੋਲ ਆਏ ਹੋ ਅਤੇ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦੀ ਨਗਰੀ ਸੁਰਗੀ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਕੋਲ ਅਤੇ ਜੋੜ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਲੱਖਾਂ ਦੂਤਾਂ ਕੋਲ » (ਇਬਰਾਨੀਆਂ 12:22)। ਹਜ਼ਾਰ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਲਈ, ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੀ ਪਤਨੀ ਸਾਰਾਹ ਵਾਂਗ, ਉਸਦੇ ਕੋਈ ਬੱਚੇ ਲਾਦ ਨਹੀਂ ਸੀ (ਉਤਪਤ 3:15): “ਹੇ ਬਾਂਝ ਔਰਤ, ਖੁਸ਼ ਹੋ! ਤੂੰ ਬੱਚੇ ਨਹੀਂ ਜਣੇ। ਪਰ ਤੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ!ਯਹੋਵਾਹ ਆਖਦਾ ਹੈ, « ਉਸ ਔਰਤ ਦੇ ਹੋਰ ਵੀ ਵਧੇਰੇ ਬੱਚੇ ਹੋਣਗੇ ਜਿਹੜੀ ਇਕਲ੍ਲੀ ਹੈ, ਉਸ ਔਰਤ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਜਿਹੜੀ ਪਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।“ (ਯਸਾਯਾਹ: 54:1)। .ਰਤ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਹੋਣਗੇ (ਰਾਜਾ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਅਤੇ 1,44,000 ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਜਾਜਕ)।
.ਰਤ ਦੀ ਬੱਚੇ: ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਪੁੱਤਰ ਕੌਣ ਹੈ: “ਅਕਾਸ਼ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦਿੱਸਿਆ ਅਰਥਾਤ ਇੱਕ ਇਸਤ੍ਰੀ ਜਿਹੜੀ ਸੂਰਜ ਪਹਿਨੀ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਚੰਦਰਮਾ ਉਹ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਅਤੇ ਬਾਰਾਂ ਤਾਰਿਆਂ ਦਾ ਮੁਕਟ ਉਹ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਸੀ। ਉਹ ਗਰਭਵੰਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਜਣਨ ਦੇ ਦੁਖ ਅਤੇ ਪੀੜਾਂ ਲੱਗਣ ਕਰਕੇ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਦੀ ਸੀ। (…) ਉਹ ਇੱਕ ਪੁੱਤ੍ਰ ਇੱਕ ਨਰ ਬਾਲ ਜਣੀ ਜਿਹ ਨੇ ਲੋਹੇ ਦੇ ਡੰਡੇ ਨਾਲ ਸਭਨਾਂ ਕੌਮਾਂ ਉੱਤੇ ਹਕੂਮਤ ਕਰਨੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਦਾ ਬਾਲਕ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕੋਲ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਕੋਲ ਉਠਾਇਆ ਗਿਆ » (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 12: 1,2,5). ਇਹ ਪੁੱਤਰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦਾ ਰਾਜਾ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ: “ਉਹ ਮਹਾਨ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਅੱਤ ਮਹਾਨ ਦਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਸਦਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੁ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਹ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾਊਦ ਦਾ ਤਖ਼ਤ ਉਹ ਨੂੰ ਦੇਵੇਗਾ। ਉਹ ਜੁੱਗੋ ਜੁੱਗ ਯਾਕੂਬ ਦੇ ਘਰਾਣੇ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਰਾਜ ਦਾ ਅੰਤ ਨਾ ਹੋਵੇਗਾ » (ਲੂਕਾ 1:32,33, ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਦੀ ਪੋਥੀ 2)।
ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਸੱਪ ਸ਼ੈਤਾਨ ਹੈ: “ਅਤੇ ਉਹ ਵੱਡਾ ਅਜਗਰ ਹੇਠਾਂ ਸੁੱਟਿਆ ਗਿਆ, ਉਹ ਪੁਰਾਣਾ ਸੱਪ ਜਿਹੜਾ ਇਬਲੀਸ ਅਤੇ ਸ਼ਤਾਨ ਕਰਕੇ ਸਦਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਂਦਾ ਹੈ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਦੂਤ ਉਹ ਦੇ ਨਾਲ ਸੁੱਟੇ ਗਏ » (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 12:9)।
ਸੱਪ ਦਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਸਵਰਗੀ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹਨ, ਜਿਹੜੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ, ਰਾਜਾ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਲੜਦੇ ਹਨ: “ਹੇ ਸੱਪੋ, ਹੇ ਨਾਗਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਓ ! ਤੁਸੀਂ ਨਰਕ ਦੇ ਡੰਨੋਂ ਕਿਸ ਬਿਧ ਭੱਜੋਗੇ? ਇਸ ਲਈ ਵੇਖੋ ਮੈਂ ਨਬੀਆਂ ਅਤੇ ਗਿਆਨੀਆਂ ਅਤੇ ਗ੍ਰੰੰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਭੇਜਦਾ ਹਾਂ। ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਸੁੱਟੋਗੇ ਅਤੇ ਸਲੀਬ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਾਓਗੇ ਅਤੇ ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸਮਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਰੜੇ ਮਾਰੋਗੇ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਸ਼ਹਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਗਰ ਪਓਗੇ। ਤਾਂਕਿ ਧਰਮੀਆਂ ਦਾ ਜਿੰਨਾ ਲਹੂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਵਹਾਇਆ ਗਿਆ ਹਾਬਲ ਧਰਮੀ ਦੇ ਲਹੂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਬਰਕਯਾਹ ਦੇ ਪੁੱਤ੍ਰ ਜ਼ਕਰਯਾਹ ਦੇ ਲਹੂ ਤੀਕ ਜਿਹ ਨੂੰ ਤੁਸਾਂ ਹੈਕਲ ਅਤੇ ਜਗਵੇਦੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਸੱਭੋ ਤੁਹਾਡੇ ਜੁੰਮੇ ਆਵੇ” (ਮੱਤੀ 23:33-35)।
ਔਰਤ ਨੂੰ ਰਤ ਦੀ ਅੱਡੀ ਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਹੈ: “ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਵਿੱਚ ਪਰਗਟ ਹੋ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨੀਵਿਆਂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮੌਤ ਤਾਈ ਸਗੋਂ ਸਲੀਬ ਦੀ ਮੌਤ ਤਾਈ ਆਗਿਆਕਾਰ ਬਣਿਆ » (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:8)। ਫਿਰ ਵੀ, ਇਸ ਅੱਡੀ ਦੀ ਸੱਟ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਜੀ ਉਠਾਏ ਜਾਣ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ: “ਪਰ ਜੀਉਣ ਦੇ ਕਰਤਾ ਨੂੰ ਮਾਰ ਸੁੱਟਿਆ ਜਿਹ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਮੁਰਦਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜਿਵਾਲਿਆ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਏਸ ਗੱਲ ਦੇ ਗਵਾਹ ਹਾਂ » (ਕਰਤੱਬ 3:15)।
ਸੱਪ ਦਾ ਕੁਚਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸਿਰ ਸ਼ਤਾਨ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀ ਸਦੀਵੀ ਵਿਨਾਸ਼ ਹੈ: « ਅਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾਤਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਝਬਦੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਹੇਠ ਮਿੱਧੇਗਾ » (ਰੋਮੀ 16:20)। « ਅਤੇ ਸ਼ਤਾਨ ਜਿਹ ਨੇ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਇਆ ਸੀ ਅੱਗ ਅਤੇ ਗੰਧਕ ਦੀ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਦਰਿੰਦਾ ਅਤੇ ਝੂਠਾ ਨਬੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਤ ਦਿਨ ਓਹ ਜੁੱਗੋ ਜੁੱਗ ਕਸ਼ਟ ਭੋਗਣਗੇ » (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 20:10)।
1 – ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨਾਲ ਇਕ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਕਰਦਾ ਹੈ
« ਧਰਤੀ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਤੇਰੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀਆਂ ਕਾਰਣ ਅਸੀਸਮਈ ਹੋਣਗੀਆਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮੰਨਿਆ। »
(ਉਤਪਤ 22:18)
ਅਬਰਾਹਾਮ ਦਾ ਨੇਮ ਇਕ ਵਾਅਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਆਗਿਆ ਮੰਨਣ ਵਾਲੀ ਸਾਰੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੇਗੀ. ਅਬਰਾਹਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ, ਇਸਹਾਕ ਸੀ, ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਸਾਰਾਹ ਨਾਲ (ਬਹੁਤ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਬੱਚੇ) (ਉਤਪਤ 17:19)। ਅਬਰਾਹਾਮ, ਸਾਰਾਹ ਅਤੇ ਇਸਹਾਕ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਨਾਟਕ ਵਿਚ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ ਹਨ ਜੋ ਇਕੋ ਸਮੇਂ, ਪਵਿੱਤਰ ਗੁਪਤ ਅਰਥ ਅਤੇ ਉਸ ਸਾਧਨਾਂ ਦਾ ਅਰਥ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਬਚਾਏਗਾ (ਉਤਪਤ 3:15)।
– ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਮਹਾਨ ਅਬਰਾਹਾਮ ਹੈ: “ਦੇਖੋ, ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਪਿਤਾ ਹੋ! ਅਬਰਾਹਾਮ ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ। ਇਸਰਾਏਲ (ਯਾਕੂਬ) ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਛਾਣਦਾ। ਯਹੋਵਾਹ ਜੀ, ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਪਿਤਾ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਹੋ ਜਿਸਨੇ ਸਾਨੂੰ ਸਦਾ ਬਚਾਇਆ ਹੈ » (ਯਸਾਯਾਹ 63:16, ਲੂਕਾ 16:22)।
– ਸਵਰਗੀ womanਰਤ ਮਹਾਨ ਸਾਰਾਹ ਹੈ, ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬੇ childਲਾਦ ਲਈ: « ਕਿਉਂ ਜੋ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਹੇ ਬਾਂਝ, ਜੈਕਾਰਾ ਗਜਾ, ਤੂੰ ਜੋ ਨਹੀਂ ਜਣੀ ! ਖੁਲ੍ਹ ਕੇ ਗਾ ਅਤੇ ਚਿੱਲਾ, ਤੂੰ ਜਿਹ ਨੂੰ ਪੀੜਾਂ ਨਹੀਂ ਲੱਗੀਆਂ ! ਕਿਉਂ ਜੋ ਛੁੱਟੜ ਦੇ ਬੱਚੇ ਸੁਹਾਗਣ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਹਨ। ਪਰ ਹੇ ਭਰਾਵੋ, ਅਸੀਂ ਇਸਹਾਕ ਵਾਂਙੁ ਬਚਨ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਹਾਂ। ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਜਿਹੜਾ ਸਰੀਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਜੰਮਿਆ ਉਹ ਨੂੰ ਸਤਾਉਂਦਾ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਆਤਮਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਜੰਮਿਆ ਸੀ ਤਿਵੇਂ ਹੁਣ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਧਰਮ ਪੁਸਤਕ ਕੀ ਆਖਦਾ ਹੈ ? ਗੋੱਲੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤ੍ਰ ਨੂੰ ਕੱਢ ਦੇਹ ਕਿਉਂ ਜੋ ਗੋੱਲੀ ਦਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਅਜ਼ਾਦ ਦੇ ਪੁੱਤ੍ਰ ਦੇ ਨਾਲ ਅਧਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਸ ਲਈ, ਹੇ ਭਰਾਵੋ, ਅਸੀਂ ਗੋੱਲੀ ਦੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਅਜ਼ਾਦ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਹਾਂ » (ਗਲਾਤੀਆਂ 4:27-31)।
– ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਮਹਾਨ ਇਸਹਾਕ ਹੈ, ਅਬਰਾਹਾਮ ਦਾ ਮੁੱਖ ਵੰਸ਼ਜ: « ਹੁਣ ਅਬਰਾਹਾਮ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਅੰਸ ਨੂੰ ਬਚਨ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਉਹ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ, ਅੰਸਾਂ ਨੂੰ , ਜਿਵੇਂ ਬਾਹਲਿਆਂ ਦੇ ਲਈ ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਇੱਕ ਦੇ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਰਥਾਤ ਤੇਰੀ ਅੰਸ ਨੂੰ, ਸੋ ਉਹ ਮਸੀਹ ਹੈ » (ਗਲਾਤੀਆਂ 3:16)।
– .ਰਤ ਜ਼ਖਮੀ ਅੱਡੀ ਵਿਚ: ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਇਸਹਾਕ ਦੀ ਬਲੀ ਚੜ੍ਹਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕੀਤੀ (ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਇਸ ਬਲੀਦਾਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸਹਾਕ ਨੂੰ ਜੀਉਂਦਾ ਕਰੇਗਾ (ਇਬਰਾਨੀਆਂ 11: 17-19))। ਕੁਰਬਾਨੀ ਤੋਂ ਠੀਕ ਪਹਿਲਾਂ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ: « ਇਨ੍ਹਾਂ ਘਟਾਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਮਗਰੋਂ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੂੰ ਪਰਖਣ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਕੀਤਾ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਖਿਆ, “ਅਬਰਾਹਾਮ!”ਅਤੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਹਾਂ ਯਹੋਵਾਹ!” ਫ਼ੇਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਮੋਰੀਆਹ ਦੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਲੈ ਜਾ। ਮੋਰੀਆਹ ਉੱਤੇ ਜਾਕੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਲੀ ਚੜਾ। ਇਹ ਤੇਰਾ ਇੱਕ ਲੌਤਾ ਪੁੱਤਰ, ਇਸਹਾਕ ਹੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ – ਉਹ ਪੁੱਤਰ ਜਿਸਨੂੰ ਤੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈਂ। ਉਸਨੂੰ ਇਥੋਂ ਦੇ ਪਹਾੜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਉੱਤੇ ਹੋਮ ਦੀ ਭੇਟ ਵਜੋਂ ਵਰਤ। ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਦੱਸਾਂਗਾ ਕਿਹੜੇ ਪਰਬਤ ਉੱਤੇ।” (…) ਉਹ ਉਸ ਥਾਂ ਗਏ ਜਿਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਜਾਣ ਵਾਸਤੇ ਆਖਿਆ ਸੀ। ਉਥੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਜਗਵੇਦੀ ਉਸਾਰੀ ਅਤੇ ਜਗਵੇਦੀ ਉੱਤੇ ਲੱਕੜਾਂ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਫ਼ੇਰ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਇਸਹਾਕ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤਾ। ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਇਸਹਾਕ ਨੂੰ ਜਗਵੇਦੀ ਉੱਤੇ ਲੱਕੜਾਂ ਉੱਪਰ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ।ਫ਼ੇਰ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਆਪਣੀ ਛੁਰੀ ਕਢ ਲਈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਪਰ ਫ਼ੇਰ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਦੂਤ ਨੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੂੰ ਰੋਕ ਲਿਆ। ਦੂਤ ਨੇ ਆਕਾਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਆਵਾਜ਼ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਆਖਿਆ, “ਅਬਰਾਹਾਮ, ਅਬਰਾਹਾਮ!”ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਹਾਂ ਜੀ।” ਦੂਤ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਨਾ ਮਾਰ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਪਹੁੰਚਾ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਦਾ ਹੈਂ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਹੁਕਮ ਮੰਨਦਾ ਹੈਂ। ਮੈਂ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ, ਆਪਣੇ ਇੱਕੋ-ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਬਲੀ ਦੇਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੈਂ।” ਫ਼ੇਰ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਇੱਕ ਭੇਡੂ ਦੇਖਿਆ। ਭੇਡੂ ਦੇ ਸਿੰਗ ਝਾੜੀ ਵਿੱਚ ਫ਼ਸੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਅਬਰਾਹਾਮ ਗਿਆ ਅਤੇ ਭੇਡੂ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਬਜਾਇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਬਲੀ ਵਜੋਂ ਚੜਾ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਲਈ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਉਸ ਥਾਂ ਨੂੰ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ, “ਯਾਹਵੇਹ ਯਿਰਹ।” ਅੱਜ ਵੀ ਲੋਕ ਆਖਦੇ ਹਨ, “ਇਸ ਪਰਬਤ ਉੱਤੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਦੀਦਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ” (ਉਤਪਤ 22:1-14)। ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਇਹ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦਿੱਤੀ, ਉਸ ਦਾ ਆਪਣਾ ਪੁੱਤਰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ, ਇਹ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਹੈ ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਲਈ ਇਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦੁਖਦਾਈ ਬਲੀਦਾਨ ਦੇਣਾ (« ਤੁਹਾਡਾ ਇਕਲੌਤਾ ਪੁੱਤਰ ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹੋ » ਦੇ ਮੁਹਾਵਰੇ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪੜ੍ਹਨਾ)। ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਮਹਾਨ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਪੁੱਤਰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦਿੱਤੀ, ਮਹਾਨ ਇਸਹਾਕ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਦੀ ਮੁਕਤੀ ਲਈ: « ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਜਗਤ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਹ ਨੇ ਆਪਣਾ ਇਕਲੌਤਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਬਖ਼ਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਹਰੇਕ ਜੋ ਉਸ ਉੱਤੇ ਨਿਹਚਾ ਕਰੇ ਨਾਸ ਨਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਸਦੀਪਕ ਜੀਉਣ ਪਾਵੇ। (…) ਜਿਹੜਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਉੱਤੇ ਨਿਹਚਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਸਦੀਪਕ ਜੀਉਣ ਉਸ ਦਾ ਹੈ ਪਰ ਜੋ ਪੁੱਤ੍ਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ ਸੋ ਜੀਉਣ ਨਾ ਵੇਖੇਗਾ ਸਗੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਕ੍ਰੋਧ ਉਸ ਉੱਤੇ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ » (ਯੂਹੰਨਾ 3:16,36)। ਅਬਰਾਹਾਮ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਵਾਅਦੇ ਦੀ ਅੰਤਮ ਪੂਰਤੀ ਆਗਿਆਕਾਰ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਸਦਾ ਦੀ ਬਰਕਤ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਹੋਵੇਗੀ : « ਅਤੇ ਮੈਂ ਸਿੰਘਾਸਣ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਇਹ ਆਖਦੇ ਸੁਣੀ ਭਈ ਵੇਖ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਡੇਰਾ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਓਹਨਾਂ ਨਾਲ ਡੇਰਾ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਓਹ ਉਸ ਦੀ ਪਰਜਾ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪ ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋ ਕੇ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹੇਗਾ। ਅਤੇ ਉਹ ਓਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਤੋਂ ਹਰੇਕ ਅੰਝੂ ਪੂੰਝੇਗਾ ਅਤੇ ਹੁਣ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਨਾ ਹੋਵੇਗੀ, ਨਾ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਸੋਗ ਨਾ ਰੋਣਾ ਨਾ ਦੁਖ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਹਿਲੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ » (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 21:3,4)।
2 – ਸੁੰਨਤ ਦਾ ਗੱਠਜੋੜ
« ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਦੇ ਨਾਲ ਸੁੰਨਤ ਦਾ ਨੇਮ ਕੀਤਾ। ਸੋ ਇਸ ਤਰਾਂ ਉਹ ਦੇ ਇਸਹਾਕ ਜੰਮਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਨੇ ਅੱਠਵੇਂ ਦਿਨ ਉਹ ਦੀ ਸੁੰਨਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸਹਾਕ ਦੇ ਯਾਕੂਬ ਅਰ ਯਾਕੂਬ ਦੇ ਘਰ ਬਾਰਾਂ ਗੋਤਾਂ ਦੇ ਸਰਦਾਰ ਜੰਮੇ »
(ਰਸੂ. 7: 8)
ਸੁੰਨਤ ਦਾ ਨੇਮ ਉਸ ਸਮੇਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਹੋਣਾ ਸੀ। ਇਸਦੀ ਆਤਮਿਕ ਮਹੱਤਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਮੂਸਾ ਦੇ ਅਲਵਿਦਾ ਭਾਸ਼ਣ ਵਿੱਚ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ: “ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਚਮੜੀ ਦੀ ਸੁੰਨਤ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਜ਼ਿੱਦੀ ਹੋਣਾ ਬੰਦ ਕਰੋ” (ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 10:16)। ਸੁੰਨਤ ਦਾ ਅਰਥ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਤੀਕ ਦਿਲ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਦਾ ਸੋਮਾ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਆਗਿਆ ਮੰਨਦਾ ਹੈ: “ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਬਾਰੇ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂ ਕਿ ਇਹ ਨਿਸ਼ਚਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਕੀ ਵਾਪਰੇਗਾ » (ਕਹਾਉਤਾਂ 4:23)।
ਸਟੀਫਨ ਇਸ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਸੀ. ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੁਣਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਵਿਚ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ ਤੇ ਸੁੰਨਤ ਕਰਵਾਏ ਗਏ, ਉਹ ਦਿਲ ਦੇ ਨਾ ਸੁੰਨਤ ਕੀਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸਨ: “ਹੇ ਹਠੀ ਅਤੇ ਮਨ ਅਰ ਕੰਨ ਦੇ ਬੇ ਸੁੰਨਤੀ ਲੋਕੋ, ਤੁਸੀਂ ਸਦਾ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਆਤਮਾ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ! ਜਿਵੇਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਉ ਦਾਦਿਆਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਤਿਹਾ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਨਬੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਹ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਉ ਦਾਦਿਆਂ ਨੇ ਨਹੀਂ ਸਤਾਇਆ ? ਸਗੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਧਰਮੀ ਦੇ ਆਉਣ ਦੀ ਖਬਰ ਦੇਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵੱਢ ਸੁੱਟਿਆ ਜਿਹ ਦੇ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਫੜਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਖੂਨੀ ਹੋਏ। ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਰਾ ਨੂੰ ਜਿਹੀ ਦੂਤਾਂ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਠਹਿਰਾਈ ਗਈ ਸੀ ਪਾਇਆ ਪਰ ਉਹ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਨਾ ਕੀਤੀ » (ਰਸੂ. 7:51-53)। ਉਹ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਕਾਤਲ ਦਿਲ ਦੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਨਾ ਸੁੰਨਤ ਸਨ।
ਚਿੰਨ੍ਹਤਮਕ ਦਿਲ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਆਤਮਿਕ ਅੰਦਰੂਨੀ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਸ਼ਬਦਾਂ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਆਵਾਂ (ਚੰਗੇ ਜਾਂ ਮਾੜੇ) ਦੇ ਨਾਲ ਤਰਕ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਜਾਂ ਅਪਵਿੱਤਰ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ: “ਪਰ ਜਿਹੜੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਮੂੰਹੋਂ ਨਿੱਕਲਦੀਆਂ ਹਨ ਓਹ ਦਿਲ ਵਿੱਚੋਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਏਹੋ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਬੁਰੇ ਖ਼ਿਆਲ, ਖ਼ੂਨ, ਜਨਾਕਾਰੀਆਂ, ਹਰਾਮਕਾਰੀਆਂ, ਚੋਰੀਆਂ, ਝੂਠੀਆਂ ਉਗਾਹੀਆਂ, ਕੁਫ਼ਰ ਦਿਲ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲਦੇ ਹਨ। ਏਹੋ ਗੱਲਾਂ ਹਨ ਜਿਹੜੀਆਂ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਅਣਧੋਤੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਰੋਟੀ ਖਾਣੀ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ » (ਮੱਤੀ 15:18-20)। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਨਾ ਸੁੰਨਤ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਭੈੜੇ ਤਰਕ ਨਾਲ ਬਿਆਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਅਸ਼ੁੱਧ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਲਈ ਅਯੋਗ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ (ਕਹਾਉਤਾਂ 4:23 ਦੇਖੋ)। « ਭਲਾ ਮਨੁੱਖ ਭਲੇ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਵਿੱਚੋਂ ਭਲੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕੱਢਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬੁਰਾ ਮਨੁੱਖ ਬੁਰੇ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬੁਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕੱਢਦਾ ਹੈ » (ਮੱਤੀ 12:35)। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਬਿਆਨ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਰੂਹਾਨੀ ਤੌਰ ਤੇ ਸੁੰਨਤ ਹੋਇਆ ਦਿਲ ਹੈ।
ਪੌਲੁਸ ਰਸੂਲ ਵੀ ਮੂਸਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਤੋਂ ਇਹ ਸਿੱਖਿਆ ਸਮਝ ਗਿਆ ਸੀ। ਰੂਹਾਨੀ ਤੌਰ ਤੇ ਸੁੰਨਤ ਕਰਨਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਹੈ: “ਸੁੰਨਤ ਤੋਂ ਤਾਂ ਲਾਭ ਹੈ ਜੇ ਤੂੰ ਸ਼ਰਾ ਉੱਤੇ ਤੁਰੇ ਪਰ ਜੇ ਤੂੰ ਸ਼ਰਾਂ ਦੇ ਉਲੰਘਣ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਸੁੰਨਤ ਅਸੁੰਨਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਪਰੰਤ ਜੇ ਅਸੁੰਨਤੀ ਲੋਕ ਸ਼ਰਾ ਦੀਆਂ ਬਿਧੀਆਂ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਕਰਨ ਤਾਂ ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਸੁੰਨਤ ਸੁੰਨਤ ਨਾ ਗਿਣੀ ਜਾਵੇਗੀ? ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ ਸੁਭਾਉ ਤੋਂ ਅਸੁੰਨਤੀ ਹਨ ਜੋ ਓਹ ਸ਼ਰਾ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤਾਂ ਕੀ ਓਹ ਤੈਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਲਿਖਤਾਂ ਅਤੇ ਸੁੰਨਤ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੁੰਦੇ ਸ਼ਰਾ ਦਾ ਉਲੰਘਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਦੋਸ਼ੀ ਨਾ ਠਹਿਰਾਉਣਗੇ? ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਯਹੂਦੀ ਨਹੀਂ ਜਿਹੜਾ ਵਿਖਾਲੇ ਮਾਤਰ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਉਹ ਸੁੰਨਤ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਮਾਸ ਦੀ ਵਿਖਾਵੇ ਮਾਤਰ ਹੈ। ਸਗੋਂ ਯਹੂਦੀ ਉਹੋ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਅੰਦਰੋਂ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਸੁੰਨਤ ਉਹੋ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਮਨ ਦੀ ਹੋਵੇ ਅਰਥਾਤ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਨਾ ਲਿਖਤ ਵਿੱਚ, ਜਿਹ ਦੀ ਸੋਭਾ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵੱਲੋਂ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਵੱਲੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ » (ਰੋਮੀਆਂ 2: 25-29)।
ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਈਸਾਈ ਹੁਣ ਮੂਸਾ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਬਿਵਸਥਾ ਦੇ ਅਧੀਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਹੁਣ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 15: 19,20,28,29 ਵਿਚ ਲਿਖੇ ਰਸੂਲ ਫ਼ਰਮਾਨ ਅਨੁਸਾਰ ਸਰੀਰਕ ਸੁੰਨਤ ਕਰਨ ਦੀ ਮਜਬੂਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜੋ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਅਧੀਨ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਰਸੂਲ ਪੌਲੁਸ ਦੁਆਰਾ: « ਮਸੀਹ ਲਈ ਬਿਵਸਥਾ ਦਾ ਅੰਤ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ » (ਰੋਮੀਆਂ 10:4)। “ਕੀ ਕੋਈ ਸੁੰਨਤੀ ਸੱਦਿਆ ਗਿਆ ? ਤਾਂ ਉਹ ਅਸੁੰਨਤੀ ਨਾ ਬਣੇ। ਕੀ ਕੋਈ ਅਸੁੰਨਤੀ ਸੱਦਿਆ ਗਿਆ ? ਤਾਂ ਉਹ ਦੀ ਸੁੰਨਤ ਨਾ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ। ਸੁੰਨਤ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਅਸੁੰਨਤ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਰੰਤੂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਕਰਨੀ ਸੱਭੋ ਕੁਝ ਹੈ » (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 7:18,19)। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਸੀਹੀ ਦਾ ਰੂਹਾਨੀ ਸੁੰਨਤ ਹੋਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ, ਅਰਥਾਤ, ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਮੰਨੋ ਅਤੇ ਮਸੀਹ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖੋ (ਯੂਹੰਨਾ 3:16,36)।
ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਪਸਾਹ ਦੇ ਤਿਉਹਾਰ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਸੁੰਨਤ ਕਰਾਉਣੀ ਪਈ। ਇਸ ਸਮੇਂ, ਈਸਾਈ (ਜੋ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਉਮੀਦ (ਸਵਰਗੀ ਜਾਂ ਧਰਤੀ ਦੀ ਹੈ)) ਪਤੀਰੀ ਪਤੀਰੀ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ ਪਿਆਲੇ ਨੂੰ ਪੀਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਦਿਲ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਸੁੰਨਤ ਕਰਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ: « ਪਰ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਰਖੇ ਅਤੇ ਇਉਂ ਇਸ ਰੋਟੀ ਵਿੱਚੋਂ ਖਾਵੇ ਅਤੇ ਪਿਆਲੇ ਵਿੱਚੋਂ ਪੀਵੇ » (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 11:28 ਕੂਚ 12:48 (ਪਸਾਹ) ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ)।
3 – ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਬਿਵਸਥਾ ਦਾ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ
« ਉਸ ਨਵੀਂ ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਇਕਰਾਰਨਾਮੇ ਨੂੰ ਨਾ ਭੁੱਲੋ ਜਿਹੜਾ ਯਹੋਵਾਹ, ਤੁਹਾਡੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਸ਼ਕਲ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਬੁੱਤ ਨਹੀਂ ਬਨਾਉਣਾ »
(ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 4:23)
ਇਸ ਨੇਮ ਦਾ ਵਿਚੋਲਾ ਮੂਸਾ ਹੈ: “ਉਸ ਸਮੇਂ, ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੂਸਰੇ ਕਾਨੂੰਨਾ ਅਤੇ ਬਿਧੀਆਂ ਦੀ ਸਿਖਿਆ ਵੀ ਦੇਵਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਜਾਕੇ ਚੱਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਹਾਸਿਲ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ » (ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 4:14)। ਇਹ ਨੇਮ ਸੁੰਨਤ ਦੇ ਨੇਮ ਨਾਲ ਨੇੜਿਓਂ ਸਬੰਧਤ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਰੱਬ ਦੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ (ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 10:16 ਰੋਮੀਆਂ 2: 25-29 ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ)। ਇਹ ਨੇਮ ਮਸੀਹਾ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖਤਮ ਹੋਇਆ: « ਫੇਰ ਭਵਿੱਖ ਦਾ ਹਾਕਮ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਕਰੇਗਾ। ਉਹ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗਾ। ਭੇਟਾਂ ਅਤੇ ਬਲੀਆਂ ਅੱਧੇ ਹਫ਼ਤੇ ਲਈ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ » (ਦਾਨੀਏਲ 9:27)। ਇਹ ਨੇਮ ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਅਨੁਸਾਰ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਨੇਮ ਨਾਲ ਬਦਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ: « ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਆਖੀਆਂ, « ਸਮਾਂ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਯਹੂਦਾਹ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਕਰਾਂਗਾ। ਇਹ ਓਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਹੜਾ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੁਰਖਿਆਂ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਮੈਂ ਉਦੋਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਫ਼ੜ ਕੇ ਮਿਸਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਲੈ ਆਇਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਾਲਕ ਸੀ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਹ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ » ਇਹ ਸੰਦੇਸ਼ ਯਹੋਵਾਹ ਵੱਲੋਂ ਸੀ » (ਯਿਰਮਿਯਾਹ 31: 31,32)।
ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਬਿਵਸਥਾ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਸੀਹਾ ਦੇ ਆਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਬਿਵਸਥਾ ਨੇ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਪਾਪੀ ਸਥਿਤੀ (ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ) ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਬਾਰੇ ਸਿਖਾਇਆ ਹੈ: “ਇਸ ਲਈ ਜਿਵੇਂ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਪਾਪ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਅਤੇ ਪਾਪ ਤੋਂ ਮੌਤ ਆਈ ਅਤੇ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਮੌਤ ਸਭਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲਰ ਗਈ ਏਸ ਲਈ ਜੋ ਸਭਨਾਂ ਨੇ ਪਾਪ ਕੀਤਾ। ਸ਼ਰਾ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੀਕ ਪਾਪ ਤਾਂ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਹੈਸੀ ਪਰ ਜਿੱਥੇ ਸ਼ਰਾ ਨਹੀਂ ਉੱਥੇ ਪਾਪ ਦਾ ਲੇਖਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ » (ਰੋਮੀਆਂ 5: 12,13)। ਰੱਬ ਦੀ ਬਿਵਸਥਾ ਨੇ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਪਾਪੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਸਾਰੀ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਦੀ ਪਾਪੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ: “ਬੱਸ, ਅਸੀਂ ਕੀ ਆਖੀਏ ? ਕੀ ਸ਼ਰਾ ਪਾਪ ਹੈ ? ਕਦੇ ਨਹੀਂ ! ਸਗੋਂ ਸ਼ਰਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਮੈਂ ਪਾਪ ਨੂੰ ਨਾ ਪਛਾਣਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਸ਼ਰਾ ਨਾ ਕਹਿੰਦੀ ਭਈ ਲੋਭ ਨਾ ਕਰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਲੋਭ ਨੂੰ ਨਾ ਜਾਣਦਾ। ਪਰ ਪਾਪ ਨੇ ਦਾਉ ਪਾ ਕੇ ਹੁਕਮਨਾਮੇ ਦੇ ਕਾਰਨ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਹਰ ਪਰਕਾਰ ਦਾ ਲੋਭ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਕਿਉਂ ਜੋ ਸ਼ਰਾ ਦੇ ਬਾਝੋਂ ਪਾਪ ਮੁਰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਸ਼ਰਾ ਦੇ ਬਾਝੋਂ ਜੀਉਂਦਾ ਸਾਂ ਪਰ ਜਦ ਹੁਕਮਨਾਮਾ ਆਇਆ ਤਦ ਪਾਪ ਜੀ ਪਿਆ ਅਤੇ ਮੈਂ ਮਰ ਗਿਆ। ਅਤੇ ਉਹ ਹੁਕਮਨਾਮਾ ਜਿਹੜਾ ਜੀਵਨ ਦੇ ਲਈ ਸੀ ਉਹੋ ਮੇਰੇ ਲਈ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਵਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ। ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਾਪ ਨੇ ਦਾਉ ਪਾ ਕੇ ਹੁਕਮਨਾਮੇ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਵਸੀਲੇ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਸੁੱਟਿਆ। ਸੋ ਸ਼ਰਾ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਕਮਨਾਮਾ ਪਵਿੱਤਰ ਅਤੇ ਜਥਾਰਥ ਅਤੇ ਚੰਗਾ ਹੈ » (ਰੋਮੀਆਂ 7:7-12)। ਇਸ ਲਈ ਬਿਵਸਥਾ ਇਕ ਸਿਖਿਅਕ ਸੀ ਜੋ ਮਸੀਹ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: “ਸੋ ਸ਼ਰਾ ਮਸੀਹ ਦੇ ਆਉਣ ਤੀਕੁਰ ਸਾਡੇ ਲਈ ਨਿਗਾਹਬਾਨ ਬਣੀ ਭਈ ਅਸੀਂ ਨਿਹਚਾ ਨਾਲ ਧਰਮੀ ਠਹਿਰਾਏ ਜਾਈਏ। ਪਰ ਹੁਣ ਨਿਹਚਾ ਜੋ ਆਈ ਅਸੀਂ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਗਾਹਬਾਨ ਦੇ ਮਤਹਿਤ ਨਹੀਂ ਹਾਂ » (ਗਲਾਤੀਆਂ 3:24,25)। ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਸੰਪੂਰਣ ਨਿਯਮ ਨੇ, ਆਦਮੀ ਦੀ ਅਪਰਾਧ ਦੁਆਰਾ ਪਾਪ ਦੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਦਿੱਤੀ, ਇੱਕ ਬਲੀਦਾਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਦਰਸਾਈ ਜੋ ਉਸਦੀ ਨਿਹਚਾ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਛੁਟਕਾਰਾ ਦਿਵਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਕੁਰਬਾਨੀ ਮਸੀਹ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਸੀ: “ਜਿਵੇਂ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਆਪਣੀ ਟਹਿਲ ਕਰਾਉਣ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਟਹਿਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤਿਆਂ ਦੇ ਥਾਂ ਨਿਸਤਾਰੇ ਦਾ ਮੁੱਲ ਭਰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦੇਣ ਆਇਆ” (ਮੱਤੀ 20:28)।
ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਮਸੀਹ ਬਿਵਸਥਾ ਦਾ ਅੰਤ ਹੈ, ਤੱਥ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵੇਲੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨੀ ਜਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ (ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੁਆਰਾ) ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਭਵਿੱਖ: « ਸ਼ਰਾ ਜਿਹੜੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੰਗੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ ਹੀ ਹੈ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਸਤਾਂ ਦਾ ਅਸਲੀ ਸਰੂਪ ਨਹੀਂ » (ਇਬਰਾਨੀਆਂ 10:1, 1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 2:16). ਇਹ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਹੈ ਜੋ ਇਨ੍ਹਾਂ “ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ” ਨੂੰ ਹਕੀਕਤ ਬਣਾਵੇਗਾ: “ਏਹ ਤਾਂ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ ਹਨ ਪਰ ਦੇਹ ਮਸੀਹ ਦੀ ਹੈ” (ਕੁਲੁੱਸੀਆਂ 2:17)।
4 – ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਨਵਾਂ ਨੇਮ
« ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਰਹਿਮ, ਹਾਂ ਰੱਬ ਦੇ ਇਸਰਾਏਲ ਤੇ »
(ਗਲਾਤੀਆਂ 6: 16)
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦਾ ਵਿਚੋਲਾ ਹੈ: “ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਇੱਕੋ ਹੈ ਅਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਵਿਚੋਲਾ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਆਪ ਮਨੁੱਖ ਹੈ ਅਰਥਾਤ ਮਸੀਹ ਯਿਸੂ” (1 ਤਿਮੋਥਿਉਸ 2:5)। ਇਹ ਨਵਾਂ ਨੇਮ ਯਿਰਮਿਯਾਹ 31:31,32 ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ. 1 ਤਿਮੋਥਿਉਸ 2:5 ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਮਸੀਹ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ (ਯੂਹੰਨਾ 3:16)। « ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਜ਼ਰਾਈਲ » ਸਾਰੀ ਮਸੀਹੀ ਕਲੀਸਿਯਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਵੀ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਇਹ “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਸਰਾਏਲ” ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਵੀ ਹੋਵੇਗਾ।
ਸਵਰਗੀ “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਸਰਾਏਲ” 1,44,000 ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਨਵਾਂ ਯਰੂਸ਼ਲਮ, ਰਾਜਧਾਨੀ ਜਿਸ ਤੋਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸਵਰਗ ਤੋਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਰੱਬ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਹੋਵੇਗਾ (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 7: 3-8: 12 ਗੋਤਾਂ ਦਾ ਬਣਿਆ ਸਵਰਗੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਤੋਂ 12000 = 144000): « ਅਤੇ ਮੈਂ ਪਵਿੱਤਰ ਨਗਰੀ ਨਵੀਂ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਨੂੰ ਇਉਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਮਾਨੋ ਲਾੜੀ ਆਪਣੇ ਲਾੜੇ ਲਈ ਸਿੰਗਾਰੀ ਹੋਈ ਹੈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਅਕਾਸ਼ੋਂ ਉਤਰਦੀ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ » (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 21:2)।
ਧਰਤੀ ਦੇ “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਸਰਾਏਲ” ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਬਣੇ ਹੋਣਗੇ ਜੋ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਫਿਰਦੌਸ ਵਿਚ ਜੀਉਣਗੇ: “ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਤ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ਭਈ ਜਦ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਨਵੀਂ ਸਰਿਸ਼ਟ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਤੇਜ ਦੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਉੱਤੇ ਬੈਠੇਗਾ ਤਦ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਜੋ ਮੇਰੇ ਮਗਰ ਹੋ ਤੁਰੇ ਹੋ ਬਾਰਾਂ ਸਿੰਘਾਸਣਾਂ ਉੱਤੇ ਬੈਠੋਗੇ ਅਤੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦੀਆਂ ਬਾਰਾਂ ਗੋਤਾਂ ਦਾ ਨਿਆਉਂ ਕਰੋਗੇ » (ਮੱਤੀ 19: 28)। ਇਹ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਇਜ਼ਰਾਈਲ, ਹਿਜ਼ਕੀਏਲ ਦੇ 40-28 ਅਧਿਆਵਾਂ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਵਿਚ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਇਸ ਵੇਲੇ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਸਵਰਗੀ ਉਮੀਦ ਹੈ ਅਤੇ ਈਸਾਈ ਜੋ ਧਰਤੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਰੱਖਦੇ ਹਨ (ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਕਿਤਾਬ 7:9-17)।
ਆਖ਼ਰੀ ਪਸਾਹ ਦੇ ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਰਸੂਲਾਂ ਨਾਲ ਇਸ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦਾ ਜਨਮ ਮਨਾਇਆ: “ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਰੋਟੀ ਲਈ ਅਤੇ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰ ਕੇ ਤੋੜੀ ਅਤੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਇਹ ਮੇਰਾ ਸਰੀਰ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਬਦਲੇ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮੇਰੀ ਯਾਦਗੀਰੀ ਲਈ ਇਹ ਕਰਿਆ ਕਰੋ। ਅਤੇ ਖਾਣ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਉਸ ਨੇ ਪਿਆਲਾ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਪਿਆਲਾ ਮੇਰੇ ਲਹੂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਵਹਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਨਵਾਂ ਨੇਮ ਹੈ » (ਲੂਕਾ 22:19,20)।
ਇਹ ਨਵਾਂ ਨੇਮ ਸਾਰੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਚਾਹੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ “ਉਮੀਦ” (ਸਵਰਗੀ ਜਾਂ ਧਰਤੀ) ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ. ਇਹ ਨਵਾਂ ਨੇਮ « ਦਿਲ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਸੁੰਨਤ » (ਰੋਮੀਆਂ 2: 25-29) ਨਾਲ ਨੇੜਿਓਂ ਸਬੰਧਤ ਹੈ. ਜਿੱਥੋਂ ਤੱਕ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਮਸੀਹੀ ਦੇ ਕੋਲ « ਦਿਲ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਸੁੰਨਤ » ਹੈ, ਉਹ ਪਤੀਰੀ ਰੋਟੀ ਖਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਪਿਆਲਾ ਪੀ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੇ ਲਹੂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ (ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਉਮੀਦ (ਸਵਰਗੀ ਜਾਂ ਧਰਤੀ)): « ਪਰ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਰਖੇ ਅਤੇ ਇਉਂ ਇਸ ਰੋਟੀ ਵਿੱਚੋਂ ਖਾਵੇ ਅਤੇ ਪਿਆਲੇ ਵਿੱਚੋਂ ਪੀਵੇ » (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 11:28)।
5 – ਇਕ ਰਾਜ ਲਈ ਗਠਜੋੜ: ਯਹੋਵਾਹ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਵਿਚ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਅਤੇ 1,44,000 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ
“ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹੋ ਹੀ ਹੋ ਜੋ ਮੇਰੇ ਪਰਤਾਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਦਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹੇ। ਜਿਵੇਂ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇੱਕ ਰਾਜ ਠਹਿਰਾਇਆ ਹੈ ਤਿਵੇਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਠਹਿਰਾਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਮੇਜ਼ ਉੱਤੇ ਖਾਓ ਪੀਓ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਸਿੰਘਾਸਣਾਂ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦੀਆਂ ਬਾਰਾਂ ਗੋਤਾਂ ਦਾ ਨਿਆਉਂ ਕਰੋਗੇ »
(ਲੂਕਾ 22:28-30)
ਇਹ ਨੇਮ ਉਸੇ ਰਾਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੇ ਜਨਮ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਦਾ ਇਹ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਦੋ ਇਕੋ ਜਿਹੇ ਗਠਜੋੜ ਹਨ. ਇਕ ਰਾਜ ਦਾ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਯਹੋਵਾਹ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਅਤੇ ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਅਤੇ 1,44,000 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੈ ਜੋ ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਜਾਜਕਾਂ ਵਜੋਂ ਰਾਜ ਕਰਨਗੇ (ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਕਿਤਾਬ 5:10; 7:3-8; 14:1-5)।
ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਮਸੀਹ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਣੇ ਰਾਜ ਲਈ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਨੇਮ, ਰਾਜਾ ਦਾ Davidਦ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਨਾਲ ਰੱਬ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਨੇਮ ਦਾ ਇਕ ਵਿਸਥਾਰ ਹੈ. ਇਹ ਨੇਮ ਦਾ Davidਦ ਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਵੰਸ਼ ਦੀ ਸਥਿਰਤਾ ਬਾਰੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਕ ਵਾਅਦਾ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਉਸੇ ਸਮੇਂ, ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਰਾਜਾ ਦਾ ਦਾਵੀਧ ਦ ਦਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਰਾਜ ਲਈ ਕੀਤੇ ਨੇਮ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ (1914 ਵਿੱਚ) ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਤ ਰਾਜਾ (2 ਸਮੂਏਲ 7:12-16; ਮੱਤੀ 1: 1-16, ਲੂਕਾ 3:23-38, ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਦੀ ਪੋਥੀ 2)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਰਸੂਲਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇਕ ਰਾਜ ਅਤੇ 144,000 ਦੇ ਸਮੂਹ ਨਾਲ ਇਕ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਵਾਅਦਾ ਅਸਲ ਵਿਚ ਸਵਰਗੀ ਵਿਆਹ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮਹਾਂਕਸ਼ਟ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਏਗਾ: “ਆਓ, ਅਸੀਂ ਅਨੰਦ ਕਰੀਏ ਅਤੇ ਨਿਹਾਲ ਹੋਈਏ, ਅਤੇ ਉਹ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰੀਏ, ਲੇਲੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਜੋ ਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਦੀ ਲਾੜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਏਹ ਉਸ ਨੂੰ ਬਖਸ਼ਿਆ ਗਿਆ ਭਈ ਭੜਕੀਲੇ ਅਤੇ ਸਾਫ ਕਤਾਨ ਦੀ ਪੁਸ਼ਾਕ ਪਾਵੇ, ਏਹ ਕਤਾਨ ਤਾਂ ਸੰਤਾਂ ਦਾ ਧਰਮੀ ਕੰਮ ਹੈ » (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 19:7,8)। ਜ਼ਬੂਰ 45 ਵਿਚ ਰਾਜਾ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ਾਹੀ ਪਤਨੀ, ਨਵਾਂ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਵਿਚਕਾਰ ਇਸ ਸਵਰਗੀ ਵਿਆਹ ਬਾਰੇ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 21: 2)।
ਇਸ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਰਾਜ ਦੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, « ਸਰਦਾਰ » ਪੈਦਾ ਹੋਣਗੇ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਸਵਰਗੀ ਸ਼ਾਹੀ ਅਧਿਕਾਰ ਦੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਹੋਣਗੇ: “ਤੁਰਾਜਾ ਤੁਹਾਡੇ ਪੁੱਤਰ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਛੋਂ ਰਾਜ ਕਰਨਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਹਾਕਮ ਬਣਾ ਦੇਵੋਂਗੇ“ (ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਦੀ ਪੋਥੀ 45:16, ਯਸਾਯਾਹ 32:1,2)।
ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੀ ਸਦੀਵੀ ਅਸੀਸਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਰਾਜ ਲਈ ਨੇਮ, ਅਬਰਾਹਾਮ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਇਕਰਾਰ ਪੂਰਾ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਅਤੇ ਸਦਾ ਲਈ ਅਸੀਸ ਦੇਵੇਗਾ. ਰੱਬ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ: « ਉਸ ਸਦੀਪਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਆਸ ਉੱਤੇ ਜਿਹ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਜੋ ਝੂਠ ਬੋਲ ਨਹੀਂ ਸੱਕਦਾ ਸਨਾਤਨ ਸਮਿਆਂ ਤੋਂ ਵਾਇਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ » (ਤੀਤੁਸ 1: 2)।
***
3 – ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਬੁਰਾਈ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ?
ਕਿਉਂ?
ਰੱਬ ਨੇ ਅੱਜ ਤਕ ਦੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਬੁਰਾਈਆਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਹੈ?
« ਹੇ ਯਹੋਵਾਹ, ਮੈਂ ਲਗਾਤਾਰ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰ ਰਿਹਾਂ, ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਬੇਨਤੀ ਕਦੋਂ ਸੁਣੇਁਗਾ? ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਹਿੰਸਾ ਬਾਰੇ ਪੁਕਾਰ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਤੂੰ ਕਦੋਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਕਰੇਂਗਾ। ਲੋਕ ਡਕੈਤੀਆਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਬਦੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਲੋਕ ਝਗੜਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਸੱਟ ਮਾਰਦੇ ਹਨ। ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਭਿਆਨਕ ਗੱਲਾਂ ਕਿਉਂ ਵਿਖਾ ਰਿਹਾ ਹੈਂ? ਬਿਵਸਬਾ ਬੇਅਸਰ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਇਨਸਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ। ਮੰਦੇ ਅਤੇ ਬਦ ਲੋਕ ਚੰਗੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਤਾਕਤਵਰ ਹਨ। ਇਸੇ ਲਈ ਨਿਆਂ ਵਿਗਾੜਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ »
(ਹਬੱਕੂਕ 1:2-4)
« ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੇਰ, ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਸਤਾਏ ਹੋਏ ਹਨ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੰਝੂ ਦੇਖੇ ਅਤੇ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਇੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਾਹਤ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਜ਼ਾਲਮ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਸਾਰੀ ਤਾਕਤ ਸੀ ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਕੂਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਤਾਏ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। (…) ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਅਰਬਹੀਣ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਵੇਖਿਆ: ਇੱਕ ਸਿਆਣਾ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੀ ਧਰਮੀਅਤਾ ਕਾਰਣ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਟ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸਦੀ ਜਿਂਦਗੀ ਉਸਦੀ ਬਦੀ ਕਾਰਣ ਲਂਮੇਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। (…) ਮੈਂ ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦੇਖੀਆਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਸੋਚਿਆ ਜਿਹੜੀਆਂ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਹੋਰਨਾਂ ਤੇ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਸ਼ਟ ਦਿੰਦਾ। (…) ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਅਰਬਹੀਣ ਗੱਲ ਵਾਪਰਦੀ ਹੈ: ਇੱਥੇ ਧਰਮੀ ਲੋਕ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਇੰਝ ਗੱਲਾਂ ਵਾਪਰਦੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਦੁਸ਼ਟ ਹੋਣ, ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਦੁਸ਼ਟ ਲੋਕ ਹਨ, ਜਿਂਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਇੰਝ ਗਲ਼੍ਲ਼ਾਂ ਵਾਪਰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਧਰਮੀ ਸਨ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਆਖਦਾਂ ਕਿ ਇਹ ਵੀ ਅਰਬਹੀਣ ਹੈ। (…) ਮੈਂ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਘੋੜੇ ਉੱਤੇ ਸਵਾਰੀ ਕਰਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹ ਲੋਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਾਕਮ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ (ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਗੁਲਾਮਾਂ ਵਾਂਗ) ਤੁਰਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ”
(ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਦੀ ਪੋਥੀ 4:1; 7:15; 8:9,14; 10:7)
« ਕਿਉਂ ਜੋ ਸਰਿਸ਼ਟੀ ਅਨਰਥ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਆਪਣੀ ਇੱਛਿਆ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਅਧੀਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪਰ ਉਮੇਦ ਨਾਲ »
(ਰੋਮੀਆਂ 8:20)
« ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਜਦ ਪਰਤਾਇਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਨਾ ਆਖੇ ਭਈ ਮੈਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਵੱਲੋਂ ਪਰਤਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਬਦੀਆਂ ਤੋਂ ਪਰਤਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਉਹ ਆਪ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਰਤਾਉਂਦਾ ਹੈ »
(ਯਾਕੂਬ 1:13)
ਰੱਬ ਨੇ ਅੱਜ ਤਕ ਦੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਬੁਰਾਈਆਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਹੈ?
ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਅਸਲ ਦੋਸ਼ੀ ਸ਼ੈਤਾਨ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ “ਦੋਸ਼ ਲਗਾਉਣ ਵਾਲਾ” ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 12: 9)। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ, ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸ਼ੈਤਾਨ ਝੂਠਾ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਦਾ ਕਾਤਲ ਸੀ (ਯੂਹੰਨਾ 8:44). ਇੱਥੇ ਦੋ ਮੁੱਖ ਇਲਜ਼ਾਮ ਹਨ:
1 – ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰਨ ਦੇ ਰੱਬ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਸੰਬੰਧੀ ਇੱਕ ਇਲਜ਼ਾਮ।
2 – ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਅਖੰਡਤਾ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਇਲਜ਼ਾਮ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਮਨੁੱਖਾਂ, ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਸਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ (ਉਤਪਤ 1:26)।
ਜਦੋਂ ਗੰਭੀਰ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਅੰਤਿਮ ਨਿਰਣੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ. ਦਾਨੀਏਲ ਦੇ 7 ਵੇਂ ਅਧਿਆਇ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਅਖੰਡਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਕ ਟ੍ਰਿਬਿalਨਲ ਵਿਚ, ਜਿੱਥੇ ਨਿਰਣਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ: “ਅਗ੍ਗ ਦਾ ਦਰਿਆ ਇੱਕ ਸੀ ਵਗਦਾ ਪਿਆ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਪਰਾਚੀਨ ਰਾਜੇ ਦੇ। ਹਜਾਰਾਂ ਦੇ ਹਜਾਰਾਂ ਲੋਕ ਉਸਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਦਸ ਹਜ਼ਾਰ ਵਾਰੀ ਦਸ ਹਜ਼ਾਰ ਲੋਕ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਖਲੋਤੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਇਹ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਚਿਹਰੀ ਹੋਵੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਅਤੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਹੋਣ ਖੁਲ੍ਹੀਆਂ। (…) ਪਰ ਕਚਿਹਰੀ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰੇਗੀ ਕਿ ਕੀ ਵਾਪਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਸ ਰਾਜੇ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਖੋਹ ਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਸਦਾ ਰਾਜ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ » (ਦਾਨੀਏਲ 7:10,26)। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸ ਟੈਕਸਟ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਧਰਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਜੋ ਸਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਹੈ ਸ਼ੈਤਾਨ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਵੀ ਖੋਹ ਲਈ ਗਈ ਹੈ. ਟ੍ਰਿਬਿalਨਲ ਦੀ ਇਹ ਤਸਵੀਰ ਯਸਾਯਾਹ ਦੇ 43 ਵੇਂ ਅਧਿਆਇ ਵਿਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਜਿਥੇ ਇਹ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਲੋਕ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਆਗਿਆ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਉਹ ਉਸ ਦੇ “ਗਵਾਹ” ਹਨ: “ਯਹੋਵਾਹ ਆਖਦਾ ਹੈ, « ਤੁਸੀਂ ਲੋਕ ਮੇਰੇ ਗਵਾਹ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਉਹ ਸੇਵਕ ਹੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੈਂ ਚੋਣ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮੇਰੇ ਉੱਪਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ ਸਕੋ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਸਮਝ ਸਕੋਁ ਕਿ ਮੈਂ ਉਹ ਹਾਂ ਮੈਂ ਹੀ ਸੱਚਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹਾਂ। ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੋਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਮਗਰੋਂ ਕੋਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਮੈਂ ਖੁਦ ਹੀ ਯਹੋਵਾਹ ਹਾਂ। ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਰਖਿਅਕ੍ਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਮੈਂ ਹੀ ਹਾਂ » (ਯਸਾਯਾਹ 43:10,11)। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਰੱਬ ਦਾ « ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਗਵਾਹ » ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 1:5)।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋ ਗੰਭੀਰ ਦੋਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ, ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਨੂੰ 6,000 ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮੇਂ ਤਕ ਆਪਣੇ ਸਬੂਤ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਅਰਥਾਤ ਉਹ ਰੱਬ ਦੀ ਹਕੂਮਤ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਨਹੀਂ. ਅਸੀਂ ਇਸ ਤਜ਼ਰਬੇ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਹਾਂ ਜਿੱਥੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਝੂਠ ਉਸ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਸਥਿਤੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖਤਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਪੂਰੀ ਤਬਾਹੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ (ਮੱਤੀ 24:22). ਨਿਆਂ ਅਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਮਹਾਂਕਸ਼ਟ ਤੇ ਹੋਵੇਗਾ (ਮੱਤੀ 24:21; 25: 31-46) ਆਓ ਆਪਾਂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਦੋ ਦੋਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਖ਼ਾਸਕਰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰੀਏ ਕਿ ਅਦਨ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਤਪਤ ਦੇ ਅਧਿਆਇ 2 ਅਤੇ 3 ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਅੱਯੂਬ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਅਧਿਆਇ 1 ਅਤੇ 2 ਦੀ ਕਿਤਾਬ।
1 – ਪ੍ਰਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਬਾਰੇ ਬਾਰੇ ਇਲਜ਼ਾਮ
ਉਤਪਤ ਅਧਿਆਇ 2 ਸਾਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਈ ਹਜ਼ਾਰ ਏਕੜ ਦੇ ਈਡਨ ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ « ਬਾਗ » ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ, ਜੇ ਹੋਰ ਨਹੀਂ. ਆਦਮ ਆਦਰਸ਼ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿਚ ਸੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ (ਯੂਹੰਨਾ 8:32). ਪਰ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਸ ਆਜ਼ਾਦੀ ‘ਤੇ ਇਕ ਸੀਮਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੀ: ਇਕ ਰੁੱਖ: « ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਆਦਮ ਨੂੰ ਅਦਨ ਦੇ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਜ਼ਮੀਨ ਉੱਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਾਗ਼ ਦੀ ਦੇਖ-ਭਾਲ ਲਈ ਰੱਖਿਆ। ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਆਦਮ ਨੂੰ ਇਹ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ। ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਤੂੰ ਬਾਗ ਵਿਚਲੇ ਹਰ ਰੁੱਖ ਦਾ ਫ਼ਲ ਖਾ ਸਕਦਾ ਹੈਂ। ਪਰ ਤੈਨੂੰ ਉਸ ਰੁੱਖ ਦਾ ਫ਼ਲ ਨਹੀਂ ਖਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਜਿਹੜਾ ਗਿਆਨ ਦਿੰਦਾ, ਕਿ ਕੀ ਚੰਗਾ ਤੇ ਕੀ ਬੁਰਾ। ਜੇ ਤੂੰ ਉਸ ਰੁਖ ਦਾ ਫ਼ਲ ਖਾਵੇਂਗਾ ਤਾਂ ਤੂੰ ਮਰ ਜਾਵੇਂਗਾ।”” (ਉਤਪਤ 2:15-17)। « ਚੰਗੇ ਅਤੇ ਮਾੜੇ ਦੇ ਗਿਆਨ ਦਾ ਰੁੱਖ » ਬਸ ਚੰਗੇ ਅਤੇ ਮਾੜੇ ਦੇ ਸੰਖੇਪ ਸੰਕਲਪ ਦੀ ਠੋਸ ਪ੍ਰਸਤੁਤੀ ਸੀ. ਹੁਣ ਤੋਂ ਇਹ ਅਸਲ ਰੁੱਖ, ਆਦਮ ਲਈ ਸੀ, ਠੋਸ ਸੀਮਾ, ਇੱਕ « (ਠੋਸ) ਚੰਗੇ ਅਤੇ ਮਾੜੇ ਦਾ ਗਿਆਨ », ਰੱਬ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, « ਚੰਗੇ » ਵਿਚਕਾਰ, ਉਸਦਾ ਕਹਿਣਾ ਮੰਨਣਾ ਅਤੇ ਨਾ ਇਸ ਨੂੰ ਖਾਣਾ ਅਤੇ « ਬੁਰਾ », ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ।
ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਇਹ ਹੁਕਮ ਭਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ (ਮੱਤੀ 11: 28-30 « ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰਾ ਜੂਲਾ ਸੌਖਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਭਾਰ ਹਲਕਾ ਹੈ » ਅਤੇ 1 ਯੂਹੰਨਾ 5: 3 « ਉਸ ਦੇ ਹੁਕਮ ਭਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹਨ »)। ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ « ਵਰਜਿਤ ਫਲ » ਸਰੀਰਕ ਸੰਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ: ਇਹ ਗਲਤ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਹ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਹੱਵਾਹ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਰੱਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਆਦਮ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਸਕਦਾ ਸੀ (ਉਤਪਤ 2: 15-17 ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਤੁਲਨਾ 2:18-25 (ਹੱਵਾਹ ਦੀ ਰਚਨਾ) ਨਾਲ ਕਰੋ)।
ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਪਰਤਾਵਾ
« ਸੱਪ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਜੰਗਲੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਚਾਲਾਕ ਸੀ ਜੋ ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੁਆਰਾ ਸਾਜੇ ਗਏ ਸਨ। ਸੱਪ ਨੇ ਔਰਤ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇ ਆਖਿਆ, “ਹੇ ਔਰਤ, ਕੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਤੈਨੂੰ ਆਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਬਾਗ਼ ਵਿਚਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰੁਖ ਦਾ ਫ਼ਲ ਨਹੀਂ ਖਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ?” ਔਰਤ ਨੇ ਸੱਪ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਅਸੀਂ ਬਾਗ ਦੇ ਰੁਖਾਂ ਦੇ ਫ਼ਲ ਖਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।ਪਰ ਇੱਕ ਰੁਖ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਫ਼ਲ ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਖ਼ਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਆਖਿਆ ਸੀ, ‘ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਰੁਖ ਦਾ ਫ਼ਲ ਨਹੀਂ ਖਾਣ ਚਾਹੀਦਾ ਜਿਹੜਾ ਬਾਗ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਰੁਖ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਮਾਰੇ ਜਾਓਂਗੇ।’” ਪਰ ਸੱਪ ਨੇ ਔਰਤ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, “ਤੁਸੀਂ ਮਰੋਂਗੇ ਨਹੀਂ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਰੁਖ ਦਾ ਫ਼ਲ ਖਾ ਲਿਆ ਤੁਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਵਰਗੇ ਹੋ ਜਾਵੋਂਗੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣ ਜਾਵੋਂਗੇ ਕਿ ਕੀ ਚੰਗਾ ਹੈ ਤੇ ਕੀ ਬੁਰਾ।” ਔਰਤ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਰੁਖ ਬੜਾ ਸੋਹਣਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਫ਼ਲ ਖਾਣ ਲਈ ਚੰਗਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਰੁਖ ਉਸਨੂੰ ਸਿਆਣੀ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਔਰਤ ਨੇ ਰੁਖ ਤੋਂ ਫ਼ਲ ਤੋੜਿਆ ਅਤੇ ਖਾ ਲਿਆ। ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਵੀ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਫ਼ਲ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਹਿੱਸਾ ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਵੀ ਖਾਧਾ » (ਉਤਪਤ 3:1-6)।
ਰੱਬ ਦੀ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਉੱਤੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੁਆਰਾ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ ਖੁੱਲਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਰੱਬ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨੂੰ ਰੋਕ ਰਿਹਾ ਸੀ: « ਕਿਉਂਕਿ ਰੱਬ ਜਾਣਦਾ ਹੈ » (ਮਤਲਬ ਕਿ ਆਦਮ ਅਤੇ ਹੱਵਾਹ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾ ਰਿਹਾ ਸੀ). ਫਿਰ ਵੀ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿਚ ਰਿਹਾ।
ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ ਆਦਮ ਦੀ ਬਜਾਏ ਹੱਵਾਹ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਿਉਂ ਕੀਤੀ? ਪੌਲੁਸ ਰਸੂਲ ਨੇ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਅਧੀਨ ਇਹ ਲਿਖਿਆ: « ਆਦਮ ਨੇ ਧੋਖਾ ਨਹੀਂ ਖਾਧਾ ਪਰ ਇਸਤ੍ਰੀ ਧੋਖਾ ਖਾ ਕੇ ਅਪਰਾਧ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਈ » (1 ਤਿਮੋਥਿਉਸ 2:14)। ਉਸਦੀ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਕਰਕੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਜਵਾਨ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਐਡਮ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਚਾਲੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੀ. ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਹੱਵ ਹੈਰਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਈ, ਆਪਣੀ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਕਾਰਨ, ਕਿ ਇੱਕ ਸੱਪ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਸ ਅਸਾਧਾਰਣ ਗੱਲਬਾਤ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਇਸ ਲਈ ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ ਹੱਵਾਹ ਦੇ ਭੋਲੇਪਣ ਦਾ ਫ਼ਾਇਦਾ ਉਠਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਪ ਕਰਾਵੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਆਦਮ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਪਾਪ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ. ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਇਹ ਪਹਿਲਾ ਦੋਸ਼ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਕਰਨ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਅਧਿਕਾਰ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਸੀ (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 4:11)।
ਰੱਬ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਅਤੇ ਵਾਅਦਾ
ਉਸ ਦਿਨ ਦੇ ਅੰਤ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ, ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਤਿੰਨ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਕੀਤਾ (ਉਤਪਤ 3: 8-19) ਆਦਮ ਅਤੇ ਹੱਵਾਹ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਬਾਰੇ ਫੈਸਲਾ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਬਾਰੇ ਇਕ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ: “ਆਦਮੀ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਜਿਹੜੀ ਔਰਤ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਾਜੀ ਸੀ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਰੁੱਖ ਦਾ ਫ਼ਲ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸਲਈ ਮੈਂ ਖਾ ਲਿਆ।” ਤਾਂ ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਔਰਤ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, “ਤੂੰ ਕੀ ਕਰ ਬੈਠੀ ਹੈਂ?”ਔਰਤ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਸੱਪ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਗੁਮਰਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਫ਼ਲ ਖਾ ਲਿਆ।” » (ਉਤਪਤ 3:12,13)। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਦੋਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ, ਆਦਮ ਅਤੇ ਹੱਵਾਹ ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਧਰਮੀ ਠਹਿਰਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਆਦਮ ਨੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਤਨੀ ਦਿੱਤੀ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਗਲਤ ਬਣਾਇਆ: « ਉਹ womanਰਤ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਲਈ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. » ਉਤਪਤ 3:14-19 ਵਿਚ, ਅਸੀਂ ਉਸ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਦੇ ਨਾਲ ਰੱਬ ਦੇ ਨਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦੇ ਹਾਂ: “ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਅਤੇ ਔਰਤ ਨੂੰ ਇੱਕਦੂਜੇ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾ ਦਿਆਂਗਾ।ਤੇਰੇ ਬੱਚੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬੱਚੇ ਇਕਦੂਜੇ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੋਣਗੇ।ਉਸਦਾ ਪੁੱਤਰ ਤੇਰਾ ਸਿਰ ਕੁਚਲੇਗਾ,ਅਤੇ ਤੂੰ ਉਸਦੇ ਪੈਰ ਨੂੰ ਡਸੇਂਗਾ। » (ਉਤਪਤ 3:15)। ਇਸ ਵਾਅਦੇ ਨਾਲ, ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਮਕਸਦ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਸ ਪਲ ਤੋਂ ਹੀ ਪਾਪ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਮੁੱਖ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਮੌਤ: « ਇਸ ਲਈ ਜਿਵੇਂ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਪਾਪ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਅਤੇ ਪਾਪ ਤੋਂ ਮੌਤ ਆਈ ਅਤੇ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਮੌਤ ਸਭਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲਰ ਗਈ ਏਸ ਲਈ ਜੋ ਸਭਨਾਂ ਨੇ ਪਾਪ ਕੀਤਾ » (ਰੋਮੀਆਂ 5:12)।
2 – ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਅਖੰਡਤਾ ਬਾਰੇ, ਜੋ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ
ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੀ ਚੁਣੌਤੀ
ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਅਖੰਡਤਾ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਇਲਜ਼ਾਮ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਮਨੁੱਖਾਂ, ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਸਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ. ਇਹ ਅੱਯੂਬ ਦੀ ਅਖੰਡਤਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਹੈ: « ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਸ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, « ਤੂੰ ਕਿਬੇ ਰਿਹਾ ਹੈ? »ਸ਼ਤਾਨ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, « ਮੈਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਇਧਰ-ਉਧਰ ਘੁੰਮਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। » ਫੇਰ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਸ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, « ਕੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਸੇਵਕ ਅੱਯੂਬ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ? ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਵਰਗਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਇੱਕ ਨੇਕ ਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰ ਆਦਮੀ ਹੈ। ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੰਦੇ ਅਮਲ ਕਮਾਉਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। » ਸ਼ਤਾਨ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, « ਠੀਕ! ਪਰ ਅੱਯੂਬ ਕੋਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਣ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸ ਦੀ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਹਰ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਇੰਨਾ ਅਮੀਰ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਇਜੜ ਤ੍ਤੇ ਝੁਂਡ ਸਾਰੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਫੈਲੇ ਹੋਏ ਨੇ। ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸਦੀ ਹਰ ਸ਼ੈਅ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦੇਵੋ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਇਕਰਾਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਰਾਪੇਗਾ। » ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਸ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, « ਠੀਕ ਹੈ। ਅੱਯੂਬ ਦੇ ਪਾਸ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਹੈ, ਤੂੰ ਉਸ ਨਾਲ ਜੋ ਚਾਹੇ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਪਹੁੰਚਾਈ। » ਫੇਰ ਸ਼ਤਾਨ ਯਹੋਵਾਹ ਤੋਂ ਦੂਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। (…) ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਸ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, « ਤੂੰ ਕਿਬੇ ਰਿਹਾ ਹੈ? »ਸ਼ਤਾਨ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, « ਮੈਂ ਧਰਤੀ ਤੇ ਘੁੰਮਦਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਤਾਂ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਸ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, « ਕੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਸੇਵਕ ਅੱਯੂਬ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ? ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਬੰਦਾ ਅੱਯੂਬ ਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਨੇਕ ਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰ ਆਦਮੀ ਹੈ। ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮੰਦੇ ਅਮਲ ਕਮਾਉਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਹਾਲੇ ਵੀ ਵਫਾਦਾਰ ਹੈ, ਹਾਲਾਂ ਕਿ ਤੂੰ ਬੇਵਜ੍ਹਾ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਉਕਸਾਇਆ। » ਸ਼ਤਾਨ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, « ਹਰ ਕਾਸੇ ਦਾ ਆਪਣਾ ਮੁੱਲ ਹੈ। ਪਰ ਆਦਮੀ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਬਦਲੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਵੇਗਾ ਜਿਸਦਾ ਉਹ ਦੇਣਦਾਰ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਣ ਲਈ ਵਰਤੋਂਗੇ ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਰਾਪੇਗਾ। » ਇਸਲਈ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਸ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, « ਠੀਕ ਹੈ, ਅੱਯੂਬ ਤੇਰੇ ਅਧਿਕਾਰ ਹੇਠਾਂ ਹੈ। ਪਰ ਤੈਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰ ਮੁਕਾਉਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ। » » (ਅੱਯੂਬ 1:7-12; 2:2-6)।
ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦਾ ਕਸੂਰ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਸਵੈ-ਰੁਚੀ ਅਤੇ ਮੌਕਾਪ੍ਰਸਤਤਾ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਰੱਬ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਦੁਬਾਰਾ ਦਬਾਅ ਹੇਠਾਂ, ਆਪਣੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਗੁਆਉਣ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦੇ ਡਰ ਦੁਆਰਾ, ਆਦਮੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ। ਪਰ ਅੱਯੂਬ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਸ਼ੈਤਾਨ ਝੂਠਾ ਹੈ: ਅੱਯੂਬ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜਾਇਦਾਦ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ 10 ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਲਗਭਗ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਮਰ ਗਿਆ (ਨੌਕਰੀ 1 ਅਤੇ 2)। ਤਿੰਨ ਝੂਠੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਅੱਯੂਬ ਨੂੰ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਤੌਰ ਤੇ ਤਸੀਹੇ ਦਿੱਤੇ, ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਕਿ ਉਸਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਲੁਕਵੇਂ ਪਾਪਾਂ ਤੋਂ ਆਈਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਰੱਬ ਉਸਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਅਪਰਾਧ ਅਤੇ ਬੁਰਾਈ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਫਿਰ ਵੀ ਅੱਯੂਬ ਉਸਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਤੋਂ ਭਟਕਿਆ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ: « ਮੈਂ ਕਦੇ ਵੀ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਲੋਕ ਸਹੀ ਹੋ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਰਨ ਦਿਹਾੜੇ ਤੀਕ ਆਖਦਾ ਰਹਾਂਗਾ ਕਿ ਮੈਂ ਬੇਗੁਨਾਹ ਹਾਂ » (ਅੱਯੂਬ 27:5)।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮੌਤ ਹੋਣ ਤਕ ਈਮਾਨਦਾਰੀ ਬਾਰੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹਾਰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਜਿੱਤ ਸੀ ਜੋ ਮੌਤ ਤੱਕ ਰੱਬ ਦੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਸੀ: « ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਵਿੱਚ ਪਰਗਟ ਹੋ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨੀਵਿਆਂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮੌਤ ਤਾਈ ਸਗੋਂ ਸਲੀਬ ਦੀ ਮੌਤ ਤਾਈ ਆਗਿਆਕਾਰ ਬਣਿਆ » (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:8)। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤਕ ਆਪਣੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਇਕ ਬਹੁਤ ਕੀਮਤੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਜਿੱਤ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ, ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਨਾਮ ਮਿਲਿਆ: “ਇਸ ਕਾਰਨ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਅੱਤ ਉੱਚਿਆਂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਹ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਜਿਹੜਾ ਸਭਨਾਂ ਨਾਮਾਂ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਹੈ। ਭਈ ਯਿਸੂ ਦਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਅਕਾਸ਼ ਉਤਲਿਆਂ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਉਤਲਿਆਂ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਹੇਠਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਗੋਡਾ ਨਿਵਾਇਆ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਹਰ ਜ਼ਬਾਨ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਪਿਤਾ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਲਈ ਮੰਨ ਲਵੇ ਜੋ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਪ੍ਰਭੁ ਹੈ! » (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:9-11)।
ਉਜਾੜੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਵਿਚ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਸਾਡੀ ਪਿਤਾ ਦੇ ਹਾਲਤਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਦੇ ਗ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਣ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਦੇ ਜੀਵ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ (ਲੂਕਾ 15:11-24)। ਬੇਟੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਵਿਰਾਸਤ ਲਈ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਘਰ ਛੱਡੋ। ਪਿਤਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬਾਲਗ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਲੈਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ, ਪਰ ਨਤੀਜੇ ਭੁਗਤਣ ਲਈ ਵੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਆਦਮ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਨਤੀਜੇ ਭੁਗਤਣ ਲਈ ਵੀ ਕੀਤੇ. ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ ਅਗਲੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਦੁੱਖ ਦੇ ਕਾਰਨ
ਦੁੱਖ ਚਾਰ ਮੁੱਖ ਕਾਰਕਾਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ
1 – ਸ਼ੈਤਾਨ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਦੁੱਖ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ (ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਹੀਂ) (ਅੱਯੂਬ 1:7-12; 2:1-6)। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਹ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਹਾਕਮ ਹੈ: “ਹੁਣ ਇਸ ਜਗਤ ਦਾ ਨਿਆਉਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਇਸ ਜਗਤ ਦਾ ਸਰਦਾਰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਜਾਵੇਗਾ” (ਯੂਹੰਨਾ 12:31; 1 ਯੂਹੰਨਾ 5: 19)। ਇਸੇ ਲਈ ਸਮੁੱਚੀ ਮਾਨਵਤਾ ਨਾਖੁਸ਼ ਹੈ: « ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਤਾਂ ਹਾਂ ਭਈ ਸਾਰੀ ਸਰਿਸ਼ਟੀ ਰਲ ਕੇ ਹੁਣ ਤੀਕ ਹਾਹੁਕੇ ਭਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਨੂੰ ਪੀੜਾਂ ਲੱਗੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ » (ਰੋਮੀਆਂ 8: 22)।
2 – ਦੁੱਖ ਸਾਡੀ ਪਾਪੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਬੁਢਪਾ, ਬਿਮਾਰੀ ਅਤੇ ਮੌਤ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: “ਇਸ ਲਈ ਜਿਵੇਂ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਪਾਪ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਅਤੇ ਪਾਪ ਤੋਂ ਮੌਤ ਆਈ ਅਤੇ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਮੌਤ ਸਭਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲਰ ਗਈ ਏਸ ਲਈ ਜੋ ਸਭਨਾਂ ਨੇ ਪਾਪ ਕੀਤਾ। (…) ਪਾਪ ਦੀ ਮਜੂਰੀ ਤਾਂ ਮੌਤ ਹੈ ਪਰ” (ਰੋਮੀਆਂ 5:12 ; 6:23)।
3 – ਦੁੱਖ ਮਾੜੇ ਫੈਸਲਿਆਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ (ਸਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਜਾਂ ਦੂਜੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ): « ਜਿਹੜੀ ਭਲਿਆਈ ਮੈਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਉਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸਗੋਂ ਜਿਹੜੀ ਬੁਰਿਆਈ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੋਈ ਕਰਦਾ ਹਾਂ » (ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 32:5 ; ਰੋਮੀਆਂ 7:19)। ਦੁੱਖ ਇੱਕ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਨਿਯਮ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ. ਇਹ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ ਯੂਹੰਨਾ ਦੇ 9 ਵੇਂ ਅਧਿਆਇ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦੇ ਹਾਂ: “ਜਦੋਂ ਉਹ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਇਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਜਨਮ ਤੋਂ ਅੰਨ੍ਹਾ ਵੇਖਿਆ. ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ:“ ਰੱਬੀ, ਜਿਸਨੇ ਪਾਪ ਕੀਤਾ, ਇਹ ਆਦਮੀ ਜਾਂ ਉਸ ਦੇ ਮਾਪੇ, ਉਹ ਅੰਨ੍ਹਾ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ? ? ”ਯਿਸੂ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ,“ ਨਾ ਤਾਂ ਇਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਪਾਪ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਸਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ, ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਉਸ ਵਿੱਚ ਪਰਗਟ ਕੀਤੇ ਜਾਣ” (ਯੂਹੰਨਾ 9:1-3)। ਉਸ ਦੇ ਕੇਸ ਵਿਚ, « ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ », ਅੰਨ੍ਹੇ ਆਦਮੀ ਦਾ ਚਮਤਕਾਰੀ ਨਾਲ ਚੰਗਾ ਹੋਣਾ ਸੀ।
4 – ਦੁੱਖ « ਅਣਕਿਆਸੇ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਘਟਨਾਵਾਂ » ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਵਿਅਕਤੀ ਗਲਤ ਸਮੇਂ ਗਲਤ ਜਗ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: « ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਤੇਜ਼-ਤਰਾਰ ਦੌੜ ਨਹੀਂ ਜਿਤ੍ਤਦਾ, ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਜੰਗ ਨਹੀਂ ਜਿਤ੍ਤਦਾ, ਸਿਆਣੇ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ, ਚਾਲਾਕ ਅਮੀਰ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ, ਸਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਪ੍ਰਸਿਧ੍ਧ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਜਦੋਂ ਬੁਰਾ ਸਮਾਂ ਆਉਂਦਾ, ਹਰ ਇੱਕ ਨਾਲ ਬੁਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਾਪਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਬੰਦਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਉਸ ਨਾਲ ਕੀ ਵਾਪਰੇਗਾ। ਉਹ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਫਸੀ ਹੋਈ ਮੱਛੀ ਵਾਂਗ, ਫ਼ਂਦੇ ਵਿੱਚ ਫਸੇ ਹੋਏ ਪੰਛੀ ਵਾਂਗ ਹੈ, ਆਦਮੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬੁਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਂਦਾ ਜਿਹੜੀਆਂ ਅਚਾਨਕ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਪਰਦੀਆਂ ਹਨ » (ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਦੀ ਪੋਥੀ 9:11,12)।
ਇੱਥੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਦੋ ਦੁਖਦਾਈ ਘਟਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਕਿਹਾ ਜੋ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮੌਤਾਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ: “ਉਸ ਵੇਲੇ ਕਈ ਉੱਥੇ ਹਾਜ਼ਰ ਸਨ ਜਿਹੜੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗਲੀਲੀਆਂ ਦਾ ਹਵਾਲ ਦੱਸਣ ਲੱਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਲਹੂ ਪਿਲਾਤੁਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਲੀਦਾਨਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, ਭਲਾ, ਤੁਸੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਭਈ ਏਹ ਗਲੀਲੀ ਸਭਨਾਂ ਗਲੀਲੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡੇ ਪਾਪੀ ਸਨ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਦੁਖ ਸਹੇ ? ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਖਦਾ ਹਾਂ, ਨਹੀਂ ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਤੋਬਾ ਨਾ ਕਰੋ ਤਾਂ ਤੁਸਾਂ ਸਭਨਾਂ ਦਾ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਯਾ ਉਹ ਅਠਾਰਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਸਿਲੋਆਮ ਦਾ ਬੁਰਜ ਢੱਠਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਸੁੱਟਿਆ, ਭਲਾ, ਤੁਸੀਂ ਏਹ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਜੋ ਓਹ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਸਭ ਰਹਿਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡੇ ਪਾਪੀ ਸਨ ? ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਖਦਾ ਹਾਂ, ਨਹੀਂ ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਤੋਬਾ ਨਾ ਕਰੋ ਤਾਂ ਤੁਸਾਂ ਸਭਨਾਂ ਦਾ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ » (ਲੂਕਾ 13:1-5)। ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਇਹ ਸੁਝਾਅ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਹਾਦਸਿਆਂ ਜਾਂ ਕੁਦਰਤੀ ਆਫ਼ਤਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਾਪ ਕੀਤਾ, ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਰੱਬ ਅਜਿਹੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਕਰਕੇ ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਬਿਮਾਰੀਆਂ, ਦੁਰਘਟਨਾਵਾਂ ਜਾਂ ਕੁਦਰਤੀ ਆਫ਼ਤਾਂ ਹਨ, ਇਹ ਰੱਬ ਨਹੀਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ ਪੀੜਤ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਾਪ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।
ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰੇਗਾ: “ਅਤੇ ਮੈਂ ਸਿੰਘਾਸਣ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਇਹ ਆਖਦੇ ਸੁਣੀ ਭਈ ਵੇਖ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਡੇਰਾ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਓਹਨਾਂ ਨਾਲ ਡੇਰਾ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਓਹ ਉਸ ਦੀ ਪਰਜਾ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪ ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋ ਕੇ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹੇਗਾ। ਅਤੇ ਉਹ ਓਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਤੋਂ ਹਰੇਕ ਅੰਝੂ ਪੂੰਝੇਗਾ ਅਤੇ ਹੁਣ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਨਾ ਹੋਵੇਗੀ, ਨਾ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਸੋਗ ਨਾ ਰੋਣਾ ਨਾ ਦੁਖ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਹਿਲੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ » (ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਕਿਤਾਬ 21:3,4)।
ਕਿਸਮਤ ਅਤੇ ਮੁਫਤ ਚੋਣ
« ਕਿਸਮਤ » ਬਾਈਬਲ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਚੰਗੇ ਜਾਂ ਮਾੜੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ « ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਕੀਤਾ » ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਪਰ « ਮੁਫਤ ਚੋਣ » ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਅਸੀਂ ਚੰਗੇ ਜਾਂ ਮਾੜੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦੇ ਹਾਂ (ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 30:15)। ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਇਹ ਨਜ਼ਰੀਆ ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ ਨੇੜਿਓਂ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਰੱਬ ਦਾ « ਸਰਬ-ਗਿਆਨ » ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਜਾਣਨ ਦੀ ਉਸ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਬਾਈਬਲ ਤੋਂ ਦੇਖਾਂਗੇ ਕਿ ਰੱਬ ਇਸ ਨੂੰ ਚੁਣ ਕੇ ਕੁਝ ਖਾਸ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਵਰਤਦਾ ਹੈ, ਕਈ ਬਾਈਬਲ ਦੀਆਂ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਦੁਆਰਾ।
ਰੱਬ ਉਹ ਚੁਣਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ
ਕੀ ਰੱਬ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਆਦਮ ਦੀ ਅਵੱਗਿਆ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ? ਉਤਪਤ 2 ਅਤੇ 3 ਦੇ ਪ੍ਰਸੰਗ ਤੋਂ, ਨਹੀਂ। ਰੱਬ ਇਕ ਹੁਕਮ ਕਿਵੇਂ ਦੇ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਏਗੀ? ਇਹ ਉਸ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋਣਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਇਸ ਲਈ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਹੁਕਮ ਬੋਝ ਨਾ ਹੋਵੇ (1 ਯੂਹੰਨਾ 4:8; 5:3)। ਇੱਥੇ ਦੋ ਬਾਈਬਲ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਹਨ ਜੋ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇੱਕ ਖਾਸ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਹੈ. ਉਤਪਤ 22:1-14 ਵਿਚ, ਰੱਬ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਇਸਹਾਕ ਦੀ ਬਲੀ ਦੇਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਬਲੀ ਦੇਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਤਾਂ ਕੀ ਉਸਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕਰੇਗਾ? ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਤੁਰੰਤ ਪ੍ਰਸੰਗ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਿਆਂ, ਨੰ. ਅਖੀਰਲੇ ਸਮੇਂ ਰੱਬ ਨੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ: “ਦੂਤ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਨਾ ਮਾਰ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਪਹੁੰਚਾ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਦਾ ਹੈਂ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਹੁਕਮ ਮੰਨਦਾ ਹੈਂ। ਮੈਂ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ, ਆਪਣੇ ਇੱਕੋ-ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਬਲੀ ਦੇਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੈਂ » » (ਉਤਪਤ 22:12)। ਇਹ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ »ਹੁਣ ਮੈਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਰੱਬ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹੋ ». ਸ਼ਬਦ « ਹੁਣ » ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰੱਬ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਅਬਰਾਹਾਮ ਇਸ ਬੇਨਤੀ ‘ਤੇ ਅਮਲ ਕਰੇਗਾ।
ਦੂਜੀ ਉਦਾਹਰਣ ਸਦੂਮ ਅਤੇ ਅਮੂਰਾਹ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਬਾਰੇ ਹੈ। ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਇਕ ਦੁਸ਼ਟ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਨ ਲਈ ਦੋ ਦੂਤ ਭੇਜਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਇਹ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਕੋਲ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਾਰੇ ਸਬੂਤ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਦੋ ਦੂਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜਾਣਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ (ਉਤਪਤ 18:20,21)।
ਜੇ ਅਸੀਂ ਬਾਈਬਲ ਦੀਆਂ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਦੇਖੋਗੇ ਕਿ ਰੱਬ ਅਜੇ ਵੀ ਇਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖ਼ਾਸ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਜਾਣਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ ਵਰਤ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਚਲੋ ਇਕ ਸਧਾਰਣ ਬਾਈਬਲ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਰੇਬੇਕਾ ਜੁੜਵਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਗਰਭਵਤੀ ਸੀ, ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਰੱਬ ਦੁਆਰਾ ਚੁਣੀ ਗਈ ਕੌਮ ਦਾ ਪੂਰਵਜ ਦੋਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਹੜਾ ਬੱਚਾ ਹੋਵੇਗਾ (ਉਤਪਤ 25:21-26)? ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਏਸਾਓ ਅਤੇ ਯਾਕੂਬ ਦੇ ਜੈਨੇਟਿਕ ਬਣਤਰ ਦਾ ਇਕ ਸਧਾਰਣ ਨਿਰੀਖਣ ਕੀਤਾ (ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਜੈਨੇਟਿਕਸ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ), ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ ਇਕ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਦਮੀ ਬਣਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ: “ਤੁਹਾਡਾ ਅੱਖਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਭਰੂਣ ਨੂੰ ਵੇਖ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਇਸਦੇ ਸਾਰੇ ਭਾਗ ਲਿਖੇ ਗਏ ਸਨ, ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਹਰ-ਰੋਜ਼ ਵੇਖਿਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਗੁੰਮ ਨਹੀਂ ਹੈ « (ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਦੀ ਪੋਥੀ 139: 16)। ਇਸ ਗਿਆਨ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਚੁਣਿਆ (ਰੋਮੀਆਂ 9:10-13; ਰਸੂ. 1:24-26 « ਹੇ ਹੇ ਯਹੋਵਾਹ, ਜੋ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ »)।
ਕੀ ਰੱਬ ਸਾਡੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ?
ਸਾਡੀ ਨਿੱਜੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਤੇ ਰੱਬ ਦੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਤਿੰਨ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਨੁਕਤੇ (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 2:16) ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ:
1 – ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਅਜੋਕੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੋ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਲਈ ਆਰਜ਼ੀ ਕੀਮਤ ਰੱਖਦੀ ਹੈ (ਯੂਹੰਨਾ 11:11 (ਲਾਜ਼ਰ ਦੀ ਮੌਤ « ਨੀਂਦ » ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਈ ਗਈ ਹੈ))। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹੈ ਸਾਡੀ ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੈ (ਮੱਤੀ 10:39)। ਪੌਲੁਸ ਰਸੂਲ ਨੇ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਅਧੀਨ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ « ਸੱਚੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ » ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਉੱਤੇ ਕੇਂਦਰਤ ਹੈ (1 ਤਿਮੋਥਿਉਸ 6:19)।
ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਕਰਤੱਬ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰਸੂਲ ਯਾਕੂਬ ਅਤੇ ਚੇਲੇ ਸਟੀਫਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਕਈ ਵਾਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਮੌਤ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ ਦਿੱਤੀ (ਰਸੂ. 7:54-60; 12:2)। ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਕਈ ਵਾਰ ਰੱਬ ਨੇ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ. ਹੋਰ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਚੇਲੇ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਲਈ, ਰਸੂਲ ਜੇਮਜ਼ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਪਤਰਸ ਰਸੂਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਮਾਨ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 12:6-11)। ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ, ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵਿੱਚ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਦਾਸ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਅਕਸਰ ਉਸਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਪੌਲੁਸ ਰਸੂਲ ਦੀ ਰੱਬੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਉੱਚ ਉਦੇਸ਼ ਸੀ: ਉਹ ਰਾਜਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨਾ ਸੀ (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 27:23,24 ; 9:15,16)।
2 – ਸਾਨੂੰ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੀਆਂ ਦੋ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਖ਼ਾਸਕਰ ਅੱਯੂਬ ਬਾਰੇ ਟਿਪਣੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਰੱਬ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: “ਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸ ਦੀ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਹਰ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਇੰਨਾ ਅਮੀਰ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਇਜੜ ਤ੍ਤੇ ਝੁਂਡ ਸਾਰੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਫੈਲੇ ਹੋਏ ਨੇ » (ਨੌਕਰੀ 1:10)। ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੇ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਈ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਅੱਯੂਬ ਤੋਂ, ਪਰ ਸਾਰੀ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਹਟਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ. ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਦੀ ਪੋਥੀ 22:1 ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਰੱਬ ਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਸਾਰੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਖੋਹ ਲਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਕੁਰਬਾਨੀ ਵਜੋਂ ਹੋਈ ਸੀ (ਯੂਹੰਨਾ 3:16; ਮੱਤੀ 27:46)। ਫਿਰ ਵੀ, ਸਮੁੱਚੀ ਮਾਨਵਤਾ ਬਾਰੇ, ਰੱਬੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਇਹ ਅਣਹੋਂਦ ਕੁੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਵੇਂ ਰੱਬ ਨੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੂੰ ਅੱਯੂਬ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਮਨ੍ਹਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਾਰੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਲਈ ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਹੈ. (ਮੱਤੀ 24:22 ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ)।
3 – ਅਸੀਂ ਉੱਪਰ ਵੇਖ ਚੁੱਕੇ ਹਾਂ ਕਿ ਦੁੱਖ « ਅਚਾਨਕ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਘਟਨਾਵਾਂ » ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗਲਤ ਸਮੇਂ, ਗਲਤ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹਨ (ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਦੀ ਪੋਥੀ 9: 11,12)। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਇਨਸਾਨ ਉਸ ਚੋਣ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿਚ ਆਦਮ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਮਨੁੱਖ ਉਮਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਬਿਮਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਰੋਮੀਆਂ 5:12)। ਉਹ ਦੁਰਘਟਨਾਵਾਂ ਜਾਂ ਕੁਦਰਤੀ ਆਫ਼ਤਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ (ਰੋਮੀਆਂ 8:20; ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਅਜੋਕੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਵਿਅਰਥਤਾ ਦਾ ਬਹੁਤ ਵਿਸਥਾਰਪੂਰਵਕ ਵੇਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ਤੇ ਮੌਤ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: “ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਰਬਹੀਣ, ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਰਬਹੀਣ, ਸਭ ਕੁਝ ਅਰਬਹੀਣ ਹੈ » (ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਦੀ ਪੋਥੀ 1:2))।
ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਰੱਬ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾੜੇ ਫੈਸਲਿਆਂ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਬਚਾਉਂਦਾ: “ਤੁਸੀਂ ਧੋਖਾ ਨਾ ਖਾਓ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਠੱਠਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਉਡਾਈਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਮਨੁੱਖ ਜੋ ਕੁਝ ਬੀਜਦਾ ਹੈ ਸੋਈਓ ਵੱਢੇਗਾ ਭੀ। ਜਿਹੜਾ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਲਈ ਬੀਜਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਰੀਰੋਂ ਬਿਨਾਸ ਨੂੰ ਵੱਢੇਗਾ ਅਤੇ ਜਿਹੜਾ ਆਤਮਾ ਲਈ ਬੀਜਦਾ ਹੈ ਉਹ ਆਤਮਾ ਤੋਂ ਸਦੀਪਕ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਵੱਢੇਗਾ » (ਗਲਾਤੀਆਂ 6:7,8)। ਜੇ ਰੱਬ ਨੇ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਨੂੰ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਵਿਅਰਥ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸਾਡੀ ਪਾਪੀ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਈ ਹੈ. ਯਕੀਨਨ, ਸਾਰੀ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਲਈ ਇਹ ਖਤਰਨਾਕ ਸਥਿਤੀ ਅਸਥਾਈ ਹੋਵੇਗੀ (ਰੋਮੀਆਂ 8:21)। ਤਦ ਹੀ ਸਾਰੀ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ, ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਝਗੜੇ ਦੇ ਹੱਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਫਿਰਦੌਸ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੇਗੀ (ਜ਼ਬੂਰ 91:10-12)।
ਕੀ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਸਮੇਂ ਅਸੀਂ ਰੱਬ ਦੁਆਰਾ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਤੌਰ ਤੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਨਹੀਂ ਹਾਂ? ਰੱਬ ਜੋ ਸੁੱਰਖਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਾਡੇ ਸਦੀਵੀ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਹੈ, ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਜਾਂ ਤਾਂ ਵੱਡੀ ਬਿਪਤਾ ਵਿੱਚੋਂ ਬਚ ਕੇ ਜਾਂ ਜੀ ਉੱਠਣ ਦੁਆਰਾ, ਜੇ ਅਸੀਂ ਅੰਤ ਤੱਕ ਸਹਾਰਦੇ ਹਾਂ (ਮੱਤੀ 24:13; ਯੂਹੰਨਾ 5:28, 29; ਕਰਤੱਬ 24:15; ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 7:9-17)। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਆਖ਼ਰੀ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ (ਮੱਤੀ 24, 25, ਮਰਕੁਸ 13 ਅਤੇ ਲੂਕਾ 21), ਅਤੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ (ਖ਼ਾਸਕਰ ਚੈਪਟਰ 6:1-8 ਅਤੇ 12:12 ਵਿਚ) ਦੇ ਵੇਰਵੇ ਵਿਚ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ 1914 ਤੋਂ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਕਸ਼ਟ ਹੋਣਗੇ, ਜੋ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਸੰਕੇਤ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਲਈ ਰੱਬ ਇਸਦੀ ਰੱਖਿਆ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਸਾਡੇ ਲਈ ਇਹ ਸੰਭਵ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਬਾਈਬਲ, ਉਸਦੇ ਬਚਨ ਵਿਚ ਦਰਜ ਉਸ ਦੀ ਰਹਿਨੁਮਾਈ ਸੇਧ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸਾਡੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰੋ. ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਤੇ ਬੋਲਣਾ, ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਬੇਲੋੜੇ ਜੋਖਮਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਇਹ ਇਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਛੋਟਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ (ਕਹਾਉਤਾਂ 3:1,2)। ਇਸ ਲਈ, ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ, ਰੱਬ ਦੀ ਸੇਧ, ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ, ਸੜਕ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੱਜੇ ਅਤੇ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਵੇਖਣ ਵਰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ (ਕਹਾਉਤਾਂ 27:12)।
ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਪਤਰਸ ਰਸੂਲ ਨੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਬਾਰੇ ਸੁਚੇਤ ਰਹਿਣ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ: « ਪਰ ਸਭਨਾਂ ਵਸਤਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਨੇੜੇ ਹੈ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਤੁਸੀਂ ਸੁਰਤ ਵਾਲੇ ਹੋਵੋ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਲਈ ਸੁਚੇਤ ਰਹੋ » (1 ਪਤਰਸ 4:7)। ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਅਤੇ ਮਨਨ ਸਾਡੇ ਆਤਮਕ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਸੰਤੁਲਨ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 4:6,7; ਉਤਪਤ 24:63)। ਕੁਝ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਰੱਬ ਦੁਆਰਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ ਕੁਝ ਵੀ ਇਸ ਅਸਾਧਾਰਣ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ: « ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਿਹਰ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਪਿਆਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਬੰਦੇ, ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਚੁਣਦਾਂ ਦਰਸਾ ਸਕਦਾ ਹਾਂ » (ਕੂਚ 33:19)। ਇਹ ਰੱਬ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕੀਤੀ ਜਾਏਗੀ. ਸਾਨੂੰ ਨਿਰਣਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ: « ਤੂੰ ਪਰਾਏ ਟਹਿਲੂਏ ਉੱਤੇ ਦੋਸ਼ ਲਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੌਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈਂ ? ਉਹ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਹੀ ਮਾਲਕ ਦੇ ਅੱਗੇ ਖਲ੍ਹਿਆਰਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਅਥਵਾ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਖਲ੍ਹਿਆਰਿਆ ਰਹੇਗਾ ਕਿਉਂ ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਉਹ ਦੇ ਖਲ੍ਹਿਆਰਨ ਨੂੰ ਸਮਰਥ ਹੈ » (ਰੋਮੀਆਂ 14:4)।
ਭਾਈਚਾਰਾ ਅਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰੋ
ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਅੰਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ: “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਵਾਂ ਹੁਕਮ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇੱਕ ਦੂਏ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰੋ ਅਰਥਾਤ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਤਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਏ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰੋ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪੋ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੇਮ ਰੱਖੋ ਤਾਂ ਇਸੇ ਤੋਂ ਸਭ ਜਾਣਨਗੇ ਭਈ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਚੇਲੇ ਹੋ » (ਯੂਹੰਨਾ 13:34,35)। ਉਸ ਨੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਸਾਥੀ ਭਰਾ, ਯਾਕੂਬ ਚੇਲੇ, ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮਾਂ ਜਾਂ ਉਪਰਾਲਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦਿਖਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਕਦੇ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ (ਲੂਕਾ 14:13,14)। ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਨਾਲ, ਇਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਅਸੀਂ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ « ਉਧਾਰ » ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰੇਗਾ… ਸੌ ਗੁਣਾ (ਕਹਾਉਤਾਂ 19:17)।
ਇਹ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣਾ ਦਿਲਚਸਪ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦਇਆ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਸਦੀਪਕ ਜੀਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾਵੇਗਾ: « ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਭੁੱਖਾ ਸਾਂ ਅਤੇ ਤੁਸਾਂ ਮੈਨੂੰ ਖਾਣ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ, ਮੈਂ ਤਿਹਾਇਆ ਸਾਂ ਅਤੇ ਤੁਸਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਇਆ, ਮੈਂ ਪਰਦੇਸੀ ਸਾਂ ਅਰ ਤੁਸਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਉਤਾਰਿਆ। ਨੰਗਾ ਸਾਂ ਅਰ ਤੁਸਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਨਾਇਆ, ਮੈਂ ਰੋਗੀ ਸਾਂ ਅਰ ਤੁਸਾਂ ਮੇਰੀ ਖ਼ਬਰ ਲਈ, ਮੈਂ ਕੈਦ ਵਿੱਚ ਸਾਂ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਏ » (ਮੱਤੀ 25:31-46)। ਇਹ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਕਾਰਜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜਿਸ ਨੂੰ « ਧਾਰਮਿਕ » ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕੇ. ਕਿਉਂ? ਅਕਸਰ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਇਸ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ: « ਮੈਂ ਦਇਆ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਕੁਰਬਾਨੀ ਨਹੀਂ » (ਮੱਤੀ 9:13; 12:7)। ਸ਼ਬਦ « ਰਹਿਮ » ਦਾ ਸਧਾਰਣ ਅਰਥ ਕ੍ਰਿਆ ਵਿੱਚ ਤਰਸ ਹੋਣਾ ਹੈ (ਛੋਟਾ ਅਰਥ ਮੁਆਫ਼ੀ ਹੈ)। ਕਿਸੇ ਲੋੜਵੰਦ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਵੇਖਣਾ, ਭਾਵੇਂ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਜਾਂ ਨਹੀਂ, ਸਾਡੇ ਦਿਲ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜੇ ਅਸੀਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਹਾਇਤਾ ਲਿਆਉਂਦੇ ਹਾਂ (ਕਹਾਉਤਾਂ 3:27,28)।
ਕੁਰਬਾਨੀ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਰੱਬ ਦੀ ਪੂਜਾ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਰੂਹਾਨੀ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਸਾਡਾ ਸੰਬੰਧ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੁਝ ਸਮਕਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ « ਬਲੀਦਾਨ » ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਵਰਤਿਆ ਤਾਂ ਜੋ ਬੁੱ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾ ਕਰਨ (ਮੱਤੀ 15:3-9)। ਇਹ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣਾ ਦਿਲਚਸਪ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਕੀ ਕਿਹਾ ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨਗੇ: “ਉਸ ਦਿਨ ਅਨੇਕ ਮੈਨੂੰ ਆਖਣਗੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੁ ! ਹੇ ਪ੍ਰਭੁ ! ਕੀ ਅਸਾਂ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਅਗੰਮ ਵਾਕ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ? ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਭੂਤ ਨਹੀਂ ਕੱਢੇ ? ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਬਹੁਤੀਆਂ ਕਰਾਮਾਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ?” (ਮੱਤੀ 7:22)। ਜੇ ਅਸੀਂ ਮੱਤੀ 7:21-23 ਦੀ ਤੁਲਨਾ 25:31-46 ਅਤੇ ਯੂਹੰਨਾ 13:34,35 ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਰੂਹਾਨੀ « ਬਲੀਦਾਨ » ਅਤੇ ਦਇਆ, ਦੋ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤੱਤ ਹਨ (1 ਯੂਹੰਨਾ 3:17,18; ਮੱਤੀ 5:7)।
ਰੱਬ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਨੂੰ ਰਾਜੀ ਕਰੇਗਾ
ਨਬੀ ਹਬੱਕੂਕ (1:2-4) ਦੇ ਸਵਾਲ ਦਾ, ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਦੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਬੁਰਾਈਆਂ ਨੂੰ ਇਜਾਜ਼ਤ ਕਿਉਂ ਦਿੱਤੀ, ਇਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਇਹ ਹੈ: “ਫਿਰ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ: “ਯੋਹਵਾਹ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, « ਜੋ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਦਰਸਾਵਾਂ, ਉਸ ਨੂੰ ਲਿਖ। ਪਟ੍ਟੀਆਂ ਉੱਪਰ, ਸਾਫ਼-ਸਾਫ਼ ਲਿਖ ਤਾਂ ਜੋ ਹਰ ਕੋਈ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਪਢ਼ ਸਕੇ। ਇਹ ਸੰਦੇਸ਼ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਖਾਸ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਬਾਰੇ ਹੈ। ਇਹ ਸੰਦੇਸ਼ ਅੰਤ ਸਮੇਂ ਲਈ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸੱਚ ਹੋਵੇਗਾ। ਭਾਵੇਂ ਅਜਿਹਾ ਲੱਗੇਗਾ ਕਿ ਸਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਵਾਪਰੇਗਾ। ਪਰ ਸਬਰ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰੋ। ਉਹ ਸਮਾਂ ਆਵੇਗਾ ਅਤੇ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਵੀ ਨਾ ਲੱਗੇਗੀ » » (ਹਬੱਕੂਕ 2:2,3)। ਇੱਥੇ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਇਸ ਆਸ ਪਾਸ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ « ਦਰਸ਼ਨ » ਦੇ ਕੁਝ ਹਵਾਲੇ ਹਨ ਜੋ ਦੇਰ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਆਉਣਗੇ:
« ਤਾਂਮੈਂ ਨਵਾਂ ਅਕਾਸ਼ ਅਤੇ ਨਵੀਂ ਧਰਤੀ ਵੇਖੀ ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਹਿਲਾ ਅਕਾਸ਼ ਅਤੇ ਪਹਿਲੀ ਧਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਹੈ ਨਹੀਂ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਪਵਿੱਤਰ ਨਗਰੀ ਨਵੀਂ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਨੂੰ ਇਉਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਮਾਨੋ ਲਾੜੀ ਆਪਣੇ ਲਾੜੇ ਲਈ ਸਿੰਗਾਰੀ ਹੋਈ ਹੈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਅਕਾਸ਼ੋਂ ਉਤਰਦੀ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਸਿੰਘਾਸਣ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਇਹ ਆਖਦੇ ਸੁਣੀ ਭਈ ਵੇਖ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਡੇਰਾ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਓਹਨਾਂ ਨਾਲ ਡੇਰਾ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਓਹ ਉਸ ਦੀ ਪਰਜਾ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪ ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋ ਕੇ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹੇਗਾ। ਅਤੇ ਉਹ ਓਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਤੋਂ ਹਰੇਕ ਅੰਝੂ ਪੂੰਝੇਗਾ ਅਤੇ ਹੁਣ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਨਾ ਹੋਵੇਗੀ, ਨਾ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਸੋਗ ਨਾ ਰੋਣਾ ਨਾ ਦੁਖ ਹੋਵੇਗਾ। ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬੀਤ ਗਈਆਂ ਹਨ » (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 21:1-4)।
« ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਘਿਆੜ ਵੀ ਲੇਲਿਆਂ ਨਾਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਰਹਿਣਗੇ। ਅਤੇ ਸ਼ੇਰ ਵੀ ਬੱਕਰੀਆਂ ਕੋਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਲੇਟੇ ਹੋਣਗੇ। ਵੱਛੇ, ਸ਼ੇਰ ਅਤੇ ਬਲਦ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਰਹਿਣਗੇ। ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਬੱਚਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰੇਗਾ। ਗਾਵਾਂ ਅਤੇ ਰਿੱਛ ਪਸਪਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਰਹਿਣਗੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਇਕੱਠੇ ਲੇਟੇ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਪੁਚਾਣਗੇ। ਸ਼ੇਰ ਗਾਵਾਂ ਵਾਂਗ ਘਾਹ ਖਾਣਗੇ। ਇੱਕ ਬੱਚਾ ਵੀ ਫ਼ਨੀਅਰ ਸੱਪ ਦੀ ਖੱਡ ਕੋਲ ਖੇਡ ਸਕੇਗਾ। ਬੱਚਾ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਸੱਪ ਦੀ ਖੱਡ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਪਾ ਸਕੇਗਾ। ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਇੱਥੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਹੋਵੇਗੀ – ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਪੁਚਾਵੇਗਾ। ਮੇਰੇ ਪਵਿੱਤਰ ਪਰਬਤ ਦੇ ਲੋਕ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਲੋਚਣਗੇ। ਕਿਉਂ ਕਿ ਲੋਕ ਸੱਚਮੁੱਚ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਜਾਣ ਲੈਣਗੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਅੰਦਰ ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਗਿਆਨ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਵੇਂ ਸਮੁੰਦਰ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ » (ਯਸਾਯਾਹ 11:6-9)।
« ਫ਼ੇਰ ਅੰਨ੍ਹੇ ਲੋਕ ਦੋਬਾਰਾ ਦੇਖ ਸਕਣਗੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁਲ੍ਹ੍ਹ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਫ਼ੇਰ ਬੋਲੇ ਲੋਕ ਸੁਣ ਸਕਣਗੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਨ ਖੁਲ੍ਹ੍ਹ ਜਾਣਗੇ। ਵਿਕਲਾਂਗ ਲੋਕ ਹਿਰਨ ਵਾਂਗ ਨੱਚਣਗੇ। ਅਤੇ ਉਹ ਲੋਕ ਜਿਹੜੇ ਹੁਣ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਉਣਗੇ। ਇਹ ਗੱਲ ਉਦੋਂ ਵਾਪਰੇਗੀ ਜਦੋਂ ਮਾਰੂਬਲ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਦੇ ਝਰਨੇ ਵਗ ਤੁਰਨਗੇ। ਸੁੱਕੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਚਸ਼ਮੇ ਵਗ ਪੈਣਗੇ। ਉਸ ਸਮੇਂ, ਝੁਲਸੀ ਹੋਈ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ, ਅਸਲੀ ਪਾਣੀ ਦੇ ਤਲਾਅ ਹੋਣਗੇ। ਸੁੱਕੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਖੂਹ ਹੋਣਗੇ। ਧਰਤੀ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਵਗੇਗਾ। ਪਾਣੀ ਦੇ ਲੰਮੇ ਪੌਦੇ ਉੱਥੇ ਉੱਗ ਪੈਣਗੇ ਜਿੱਥੇ ਕਦੇ ਜੰਗਲੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦਾ ਰਾਜ ਸੀ » (ਯਸਾਯਾਹ 35:5-7)।
« ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਵੀ ਬੱਚਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਿਹੜਾ ਜੰਮਦਾ ਅਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਰਹਿੰਦਾ। ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਬੰਦਾ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਮਰੇਗਾ। ਹਰ ਬੱਚਾ ਲੰਮੀ ਉਮਰ ਤੱਕ ਜੀਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਹਰ ਬੁਢ੍ਢਾ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਜੀਵੇਗਾ। ਉਹ ਬੰਦਾ ਜਿਹੜਾ 100 ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਤੱਕ ਜਿਉਂਦਾ, ਜਵਾਨ ਸਦਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਲੋਕ ਸੋਚਣਗੇ ਕਿ ਜਿਹੜਾ ਬੰਦਾ 100 ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਤੀਕ ਨਹੀਂ ਜਿਉਂਦਾ, ਉਹ ਸਰਾਪਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਅੰਦਰ, ਜੇ ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਘਰ ਉਸਾਰਦਾ ਹੈ ਉਹੀ ਬੰਦਾ ਓਥੇ ਰਹੇਗਾ। ਜੇ ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਅੰਗੂਰਾਂ ਦਾ ਬਾਗ਼ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹੀ ਬੰਦਾ ਉਸ ਬਾਗ਼ ਦੇ ਅੰਗੂਰ ਖਾਵੇਗਾ। ਫ਼ੇਰ ਕਦੇ ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਅਜਿਹਾ ਮਕਾਨ ਨਹੀਂ ਉਸਾਰੇਗਾ ਜਿੱਥੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਬੰਦਾ ਰਹੇਗਾ। ਫ਼ੇਰ ਕਦੇ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਬਾਗ਼ ਨਹੀਂ ਲਗਾਵੇਗਾ, ਕਿ ਉਸਦੇ ਫ਼ਲ ਹੋਰ ਕੋਈ ਖਾਵੇ। ਮੇਰੇ ਲੋਕ ਰੁੱਖਾਂ ਜਿੰਨੀ ਉਮਰ ਜਿਉਣਗੇ। ਮੇਰੇ ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮਾਨਣਗੇ ਜਿਹੜੀਆਂ ਉਹ ਬਨਾਉਣਗੇ। ਔਰਤਾਂ ਫ਼ੇਰ ਸਿਰਫ਼ ਮਰੇ ਹੋਏ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਜਂਨਮ ਦੇਣ ਲਈ ਜੰਮਣ ਪੀੜਾਂ ਨਹੀਂ ਸਹਿਣਗੀਆਂ, ਔਰਤਾਂ ਫ਼ੇਰ ਕਦੇ ਵੀ ਭੈਭੀਤ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੀਆਂ ਕਿ ਬੱਚੇ ਦੇ ਜਨਮ ਸਮੇਂ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਬੰਦੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਯਹੋਵਾਹ ਵੱਲੋਂ ਸੁਭਾਗੇ ਹੋਣਗੇ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੰਗਣ ਤੋਂ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਣ ਲਵਾਂਗਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੰਗਣ ਤੋਂ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਾਂਗਾ » (ਯਸਾਯਾਹ 65:20-24)।
« ਤਾਂ ਉਸ ਬੰਦੇ ਦਾ ਸਰੀਰ ਮੁੜਕੇ ਜਵਾਨ ਤੇ ਨਰੋਆ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਹ ਬੰਦਾ ਉਹੋ ਜਿਹਾ ਹੀ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ ਉਹ ਜਵਾਨੀ ਵੇਲੇ ਸੀ » (ਅੱਯੂਬ 33:25)।
« ਉਸ ਸਮੇਂ, ਸਰਬ ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਯਹੋਵਾਹ ਇੱਕ ਪਰਬਤ ਉਤਲੇ ਸਮੂਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਾਅਵਤ ਦੇਵੇਗਾ। ਦਾਅਵਤ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਉੱਤਮ ਖਾਣੇ ਅਤੇ ਸ਼ਰਾਬਾਂ ਹੋਣਗੀਆਂ। ਮਾਸ ਬਹੁਤ ਨਰਮ ਅਤੇ ਚੰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਰ ਹੁਣ, ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਰਦੇ ਨੇ ਕਜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਪਰਦੇ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ « ਮੌਤ » ਉਹ (ਯਹੋਵਾਹ) ਇਸ ਪਰਬਤ ਉੱਤੋਂ ਇਹ ਕੱਜਣ ਹਟਾੇਗਾ। ਪਰ ਮੌਤ ਨੂੰ ਸਦਾ ਲਈ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਯਹੋਵਾਹ, ਮੇਰਾ ਮਾਲਿਕ, ਹਰ ਚਿਹਰੇ ਤੋਂ ਹਰ ਅਬਰੂ ਪੂੰਝ ਦੇਵੇਗਾ। ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਉਦਾਸ ਸਨ। ਪਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਇਸ ਧਰਤੀ ਦੀ ਉਦਾਸੀ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਇਹ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਵਾਪਰੇਗਾ ਕਿਉਂ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਆਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਵਾਪਰੇਗਾ » (ਯਸਾਯਾਹ 25:6-8)।
« ਪਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਖਦਾ ਹੈ, « ਤੁਸੀਂ ਲੋਕ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਹੋ, ਪਰ ਉਹ ਦੋਬਾਰਾ ਜਿਉਣਗੇ। ਮੇਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜਿਸਮ ਮੌਤ ਤੋਂ ਉਭਰਨਗੇ। ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ ਮੁਰਦਾ ਪਏ ਲੋਕੋ, ਉੱਠੋ ਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਜਾਵੋ! ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਪਰ ਪਈ ਹੋਈ ਤ੍ਰੇਲ ਉਸ ਹਰ ਨਵੀਂ ਸਵੇਰ ਦੀ ਲੋਅ ਵਿੱਚ ਚਮਕਦੀ ਹੋਈ ਤ੍ਰੇਲ ਵਰਗੀ ਹੈ। ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਨਵਾਂ ਸਮਾਂ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਧਰਤੀ ਮੁਰਦਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਗਲ ਦੇਵੇਗੀ ਜਿਹੜੇ ਏਸ ਅੰਦਰ ਲੇਟੇ ਨੇ। » » (ਯਸਾਯਾਹ 26:19)।
« ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਜਿਹੜੇ ਜਿਹੜੇ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦਫ਼ਨਾੇ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ, ਜਾਗ ਉੱਠਣਗੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਲੋਕ ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਲਈ ਜਾਗ ਉੱਠਣਗੇ। ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਸਦਾ ਲਈ ਸ਼ਰਮ ਅਤੇ ਨਿਰਾਦਰ ਹਾਸਿਲ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਗ ਉੱਠਣਗੇ » (ਦਾਨੀਏਲ 12:2)।
« ਇਹ ਨੂੰ ਅਚਰਜ ਨਾ ਜਾਣੋ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਘੜੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿਹ ਦੇ ਵਿੱਚ ਓਹ ਸਭ ਜਿਹੜੇ ਕਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹਨ ਉਹ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣਨਗੇ ਅਤੇ ਨਿੱਕਲ ਆਉਣਗੇ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਭਲਿਆਈ ਕੀਤੀ ਹੈ ਸੋ ਜੀਉਣ ਦੀ ਕਿਆਮਤ ਲਈ ਅਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬੁਰਿਆਈ ਕੀਤੀ ਹੈ ਉਹ ਨਿਆਉਂ ਦੀ ਕਿਆਮਤ ਲਈ » (ਯੂਹੰਨਾ 5:28,29)।
« ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਇਹ ਆਸ ਰੱਖਦਾ ਹਾਂ ਜਿਹ ਦੀ ਏਹ ਆਪ ਵੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਧਰਮੀ, ਭਾਵੇਂ ਕੁਧਰਮੀ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਜੀ ਉੱਠਣਾ ਹੋਵੇਗਾ » (ਕਰਤੱਬ 24:15)।
ਸ਼ੈਤਾਨ ਕੌਣ ਹੈ?
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਬੜੇ ਸੰਖੇਪ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ: “ਉਹ ਤਾਂ ਮੁੱਢੋਂ ਮਨੁੱਖ ਘਾਤਕ ਸੀ ਅਤੇ ਸਚਿਆਈ ਉੱਤੇ ਟਿਕਿਆ ਨਾ ਰਿਹਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਵਿੱਚ ਸਚਿਆਈ ਹੈ ਨਹੀਂ। ਜਦ ਉਹ ਝੂਠ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਹੀ ਹੱਕਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਝੂਠਾ ਹੈ ਅਤੇ ਝੂਠ ਦਾ ਪਤੰਦਰ ਹੈ » (ਯੂਹੰਨਾ 8:44)। ਸ਼ੈਤਾਨ ਸ਼ੈਤਾਨ ਬੁਰਾਈ ਦਾ ਸਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਹ ਇੱਕ ਅਸਲ ਆਤਮਿਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਹੈ (ਮੱਤੀ 4:1-11 ਵਿੱਚ ਖਾਤਾ ਵੇਖੋ)। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਵਿਦਰੋਹੀ ਬਣ ਗਏ ਹਨ ਜੋ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ((ਉਤਪਤ 6:1-3) ਯਹੂਦਾਹ ਦੀ ਆਇਤ 6 ਦੇ ਪੱਤਰ ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕਰਨ ਲਈ: « ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੂਤਾਂ ਨੂੰ ਜੋ ਆਪਣੀ ਪਦਵੀ ਵਿੱਚ ਨਾ ਰਹੇ ਸਗੋਂ ਆਪਣੇ ਅਸਲੀ ਠਿਕਾਣੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਨੇ ਅਨ੍ਹੇਰੇ ਘੁੱਪ ਵਿੱਚ ਓਸ ਵੱਡੇ ਦਿਹਾੜੇ ਦੇ ਨਿਆਉਂ ਲਈ ਸਦੀਪਕ ਬੰਧਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਛੱਡਿਆ »)।
ਜਦੋਂ ਇਹ ਲਿਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ « ਉਹ ਸਚਿਆਈ ਤੇ ਕਾਇਮ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ », ਤਾਂ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਸ ਦੂਤ ਨੂੰ ਪਾਪ ਬਿਨਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਬੁਰਾਈ ਦਾ ਕੋਈ ਨਿਸ਼ਾਨ ਬਗੈਰ ਬਣਾਇਆ ਹੈ. ਇਸ ਦੂਤ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿਚ ਇਕ « ਸੁੰਦਰ ਨਾਮ » ਪਾਇਆ ਸੀ (ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਦੀ ਪੋਥੀ 7:1ਏ)। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਹੰਕਾਰ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹ « ਸ਼ੈਤਾਨ » ਬਣ ਗਿਆ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਨਿੰਦਕ, ਅਤੇ ਸ਼ੈਤਾਨ, ਵਿਰੋਧੀ; ਉਸਦਾ ਪੁਰਾਣਾ ਖੂਬਸੂਰਤ ਨਾਮ, ਉਸਦੀ ਚੰਗੀ ਵੱਕਾਰ, ਸਦੀਵੀ ਬਦਨਾਮੀ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਲੈ ਗਈ। ਹਿਜ਼ਕੀਏਲ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ (ਅਧਿਆਇ 28) ਵਿਚ, ਸੂਰ ਦੇ ਹੰਕਾਰੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿਚ, ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਉਸ ਦੂਤ ਦੇ ਹੰਕਾਰ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ « ਸ਼ੈਤਾਨ » ਬਣ ਗਿਆ: « ਆਦਮੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, ਸੂਰ ਦੇ ਰਾਜੇ ਲਈ ਇਹ ਉਦਾਸ ਗੀਤ ਗਾ। ਉਸਨੂੰ ਆਖ, ‘ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੂ ਯਹੋਵਾਹ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਆਖਦਾ ਹੈ: »‘ਤੂੰ ਸੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਬੰਦਾ। ਭਰਪੂਰ ਸੀ ਤੂੰ ਸਿਆਣਪ ਨਾਲ। ਪੂਰਨ ਤੌਰ ਤੇ ਖੂਬਸੂਰਤ ਸੀ ਤੂੰ। ਤੂੰ ਸੀ ਅਦਨ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਅੰਦਰ। ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਸੀ ਹਰ ਬਹੁਮੁੱਲਾ ਪਬ੍ਬ -ਲਾਲ ਅਕੀਕ-ਸ਼ੁਨਹਿਲਾ, ਦੁਧਿਯਾ, ਬਿਲੌਰ, ਓਨੇਸ ਅਤੇ ਬੈਰੂਜ, ਸ਼ਲੇਮਾਨੀ, ਨੀਲਮ ਅਤੇ ਜਬਰਜਦ। ਅਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਸੀ ਸੋਨੇ ਵਿੱਚ ਲਾਇਆ ਹੋਇਆ। ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਇਹ ਸੁੰਦਰਤਾ ਤੈਨੂੰ। ਉਸ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਸਾਜਿਆ ਗਿਆ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਤਾਕਤਵਰ। ਤੂੰ ਸੀ ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਕਰੂਬੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਂਖ ਤੇਰੇ, ਫ਼ੈਲੇ ਹੋਏ ਸਨ ਮੇਰੇ ਤਖਤ ਉੱਤੇ ਅਤੇ ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਪਰਬਤ ਉੱਤੇ। ਤੁਰਦਾ ਸੀ ਤੂੰ ਹੀਰਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਚਮਕਦੇ ਸਨ ਜਿਹੜੇ ਅਗਨੀ ਵਾਂਗ। ਈਮਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਨੇਕ ਸੀ ਤੂੰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਸਾਜਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਫ਼ੇਰ ਤੂੰ ਬਣ ਗਿਆ ਬਦ » (ਹਿਜ਼ਕੀਏਲ 28:12-15)। ਅਦਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਬੇਇਨਸਾਫੀ ਨਾਲ ਉਹ ਇੱਕ « ਝੂਠਾ » ਬਣ ਗਿਆ ਜਿਸਨੇ ਆਦਮ ਦੀ ਸਾਰੀ .ਲਾਦ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਾਇਆ (ਉਤਪਤ 3 ; ਰੋਮੀਆਂ 5:12)। ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਸ਼ੈਤਾਨ ਹੈ ਜੋ ਸੰਸਾਰ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰਦਾ ਹੈ: « ਹੁਣ ਇਸ ਜਗਤ ਦਾ ਨਿਆਉਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਇਸ ਜਗਤ ਦਾ ਸਰਦਾਰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਜਾਵੇਗਾ » (ਯੂਹੰਨਾ 12:31; ਅਫ਼ਸੀਆਂ 2:2; 1 ਯੂਹੰਨਾ 5:19)।
ਸ਼ੈਤਾਨ ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ: « ਅਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾਤਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸ਼ਤਾਨ ਨੂੰ ਝਬਦੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਹੇਠ ਮਿੱਧੇਗਾ » (ਉਤਪਤ 3:15 ; ਰੋਮੀਆਂ 16:20)।
***
4 – ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਉਮੀਦ
ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ
ਉਮੀਦ ਅਤੇ ਆਨੰਦ ਸਾਡੇ ਧੀਰਜ ਦੀ ਤਾਕਤ ਹੈ
« ਪਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪੈਣ, ਤਾਂ ਸਿਰ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਸਿੱਧੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਜਾਣਾ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਛੁਟਕਾਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ »
(ਲੂਕਾ 21:28)
ਇਸ ਰੀਤੀ-ਵਿਵਸਥਾ ਦੇ ਅੰਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਨਾਟਕੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਭ ਤੋਂ ਦੁਖਦਾਈ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਜਿਸ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਜੀ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ “ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਉੱਚੇ ਕਰਨ” ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਡੀ ਉਮੀਦ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਹੋਵੇਗੀ।
ਨਿੱਜੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਖੁਸ਼ੀ ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਈ ਰੱਖੀਏ? ਪੌਲੁਸ ਰਸੂਲ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਉੱਤੇ ਚੱਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: “ਤਾਂ ਫਿਰ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਨੂੰ ਗਵਾਹਾਂ ਦੇ ਇੰਨੇ ਵੱਡੇ ਬੱਦਲ ਨੇ ਘੇਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਆਓ ਆਪਾਂ ਵੀ ਹਰ ਬੋਝ ਅਤੇ ਉਸ ਪਾਪ ਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਸਾਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਫਸਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਉੱਪਰੋਂ ਲਾਹ ਕੇ ਸੁੱਟ ਦੇਈਏ ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਉਸ ਦੌੜ ਵਿਚ ਦੌੜਦੇ ਰਹੀਏ ਜੋ ਸਾਡੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਧਿਆਨ ਯਿਸੂ ਉੱਤੇ ਲਾਈ ਰੱਖੀਏ ਜਿਹੜਾ ਸਾਡੀ ਨਿਹਚਾ ਦਾ ਮੁੱਖ ਆਗੂ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਮੁਕੰਮਲ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਜੋ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਰੱਖੀ ਗਈ ਸੀ, ਉਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੇ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਤਸੀਹੇ ਦੀ ਸੂਲ਼ੀ ਉੱਤੇ ਮੌਤ ਸਹੀ ਅਤੇ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਪਾਪੀਆਂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਗੱਲਾਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਹੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ। ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਉੱਤੇ ਗੌਰ ਕਰੋ ਤਾਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਥੱਕ ਕੇ ਹੌਸਲਾ ਨਾ ਹਾਰ ਜਾਓ » (ਇਬਰਾਨੀਆਂ 12:1-3)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦਾ ਸਾਮ੍ਹਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਰੱਖੀ ਉਮੀਦ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੁਆਰਾ ਤਾਕਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਸਾਡੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਰੱਖੀ ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸਾਡੀ ਉਮੀਦ ਦੇ « ਅਨੰਦ » ਦੁਆਰਾ, ਸਾਡੇ ਧੀਰਜ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਊਰਜਾ ਖਿੱਚਣਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਸਾਡੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿਨ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ ਹੱਲ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ: « ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ: ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨੀ ਛੱਡ ਦਿਓ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਖਾਓਗੇ ਜਾਂ ਕੀ ਪੀਓਗੇ, ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਪਹਿਨੋਗੇ। ਕੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਭੋਜਨ ਨਾਲੋਂ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਕੱਪੜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਹਿਮੀਅਤ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ? ਜ਼ਰਾ ਆਕਾਸ਼ ਦੇ ਪੰਛੀਆਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖੋ; ਉਹ ਨਾ ਬੀਜਦੇ, ਨਾ ਵੱਢਦੇ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਭੰਡਾਰਾਂ ਵਿਚ ਇਕੱਠਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਹਾਡਾ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਢਿੱਡ ਭਰਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲੋਂ ਉੱਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋ? ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੌਣ ਚਿੰਤਾ ਕਰ ਕੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਇਕ ਪਲ ਵੀ ਵਧਾ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਨਾਲੇ ਤੁਸੀਂ ਕੱਪੜਿਆਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਕਿਉਂ ਕਰਦੇ ਹੋ? ਜੰਗਲੀ ਫੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ, ਉਹ ਕਿਵੇਂ ਵਧਦੇ-ਫੁੱਲਦੇ ਹਨ; ਉਹ ਨਾ ਤਾਂ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕੱਤਦੇ ਹਨ; ਪਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਰਾਜਾ ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੇ ਵੀ ਕਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਫੁੱਲਾਂ ਜਿੰਨੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕੱਪੜੇ ਨਹੀਂ ਪਾਏ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਇੰਨੀ ਸ਼ਾਨੋ-ਸ਼ੌਕਤ ਸੀ। ਹੁਣ ਜੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜੰਗਲੀ ਪੇੜ-ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਸੋਹਣਾ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਅੱਜ ਹਰੇ-ਭਰੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਤੰਦੂਰ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਹੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਨਿਹਚਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਓ, ਕੀ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਹਿਨਣ ਲਈ ਕੱਪੜੇ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗਾ? ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ ਅਤੇ ਇਹ ਨਾ ਕਹੋ, ‘ਅਸੀਂ ਕੀ ਖਾਵਾਂਗੇ?’ ਜਾਂ ‘ਅਸੀਂ ਕੀ ਪੀਵਾਂਗੇ?’ ਜਾਂ ‘ਅਸੀਂ ਕੀ ਪਹਿਨਾਂਗੇ?’ ਕਿਉਂਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਲੋਕ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਭ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਭੱਜਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਡਾ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਭ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ » (ਮੱਤੀ 6:25-32)। ਸਿਧਾਂਤ ਸਧਾਰਨ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਮਾਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉੱਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਹੱਲ ਲੱਭਣ ਵਿੱਚ ਸਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ: « ਇਸ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਉੱਚੇ-ਸੁੱਚੇ ਮਿਆਰਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦਿੰਦੇ ਰਹੋ ਅਤੇ ਇਹ ਸਭ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਇਸ ਲਈ ਕਦੇ ਵੀ ਕੱਲ੍ਹ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ ਕਿਉਂਕਿ ਕੱਲ੍ਹ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਹੋਣਗੀਆਂ। ਅੱਜ ਦੀਆਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀਆਂ ਅੱਜ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹਨ » (ਮੱਤੀ 6:33,34)। ਇਸ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਮਾਨਸਿਕ ਜਾਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਊਰਜਾ ਦਾ ਬਿਹਤਰ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਮਿਲੇਗੀ। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਜੋ ਸਾਡੇ ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਉਲਝਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਸਾਰੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਊਰਜਾ ਖੋਹ ਸਕਦਾ ਹੈ (ਮਰਕੁਸ 4:18,19 ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ)।
ਇਬਰਾਨੀਆਂ 12:1-3 ਵਿੱਚ ਲਿਖੇ ਹੌਸਲੇ ਵੱਲ ਮੁੜਨ ਲਈ, ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਮਰੱਥਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਆਨੰਦ ਦੁਆਰਾ ਭਵਿੱਖ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲਈ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਫਲ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ: « ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਕਤੀ ਅਨੁਸਾਰ ਚੱਲ ਕੇ ਇਹ ਗੁਣ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਪਿਆਰ, ਖ਼ੁਸ਼ੀ, ਸ਼ਾਂਤੀ, ਧੀਰਜ, ਦਇਆ, ਭਲਾਈ, ਨਿਹਚਾ, 23 ਨਰਮਾਈ, ਸੰਜਮ। ਅਜਿਹੇ ਗੁਣਾਂ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਕੋਈ ਕਾਨੂੰਨ ਨਹੀਂ ਹੈ » (ਗਲਾਤੀਆਂ 5:22,23)। ਇਹ ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸੰਨ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਮਸੀਹੀ « ਖੁਸ਼ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ » ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ (1 ਤਿਮੋਥਿਉਸ 1:11)। ਜਦੋਂ ਕਿ ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ ਸਾਂਝੀ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਸਾਡੀ ਉਮੀਦ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੁਆਰਾ ਜੋ ਅਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਉੱਤੇ ਫੈਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ: « ਤੁਸੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਚਾਨਣ ਹੋ। ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਵੱਸਿਆ ਸ਼ਹਿਰ ਲੁਕਿਆ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ। ਲੋਕ ਦੀਵਾ ਬਾਲ਼ ਕੇ ਟੋਕਰੀ ਹੇਠਾਂ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ, ਸਗੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਉੱਚੀ ਜਗ੍ਹਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਘਰ ਵਿਚ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਚਾਨਣ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਆਪਣਾ ਚਾਨਣ ਲੋਕਾਂ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਚਮਕਾਓ ਤਾਂਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਦੇਖ ਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਤਾ ਦੀ, ਜੋ ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਹੈ, ਵਡਿਆਈ ਕਰਨ » (ਮੱਤੀ 5:14-16)। ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੀ ਵੀਡੀਓ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲੇਖ, ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ‘ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ, ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਇਸ ਉਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ: « ਆਨੰਦ ਮਨਾਓ ਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋਵੋ ਕਿਉਂਕਿ ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੱਡਾ ਇਨਾਮ ਮਿਲੇਗਾ, ਕਿਉਂਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਬੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਤਾਇਆ ਸੀ » (ਮੱਤੀ 5:12). ਆਓ ਅਸੀਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਗੜ੍ਹ ਬਣਾਈਏ: “ਉਦਾਸ ਨਾ ਹੋਵੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਅਨੰਦ ਤੁਹਾਡਾ ਗੜ੍ਹ ਹੈ” (ਨਹਮਯਾਹ 8:10)।
ਧਰਤੀ ਦੇ ਫਿਰਦੌਸ ਵਿੱਚ ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ
« ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ ਖੁਸ਼ ਹੋਵੋਗੇ » (ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 16:15)
ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਨੂੰ ਪਾਪ ਦੇ ਗ਼ੁਲਾਮੀ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਕੇ ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ
« ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਜਗਤ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਹ ਨੇ ਆਪਣਾ ਇਕਲੌਤਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਬਖ਼ਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਹਰੇਕ ਜੋ ਉਸ ਉੱਤੇ ਨਿਹਚਾ ਕਰੇ ਨਾਸ ਨਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਸਦੀਪਕ ਜੀਉਣ ਪਾਵੇ। (…) ਜਿਹੜਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਉੱਤੇ ਨਿਹਚਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਸਦੀਪਕ ਜੀਉਣ ਉਸ ਦਾ ਹੈ ਪਰ ਜੋ ਪੁੱਤ੍ਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ ਸੋ ਜੀਉਣ ਨਾ ਵੇਖੇਗਾ ਸਗੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਕ੍ਰੋਧ ਉਸ ਉੱਤੇ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ »
(ਯੂਹੰਨਾ 3:16,36)
ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸੀ, ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਬਾਰੇ ਸਿਖਾਇਆ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਇਹ ਵੀ ਸਿਖਾਇਆ ਕਿ ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਕੇਵਲ ਮਸੀਹ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾਏਗਾ (ਯੂਹੰਨਾ 3:16,36)। ਮਸੀਹ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਚੰਗਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਜੀ ਉੱਠਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਵੇਗੀ
ਮਸੀਹ ਦੇ ਬਲੀਦਾਨ ਦੀ ਅਸੀਸ ਦੁਆਰਾ ਮੁਕਤੀ
“ਜਿਵੇਂ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਆਪਣੀ ਟਹਿਲ ਕਰਾਉਣ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਟਹਿਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤਿਆਂ ਦੇ ਥਾਂ ਨਿਸਤਾਰੇ ਦਾ ਮੁੱਲ ਭਰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦੇਣ ਆਇਆ »
(ਮੱਤੀ 20:28)
“ਅੱਯੂਬ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅੱਯੂਬ ਨੂੰ ਸਫਲ ਬਣਾਇਆ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਅੱਯੂਬ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਦੁੱਗਣਾ ਦਤ੍ਤਾ” (ਅੱਯੂਬ 42:10)। ਇਹ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਲਈ ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਮਹਾਂਕਸ਼ਟ ਤੋਂ ਬਚ ਜਾਣਗੇ। ਰਾਜਾ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ, ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਸ ਦੇਵੇਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਚੇਲਾ ਯਾਕੂਬ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਇਆ: “ਵੇਖੋ, ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧੰਨ ਆਖਦੇ ਹਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸਬਰ ਕੀਤਾ। ਤੁਸਾਂ ਅੱਯੂਬ ਦਾ ਸਬਰ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੁ ਦਾ ਪਰੋਜਨ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਭਈ ਪ੍ਰਭੁ ਵੱਡਾ ਦਰਦੀ ਅਤੇ ਦਿਆਲੂ ਹੈ » (ਯਾਕੂਬ 5:11)।
ਮਸੀਹ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਜੋ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਰਾਜੀ ਕਰੇਗੀ
« ਇੱਥੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਵੀ ਇਹ ਨਹੀਂ ਆਖੇਗਾ, « ਮੈਂ ਬਿਮਾਰ ਹਾਂ। » ਇੱਥੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਅਜਿਹੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਪ ਬਖਸ਼ੇ ਗਏ ਹਨ » (ਯਸਾਯਾਹ 33:24)।
“ਫ਼ੇਰ ਅੰਨ੍ਹੇ ਲੋਕ ਦੋਬਾਰਾ ਦੇਖ ਸਕਣਗੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁਲ੍ਹ੍ਹ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਫ਼ੇਰ ਬੋਲੇ ਲੋਕ ਸੁਣ ਸਕਣਗੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਨ ਖੁਲ੍ਹ੍ਹ ਜਾਣਗੇ। ਵਿਕਲਾਂਗ ਲੋਕ ਹਿਰਨ ਵਾਂਗ ਨੱਚਣਗੇ। ਅਤੇ ਉਹ ਲੋਕ ਜਿਹੜੇ ਹੁਣ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਉਣਗੇ। ਇਹ ਗੱਲ ਉਦੋਂ ਵਾਪਰੇਗੀ ਜਦੋਂ ਮਾਰੂਬਲ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਦੇ ਝਰਨੇ ਵਗ ਤੁਰਨਗੇ। ਸੁੱਕੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਚਸ਼ਮੇ ਵਗ ਪੈਣਗੇ » (ਯਸਾਯਾਹ 35:5,6)।
ਮਸੀਹ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਜਵਾਨ ਬਣਨਾ ਸੰਭਵ ਕਰੇਗੀ
“ਤਾਂ ਉਸ ਬੰਦੇ ਦਾ ਸਰੀਰ ਮੁੜਕੇ ਜਵਾਨ ਤੇ ਨਰੋਆ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਹ ਬੰਦਾ ਉਹੋ ਜਿਹਾ ਹੀ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ ਉਹ ਜਵਾਨੀ ਵੇਲੇ ਸੀ” (ਅੱਯੂਬ 33:25)।
ਮਸੀਹ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਮਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜੀ ਉੱਠਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਵੇਗੀ
« ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਜਿਹੜੇ ਜਿਹੜੇ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦਫ਼ਨਾੇ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ, ਜਾਗ ਉੱਠਣਗੇ » (ਦਾਨੀਏਲ 12:2)।
« ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਇਹ ਆਸ ਰੱਖਦਾ ਹਾਂ ਜਿਹ ਦੀ ਏਹ ਆਪ ਵੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਧਰਮੀ, ਭਾਵੇਂ ਕੁਧਰਮੀ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਜੀ ਉੱਠਣਾ ਹੋਵੇਗਾ » (ਰਸੂ. 24:15)।
“ਇਹ ਨੂੰ ਅਚਰਜ ਨਾ ਜਾਣੋ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਘੜੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿਹ ਦੇ ਵਿੱਚ ਓਹ ਸਭ ਜਿਹੜੇ ਕਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹਨ ਉਹ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣਨਗੇ ਅਤੇ ਨਿੱਕਲ ਆਉਣਗੇ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਭਲਿਆਈ ਕੀਤੀ ਹੈ ਸੋ ਜੀਉਣ ਦੀ ਕਿਆਮਤ ਲਈ ਅਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬੁਰਿਆਈ ਕੀਤੀ ਹੈ ਉਹ ਨਿਆਉਂ ਦੀ ਕਿਆਮਤ ਲਈ » (ਯੂਹੰਨਾ 5:28,29)।
“ਫੇਰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਚਿੱਟਾ ਸਿੰਘਾਸਣ ਅਤੇ ਉਹ ਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਓਸ ਉੱਤੇ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਸੀ ਵੇਖਿਆ ਜਿਹ ਦੇ ਸਾਹਮਣਿਓਂ ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਅਕਾਸ਼ ਨੱਸ ਗਏ ਅਤੇ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਲਈ ਕੋਈ ਥਾਂ ਨਾ ਮਿਲਿਆ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਮੁਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਕੀ ਵੱਡੇ ਕੀ ਛੋਟੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਅੱਗੇ ਖਲੋਤਿਆਂ ਵੇਖਿਆ, ਅਤੇ ਪੋਥੀਆਂ ਖੋਲ੍ਹੀਆਂ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੋਥੀ ਜਿਹੜੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਪੋਥੀ ਹੈ ਖੋਲ੍ਹੀ ਗਈ ਅਤੇ ਮੁਰਦਿਆਂ ਦਾ ਨਿਆਉਂ ਪੋਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀਆਂ ਹੋਇਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਰਨੀਆਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ ਨੇ ਓਹ ਮੁਰਦੇ ਜਿਹੜੇ ਉਹ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਨ ਮੋੜ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਕਾਲ ਅਤੇ ਪਤਾਲ ਨੇ ਓਹ ਮੁਰਦੇ ਜਿਹੜੇ ਓਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਨ ਮੋੜ ਦਿੱਤੇ, ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਦਾ ਨਿਆਉਂ ਉਹ ਦੀਆਂ ਕਰਨੀ ਆਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ » (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 20:11-13)।
ਦੁਬਾਰਾ ਜ਼ਿੰਦਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਬੇਇਨਸਾਫ ਵਿਅਕਤੀਆਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੰਗੇ ਜਾਂ ਮਾੜੇ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ, ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਫਿਰਦੌਸ ਵਿਚ ਨਿਰਣਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ਮਸੀਹ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਨੂੰ ਵੱਡੀ ਬਿਪਤਾ ਵਿੱਚੋਂ ਜੀਅ ਦੇਵੇਗੀ ਅਤੇ ਸਦਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੇਗੀ
“ਇਹ ਦੇ ਮਗਰੋਂ ਮੈਂ ਨਿਗਾਹ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਕੀ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ ਭਈ ਹਰੇਕ ਕੌਮ ਵਿੱਚੋਂ ਅਤੇ ਸਭਨਾਂ ਗੋਤਾਂ, ਉੱਮਤਾਂ ਅਤੇ ਭਾਖਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਜਿਹਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕਿਸੇ ਕੋਲੋਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਚਿੱਟੇ ਬਸਤਰ ਪਹਿਨੇ ਅਤੇ ਖਜੂਰ ਦੀਆਂ ਟਹਿਣੀਆਂ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਲਈ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅਤੇ ਲੇਲੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਏਹ ਵੱਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਪੁਕਾਰ ਕੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, — ਮੁਕਤੀ ਸਾਡੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਵੱਲੋਂ, ਜਿਹੜਾ ਸਿੰਘਾਸਣ ਉੱਤੇ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਹੈ, ਅਤੇ ਲੇਲੇ ਵੱਲੋਂ ਹੈ ! ਸਾਰੇ ਦੂਤ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਅਤੇ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੇ ਅਤੇ ਚੌਹਾਂ ਜੰਤੂਆਂ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਖਲੋਤੇ ਸਨ ਤਾਂ ਓਹ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮੂੰਹ ਦੇ ਭਾਰ ਡਿੱਗ ਪਏ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ। ਅਤੇ ਬੋਲੇ, — ਆਮੀਨ ! ਸਾਡੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ, ਮਹਿਮਾ, ਬੁੱਧ, ਸ਼ੁਕਰ, ਮਾਣ, ਸਮਰੱਥਾ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਜੁੱਗੋ ਜੁੱਗ ਹੋਵੇ ! ਆਮੀਨ। ਓਹਨਾਂ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਅੱਗੋਂ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ ਭਈ ਇਹ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਚਿੱਟੇ ਬਸਤਰ ਪਹਿਨੇ ਹਨ ਕੌਣ ਹਨ ਅਤੇ ਕਿੱਥੋਂ ਆਏ ? ਫੇਰ ਮੈਂ ਉਹ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਹੇ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਜੀ, ਤੁਸੀਂ ਜਾਣੋ। ਤਾਂ ਓਨ ਮੈਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਏਹ ਓਹ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਵੱਡੀ ਬਿਪਤਾ ਵਿੱਚੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਓਹਨਾਂ ਆਪਣੇ ਬਸਤਰ ਲੇਲੇ ਦੇ ਲਹੂ ਨਾਲ ਧੋਤੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਿੱਟਾ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਓਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਮੋਹਰੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਦੀ ਹੈਕਲ ਵਿੱਚ ਰਾਤ ਦਿਨ ਉਹ ਦੀ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਜਿਹੜਾ ਸਿੰਘਾਸਣ ਉੱਤੇ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਹੈ, ਆਪਣਾ ਡੇਰਾ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਤਾਣੇਗਾ। ਓਹ ਫੇਰ ਭੁੱਖੇ ਨਾ ਹੋਣਗੇ, ਨਾ ਫੇਰ ਤਿਹਾਏ ਹੋਣਗੇ, ਨਾ ਧੁੱਪ, ਨਾ ਕੋਈ ਲੂ ਓਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਪਵੇਗੀ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਲੇਲਾ ਜਿਹੜਾ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੈ, ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਅਯਾਲੀ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲ ਦਿਆਂ ਸੋਤਿਆਂ ਕੋਲ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਓਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਤੋਂ ਹਰੇਕ ਅੰਝੂ ਪੂੰਝੇਗਾ » (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 7:9-17)।
ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਰਾਜ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰੇਗਾ
« ਤਾਂ ਮੈਂ ਨਵਾਂ ਅਕਾਸ਼ ਅਤੇ ਨਵੀਂ ਧਰਤੀ ਵੇਖੀ ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਹਿਲਾ ਅਕਾਸ਼ ਅਤੇ ਪਹਿਲੀ ਧਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਹੈ ਨਹੀਂ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਪਵਿੱਤਰ ਨਗਰੀ ਨਵੀਂ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਨੂੰ ਇਉਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਮਾਨੋ ਲਾੜੀ ਆਪਣੇ ਲਾੜੇ ਲਈ ਸਿੰਗਾਰੀ ਹੋਈ ਹੈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਅਕਾਸ਼ੋਂ ਉਤਰਦੀ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਸਿੰਘਾਸਣ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਇਹ ਆਖਦੇ ਸੁਣੀ ਭਈ ਵੇਖ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਡੇਰਾ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਓਹਨਾਂ ਨਾਲ ਡੇਰਾ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਓਹ ਉਸ ਦੀ ਪਰਜਾ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪ ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋ ਕੇ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹੇਗਾ। ਅਤੇ ਉਹ ਓਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਤੋਂ ਹਰੇਕ ਅੰਝੂ ਪੂੰਝੇਗਾ ਅਤੇ ਹੁਣ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਨਾ ਹੋਵੇਗੀ, ਨਾ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਸੋਗ ਨਾ ਰੋਣਾ ਨਾ ਦੁਖ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਹਿਲੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ” ( ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 21:1-4)।
« ਹੇ ਸੱਜਨੋ, ਆਨੰਦ ਮਾਣੋ ਅਤੇ ਯਹੋਵਾਹ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਵੋ। ਤੁਸੀਂ ਪਵਿੱਤਰ ਹਿਰਦਿਆਂ ਵਾਲੇ ਸਮੂਹ ਲੋਕੋ, ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਉ » (ਜ਼ਬੂਰ 32:11)
ਧਰਮੀ ਸਦਾ ਜਿਉਂਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਟ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਣਗੇ
« ਧੰਨ ਹਨ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਚਰਿੱਤਰ ਵਿਚ ਨਰਮ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਾਰਸ ਹੋਣਗੇ » (ਮੱਤੀ 5:5)।
“ਥੋੜੇ ਹੀ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਇੱਥੇ ਮੰਦੇ ਲੋਕ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ। ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲਭਦੇ ਰਹੋਂਗੇ ਪਰ ਉਹ ਸਾਰੇ ਹੀ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਹੋਣਗੇ। ਨਿਮ੍ਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਭੂਮੀ ਮਿਲੇਗੀ ਜਿਸਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਲੈਣਗੇ। ਦੁਸ਼ਟ ਲੋਕੀਂ ਚੰਗੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਮੰਦੇ ਲੋਕ ਨੇਕ ਬੰਦਿਆਂ ਉੱਤੇ ਦੰਦ ਪੀਸਕੇ ਆਪਣਾ ਗੁੱਸਾ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਸਾਡਾ ਮਾਲਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮੰਦੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਹੱਸਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕੀ ਵਾਪਰੇਗਾ। ਮੰਦੇ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਤੇਗਾਂ ਧੂਹ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮਾਨਾਂ ਸੇਧ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਗਰੀਬ ਬੇਸਹਾਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਚੰਗੇ, ਇਮਾਨਦਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਤਲਵਾਰਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖੁਦ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਅੰਦਰ ਹੀ ਧਸਣਗੀਆਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਧਨੁਸ਼ ਟੁੱਟ ਜਾਣਗੇ। (…) ਕਿਉਂ? ਕਿਉਂਕਿ ਮਾੜੇ ਬੰਦੇ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣਗੇ। ਪਰ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇਕ ਬੰਦਿਆਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰਖਦਾ ਹੈ। (…) ਪਰ ਮੰਦੇ ਲੋਕੀਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਮੰਦੇ ਲੋਕ ਤਬਾਹ ਹੋਣਗੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਵਾਦੀਆਂ ਸੜ ਸੁੱਕ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਬਾਹ ਹੋ ਜਾਣਗੇ। (…) ਨੇਕ ਬੰਦੇ ਉਹ ਭੂਮੀ ਹਾਸਲ ਕਰਨਗੇ ਜਿਸਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਕਰਾਰ ਕੀਤਾ ਉਹ ਸਦਾ ਲਈ ਇਸ ਉੱਤੇ ਰਹਿਣਗੇ। (…) ਉਹੀ ਕਰੋ ਜੋ ਯਹੋਵਾਹ ਆਖਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰੋ। ਯਹੋਵਾਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੇਤੂ ਬਣਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹ ਧਰਤੀ ਦੇਵੇਗਾ ਜਿਸਦਾ ਉਸਨੇ ਇਕਰਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਮੰਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਿਕਲ ਜਾਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। (…) ਪਵਿੱਤਰ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰ ਬਣੋ। ਅਮਨ ਪਸੰਦ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਵਾਰਸ ਹੋਣਗੇ। ਪਰ ਉਹ ਲੋਕ ਜਿਹੜੇ ਨੇਮ ਤੋਂੜਦੇ ਹਨ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਬਾਹ ਹੋ ਜਾਣਗੇ। ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਔਲਾਦ ਧਰਤੀ ਛੱਡਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਯਹੋਵਾਹ ਨੇਕ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਨੇਕ ਬੰਦੇ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਯਹੋਵਾਹ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਯਹੋਵਾਹ ਨੇਕ ਬੰਦਿਆਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਨੇਕ ਬੰਦੇ ਯਹੋਵਾਹ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੰਦੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦਾ ਹੈ” (ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਦੀ ਪੋਥੀ 37:10-15, 17, 20, 29, 34, 37-40)।
« ਸਿਆਣਪ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚੰਗੇ ਬੰਦਿਆਂ ਦਾ ਰਾਹ ਤੇ ਚਲਣ ਲਈ, ਅਤੇ ਧਰਮੀ ਦੇ ਰਾਹਾਂ ਤੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰੇਗੀ। ਕਿਉਂ ਕਿ ਸਿਰਫ਼ ਇਮਾਨਦਾਰ ਲੋਕ ਹੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਰਹਿਣਗੇ ਅਤੇ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਲੋਕ ਹੀ ਇਸ ਉੱਤੇ ਬਚਣਗੇ। ਪਰ ਦੁਸ਼ਟ ਲੋਕ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਹਟਾੇ ਜਾਣਗੇ, ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ ਘਿਰਣਾ ਯੋਗ ਹਨ ਇਸ ਉਤੋਂ ਉਖਾੜੇ ਜਾਣਗੇ। (…) ਲੋਕ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਨੇਕ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਅਸੀਸ ਦੇਣ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬੁਰੇ ਬੰਦੇ ਵੀ ਭਾਵੇਂ ਉਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਸ਼ੁਭ ਗੱਲਾਂ ਆਖਣ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੋਲ ਸਿਰਫ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮੰਦੀਆਂ ਵਿਉਂਤੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਛੁਪਾਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਵਿਅਕਤੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪ੍ਰਸਂਨਤਾ ਨਾਲ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਪਰ ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਟ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਦੁਰਗੰਧ ਹੀ ਛੱਡੇਗਾ » (ਕਹਾਉਤਾਂ 2:20-22; 10:6,7)।
ਲੜਾਈਆਂ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣਗੀਆਂ ਦਿਲਾਂ ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਹੋਵੇਗੀ
“ਤੁਸਾਂ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਜੋ ਇਹ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਵੈਰੀ ਨਾਲ ਵੈਰ ਰੱਖ। ਪਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ਭਈ ਆਪਣੇ ਵੈਰੀਆਂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰੋ ਅਤੇ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਤਾਉਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰੋ। ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਜਿਹੜਾ ਸੁਰਗ ਵਿੱਚ ਹੈ ਪੁੱਤ੍ਰ ਹੋਵੋ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣਾ ਸੂਰਜ ਬੁਰਿਆਂ ਅਤੇ ਭਲਿਆਂ ਉੱਤੇ ਚਾੜ੍ਹਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਧਰਮੀਆਂ ਅਤੇ ਕੁਧਰਮੀਆਂ ਉੱਤੇ ਮੀਂਹ ਵਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਪਿਆਰ ਕਰੋ ਜਿਹੜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਕੀ ਫਲ ਹੈ ?ਭਲਾ, ਮਸੂਲੀਏ ਭੀ ਇਹੋ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ? ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਨਿਰਾ ਆਪਣੇ ਭਾਈਆਂ ਨੂੰ ਪਰਨਾਮ ਕਰੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਵੱਧ ਕਰਦੇ ਹੋ? ਭਲਾ, ਪਰਾਈ ਕੌਮ ਦੇ ਲੋਕ ਭੀ ਇਹੋ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ? ਸੋ ਜਿਵੇਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸੁਰਗੀ ਪਿਤਾ ਸੰਪੂਰਣ ਹੈ ਤਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਸੰਪੂਰਣ ਹੋਵੋ” (ਮੱਤੀ 5:43-48)।
« ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਪਰਾਧ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦਿਓ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸੁਰਗੀ ਪਿਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਪਰਾਧ ਮਾਫ਼ ਨਾ ਕਰੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਪਿਤਾ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਅਪਰਾਧ ਮਾਫ਼ ਨਾ ਕਰੇਗਾ » (ਮੱਤੀ 6:14,15)।
« ਤਦ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਆਪਣੀ ਤਲਵਾਰ ਮਿਆਨ ਕਰ ਕਿਉਂਕਿ ਸਭ ਜੋ ਤਲਵਾਰ ਖਿੱਚਦੇ ਹਨ ਤਲਵਾਰ ਨਾਲ ਮਾਰੇ ਜਾਣਗੇ » (ਮੱਤੀ 26:52)।
« ਉਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਗੱਲਾਂ ਵੱਲ ਤੱਕੋ ਜੋ ਯਹੋਵਾਹ ਕਰਦਾ ਹਾਯ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੈਰਾਨੀ ਭਰੀਆਂ ਕਰਨੀਆਂ ਵੱਲ ਤੱਕੋ ਜੋ ਉਸਨੇ ਧਰਤ ਉੱਤੇ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ। ਯਹੋਵਾਹ ਲਾੜਾਈਆਂ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਦੇ ਕਿਸੇ ਕੋਨੇ ਉੱਤੇ ਵੀ ਰੋਕ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੇਜਿਆਂ ਨੂੰ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤੋੜ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੰਗੀ ਗਡਿਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਨਾਲ ਸਾੜ ਸਕਦਾ ਹੈ » (ਜ਼ਬੂਰ 46:8,9)।
« ਫ਼ੇਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਦਾ ਨਿਆਂਪਾਲਕ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਝਗੜੇ ਮੁਕਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਉਹ ਲੋਕ ਲੜਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਹਬਿਆਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਛੱਡ ਦੇਣਗੇ। ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਤਲਵਾਰਾਂ ਦੇ ਹਲ ਬਣਾ ਲੈਣਗੇ। ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨੇਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਦਾਤੀਆਂ ਬਣਾ ਲੈਣਗੇ। ਲੋਕ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਲੜਨੋ ਹਟ ਜਾਣਗੇ। ਲੋਕ ਫ਼ੇਰ ਕਦੇ ਵੀ ਯੁੱਧ ਲਈ ਤਿਆਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ“ (ਯਸਾਯਾਹ 2:4)।
“ਅਖੀਰੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ, ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਮੰਦਰ ਦਾ ਪਹਾੜ ਪਰਬਤ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਪਰਬਤ ਤੇ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਸਨੂੰ ਸਾਰੇ ਪਰਬਤਾਂ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਤੇ ਲੋਕ ਇੱਕ ਅਟਲ ਨਦੀ ਵਾਂਗ ਉਸ ਵੱਲ ਨੂੰ ਜਾਣਗੇ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਤੋਂ ਲੋਕ ਉਸ ਵੱਲ ਜਾਣਗੇ ਅਤੇ ਆਖਣਗੇ, « ਚਲੋ, ਆਪਾਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਪਰਬਤ ਨੂੰ ਚੱਲੀੇ। ਚਲੋ ਯਾਕੂਬ ਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਮੰਦਰ ਨੂੰ ਚੱਲੀੇ। ਤੱਦ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜੀਵਨ ਜਾਂਚ ਸਿਖਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਉਸ ਦੇ ਦਰਸਾੇ ਮਾਰਗ ਤੇ ਚੱਲਾਂਗੇ। »ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸਿਖਿਆ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀਆਂ ਹਿਦਾਇਤਾਂ ਸੀਯੋਨ ਤੋਂ ਆਉਣਗੀਆਂ। ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਤੋਂ ਆਵੇਗਾ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਪਰ ਨਿਆਂਕਾਰ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਹ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੇਸਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਬਹਿਸਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰੇਗਾ। ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਤਲਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਹਲਾਂ ਵਿੱਚ ਢਾਲਣਗੇ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਨੇਜਿਆਂ ਨੂੰ ਫ਼ਸਲ ਕੱਟਣ ਵਾਲੇ ਔਜਾਰਾਂ ਵਿੱਚ। ਲੋਕ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਲੜਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਣਗੇ ਅਤੇ ਲੜਾਈ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਲੈਣੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਣਗੇ। ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੀ ਅੰਗੂਰੀ ਵੇਲ ਅਤੇ ਅੰਜੀਰ ਦੇ ਰੁੱਖ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠੇਗਾ। ਕੋਈ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾੇਗਾ ਨਹੀਂ। ਕਿਉਂਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਸਰਬ-ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਨੇ ਫ਼ੁਰਮਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਇਵੇਂ ਵਾਪਰੇਗਾ » (ਮੀਕਾਹ 4:1-4)।
ਸਾਰੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਭੋਜਨ ਹੋਵੇਗਾ
« ਖੇਤ ਵਧੇਰੇ ਅਨਾਜ਼ ਪੈਦਾ ਕਰਨ। ਉਹ ਪਹਾੜਾਂ ਦੀਆਂ ਚੋਟੀਆਂ ਉੱਤੇ ਲਹਿਲਹਾਉਣ। ਖੇਤ ਲਬਾਨੋਨ ਦੇ ਦਿਉਦਾਰਾਂ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਵਾਂਗ ਸਂਘਣੇ ਹੋਣ। ਸ਼ਹਿਰ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਣ ਜਿਵੇਂ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਘਾਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ » (ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਦੀ ਪੋਥੀ 72:16)।
« ਉਸ ਸਮੇਂ, ਯਹੋਵਾਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਵਰਖਾ ਭੇਜੇਗਾ। ਤੁਸੀਂ ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ ਬੀਜ ਬੀਜੋਗੇ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਅਨਾਜ਼ ਉਗਾਵੇਗੀ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਫ਼ਸਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਵੇਗੀ। ਤੁਹਾਡੇ ਪਾਸ ਖੇਤਾਂ ਅੰਦਰ ਤੁਹਾਡੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਸਤੇ ਕਾਫ਼ੀ ਚਾਰਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਲਈ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ ਮੈਦਾਨ ਹੋਣਗੇ » (ਯਸਾਯਾਹ 30:23)।
ਸਦੀਵੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰ
“ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਢੇਰ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਯਿਸੂ ਨੇ ਕੀਤੇ। ਜੇ ਉਹ ਸੱਭੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਲਿਖੇ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ ਭਈ ਜਿਹੜੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਓਹ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਭੀ ਨਾ ਸਮਾਉਂਦੀਆਂ » (ਯੂਹੰਨਾ 21:25)
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾ ਚਮਤਕਾਰ, ਉਹ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਵਾਈਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: « ਫਿਰ ਤੀਜੇ ਦਿਨ ਗਲੀਲ ਦੇ ਕਾਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਇਕ ਵਿਆਹ ਸੀ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਮਾਤਾ ਉੱਥੇ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵਿਆਹ ਦੀ ਦਾਅਵਤ ਵਿਚ ਸੱਦਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦ ਦਾਅਵਤ ਵਿਚ ਦਾਖਰਸ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਦੀ ਮਾਤਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਦਾਖਰਸ ਨਹੀਂ ਹੈ।” ਪਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਆਪਾਂ ਕਿਉਂ ਚਿੰਤਾ ਕਰੀਏ? ਮੇਰਾ ਸਮਾਂ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਹੈ।” ਉਸ ਦੀ ਮਾਤਾ ਨੇ ਨੌਕਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਉਹ ਜੋ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਹੇ, ਤੁਸੀਂ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਨਾ।” ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ੁੱਧ ਕਰਨ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਉੱਥੇ ਪਾਣੀ ਵਾਸਤੇ ਪੱਥਰ ਦੇ ਛੇ ਘੜੇ ਪਏ ਸਨ ਅਤੇ ਹਰ ਘੜੇ ਵਿਚ ਤਕਰੀਬਨ 44 ਤੋਂ 66 ਲੀਟਰ ਪਾਣੀ ਭਰਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਘੜਿਆਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿਓ।” ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਘੜੇ ਨੱਕੋ-ਨੱਕ ਭਰ ਦਿੱਤੇ। ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਹੁਣ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਕੱਢ ਕੇ ਦਾਅਵਤ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਕੋਲ ਲੈ ਜਾਓ” ਅਤੇ ਉਹ ਲੈ ਗਏ। ਪ੍ਰਧਾਨ ਨੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਸੁਆਦ ਚੱਖਿਆ ਜੋ ਹੁਣ ਦਾਖਰਸ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਹ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਦਾਖਰਸ ਕਿੱਥੋਂ ਆਇਆ ਸੀ (ਪਰ ਨੌਕਰਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਘੜਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਕੱਢਿਆ ਸੀ)। ਫਿਰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨੇ ਲਾੜੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਹਰ ਕੋਈ ਪਹਿਲਾਂ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਅੱਗੇ ਵਧੀਆ ਦਾਖਰਸ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੀ ਕੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਮਸਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਫਿਰ ਘਟੀਆ ਦਾਖਰਸ ਕੱਢਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਤੂੰ ਤਾਂ ਵਧੀਆ ਦਾਖਰਸ ਹੁਣ ਤਕ ਰੱਖ ਛੱਡਿਆ।” ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਲੀਲ ਦੇ ਕਾਨਾ ਵਿਚ ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਚਮਤਕਾਰ ਕਰ ਕੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ’ਤੇ ਨਿਹਚਾ ਕੀਤੀ » (ਯੂਹੰਨਾ 2:1-11)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਰਾਜੇ ਦੇ ਇੱਕ ਸੇਵਕ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: « ਫਿਰ ਉਹ ਗਲੀਲ ਦੇ ਕਾਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਦੁਬਾਰਾ ਆਇਆ ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਦਾਖਰਸ ਵਿਚ ਬਦਲਿਆ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਰਾਜੇ ਦਾ ਇਕ ਕਰਮਚਾਰੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਕਫ਼ਰਨਾਹੂਮ ਵਿਚ ਬੀਮਾਰ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਕਿ ਯਿਸੂ ਯਹੂਦਿਯਾ ਤੋਂ ਗਲੀਲ ਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਜਾ ਕੇ ਉਸ ਅੱਗੇ ਤਰਲੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਹ ਆ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਦੇਵੇ ਕਿਉਂਕਿ ਮੁੰਡਾ ਮਰਨ ਕਿਨਾਰੇ ਸੀ। ਪਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਅਤੇ ਕਰਾਮਾਤਾਂ ਦੇਖੇ ਬਗੈਰ ਤੁਸੀਂ ਲੋਕ ਕਦੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰੋਗੇ।” ਰਾਜੇ ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਪ੍ਰਭੂ, ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ-ਪਹਿਲਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚੱਲ।” ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਜਾਹ, ਤੇਰਾ ਪੁੱਤਰ ਜੀਉਂਦਾ ਰਹੇਗਾ।” ਉਹ ਆਦਮੀ ਯਿਸੂ ਦੀ ਗੱਲ ’ਤੇ ਯਕੀਨ ਕਰ ਕੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪਰ ਅਜੇ ਉਹ ਰਾਹ ਵਿਚ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਨੌਕਰਾਂ ਨੇ ਆ ਕੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਬਚ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਮੁੰਡਾ ਕਿਸ ਵੇਲੇ ਠੀਕ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ: “ਕੱਲ੍ਹ ਦੁਪਹਿਰੇ ਇਕ ਕੁ ਵਜੇ ਉਸ ਦਾ ਬੁਖ਼ਾਰ ਉੱਤਰ ਗਿਆ ਸੀ।” ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਪਿਤਾ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸੇ ਸਮੇਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ: “ਤੇਰਾ ਮੁੰਡਾ ਜੀਉਂਦਾ ਰਹੇਗਾ।” ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਜੀਆਂ ਨੇ ਨਿਹਚਾ ਕੀਤੀ। ਯਹੂਦਿਯਾ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਯਿਸੂ ਨੇ ਗਲੀਲ ਵਿਚ ਇਹ ਦੂਜਾ ਚਮਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ » (ਯੂਹੰਨਾ 4:46-54).
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਕਫ਼ਰਨਾਹੂਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭੂਤ ਚਿੰਬੜੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: « ਫਿਰ ਉਹ ਗਲੀਲ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਕਫ਼ਰਨਾਹੂਮ ਵਿਚ ਗਿਆ। ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਲੋਕ ਉਸ ਦੇ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇਣ ਦੇ ਢੰਗ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਪੂਰੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨਾਲ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਵਕਤ ਸਭਾ ਘਰ ਵਿਚ ਇਕ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤ ਚਿੰਬੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਕਿਹਾ: “ਹੇ ਯਿਸੂ ਨਾਸਰੀ, ਤੇਰਾ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਕੀ ਵਾਸਤਾ? ਕੀ ਤੂੰ ਸਾਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਆਇਆ ਹੈਂ? ਮੈਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੂੰ ਕੌਣ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਪਵਿੱਤਰ ਸੇਵਕ ਹੈਂ।” ਪਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਝਿੜਕਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ: “ਚੁੱਪ ਰਹਿ ਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾ!” ਇਸ ਲਈ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਉੱਤੇ ਸੁੱਟਿਆ, ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਸੱਟ-ਚੋਟ ਲਾਏ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਗਿਆ। ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਲੋਕ ਹੱਕੇ-ਬੱਕੇ ਰਹਿ ਗਏ ਅਤੇ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ: “ਇਹ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਕਿੰਨਾ ਦਮ ਹੈ, ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤ ਤਾਂ ਇਸ ਦਾ ਹੁਕਮ ਸੁਣ ਕੇ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ!” ਇਸ ਕਰਕੇ, ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਚਰਚੇ ਹੋਣ ਲੱਗੇ » (ਲੂਕਾ 4:31-37)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਅੱਜ ਦੇ ਜਾਰਡਨ ਵਿੱਚ ਭੂਤਾਂ ਨੂੰ ਕੱਢਦਾ ਹੈ, ਜੋਰਡਨ ਦੇ ਪੂਰਬੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ, ਟਾਈਬਰਿਆਸ ਝੀਲ ਦੇ ਨੇੜੇ: « ਜਦੋਂ ਉਹ ਝੀਲ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਗਦਰੀਨੀਆਂ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਦੋ ਆਦਮੀ ਕਬਰਸਤਾਨ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਉਸ ਵੱਲ ਆਏ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤ ਚਿੰਬੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਉਹ ਇੰਨੇ ਖੂੰਖਾਰ ਸਨ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਉਸ ਰਸਤਿਓਂ ਲੰਘਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦਾ। ਅਤੇ ਦੇਖੋ! ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਕਿਹਾ: “ਹੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, ਤੇਰਾ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਕੀ ਵਾਸਤਾ? ਕੀ ਤੂੰ ਮਿਥੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਨੂੰ ਸਤਾਉਣ ਆਇਆ ਹੈਂ?” ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਦੂਰ ਸੂਰਾਂ ਦਾ ਵੱਡਾ ਸਾਰਾ ਝੁੰਡ ਚਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਅੱਗੇ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ: “ਜੇ ਤੂੰ ਸਾਨੂੰ ਕੱਢਣਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਸੂਰਾਂ ਵਿਚ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ।” ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਜਾਓ!” ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤ ਨਿਕਲ ਕੇ ਸੂਰਾਂ ਨੂੰ ਜਾ ਚਿੰਬੜੇ, ਅਤੇ ਦੇਖੋ! ਸਾਰੇ ਸੂਰ ਤੇਜ਼-ਤੇਜ਼ ਭੱਜਣ ਲੱਗ ਪਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹਾੜੋਂ ਝੀਲ ਵਿਚ ਛਾਲਾਂ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਝੁੰਡ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਡੁੱਬ ਕੇ ਮਰ ਗਿਆ। ਪਰ ਚਰਵਾਹੇ ਉੱਥੋਂ ਭੱਜ ਗਏ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਦੱਸਿਆ, ਨਾਲੇ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਨਾਲ ਕੀ ਹੋਇਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤ ਚਿੰਬੜੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਦੇਖੋ! ਸਾਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚੋਂ ਚਲਾ ਜਾਵੇ » (ਮੱਤੀ 8:28-34)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਪਤਰਸ ਰਸੂਲ ਦੀ ਸੱਸ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ: “ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਤਰਸ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਆਣ ਕੇ ਉਹ ਦੀ ਸੱਸ ਨੂੰ ਤਾਪ ਨਾਲ ਪਈ ਹੋਈ ਵੇਖਿਆ। ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਦਾ ਹੱਥ ਛੋਹਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਦਾ ਤਾਪ ਲਹਿ ਗਿਆ ਅਰ ਉਹ ਨੇ ਉੱਠ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਕੀਤੀ » (ਮੱਤੀ 8:14,15)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਇੱਕ ਬਿਮਾਰ ਹੱਥ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: « ਫਿਰ ਇਕ ਹੋਰ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ, ਉਹ ਸਭਾ ਘਰ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਸਿਖਾਉਣ ਲੱਗਾ। ਉੱਥੇ ਇਕ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਸੱਜਾ ਹੱਥ ਸੁੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਗ੍ਰੰਥੀ ਅਤੇ ਫ਼ਰੀਸੀ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯਿਸੂ ਉੱਤੇ ਦੋਸ਼ ਲਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਯਿਸੂ ਉੱਤੇ ਟਿਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰੇਗਾ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਪਰ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਸੋਚ ਰਹੇ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਸੁੱਕੇ ਹੱਥ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਉੱਠ ਕੇ ਇੱਥੇ ਵਿਚਕਾਰ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ।” ਉਹ ਆਦਮੀ ਉੱਠਿਆ ਅਤੇ ਵਿਚਕਾਰ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹਾਂ, ਕੀ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਦਾ ਭਲਾ ਕਰਨਾ ਠੀਕ ਹੈ ਜਾਂ ਬੁਰਾ ਕਰਨਾ, ਕੀ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜਾਨ ਬਚਾਉਣੀ ਠੀਕ ਹੈ ਜਾਂ ਜਾਨ ਲੈਣੀ?” ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕਰ।” ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ। ਪਰ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਪਾਗਲ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਸਲਾਹ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਕਿ ਯਿਸੂ ਨਾਲ ਕੀ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ » (ਲੂਕਾ 6:6-11)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਡਰੋਪਸੀ (ਐਡੀਮਾ, ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਤਰਲ ਦਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਇਕੱਠਾ ਹੋਣਾ) ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: « ਇਕ ਵਾਰ ਯਿਸੂ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਆਗੂ ਦੇ ਘਰ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਗਿਆ। ਘਰ ਵਿਚ ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਬੜੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸਨ। ਉੱਥੇ ਇਕ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਜਲੋਧਰ ਰੋਗ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਮੂਸਾ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਮਾਹਰਾਂ ਅਤੇ ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ: “ਕੀ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨਾ ਜਾਇਜ਼ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ?” ਪਰ ਉਹ ਸਾਰੇ ਚੁੱਪ ਰਹੇ। ਤਦ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਛੋਹਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਕੇ ਘੱਲ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਜੇ ਤੁਹਾਡਾ ਪੁੱਤਰ ਜਾਂ ਬਲਦ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਖੂਹ ਵਿਚ ਡਿਗ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਹੜਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਨਹੀਂ ਕੱਢੇਗਾ?” ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਇਸ ਸਵਾਲ ਦਾ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦੇ ਸਕੇ » (ਲੂਕਾ 14:1-6)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਇੱਕ ਅੰਨ੍ਹੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ: “ਇਉਂ ਹੋਇਆ ਕਿ ਜਾਂ ਉਹ ਯਰੀਹੋ ਦੇ ਨੇੜੇ ਅੱਪੜਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕ ਅੰਨ੍ਹਾ ਸੜਕ ਦੇ ਕੰਢੇ ਬੈਠਾ ਭੀਖ ਮੰਗਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਹ ਨੇ ਭੀੜ ਲੰਘਦੀ ਸੁਣ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ ਭਈ ਇਹ ਕੀ ਹੈ ? ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਖਬਰ ਦਿੱਤੀ ਜੋ ਯਿਸੂ ਨਾਸਰੀ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਤਦ ਉਹ ਨੇ ਪੁਕਾਰ ਕੇ ਆਖਿਆ, ਹੇ ਯਿਸੂ ਦਾਊਦ ਦੇ ਪੁੱਤ੍ਰ, ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਦਯਾ ਕਰ ! ਜਿਹੜੇ ਅੱਗੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਝਿੜਕਿਆ ਭਈ ਚੁੱਪ ਕਰ ਪਰ ਉਹ ਸਗੋਂ ਹੋਰ ਵੀ ਉੱਚੀ ਦੇ ਕੇ ਬੋਲਿਆ, ਹੇ ਦਾਊਦ ਦੇ ਪੁੱਤ੍ਰ, ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਦਯਾ ਕਰ ! ਤਦ ਯਿਸੂ ਨੇ ਖੜੋ ਕੇ ਉਹ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਲਿਆਉਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਜਾਂ ਉਹ ਨੇੜੇ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, ਤੂੰ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈਂ ਜੋ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਲਈ ਕਰਾਂ ? ਉਹ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਪ੍ਰਭੁ ਜੀ ਮੈਂ ਸੁਜਾਖਾ ਹੋ ਜਾਵਾਂ ! ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਸੁਜਾਖਾ ਹੋ ਜਾਹ, ਤੇਰੀ ਨਿਹਚਾ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਬਚਾਇਆ। ਅਤੇ ਓਵੇਂ ਉਹ ਸੁਜਾਖਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਤੁਰ ਪਿਆ ਅਰ ਸਭਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਵੇਖ ਕੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕੀਤੀ » (ਲੂਕਾ 18:35-43)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੋ ਅੰਨ੍ਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: « ਜਦ ਯਿਸੂ ਉੱਥੋਂ ਤੁਰ ਪਿਆ, ਤਾਂ ਦੋ ਅੰਨ੍ਹੇ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ-ਮਗਰ ਤੁਰ ਪਏ ਅਤੇ ਉਹ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ: “ਹੇ ਦਾਊਦ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, ਸਾਡੇ ’ਤੇ ਰਹਿਮ ਕਰ।” ਯਿਸੂ ਜਦ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੜਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਅੰਨ੍ਹੇ ਉਸ ਕੋਲ ਆਏ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ: “ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਿਹਚਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹ ਸਕਦਾ ਹਾਂ?” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਹਾਂ, ਪ੍ਰਭੂ।” ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਛੂਹਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ: “ਤੁਸੀਂ ਨਿਹਚਾ ਨਾਲ ਜੋ ਮੰਗਿਆ ਹੈ, ਉਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਹੋ ਜਾਵੇ।” ਉਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ। ਪਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਖ਼ਤੀ ਨਾਲ ਵਰਜਿਆ: “ਸੁਣੋ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗੇ।” ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਬਾਹਰ ਜਾ ਕੇ ਸਾਰੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ ਯਿਸੂ ਬਾਰੇ ਰੌਲ਼ਾ ਪਾ ਦਿੱਤਾ » (ਮੱਤੀ 9:27-31)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਇੱਕ ਬੋਲ਼ੇ ਗੁੰਗੇ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: « ਉਹ ਸੋਰ ਦੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦੇ ਸਮੇਂ ਸੀਦੋਨ ਅਤੇ ਦਿਕਾਪੁਲਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਦੀ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਗਲੀਲ ਦੀ ਝੀਲ ਕੋਲ ਆਇਆ। ਇੱਥੇ ਲੋਕ ਉਸ ਕੋਲ ਇਕ ਬੋਲ਼ੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਲਿਆਏ ਜਿਸ ਦੀ ਜ਼ਬਾਨ ਵਿਚ ਵੀ ਨੁਕਸ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਉਸ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਣ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਭੀੜ ਤੋਂ ਦੂਰ ਲੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਪਾ ਕੇ ਥੁੱਕਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਜੀਭ ਨੂੰ ਛੂਹਿਆ। ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਕਾਸ਼ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਲੰਬਾ ਹਉਕਾ ਭਰਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ: “ਐਫਥਾ,” ਜਿਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ “ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਹ।” ਉਸ ਆਦਮੀ ਦੀ ਸੁਣਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਬਾਨ ਵੀ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਉਹ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੋਲਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੜੀ ਸਖ਼ਤੀ ਨਾਲ ਵਰਜਿਆ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਾ ਦੱਸਣ, ਪਰ ਉਹ ਜਿੰਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਉੱਨਾ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਦੇ ਸਨ। ਅਸਲ ਵਿਚ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ: “ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹਨ। ਉਹ ਤਾਂ ਬੋਲ਼ਿਆਂ ਦੇ ਕੰਨ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗੁੰਗਿਆਂ ਨੂੰ ਜ਼ਬਾਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।” » (ਮਰਕੁਸ 7:31-37)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਇੱਕ ਕੋੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਰਾਜੀ ਕੀਤਾ: “ਇੱਕ ਕੋੜ੍ਹੀ ਨੇ ਉਹ ਦੇ ਕੋਲ ਆਣ ਕੇ ਉਹ ਦੀ ਮਿੰਨਤ ਕੀਤੀ ਅਰ ਉਹ ਦੇ ਅੱਗੇ ਗੋਡੇ ਨਿਵਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਜੇ ਤੂੰ ਚਾਹੇਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਕਰ ਸੱਕਦਾ ਹੈਂ। ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਤਰਸ ਖਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਲੰਮਾ ਕੀਤਾ ਅਰ ਉਹ ਨੂੰ ਛੋਹ ਕੇ ਕਿਹਾ, ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਤੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਹੋ ਜਾਹ। ਤਾਂ ਝੱਟ ਉਹ ਦਾ ਕੋੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਉਹ ਸ਼ੁੱਧ ਹੋ ਗਿਆ » (ਮਰਕੁਸ 1:40-42)।
ਦਸ ਕੋੜ੍ਹੀਆਂ ਦਾ ਇਲਾਜ: « ਯਿਸੂ ਸਾਮਰਿਯਾ ਅਤੇ ਗਲੀਲ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚੋਂ ਦੀ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਕ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਵੜਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਦਸ ਕੋੜ੍ਹੀ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਗਏ, ਪਰ ਉਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਕਿਹਾ: “ਹੇ ਯਿਸੂ, ਗੁਰੂ ਜੀ, ਸਾਡੇ ’ਤੇ ਰਹਿਮ ਕਰ!” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਪੁਜਾਰੀਆਂ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਿਖਾਓ।” ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਰਾਹ ਵਿਚ ਹੀ ਉਹ ਸ਼ੁੱਧ ਹੋ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਜਣੇ ਨੇ ਜਦੋਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਹ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਵਾਪਸ ਮੁੜ ਪਿਆ ਅਤੇ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ। ਨਾਲੇ ਇਹ ਵੀ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕੋੜ੍ਹੀ ਸਾਮਰੀ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ: “ਕੀ ਦਸਾਂ ਦੇ ਦਸ ਕੋੜ੍ਹੀ ਸ਼ੁੱਧ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ? ਤਾਂ ਫਿਰ ਬਾਕੀ ਦੇ ਨੌਂ ਕਿੱਥੇ ਹਨ? ਕੀ ਪਰਾਈ ਕੌਮ ਦੇ ਇਸ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਹੋਰ ਕੋਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਇਆ?” ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਉੱਠ ਅਤੇ ਜਾਹ; ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਨਿਹਚਾ ਕਰਕੇ ਚੰਗਾ ਹੋਇਆ ਹੈਂ।” » (ਲੂਕਾ 17:11-19)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਇੱਕ ਅਧਰੰਗੀ ਨੂੰ ਰਾਜੀ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਇਹ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਯਹੂਦੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਤਿਉਹਾਰ ਸੀ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਨੂੰ ਗਿਆ। ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਵਿੱਚ ਭੇਡਾਂ ਵਾਲੇ ਦਰਵੱਜੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਤਾਲ ਹੈ ਜੋ ਇਬਰਾਨੀ ਭਾਖਾ ਵਿੱਚ ਬੇਥਜ਼ਥਾ ਕਰਕੇ ਸਦਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਹ ਦੇ ਪੰਜ ਦਲਾਨ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਰੋਗੀ, ਅੰਨ੍ਹੇ, ਲੰਙੇ, ਅਤੇ ਲੂਲੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਏ ਸਨ। ਅਰ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖ ਸੀ ਜੋ ਅਠੱਤੀਆਂ ਵਰਿਹਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਰੋਗ ਦਾ ਮਾਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਵੇਖ ਕੇ ਅਤੇ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਜੋ ਉਹ ਨੂੰ ਹੁਣ ਬਹੁਤ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਉਹ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਕੀ ਤੂੰ ਚੰਗਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈਂ ? ਉਸ ਰੋਗੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, ਪ੍ਰਭੁ ਜੀ ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਆਦਮੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਜਾਂ ਪਾਣੀ ਹਿਲਾਇਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਤਾਲ ਵਿੱਚ ਉਤਾਰੇ ਪਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਪ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਮੈਥੋਂ ਅੱਗੇ ਉੱਤਰ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਹ ਆਖਿਆ, ਉੱਠ ਆਪਣੀ ਮੰਜੀ ਚੁੱਕ ਕੇ ਤੁਰ ਪਉ! ਅਤੇ ਓਵੇਂ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਚੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮੰਜੀ ਚੁੱਕ ਕੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ। ਉਹ ਸਬਤ ਦਾ ਦਿਨ ਸੀ » (ਯੂਹੰਨਾ 5:1-9)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਇੱਕ ਮਿਰਗੀ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਜਦ ਉਹ ਭੀੜ ਵੱਲ ਆਏ, ਤਾਂ ਇਕ ਆਦਮੀ ਆਇਆ ਤੇ ਉਸ ਅੱਗੇ ਗੋਡੇ ਟੇਕ ਕੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ: “ਪ੍ਰਭੂ, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ’ਤੇ ਦਇਆ ਕਰ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਰਗੀ ਦਾ ਦੌਰਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਅਕਸਰ ਅੱਗ ਤੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਡਿਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਚੇਲਿਆਂ ਕੋਲ ਲਿਆਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਏ।” ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਹੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਤੇ ਵਿਗੜੀ ਹੋਈ ਪੀੜ੍ਹੀ, ਮੈਂ ਹੋਰ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਰਹਾਂ? ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੋਰ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਸਹਿੰਦਾ ਰਹਾਂ? ਉਸ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਲੈ ਕੇ ਆਓ।” ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤ ਨੂੰ ਝਿੜਕਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਤੇ ਮੁੰਡਾ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਇਕੱਲਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਆ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ: “ਅਸੀਂ ਉਸ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕੱਢ ਸਕੇ?” ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਤੁਹਾਡੀ ਘੱਟ ਨਿਹਚਾ ਕਰਕੇ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਚ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚ ਰਾਈ ਦੇ ਦਾਣੇ ਜਿੰਨੀ ਵੀ ਨਿਹਚਾ ਹੋਵੇ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਪਹਾੜ ਨੂੰ ਕਹੋ, ‘ਇੱਥੋਂ ਉੱਠ ਕੇ ਉੱਥੇ ਚਲਾ ਜਾਹ,’ ਤਾਂ ਉਹ ਚਲਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰਨਾ ਨਾਮੁਮਕਿਨ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।”” (ਮੱਤੀ 17:14-20)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਇਹ ਜਾਣੇ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਚਮਤਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ: « ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਭੀੜ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਤੁਰਦੀ ਹੋਈ ਉਸ ’ਤੇ ਚੜ੍ਹੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਇਕ ਤੀਵੀਂ ਸੀ ਜਿਸ ਦੇ 12 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਖ਼ੂਨ ਵਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਬਹੁਤਿਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾਇਆ, ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਵੀ ਆਰਾਮ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਉਹ ਪਿੱਛਿਓਂ ਦੀ ਆਈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਦੀ ਝਾਲਰ ਨੂੰ ਛੂਹਿਆ ਅਤੇ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਉਸ ਦੇ ਖ਼ੂਨ ਦਾ ਵਹਾਅ ਰੁਕ ਗਿਆ। ਤਦ ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਮੈਨੂੰ ਕਿਸ ਨੇ ਛੂਹਿਆ?” ਜਦੋਂ ਸਾਰੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਛੂਹਿਆ, ਤਾਂ ਪਤਰਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਗੁਰੂ ਜੀ, ਦੇਖ, ਭੀੜ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤੈਨੂੰ ਦਬਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।” ਪਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਕਿਸੇ ਨੇ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਛੂਹਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਸ਼ਕਤੀ ਨਿਕਲੀ ਹੈ।” ਉਹ ਤੀਵੀਂ ਜਾਣ ਗਈ ਕਿ ਉਹ ਹੁਣ ਲੁਕੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਕੰਬਦੀ-ਕੰਬਦੀ ਅੱਗੇ ਆਈ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਕੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਛੂਹਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਵੇਂ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਪਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਧੀਏ, ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਨਿਹਚਾ ਕਰਕੇ ਚੰਗੀ ਹੋਈ ਹੈਂ। ਰਾਜ਼ੀ ਰਹਿ।” » (ਲੂਕਾ 8:42-48)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੂਰੀ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: « ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸਿਖਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਫ਼ਰਨਾਹੂਮ ਨੂੰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਉੱਥੇ ਇਕ ਫ਼ੌਜੀ ਅਫ਼ਸਰ ਦਾ ਨੌਕਰ ਇੰਨਾ ਬੀਮਾਰ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਮਰਨ ਕਿਨਾਰੇ ਸੀ। ਉਹ ਨੌਕਰ ਅਫ਼ਸਰ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਫ਼ੌਜੀ ਅਫ਼ਸਰ ਨੇ ਯਿਸੂ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੇ ਕੁਝ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਕੋਲ ਘੱਲਿਆ ਕਿ ਯਿਸੂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਦੇਵੇ। ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਨੇ ਆ ਕੇ ਯਿਸੂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇ ਕਿਹਾ: “ਫ਼ੌਜੀ ਅਫ਼ਸਰ ਇਸ ਲਾਇਕ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰੇਂ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਾਡੀ ਕੌਮ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪ ਸਾਡਾ ਸਭਾ ਘਰ ਬਣਵਾਇਆ ਹੈ।” ਇਸ ਲਈ ਯਿਸੂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਤੁਰ ਪਿਆ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਘਰ ਦੇ ਲਾਗੇ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਫ਼ੌਜੀ ਅਫ਼ਸਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਉਸ ਕੋਲ ਸੁਨੇਹਾ ਘੱਲਿਆ: “ਸਾਹਬ ਜੀ, ਮੈਂ ਇਸ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਕਿ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿਚ ਤੇਰਾ ਸੁਆਗਤ ਕਰਾਂ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਸ ਕਾਬਲ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪ ਤੈਨੂੰ ਆ ਕੇ ਮਿਲਾਂ। ਤੂੰ ਬੱਸ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹੋਂ ਕਹਿ ਦੇ ਤੇ ਮੇਰਾ ਨੌਕਰ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਵੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਅਧੀਨ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਅਧੀਨ ਵੀ ਫ਼ੌਜੀ ਹਨ। ਮੈਂ ਇਕ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ‘ਜਾਹ!’ ਤੇ ਉਹ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ‘ਇੱਧਰ ਆ!’ ਤੇ ਉਹ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਗ਼ੁਲਾਮ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ‘ਇਹ ਕੰਮ ਕਰ!’ ਤੇ ਉਹ ਕਰਦਾ ਹੈ।” ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਯਿਸੂ ਦੰਗ ਰਹਿ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਚ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਵਿਚ ਇੰਨੀ ਨਿਹਚਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ ਬੰਦਾ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ।” ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਫ਼ੌਜੀ ਅਫ਼ਸਰ ਨੇ ਭੇਜਿਆ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਘਰ ਆ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਨੌਕਰ ਨੌਂ-ਬਰ-ਨੌਂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ » (ਲੂਕਾ 7:1-10).
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ 18 ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਅਪਾਹਜ ਔਰਤ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ ਹੈ: « ਉਹ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਇਕ ਸਭਾ ਘਰ ਵਿਚ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਇਕ ਤੀਵੀਂ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤ ਚਿੰਬੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹ 18 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਬੀਮਾਰ ਸੀ; ਉਸ ਦਾ ਕੁੱਬ ਨਿਕਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਸਿੱਧੀ ਖੜ੍ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਤੀਵੀਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕਿਹਾ: “ਬੀਬੀ, ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਬੀਮਾਰੀ ਤੋਂ ਛੁੱਟ ਗਈ ਹੈਂ।” ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਤੀਵੀਂ ਉੱਤੇ ਰੱਖੇ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਸਿੱਧੀ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ। ਪਰ ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਸਭਾ ਘਰ ਦਾ ਨਿਗਾਹਬਾਨ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਆ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਯਿਸੂ ਨੇ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਤੀਵੀਂ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਨਿਗਾਹਬਾਨ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਛੇ ਦਿਨ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੌਰਾਨ ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ; ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਆ ਕੇ ਚੰਗੇ ਹੋਵੋ, ਨਾ ਕਿ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ।” ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ: “ਪਖੰਡੀਓ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਬਲਦ ਜਾਂ ਗਧੇ ਨੂੰ ਖੁਰਲੀ ਤੋਂ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਪਾਣੀ ਪਿਲਾਉਣ ਲਈ ਨਹੀਂ ਲੈ ਜਾਂਦੇ? ਇਹ ਤੀਵੀਂ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੀ ਧੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ 18 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਚੁੰਗਲ਼ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ ਸੀ। ਤਾਂ ਫਿਰ, ਕੀ ਇਸ ਤੀਵੀਂ ਨੂੰ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਇਸ ਚੁੰਗਲ਼ ਤੋਂ ਛੁਡਾਉਣਾ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ?” ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਕਹੀਆਂ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਿਰੋਧੀ ਸ਼ਰਮਿੰਦੇ ਹੋ ਗਏ, ਪਰ ਬਾਕੀ ਲੋਕ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਬੜੇ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋਏ » (ਲੂਕਾ 13:10-17).
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਇੱਕ ਫੋਨੀਸ਼ੀਅਨ ਔਰਤ ਦੀ ਧੀ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: « ਉੱਥੋਂ ਯਿਸੂ ਸੋਰ ਤੇ ਸੀਦੋਨ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਅਤੇ ਦੇਖੋ! ਉਸ ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ ਫੈਨੀਕੇ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਇਕ ਤੀਵੀਂ ਆ ਕੇ ਉਸ ਅੱਗੇ ਤਰਲੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ: “ਪ੍ਰਭੂ, ਦਾਊਦ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, ਮੇਰੇ ’ਤੇ ਰਹਿਮ ਕਰ। ਮੇਰੀ ਧੀ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤ ਚਿੰਬੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕੁੜੀ ਦਾ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।” ਪਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ। ਤਦ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਇਸ ਤੀਵੀਂ ਨੂੰ ਕਹਿ ਕਿ ਇਹ ਚਲੀ ਜਾਵੇ, ਇਹ ਸਾਡਾ ਖਹਿੜਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦੀ।” ਯਿਸੂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਮੈਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਘਰਾਣੇ ਦੀਆਂ ਗੁਆਚੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਭੇਡਾਂ ਕੋਲ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।” ਪਰ ਉਹ ਤੀਵੀਂ ਆਈ ਅਤੇ ਉਸ ਅੱਗੇ ਗੋਡੇ ਟੇਕ ਕੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ: “ਪ੍ਰਭੂ, ਮੇਰੀ ਮਦਦ ਕਰ!” ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਨਿਆਣਿਆਂ ਤੋਂ ਰੋਟੀ ਲੈ ਕੇ ਕਤੂਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਾਉਣੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ।” ਤੀਵੀਂ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਤੂੰ ਠੀਕ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈਂ ਪ੍ਰਭੂ, ਪਰ ਕਤੂਰੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕਾਂ ਦੇ ਮੇਜ਼ ਤੋਂ ਡਿਗਿਆ ਚੂਰਾ-ਭੂਰਾ ਹੀ ਖਾਂਦੇ ਹਨ।” ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਬੀਬੀ, ਤੇਰੀ ਨਿਹਚਾ ਕਿੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ! ਜਾਹ, ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਮੁਰਾਦ ਪੂਰੀ ਹੋਵੇ।” ਉਸ ਦੀ ਧੀ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ » (ਮੱਤੀ 15:21-28)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਇੱਕ ਤੂਫਾਨ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ: « ਜਾਂ ਉਹ ਬੇੜੀ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ ਉਹ ਦੇ ਚੇਲੇ ਉਹ ਦੇ ਮਗਰ ਆਏ। ਅਰ ਵੇਖੋ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਐਡਾ ਤੁਫ਼ਾਨ ਆਇਆ ਜੋ ਬੇੜੀ ਲਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਲੁਕਦੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੋਲ ਆਣ ਕੇ ਉਹ ਨੂੰ ਜਗਾਇਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, ਪ੍ਰਭੁ ਜੀ ਬਚਾ ! ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਮਰ ਚੱਲੇ ਹਾਂ ! ਤਾਂ ਉਹ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਹੇ ਥੋੜੀ ਪਰਤੀਤ ਵਾਲਿਓ ਤੁਸੀਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦੇ ਹੋ ? ਤਦ ਉਹ ਨੇ ਉੱਠ ਕੇ ਪੌਣ ਅਤੇ ਝੀਲ ਨੂੰ ਦਬਕਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਵੱਡਾ ਚੈਨ ਹੋ ਗਿਆ। ਤਾਂ ਓਹ ਮਨੁੱਖ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲੇ ਜੋ ਇਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਪੁਰਖ ਹੈ ਕਿ ਪੌਣ ਅਤੇ ਝੀਲ ਭੀ ਉਹ ਦੀ ਮੰਨ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ? » (ਮੱਤੀ 8:23-27)। ਇਹ ਚਮਤਕਾਰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਫਿਰਦੌਸ ਵਿਚ ਤੂਫਾਨ ਜਾਂ ਹੜ੍ਹ ਨਹੀਂ ਆਉਣਗੇ ਜੋ ਤਬਾਹੀਆਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹੋਣਗੇ।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਸਮੁੰਦਰ ਉੱਤੇ ਤੁਰਦਾ ਹੋਇਆ: « ਭੀੜ ਨੂੰ ਵਿਦਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਆਪ ਪਹਾੜ ’ਤੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਨ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਰਾਤ ਪੈ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਪਹਾੜ ’ਤੇ ਇਕੱਲਾ ਸੀ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਕਿਸ਼ਤੀ ਝੀਲ ਦੇ ਕੰਢੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਅਤੇ ਲਹਿਰਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਡਿੱਕੋ-ਡੋਲੇ ਖਾ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਮ੍ਹਣਿਓਂ ਹਨੇਰੀ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਰਾਤ ਦੇ ਚੌਥੇ ਪਹਿਰ ਉਹ ਪਾਣੀ ਉੱਤੇ ਤੁਰ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਆਇਆ। ਜਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਉੱਤੇ ਤੁਰਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਬਹੁਤ ਘਬਰਾ ਗਏ ਅਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ: “ਆਹ ਕੀ ਆ ਰਿਹਾ?” ਅਤੇ ਉਹ ਡਰ ਦੇ ਮਾਰੇ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪਏ। ਪਰ ਉਦੋਂ ਹੀ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਹੌਸਲਾ ਰੱਖੋ! ਮੈਂ ਹਾਂ, ਡਰੋ ਨਾ।” ਫਿਰ ਪਤਰਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਪ੍ਰਭੂ, ਜੇ ਤੂੰ ਹੀ ਹੈਂ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਾਣੀ ’ਤੇ ਤੁਰ ਕੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਆਉਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦੇ।” ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਆਜਾ!” ਇਸ ਲਈ ਪਤਰਸ ਕਿਸ਼ਤੀ ਤੋਂ ਉੱਤਰ ਕੇ ਪਾਣੀ ’ਤੇ ਤੁਰਦਾ ਹੋਇਆ ਯਿਸੂ ਵੱਲ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪਰ ਤੂਫ਼ਾਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਪਤਰਸ ਡਰ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਡੁੱਬਣ ਲੱਗਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ: “ਪ੍ਰਭੂ, ਮੈਨੂੰ ਬਚਾ ਲੈ!” ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਵਧਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ: “ਹੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਨਿਹਚਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਆ, ਤੂੰ ਸ਼ੱਕ ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ?” ਜਦੋਂ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਕਿਸ਼ਤੀ ’ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਗਏ, ਤਾਂ ਤੂਫ਼ਾਨ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਕਿਸ਼ਤੀ ’ਤੇ ਸਵਾਰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਗੋਡੇ ਟੇਕ ਕੇ ਕਿਹਾ: “ਤੂੰ ਵਾਕਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈਂ।” » (ਮੱਤੀ 14:23-33)।
ਚਮਤਕਾਰੀ ਪੀਚ: « ਇਕ ਵਾਰ ਗੰਨੇਸਰਤ ਦੀ ਝੀਲ ਦੇ ਕੰਢੇ ਖੜ੍ਹੇ ਯਿਸੂ ਤੋਂ ਭੀੜ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬਚਨ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਭੀੜ ਉਸ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਕੰਢੇ ’ਤੇ ਦੋ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਦੇਖੀਆਂ ਅਤੇ ਮਛੇਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਉੱਤਰ ਕੇ ਆਪਣੇ ਜਾਲ਼ ਧੋ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਹ ਸ਼ਮਊਨ ਦੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਵਿਚ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸ਼ਤੀ ਕੰਢੇ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਦੂਰ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਫਿਰ ਉਹ ਕਿਸ਼ਤੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇਣ ਲੱਗਾ। ਸਿੱਖਿਆ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ ਸ਼ਮਊਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਕਿਸ਼ਤੀ ਨੂੰ ਡੂੰਘੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਲੈ ਚੱਲ ਅਤੇ ਮੱਛੀਆਂ ਫੜਨ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਜਾਲ਼ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਪਾਓ।” ਪਰ ਸ਼ਮਊਨ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਗੁਰੂ ਜੀ, ਅਸੀਂ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਮੱਛੀਆਂ ਫੜਨ ਵਿਚ ਲੱਗੇ ਰਹੇ ਪਰ ਸਾਡੇ ਹੱਥ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਆਇਆ, ਫਿਰ ਵੀ ਤੇਰੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਮੈਂ ਜਾਲ਼ ਪਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ।” ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਾਲ਼ ਪਾਏ, ਤਾਂ ਜਾਲ਼ਾਂ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਫਸ ਗਈਆਂ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਜਾਲ਼ ਟੁੱਟਣ ਲੱਗ ਪਏ। ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੂਸਰੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਵਿਚ ਸਵਾਰ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆ ਕੇ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈਆਂ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਡੁੱਬਣ ਲੱਗ ਪਈਆਂ। ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਸ਼ਮਊਨ ਪਤਰਸ ਯਿਸੂ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਕੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਲੱਗਾ: “ਪ੍ਰਭੂ, ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਚੱਲਿਆ ਜਾਹ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਪਾਪੀ ਇਨਸਾਨ ਹਾਂ।” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੰਨੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਫੜੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਸ਼ਮਊਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਦੇ ਬੰਦੇ ਹੱਕੇ-ਬੱਕੇ ਰਹਿ ਗਏ। ਜ਼ਬਦੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਯਾਕੂਬ ਅਤੇ ਯੂਹੰਨਾ ਦਾ ਵੀ ਇਹੀ ਹਾਲ ਸੀ ਜੋ ਇਸ ਕੰਮ ਵਿਚ ਸ਼ਮਊਨ ਦੇ ਹਿੱਸੇਦਾਰ ਸਨ। ਪਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਸ਼ਮਊਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਡਰ ਨਾ, ਹੁਣ ਤੋਂ ਤੂੰ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਫੜੇਂਗਾ ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਮੱਛੀਆਂ ਫੜਦਾ ਹੈਂ।” ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਵਾਪਸ ਕੰਢੇ ’ਤੇ ਲੈ ਆਏ ਅਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਛੱਡ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਪਏ » (ਲੂਕਾ 5:1-11).
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਰੋਟੀਆਂ ਨੂੰ ਗੁਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: « ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਯਿਸੂ ਗਲੀਲ ਦੀ ਝੀਲ ਯਾਨੀ ਤਿਬਰਿਆਸ ਦੀ ਝੀਲ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਆਉਂਦੀ ਰਹੀ ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਚਮਤਕਾਰ ਕਰ ਕੇ ਬੀਮਾਰਾਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਯਿਸੂ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨਾਲ ਇਕ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਉੱਥੇ ਬੈਠ ਗਏ। ਉਦੋਂ ਯਹੂਦੀਆਂ ਦਾ ਪਸਾਹ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਲਾਗੇ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਨਜ਼ਰਾਂ ਉਤਾਂਹ ਚੁੱਕ ਕੇ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਆਉਂਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਫ਼ਿਲਿੱਪੁਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ: “ਅਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਰੋਟੀਆਂ ਕਿੱਥੋਂ ਖ਼ਰੀਦੀਏ?” ਯਿਸੂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਫ਼ਿਲਿੱਪੁਸ ਨੂੰ ਪਰਖਣ ਲਈ ਇਹ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ। ਫ਼ਿਲਿੱਪੁਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਜੇ ਹਰੇਕ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੀ-ਥੋੜ੍ਹੀ ਵੀ ਰੋਟੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ 200 ਦੀਨਾਰ ਦੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਨਾਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਰਨਾ।” ਉਸ ਦੇ ਇਕ ਚੇਲੇ ਅੰਦ੍ਰਿਆਸ ਨੇ, ਜਿਹੜਾ ਸ਼ਮਊਨ ਪਤਰਸ ਦਾ ਭਰਾ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ: “ਇੱਥੇ ਇਕ ਮੁੰਡੇ ਕੋਲ ਜੌਆਂ ਦੀਆਂ ਪੰਜ ਰੋਟੀਆਂ ਤੇ ਦੋ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਇੰਨੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਿੱਦਾਂ ਸਰੂ?” ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬਿਠਾਓ।” ਉੱਥੇ ਕਾਫ਼ੀ ਘਾਹ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲੋਕ ਥੱਲੇ ਬੈਠ ਗਏ। ਭੀੜ ਵਿਚ ਤਕਰੀਬਨ 5,000 ਆਦਮੀ ਸਨ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਰੋਟੀਆਂ ਲੈ ਕੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਵੰਡ ਦਿੱਤੀਆਂ; ਨਾਲੇ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਖਾਣ ਲਈ ਮੱਛੀਆਂ ਵੀ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਰੱਜ ਗਏ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਸਾਰੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਟੁਕੜੇ ਇਕੱਠੇ ਕਰ ਲਓ ਤਾਂਕਿ ਇਹ ਬੇਕਾਰ ਨਾ ਜਾਣ।” ਇਸ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਖਾ ਹਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜੌਆਂ ਦੀਆਂ ਪੰਜ ਰੋਟੀਆਂ ਦੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਟੁਕੜੇ ਇਕੱਠੇ ਕਰ ਲਏ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ 12 ਟੋਕਰੀਆਂ ਭਰ ਗਈਆਂ। ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰ ਦੇਖੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ: “ਇਹ ਸੱਚ-ਮੁੱਚ ਉਹੀ ਨਬੀ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਆਉਣ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।” ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਜਾਣ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਰਾਜਾ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇਕੱਲਾ ਹੀ ਦੁਬਾਰਾ ਪਹਾੜ ’ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ » (ਯੂਹੰਨਾ 6:1-15)। ਸਾਰੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਭਰਪੂਰ ਭੋਜਨ ਹੋਵੇਗਾ (ਜ਼ਬੂਰ 72:16; ਯਸਾਯਾਹ 30:23)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਇਕ ਵਿਧਵਾ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਜੀਉਂਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਇਹ ਦੇ ਥੋੜੇ ਚਿਰ ਪਿੱਛੋਂ ਐਉਂ ਹੋਇਆ ਜੋ ਉਹ ਨਾਇਨ ਨਾਉਂ ਦੇ ਇੱਕ ਨਗਰ ਨੂੰ ਗਿਆ ਅਰ ਉਹ ਦੇ ਚੇਲੇ ਅਤੇ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਉਹ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਅਤੇ ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਉਹ ਨਗਰ ਦੇ ਫਾਟਕ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆ ਪੁੱਜਿਆ ਤਾਂ ਵੇਖੋ ਇੱਕ ਮੁਰਦੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਲਈ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਜੋ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦਾ ਇੱਕੋ ਹੀ ਪੁੱਤ੍ਰ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਵਿਧਵਾ ਸੀ ਅਰ ਨਗਰ ਦੀ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਉਹ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈਸੀ। ਪ੍ਰਭੁ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਉੱਤੇ ਤਰਸ ਖਾਧਾ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਨਾ ਰੋ। ਅਰ ਨੇੜੇ ਆਣ ਕੇ ਸਿੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਛੋਹਿਆ ਅਰ ਚੁੱਕਣ ਵਾਲੇ ਖਲੋ ਗਏ। ਤਦ ਉਹ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਹੇ ਜੁਆਨ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਆਖਦਾ ਹਾਂ, ਉੱਠ! ਤਾਂ ਉਹ ਮੁਰਦਾ ਉੱਠ ਬੈਠਾ ਅਤੇ ਬੋਲਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਉਹ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ। ਤਾਂ ਸਭ ਦੇ ਸਭ ਡਰ ਗਏ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰ ਕੇ ਬੋਲੇ ਭਈ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਨਬੀ ਉੱਠਿਆ, ਨਾਲੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਰਜਾ ਉੱਤੇ ਨਿਗਾਹ ਕੀਤੀ। ਅਰ ਉਹ ਦੇ ਵਿਖੇ ਇਹ ਗੱਲ ਸਾਰੇ ਯਹੂਦਿਯਾ ਅਤੇ ਉਸ ਤਮਾਮ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਖਿੰਡ ਗਈ » (ਲੂਕਾ 7:11-17)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਜੈਰੁਸ ਦੀ ਧੀ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਜ਼ਿੰਦਾ ਕੀਤਾ: “ਉਹ ਅਜੇ ਬੋਲਦਾ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਘਰੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਆਣ ਕੇ ਕਿਹਾ ਭਈ ਤੇਰੀ ਧੀ ਮਰ ਗਈ, ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਖੇਚਲ ਨਾ ਦਿਹ। ਪਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਸੁਣ ਕੇ ਅੱਗੋਂ ਉਹ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਨਾ ਡਰ, ਕੇਵਲ ਨਿਹਚਾ ਕਰ ਤਾਂ ਉਹ ਬਚ ਜਾਵੇਗੀ। ਉਸ ਨੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਪਤਰਸ ਅਰ ਯੂਹੰਨਾ ਅਰ ਯਾਕੂਬ ਅਤੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨ ਨਾ ਦਿੱਤਾ। ਅਤੇ ਸਭ ਲੋਕ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਰੋਂਦੇ ਪਿੱਟਦੇ ਸਨ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਨਾ ਰੋਵੋ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਮਰੀ ਨਹੀਂ ਪਰ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਹੈ। ਤਾਂ ਓਹ ਉਸ ਉੱਤੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਭਈ ਉਹ ਮੋਈ ਪਈ ਹੈ। ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਉੱਚੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਕਿਹਾ, ਕੁੜੀਏ, ਉੱਠ ! ਅਤੇ ਉਹ ਦਾ ਆਤਮਾ ਮੁੜ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਹ ਝੱਟ ਉੱਠ ਖੜੀ ਹੋਈ, ਅਰ ਉਸ ਨੇ ਹੁਕਮ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਹ ਨੂੰ ਕੁਝ ਖਾਣ ਲਈ ਦਿੱਤਾ ਜਾਏ। ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਮਾਪੇ ਅਚਰਜ ਰਹਿ ਗਏ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਗੀਦ ਕੀਤੀ ਭਈ ਇਹ ਵਿਥਿਆ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਨਾ ਦੱਸਿਓ“ (ਲੂਕਾ 8:49-56)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਲਾਜ਼ਰ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਜੀਉਂਦਾ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਦੀ ਮੌਤ ਚਾਰ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਈ ਸੀ: “ਯਿਸੂ ਅਜੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਇਆ ਪਰ ਉਸੇ ਥਾਂ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਮਾਰਥਾ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਸੀ। ਫੇਰ ਓਹ ਯਹੂਦੀ ਜਿਹੜੇ ਉਹ ਦੇ ਨਾਲ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹ ਦਾ ਮਨ ਧਰਾਉਂਦੇ ਸਨ ਜਾਂ ਮਰਿਯਮ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਜੋ ਉਹ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਉੱਠ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਚੱਲੀ ਗਈ ਤਾਂ ਇਹ ਸਮਝ ਕੇ ਭਈ ਉਹ ਕਬਰ ਉੱਤੇ ਰੋਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਦੇ ਮਗਰ ਹੋ ਤੁਰੇ। ਸੋ ਜਾਂ ਮਰਿਯਮ ਉਸ ਥਾਂ ਆਈ ਜਿੱਥੇ ਯਿਸੂ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਪਈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਪ੍ਰਭੁ ਜੇ ਤੂੰ ਐਥੇ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਨਾ ਮਰਦਾ। ਉਪਰੰਤ ਜਾਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਰੋਂਦਿਆਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਜੋ ਉਹ ਦੇ ਨਾਲ ਆਏ ਸਨ ਰੋਂਦੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਕਲਪਿਆ ਅਤੇ ਘਬਰਾਇਆ। ਅਰ ਆਖਿਆ, ਤੁਸਾਂ ਉਹ ਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਰੱਖਿਆ ਹੈ ? ਉਨ੍ਹਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਪ੍ਰਭੁ ਜੀ ਆ ਵੇਖ। ਯਿਸੂ ਰੋਇਆ। ਇਸ ਤੇ ਯਹੂਦੀ ਬੋਲੇ , ਵੇਖੋ ਇਹ ਉਸ ਨਾਲ ਕਿੱਡਾ ਹਿਤ ਕਰਦਾ ਸੀ ! ਪਰ ਕਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬੋਲੇ , ਕੀ ਇਹ ਜਿਹ ਨੇ ਅੰਨ੍ਹੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹੀਆਂ ਐੱਨਾ ਭੀ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ ਜੋ ਇਹ ਮਨੁੱਖ ਨਾ ਮਰਦਾ ? ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਆਪਣੇ ਜੀ ਵਿੱਚ ਫੇਰ ਕਲਪਦਾ ਹੋਇਆ ਕਬਰ ਉੱਤੇ ਆਇਆ। ਉਹ ਇੱਕ ਗੁਫ਼ਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਧਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਖਿਆ , ਇਸ ਪੱਥਰ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿਓ। ਉਸ ਮੁਰਦੇ ਦੀ ਭੈਣ ਮਾਰਥਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਖਿਆ , ਪ੍ਰਭੁ ਜੀ ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਤਾਂ ਹੁਣ ਸੜਿਹਾਨ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਨੂੰ ਚਾਰ ਦਿਨ ਹੋਏ ਹਨ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਕੀ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਆਖਿਆ ਭਈ ਜੇ ਤੂੰ ਪਰਤੀਤ ਕਰੇਂ ਤਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਵੇਖੇਂਗੀ ? ਸੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉਸ ਪੱਥਰ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਉਤਾਹਾਂ ਕਰਕੇ ਆਖਿਆ , ਹੇ ਪਿਤਾ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਤੈਂ ਮੇਰੀ ਸੁਣੀ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਜਾਣਿਆ ਜੋ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਸਦਾ ਸੁਣਦਾ ਹੈਂ ਪਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜਿਹੜੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਖੜੇ ਹਨ ਮੈਂ ਇਹ ਆਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹ ਪਰਤੀਤ ਕਰਨ ਜੋ ਤੈਂ ਮੈਨੂੰ ਘੱਲਿਆ। ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਉੱਚੀ ਅਵਾਜ਼ ਮਾਰੀ ਕਿ ਲਾਜ਼ਰ , ਬਾਹਰ ਆ ! ਉਹ ਜਿਹੜਾ ਮੋਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਫ਼ਨ ਨਾਲ ਹੱਥ ਪੈਰ ਬੱਧੇ ਹੋਏ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਆਇਆ ਅਰ ਉਹ ਦੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਰੁਮਾਲ ਵਲ੍ਹੇਟਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ! ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਉਹ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹੋ ਅਤੇ ਜਾਣ ਦਿਓ » (ਯੂਹੰਨਾ 11:30-44)।
ਆਖਰੀ ਚਮਤਕਾਰੀ ਪੀਚ (ਮਸੀਹ ਦੇ ਜੀ ਉੱਠਣ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ): « ਜਦੋਂ ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਨ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਕੰਢੇ ’ਤੇ ਆ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਇਆ, ਪਰ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਛਾਣਿਆ ਨਹੀਂ। ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਬੱਚਿਓ, ਕੀ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕੁਝ ਖਾਣ ਲਈ ਹੈ?” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਨਹੀਂ!” ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਕਿਸ਼ਤੀ ਦੇ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਜਾਲ਼ ਪਾਓ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਮੱਛੀਆਂ ਮਿਲਣਗੀਆਂ।” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਜਾਲ਼ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਫਸ ਜਾਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਜਾਲ਼ ਨੂੰ ਕਿਸ਼ਤੀ ਉੱਤੇ ਖਿੱਚ ਨਾ ਸਕੇ। ਇਸ ਲਈ, ਜਿਸ ਚੇਲੇ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਉਸ ਚੇਲੇ ਨੇ ਪਤਰਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਇਹ ਤਾਂ ਪ੍ਰਭੂ ਹੈ!” ਜਦੋਂ ਸ਼ਮਊਨ ਪਤਰਸ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਕਿ ਇਹ ਪ੍ਰਭੂ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕੁੜਤਾ ਪਾਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਅੱਧਾ ਨੰਗਾ ਸੀ ਅਤੇ ਝੀਲ ਵਿਚ ਛਾਲ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ। ਪਰ ਦੂਸਰੇ ਚੇਲੇ ਮੱਛੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਜਾਲ਼ ਖਿੱਚਦੇ ਹੋਏ ਕਿਸ਼ਤੀ ਵਿਚ ਆਏ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕੰਢੇ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਸਿਰਫ਼ ਲਗਭਗ 300 ਫੁੱਟ ਦੂਰ ਸਨ » (ਯੂਹੰਨਾ 21:4-8)।
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਚਮਤਕਾਰ ਕੀਤੇ। ਉਹ ਸਾਡੀ ਨਿਹਚਾ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਹੌਸਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਅਸੀਸਾਂ ਦੀ ਝਲਕ ਪਾਉਣਗੇ. ਯੂਹੰਨਾ ਰਸੂਲ ਦੇ ਲਿਖਤੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਕੀ ਵਾਪਰਨ ਦੀ ਗਾਰੰਟੀ ਵਜੋਂ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੇ ਕੀਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਚਮਤਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੰਖੇਪ ਨਾਲ ਸੰਖੇਪ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ: “ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਢੇਰ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਯਿਸੂ ਨੇ ਕੀਤੇ। ਜੇ ਉਹ ਸੱਭੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਲਿਖੇ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ ਭਈ ਜਿਹੜੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਓਹ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਭੀ ਨਾ ਸਮਾਉਂਦੀਆਂ » (ਯੂਹੰਨਾ 21:25)।
***
5 – ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਮੂਲ ਸਿਧਾਂਤ
• ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਕ ਨਾਂ ਹੈ: ਯਹੋਵਾਹ: « ਮੈਂ ਯਹੋਵਾਹ ਹਾਂ ਇਹ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਹੈ; ਅਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਪਰਤਾਪ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਿਆਂਗਾ » (ਯਸਾਯਾਹ 42:8) (God Has a Name (YHWH)).। ਸਾਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਹੀ ਭਗਤੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ. ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: “ਹੇ ਸਾਡੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਯਹੋਵਾਹ, ਤੂੰ ਹੀ ਮਹਿਮਾ ਤੇ ਆਦਰ ਪਾਉਣ ਦਾ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈਂ ਕਿਉਂਕਿ ਤੂੰ ਹੀ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤੇਰੀ ਹੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਆਈਆਂ ਅਤੇ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।” (ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਕਿਤਾਬ 4:11) (How to Pray to God (Matthew 6:5-13); The Administration of the Christian Congregation, According to the Bible (Colossians 2:17))।
• ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਰ ਦਾ ਇਕਲੌਤਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਇਕਲੌਤਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ ਜੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੁਆਰਾ ਸਿੱਧਾ ਸਿਰਜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ: « ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ: “ਲੋਕਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਕੌਣ ਹੈ?” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਯੂਹੰਨਾ ਬਪਤਿਸਮਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ, ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਏਲੀਯਾਹ ਨਬੀ, ਤੇ ਕਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਨਬੀ ਜਾਂ ਨਬੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਨਬੀ।” ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ: “ਪਰ ਤੁਹਾਡੇ ਖ਼ਿਆਲ ਵਿਚ ਮੈਂ ਕੌਣ ਹਾਂ?” 16 ਸ਼ਮਊਨ ਪਤਰਸ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਤੂੰ ਮਸੀਹ ਹੈਂ, ਜੀਉਂਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ।” ਤੇ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਖ਼ੁਸ਼ ਹੈ ਤੂੰ ਯੂਨਾਹ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਸ਼ਮਊਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਗੱਲ ਕਿਸੇ ਇਨਸਾਨ ਨੇ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਮੇਰੇ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਨੇ ਤੇਰੇ ’ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ ਹੈ » (ਮੱਤੀ 16:13-17, ਯੂਹੰਨਾ 1:1-3) (The Commemoration of the Death of Jesus Christ (Luke 22:19))। ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਸਰਬ ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਤ੍ਰਿਏਕ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
• ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸਰਗਰਮ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ. ਇਹ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਨਹੀਂ ਹੈ: « ਨਾਲੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਦੀਆਂ ਲਾਟਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਜੀਭਾਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਲਾਟਾਂ ਵੱਖੋ-ਵੱਖ ਹੋ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਇਕ-ਇਕ ਲਾਟ ਹਰ ਇਕ ਉੱਤੇ ਠਹਿਰ ਗਈ » (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 2:3) ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਤ੍ਰਿਏਕ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
• ਬਾਈਬਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਬਚਨ ਹੈ: « ਪੂਰਾ ਧਰਮ-ਗ੍ਰੰਥ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਸਿਖਾਉਣ, ਤਾੜਨ, ਸੁਧਾਰਨ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸਹੀ ਮਿਆਰਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਦੇਣ ਲਈ ਫ਼ਾਇਦੇਮੰਦ ਹੈ, ਤਾਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਸੇਵਕ ਹਰ ਚੰਗਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਾਬਲ ਅਤੇ ਤਿਆਰ ਹੋਵੇ » (2 ਤਿਮੋਥਿਉਸ 3: 16,17) (Reading and Understanding the Bible (Psalms 1:2, 3))। ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨਾ, ਇਸ ਦਾ ਅਧਿਅਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਵਿਚ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ (ਜ਼ਬੂਰ 1: 1-3).
• ਮਸੀਹ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ‘ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੀ ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਮਾਫੀ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਚੰਗਾ ਅਤੇ ਪੁਨਰ ਉਥਾਨ: « ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਦੁਨੀਆਂ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਆਪਣਾ ਇਕਲੌਤਾ ਪੁੱਤਰ ਵਾਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂਕਿ ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਉਸ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਨਿਹਚਾ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਨਾਸ਼ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਸਗੋਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਪਾਵੇ » (ਯੁਹੰਨਾ ਦੀ ਇੰਜੀਲ 3:16, ਮੱਤੀ 20:28)।
• ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਰਾਜ ਇਕ ਸਵਰਗੀ ਸਰਕਾਰ ਹੈ ਜੋ ਸਵਰਗ ਵਿਚ 1914 ਵਿਚ ਸਥਾਪਿਤ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸ ਦਾ ਰਾਜਾ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਹੈ। « ਨਵੇਂ ਯਰੂਸ਼ਲਮ » ਯਾਨੀ ਮਸੀਹ ਦੀ ਲਾੜੀ ਬਣਨ ਵਾਲੇ 144,000 ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਜਾਜਕ ਹੋਣਗੇ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਇਹ ਸਵਰਗੀ ਸਰਕਾਰ ਮਹਾਂਕਸ਼ਟ ਦੌਰਾਨ ਮੌਜੂਦਾ ਮਨੁੱਖੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਵਸਣਗੀਆਂ: « ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਚੂਰ-ਚੂਰ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਪ ਸਦਾ ਲਈ ਅਟੱਲ ਰਹੇਗਾ » (ਦਾਨੀਏਲ 2:44)।
• ਮੌਤ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਉਲਟ ਹੈ. ਆਤਮਾ ਮਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਤਾਕਤ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ: « ਆਪਣੇ ਆਗੂਆਂ ਉੱਤੇ ਮਦਦ ਲਈ ਨਿਰਭਰ ਨਾ ਕਰੋ, ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾ ਕਰੋ। ਕਿਉਂ? ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬਚਾ ਸਕਦੇ। ਲੋਕ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦਫ਼ਨਾ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਫ਼ੇਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ » (ਜ਼ਬੂਰ 146:3,4; ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਦੀ ਪੋਥੀ 3:19,20; 9:5,10)।
• ਇੱਕ ਪੁਨਰ ਉਥਾਨ ਹੋਵੇਗਾ: « ਇਨ੍ਹਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਵਾਂਗ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਆਸ਼ਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਧਰਮੀ ਅਤੇ ਕੁਧਰਮੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਜੀਉਂਦਾ ਕਰੇਗਾ » (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕੰਮ 24:15)। « ਕੁਧਰਮੀ ਲੋਕਾਂ » ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ 1000 ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਕਾਲ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਹਾਰ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਕੀਤਾ ਜਾਏਗਾ: « ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਕ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਚਿੱਟਾ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਵੀ ਦੇਖਿਆ ਜਿਹੜਾ ਸਿੰਘਾਸਣ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਆਕਾਸ਼ ਉਸ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣਿਓਂ ਨੱਠ ਗਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਮੋ-ਨਿਸ਼ਾਨ ਮਿਟ ਗਿਆ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਛੋਟੇ ਤੇ ਵੱਡੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਖੜ੍ਹੇ ਦੇਖਿਆ ਜਿਹੜੇ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਖੋਲ੍ਹੀਆਂ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਇਕ ਹੋਰ ਕਿਤਾਬ ਖੋਲ੍ਹੀ ਗਈ; ਇਹ ਜੀਵਨ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿਚ ਜੋ ਵੀ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਆਧਾਰ ’ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਰੇ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਨਿਆਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ ਨੇ ਉਹ ਸਾਰੇ ਮਰੇ ਹੋਏ ਲੋਕ ਮੋੜ ਦਿੱਤੇ ਜਿਹੜੇ ਉਸ ਵਿਚ ਸਨ, ਅਤੇ “ਮੌਤ” ਤੇ “ਕਬਰ ਨੇ ਵੀ ਉਹ ਸਾਰੇ ਮਰੇ ਹੋਏ ਲੋਕ ਮੋੜ ਦਿੱਤੇ ਜਿਹੜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਸਨ ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਦਾ ਨਿਆਂ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ » (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 20:11-13) (The Significance of the Resurrections Performed by Jesus Christ (John 11:30-44); The Earthly Resurrection of the Righteous – They Will Not Be Judged (John 5:28, 29); The Earthly Resurrection of the Unrighteous – They Will Be Judged (John 5:28, 29); The Heavenly Resurrection of the 144,000 (Apocalypse 14:1-3); The Harvest Festivals were the Foreshadowing of the Different Resurrections (Colossians 2:17))।
• ਸਿਰਫ਼ 144,000 ਇਨਸਾਨ ਹੀ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਨਾਲ ਸਵਰਗ ਜਾਣਗੇ (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 7: 3-8, 14: 1-5). ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 7: 9-17 ਵਿਚ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਵੱਡੀ ਬਿਪਤਾ ਵਿੱਚੋਂ ਬਚ ਕੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਫਿਰਦੌਸ ਵਿਚ ਸਦਾ ਲਈ ਰਹਿਣਗੇ: « ਅਤੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਦੇ ਹਰ ਗੋਤ ਵਿੱਚੋਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਮੁਹਰ ਲਾਈ ਗਈ ਸੀ, ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਸੁਣੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 144,000 ਸੀ: (…) ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ, ਕਬੀਲਿਆਂ, ਨਸਲਾਂ ਅਤੇ ਬੋਲੀਆਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਇਕ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਦੇਖੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਗਿਣ ਨਾ ਸਕਿਆ। ਉਹ ਲੋਕ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਅਤੇ ਲੇਲੇ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਖੜ੍ਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚਿੱਟੇ ਚੋਗੇ ਪਾਏ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਖਜੂਰ ਦੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਸਨ। (…) ਮੈਂ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭੂ, ਤੂੰ ਹੀ ਇਹ ਗੱਲ ਜਾਣਦਾ ਹੈਂ।” ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਇਹ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਮਹਾਂਕਸ਼ਟ ਵਿੱਚੋਂ ਬਚ ਕੇ ਨਿਕਲੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੋਗੇ ਲੇਲੇ ਦੇ ਲਹੂ ਨਾਲ ਧੋ ਕੇ ਚਿੱਟੇ ਕੀਤੇ ਹਨ » (ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਕਿਤਾਬ 7:4-8 (144,000), 9-17 (ਵੱਡੀ ਭੀੜ)) (The Book of Apocalypse – The Great Crowd Coming from the Great Tribulation (Apocalypse 7:9-17))।
• ਅਸੀਂ ਆਖ਼ਰੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਜੀ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜੋ ਮਹਾਂਕਸ਼ਟ ਆਵੇਗਾ ਅੰਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ (ਮੱਤੀ 24, 25, ਮਰਕੁਸ 13, ਲੂਕਾ 21, ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 19: 11-21): « ਫਿਰ ਜਦ ਉਹ ਜ਼ੈਤੂਨ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ: “ਸਾਨੂੰ ਦੱਸ, ਇਹ ਘਟਨਾਵਾਂ ਕਦੋਂ ਵਾਪਰਨਗੀਆਂ ਅਤੇ ਤੇਰੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੀ ਅਤੇ ਇਸ ਯੁਗ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਕੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਹੋਵੇਗੀ?” » (ਮੱਤੀ 24: 3) (The Signs of the End of This System of Things Described by Jesus Christ (Matthew 24; Mark 13; Luke 21); The Great Tribulation Will Take Place In Only One Day (Zechariah 14:16))।
• ਫਿਰਦੌਸ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਹੋਵੇਗਾ: « ਅਤੇ ਮੈਂ ਸਿੰਘਾਸਣ ਤੋਂ ਇਕ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਸੁਣਿਆ: “ਦੇਖ! ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਬਸੇਰਾ ਇਨਸਾਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਲੋਕ ਹੋਣਗੇ। ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਹਰ ਹੰਝੂ ਪੂੰਝ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਮਰੇਗਾ, ਨਾ ਹੀ ਸੋਗ ਮਨਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕੋਈ ਰੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਦੁੱਖ-ਦਰਦ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹਨ।” (ਯਸਾਯਾਹ 11,35,65, ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 21: 1-5)।
• ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਬੁਰਾਈ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਇਹ ਸ਼ਤਾਨ ਦੀ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਦੀ ਹੱਕਦਾਰਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਚੁਣੌਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ (ਉਤ. 3: 1-6) (Satan Hurled). ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵ-ਜੰਤੂਆਂ ਦੀ ਈਮਾਨਦਾਰੀ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਈ (ਅੱਯੂਬ 1: 7-12; 2: 1-6). ਇਹ ਰੱਬ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਕਾਰਣ ਬਣਦਾ ਹੈ (ਯਾਕੂਬ 1:13). ਦੁੱਖ 4 ਮੁੱਖ ਕਾਰਨਾਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ: ਸ਼ੈਤਾਨ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ (ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਹੀਂ) (ਅੱਯੂਬ 1: 7-12; 2: 1-6). ਦੁੱਖ ਸਾਨੂੰ ਆਦਮ ਦੀ ਔਲਾਦ ਦੇ ਆਮ ਹਾਲਾਤ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਬੁਢਾਪੇ, ਬੀਮਾਰੀ ਅਤੇ ਮੌਤ ਵੱਲ ਖੜਦਾ ਹੈ (ਰੋਮੀਆਂ 5:12, 6:23). ਆਦਮ (ਵਿਵਸਥਾ 32: 5, ਰੋਮੀਆਂ 7:19) ਤੋਂ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿਚ ਮਿਲੇ ਸਾਡੀ ਪਾਪੀ ਅਵਸਥਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਬੁਰੇ ਮਨੁੱਖੀ ਫੈਸਲਿਆਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ (ਸਾਡੇ ਜਾਂ ਦੂਜੇ ਇਨਸਾਨਾਂ ਦੇ). ਦੁੱਖ « ਅੰਜਾਮ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਘਟਨਾਵਾਂ » ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਵਿਅਕਤੀ ਗਲਤ ਸਮੇਂ ਤੇ ਗ਼ਲਤ ਥਾਂ ਤੇ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਉਪਦੇਸ਼ਕ 9:11). ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਾਈਬਲ ਸਿਧਾਂਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਚੰਗੇ ਜਾਂ ਮਾੜੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ « ਕਿਸਮਤ » ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਪਰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਅਸੀਂ « ਚੰਗਾ » ਜਾਂ « ਬਦੀ » (ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 30:15).
• ਸਾਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਬਪਤਿਸਮਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਈਬਲ ਨੂੰ ਅਮਲ ਵਿਚ ਲਿਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ (ਮੱਤੀ 28: 19,20) (The Baptism). ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿਚ ਇਹ ਪੋਜੀਸ਼ਨ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ਤੇ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦਾ ਐਲਾਨ (ਮੱਤੀ 24:14) ਦੁਆਰਾ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ਤੇ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ .
ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ ਮਨਾਹੀ
ਨਫ਼ਰਤ ਮਨ੍ਹਾ ਹੈ: « ਜਿਹੜਾ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨਾਲ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਾਤਲ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਕਿਸੇ ਕਾਤਲ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗੀ » (1 ਯੂਹੰਨਾ 3:15)। ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਨਸ਼ਾ, ਧਾਰਮਿਕ ਦੇਸ਼ਭਗਤੀ ਜਾਂ ਰਾਜ ਦੇ ਦੇਸ਼ਭਗਤੀ ਲਈ ਕਤਲ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਮਨਾਹੀ ਹੈ: « ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, « ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਆਪਣੀ ਤਲਵਾਰ ਮਿਆਨ ਵਿਚ ਪਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਹੜੇ ਤਲਵਾਰ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਤਲਵਾਰ ਨਾਲ ਹੀ ਵੱਢੇ ਜਾਣਗੇ » (ਮੱਤੀ 26:52) (The End of Patriotism)।
ਇਹ ਮਨ੍ਹਾ ਹੈ ਦੇ ਉੱਡਣ : « ਜਿਹੜਾ ਚੋਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੁਣ ਚੋਰੀ ਨਾ ਕਰੇ, ਸਗੋਂ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਈਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰੇ, ਤਾਂਕਿ ਕਿਸੇ ਲੋੜਵੰਦ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਦੇਣ ਲਈ ਉਸ ਕੋਲ ਕੁਝ ਹੋਵੇ » (ਅਫ਼ਸੀਆਂ 4:28)।
ਇਹ ਮਨ੍ਹਾ ਹੈ ਦੇ ਝੂਠ : « ਇਕ-ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਝੂਠ ਨਾ ਬੋਲੋ। ਤੁਸੀਂ ਪੁਰਾਣੇ ਸੁਭਾਅ ਅਤੇ ਆਦਤਾਂ ਨੂੰ ਪੁਰਾਣੇ ਕੱਪੜੇ ਵਾਂਗ ਲਾਹ ਕੇ ਸੁੱਟ ਦਿਓ » (ਕੁਲੁੱਸੀਆਂ 3:9)।
ਹੋਰ ਪਾਬੰਦੀਆਂ:
« ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਇਹ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਗੱਲਾਂ ਤੋਂ ਸਿਵਾਇ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਵਾਧੂ ਬੋਝ ਨਾ ਪਾਈਏ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਾਈਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤੋਂ, ਲਹੂ ਤੋਂ, ਗਲਾ ਘੁੱਟ ਕੇ ਮਾਰੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਮਾਸ ਤੋਂ ਅਤੇ ਹਰਾਮਕਾਰੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹੋ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰੋਗੇ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਭਲਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਰਾਜ਼ੀ ਰਹੋ!”
(ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕੰਮ 15:19,20,28,29)
« ਤੁਸੀਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਾਈਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤੋਂ, ਲਹੂ ਤੋਂ, ਗਲਾ ਘੁੱਟ ਕੇ ਮਾਰੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਮਾਸ ਤੋਂ ਅਤੇ ਹਰਾਮਕਾਰੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹੋ »: ਬਾਈਬਲ ਮੂਰਤੀ-ਪੂਜਾ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਪ੍ਰਥਾ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਉਲਟ ਹਨ: « ਮੀਟ ਦੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਵਿਚ ਜੋ ਵੀ ਵਿੱਕਦਾ ਹੈ, ਖਾ ਲਓ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਮੀਰ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ; ਕਿਉਂਕਿ “ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਇਸ ਉਤਲੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀਆਂ ਹਨ।” ਜੇ ਕੋਈ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਇਨਸਾਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਰੋਟੀ ’ਤੇ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਜੋ ਵੀ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਖਾ ਲਓ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਮੀਰ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਨਾ ਪੁੱਛੋ। ਪਰ ਜੇ ਕੋਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸੇ, “ਇਹ ਭੋਜਨ ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਾਈ ਗਈ ਬਲ਼ੀ ਵਿੱਚੋਂ ਹੈ,” ਤਾਂ ਜਿਸ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਹੈ ਉਸ ਕਰਕੇ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਰ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਖਾਓ। ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਮੀਰ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਿਹਾ, ਸਗੋਂ ਦੂਸਰੇ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਜ਼ਮੀਰ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਮੇਰੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਕਿਸੇ ਦੂਸਰੇ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਜ਼ਮੀਰ ਅਨੁਸਾਰ ਕਿਉਂ ਪਰਖੀ ਜਾਵੇ? ਜੇ ਮੈਂ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰ ਕੇ ਖਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਮੇਰੀ ਨਿੰਦਿਆ ਕਿਉਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਲਈ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਹੈ? » (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 10:25-30)।
ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ ਪਾਬੰਦੀਸ਼ੁਦਾ ਧਾਰਮਿਕ ਅਭਿਆਸਾਂ ਬਾਰੇ: » ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਨਾਲ ਮੇਲ-ਜੋਲ ਨਾ ਰੱਖੋ। ਕਿਉਂਕਿ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦਾ ਦੁਸ਼ਟਤਾ ਨਾਲ ਕੀ ਸੰਬੰਧ? ਜਾਂ ਚਾਨਣ ਦਾ ਹਨੇਰੇ ਨਾਲ ਕੀ ਮੇਲ? ਨਾਲੇ ਮਸੀਹ ਅਤੇ ਉਸ ਦੁਸ਼ਟ* ਦੀ ਆਪਸ ਵਿਚ ਕੀ ਸਾਂਝ? ਜਾਂ ਨਿਹਚਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਇਨਸਾਨ ਨਾਲ ਕੀ ਰਿਸ਼ਤਾ? ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਮੰਦਰ ਵਿਚ ਮੂਰਤੀਆਂ ਦਾ ਕੀ ਕੰਮ? ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਜੀਉਂਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਮੰਦਰ ਹਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ: “ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਵੱਸਾਂਗਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਤੁਰਿਆ-ਫਿਰਿਆ ਕਰਾਂਗਾ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋਵਾਂਗਾ ਅਤੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਲੋਕ ਹੋਣਗੇ।” “‘ਇਸ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਆਓ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰੋ,’ ਯਹੋਵਾਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ‘ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਸ਼ੁੱਧ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾ ਲਾਓ’”; “‘ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਬੂਲ ਕਰਾਂਗਾ।’”“‘ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਪਿਤਾ ਹੋਵਾਂਗਾ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਧੀਆਂ-ਪੁੱਤਰ ਹੋਵੋਗੇ,’ ਸਰਬਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਯਹੋਵਾਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ” (2 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 6:14-18)।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਮੂਰਤੀ-ਪੂਜਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜਾਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਨੂੰ « ਕਰਾਸ » ਜਾਂ « ਮੂਰਤੀ ਪੂਜਾ » ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ (ਮੱਤੀ 7: 13-23)। ਜਾਦੂਗਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਨਾ ਕਰੋ: ਤੁਹਾਨੂੰ « ਜਾਦੂਗਰੀ » ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 19:19, 20)। ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਜਾਂ ਅਸ਼ਲੀਲ ਜਾਂ ਹਿੰਸਕ ਅਤੇ ਖਰਾਬ ਚਿੱਤਰ ਨਾ ਵੇਖੋ।
ਜੂਏਬਾਜੀ, ਨਸ਼ੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਤੋਂ ਬਚੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਾਰਿਜੁਆਨਾ, ਸੁਪਾਰੀ, ਤੰਬਾਕੂ, ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਰਾਬ, ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਹਾਰ: « ਇਸ ਲਈ ਭਰਾਵੋ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਦਇਆ ਦਾ ਵਾਸਤਾ ਦੇ ਕੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਬਲੀਦਾਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਚੜ੍ਹਾਓ ਜੋ ਜੀਉਂਦਾ, ਪਵਿੱਤਰ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਮਨਜ਼ੂਰ ਹੋਵੇ। ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸੋਚਣ-ਸਮਝਣ ਦੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਵਰਤ ਕੇ ਭਗਤੀ ਕਰੋ » (ਰੋਮੀਆਂ 12:1; ਮੱਤੀ 5: 27-30; ਜ਼ਬੂਰ 11: 5)।
ਵਿਭਚਾਰ, ਅਣਵਿਆਹੇ ਲਿੰਗ (ਨਰ / ਮਾਦਾ), ਨਰ ਅਤੇ ਮਾਦਾ ਸਮਲਿੰਗਤਾ, ਵਿਚ ਬੁਰੇ ਸੈਕਸ, ਨੂੰ ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ ਮਨ੍ਹਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ: « ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਅਧਰਮੀ ਲੋਕ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਵਾਰਸ ਨਹੀਂ ਬਣਨਗੇ? ਧੋਖਾ ਨਾ ਖਾਓ। ਨਾ ਹਰਾਮਕਾਰ, ਨਾ ਮੂਰਤੀ-ਪੂਜਕ, ਨਾ ਗ਼ੈਰ ਆਦਮੀ ਜਾਂ ਤੀਵੀਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ, ਨਾ ਜਨਾਨੜੇ, ਨਾ ਮੁੰਡੇਬਾਜ਼, ਨਾ ਚੋਰ, ਨਾ ਲੋਭੀ, ਨਾ ਸ਼ਰਾਬੀ, ਨਾ ਗਾਲ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਵਾਲੇ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਵਾਰਸ ਬਣਨਗੇ » (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 6:9,10)। « ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਆਦਰਯੋਗ ਸਮਝਣ ਅਤੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਵਿਛਾਉਣਾ ਬੇਦਾਗ਼ ਰਹੇ ਕਿਉਂਕਿ ਹਰਾਮਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਨਾਜਾਇਜ਼ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਵੇਗਾ » (ਇਬਰਾਨੀਆਂ 13:4)।
ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ ਇਕ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਤਨੀਆਂ ਦੀ ਨਿੰਦਿਆ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਉਹ ਵਿਆਹ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਹੈ (1 ਤਿਮੋਥਿਉਸ 3: 2 « ਇੱਕੋ ਪਤਨੀ ਦਾ ਪਤੀ ਹੋਵੇ »). ਮਾਸਟੂਬੈਸ਼ਨ ਮਨ੍ਹਾ ਹੈ: « ਇਸ ਲਈ, ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਵੱਢ ਸੁੱਟੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਇਹ ਲਾਲਸਾਵਾਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ: ਹਰਾਮਕਾਰੀ,* ਗੰਦ-ਮੰਦ, ਕਾਮ-ਵਾਸ਼ਨਾ, ਬੁਰੀ ਇੱਛਾ ਅਤੇ ਲੋਭ, ਜੋ ਕਿ ਮੂਰਤੀ-ਪੂਜਾ ਹੈ » (ਕੁਲੁੱਸੀਆਂ 3:5)।
ਖੂਨ ਖਾਣ ਤੋਂ ਮਨ੍ਹਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਇਲਾਜ ਵਿਵਸਥਾ ਵਿਚ ਵੀ (ਖੂਨ ਸੰਚਾਰਨ): « ਪਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਆਦੇਸ਼ ਦੇਵਾਂਗਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹ ਮਾਸ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਖਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਾਲੇ ਜਾਨ (ਖੂਨ) ਹੋਵੇ » (ਉਤਪਤ 9: 4) (The Sacredness of Blood (Genesis 9:4); The Spiritual Man and the Physical Man (Hebrews 6:1))।
ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਦੱਸੀ ਗਈ ਹੈ। ਜਿਹੜਾ ਮਸੀਹੀ ਸਿਆਣਪ ਅਤੇ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਗਿਆਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ ਹੈ, ਉਹ « ਚੰਗਾ » ਅਤੇ « ਬੁਰਾਈ » ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਨੂੰ ਜਾਣੇਗਾ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਬਾਈਬਲ ਵਿੱਚ ਸਿੱਧਾ ਲਿਖਿਆ ਨਾ ਹੋਵੇ: « ਪਰ ਰੋਟੀ ਸਮਝਦਾਰ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੀ ਸੋਚਣ-ਸਮਝਣ ਦੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰ ਕੇ ਸਹੀ ਤੇ ਗ਼ਲਤ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ ਦੇਖਣ ਦੇ ਮਾਹਰ ਬਣ ਗਏ ਹਨ » (ਇਬਰਾਨੀਆਂ 5:14) (Achieving Spiritual Maturity (Hebrews 6:1))।
ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਹਨ, ਜਾਂ ਅਤਿਰਿਕਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਸਾਈਟ ਦੇ ਸਾਈਟ ਜਾਂ ਟਵਿੱਟਰ ਅਕਾਉਂਟ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰਨ ਤੋਂ ਝਿਜਕਦੇ ਨਾ ਹੋਵੋ।
***
6 – ਵੱਡੀ ਬਿਪਤਾ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ?
« ਇੱਕ ਸਿਆਣਾ ਆਦਮੀ ਮੁਸੀਬਤ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪਰ੍ਹਾਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ, ਪਰ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਆਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਇਸਤੇ ਚੱਲ ਕੇ ਸੱਟ ਖਾਂਦੇ ਹਨ »
(ਅਮਸਾਲ 27:11)
ਇਹ ਕਹਾਵਤ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਇਕ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਿਆਰੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਲਈ ਦੁੱਖ ਝੱਲਣ ਲਈ ਨਹੀਂ। ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ ਵੱਡੀ ਬਿਪਤਾ ਇਕ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ, ਦੌਰਾਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਕਿਵੇਂ ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ ਹੈ?
ਹੁਣੇ ਤਿਆਰ ਕਰੋ
“ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਬਚ ਜਾਣਗੇ”
(ਯੋਏਲ 2:32)
ਇਸ ਤਿਆਰੀ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ « ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ » ਨਾਲ ਚੰਗੇ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਣਾ ਹੈ ਜੋ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਹੈ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਇੱਕ ਨਾਮ ਹੈ: ਯਹੋਵਾਹ (ਮੱਤੀ 6: 9 « ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਪਵਿੱਤਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਵੇ »)।
ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: « ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ: “‘ਤੂੰ ਯਹੋਵਾਹ ਆਪਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੂਰੇ ਦਿਲ ਨਾਲ, ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਨਾਲ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਸਮਝ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰ।’ ਇਹੀ ਪਹਿਲਾ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਹੁਕਮ ਹੈ। ਅਤੇ ਦੂਸਰਾ ਹੁਕਮ ਇਹ ਹੈ: ‘ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਨੂੰ ਉਵੇਂ ਪਿਆਰ ਕਰ ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਹੈਂ।’ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾਂ ਹੁਕਮਾਂ ਉੱਤੇ ਮੂਸਾ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕਾਨੂੰਨ ਅਤੇ ਨਬੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਆਧਾਰਿਤ ਹਨ।” (ਮੱਤੀ 22:37-40)। ਇਹ ਪਾਠ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: « ਪਰ ਜਿਹੜੇ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਪਿਆਰ ਹੈ » (1 ਯੂਹੰਨਾ 4:8) ।
ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਨੀ: « ਨਾਲੇ, ਜਦ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਪਖੰਡੀਆਂ ਵਾਂਗ ਨਾ ਕਰੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਸਭਾ ਘਰਾਂ ਅਤੇ ਚੌਂਕਾਂ ਵਿਚ ਖੜ੍ਹ ਕੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਨੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਚ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ: ਉਹ ਆਪਣਾ ਫਲ ਪਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਪਰ ਜਦ ਤੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰੇਂ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਜਾਹ ਅਤੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਆਪਣੇ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰ ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੂੰ ਦੇਖ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਫਿਰ ਤੇਰਾ ਪਿਤਾ ਜੋ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖਦਾ* ਹੈ ਤੈਨੂੰ ਫਲ ਦੇਵੇਗਾ। ਪਰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਤੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਾਂਗ ਰਟੀਆਂ-ਰਟਾਈਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾ ਕਹਿ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੋਲਣ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੁਣੀ ਜਾਵੇਗੀ। ਤੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਰਗਾ ਨਾ ਬਣ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਪਿਤਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੁਹਾਡੇ ਮੰਗਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਨ੍ਹਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। “ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰੋ: “‘ਹੇ ਸਾਡੇ ਪਿਤਾ ਜਿਹੜਾ ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਹੈ, ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਪਵਿੱਤਰ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਤੇਰਾ ਰਾਜ ਆਵੇ। ਤੇਰੀ ਇੱਛਾ ਜਿਵੇਂ ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਵੇਂ ਹੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਪੂਰੀ ਹੋਵੇ। ਸਾਨੂੰ ਅੱਜ ਦੀ ਰੋਟੀ ਅੱਜ ਦੇ, ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਪਾਪ* ਮਾਫ਼ ਕਰ, ਜਿਵੇਂ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਡੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਪਾਪ* ਕੀਤੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰ ਕਿ ਅਸੀਂ ਪਰੀਖਿਆ ਦੌਰਾਨ ਡਿਗ ਨਾ ਪਈਏ* ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਦੁਸ਼ਟ* ਤੋਂ ਬਚਾ।’ “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਮਾਫ਼ ਕਰੋਗੇ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰੇਗਾ; ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਮਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ » (ਮੱਤੀ 6:5-15)।
ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਇਕ ਅਨੋਖਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਉਹ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕਿ ਅਸੀਂ ਉਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਦੇਵਤਿਆਂ ਅੱਗੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰੀਏ: « ਨਹੀਂ; ਮੈਂ ਇਹ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਲੋਕ ਜਿਹੜੀਆਂ ਬਲ਼ੀਆਂ ਚੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਅਸਲ ਵਿਚ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤਾਂ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਨਾ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ; ਅਤੇ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤਾਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇਦਾਰ ਬਣੋ। ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਪਿਆਲਾ ਵੀ ਪੀਓ ਤੇ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤਾਂ ਦਾ ਪਿਆਲਾ ਵੀ ਪੀਓ; ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ “ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਮੇਜ਼” ਤੋਂ ਵੀ ਖਾਓ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਟ ਦੂਤਾਂ ਦੇ ਮੇਜ਼ ਤੋਂ ਵੀ ਖਾਓ। ਜਾਂ ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਕੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ? “ਕੀ ਅਸੀਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਗੁੱਸਾ ਭੜਕਾ ਰਹੇ ਹਾਂ”? ਕੀ ਸਾਡੇ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਦਾ ਸਾਮ੍ਹਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਤਾਕਤ ਹੈ? » (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 10:20-22)।
ਜੇ ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਚੰਗੇ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗੇ: » ਹੇ ਆਦਮੀ, ਉਸਨੇ ਤੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕੀ ਨੇਕ ਹੈ? ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ੍ਸਨੂੰ ਤੈਥੋਂ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ: ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਇਨਸਾਫ਼ ਕਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ, ਦਯਾ ਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਦਰਸਾ। ਆਪਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨਾਲ ਨਿਮਰਤਾ ਸਹਿਤ ਰਹਿ » (ਮੀਕਾਹ 6:8)।
ਜੇ ਅਸੀਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਬੁਰੇ ਵਿਵਹਾਰ ਤੋਂ ਬਚਾਂਗੇ: « ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਅਧਰਮੀ ਲੋਕ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਵਾਰਸ ਨਹੀਂ ਬਣਨਗੇ? ਧੋਖਾ ਨਾ ਖਾਓ। ਨਾ ਹਰਾਮਕਾਰ, ਨਾ ਮੂਰਤੀ-ਪੂਜਕ, ਨਾ ਗ਼ੈਰ ਆਦਮੀ ਜਾਂ ਤੀਵੀਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ, ਨਾ ਜਨਾਨੜੇ, ਨਾ ਮੁੰਡੇਬਾਜ਼, ਨਾ ਚੋਰ, ਨਾ ਲੋਭੀ, ਨਾ ਸ਼ਰਾਬੀ, ਨਾ ਗਾਲ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਵਾਲੇ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਵਾਰਸ ਬਣਨਗੇ » (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 6:9,10)।
ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ, ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਹੈ. ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਵਿੱਚ ਯਕੀਨ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਡੇ ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਮਾਫ਼ੀ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: » ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਹੀ ਰਾਹ ਤੇ ਸੱਚਾਈ ਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਾਂ। ਕੋਈ ਵੀ ਪਿਤਾ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦਾ, ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਜੋ ਮੇਰੇ ਰਾਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ » « ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਪਾਉਣ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ, ਯਾਨੀ ਇੱਕੋ-ਇਕ ਸੱਚੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਬਾਰੇ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਬਾਰੇ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੂੰ ਘੱਲਿਆ ਹੈ, ਸਿੱਖਦੇ ਰਹਿਣ » (ਯੂਹੰਨਾ 14:6; 17:3)।
ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਚਨ ਬਾਈਬਲ ਰਾਹੀਂ (ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ) ਅਗਵਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ. ਸਾਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਇਸਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਲਈ ਪੜ੍ਹਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਬਾਈਬਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਹੈ: « ਤੇਰਾ ਬਚਨ ਮੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਲਈ ਦੀਪਕ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਰਾਹ ਲਈ ਇਕ ਚਾਨਣ ਹੈ » (ਜ਼ਬੂਰ 119: 105)। ਸਾਈਟ ਉੱਤੇ ਇਕ ਆਨ ਲਾਈਨ ਬਾਈਬਲ ਉਪਲਬਧ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਕੁਝ ਹਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਉਸ ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੈ (ਮੱਤੀ ਅਧਿਆਇ 5-7: ਪਹਾੜੀ ਉਪਦੇਸ਼, ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਦੀ ਪੋਥੀ, ਕਹਾਉਤਾਂ, ਚਾਰ ਇੰਜੀਲਾਂ ਮੱਤੀ, ਮਰਕੁਸ, ਲੂਕਾ ਅਤੇ ਯੂਹੰਨਾ ਦੀ (2 ਤਿਮੋਥਿਉਸ 3: 16,17)।
ਮਹਾਂਕਸ਼ਟ ਦੌਰਾਨ
ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਪੰਜ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹਾਲਾਤ ਹਨ ਜੋ ਮਹਾਂਕਸ਼ਟ ਦੌਰਾਨ ਸਾਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਦਇਆ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣਗੀਆਂ:
1 – ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਰਾਹੀਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਨਾਂ ਮੰਗਣ ਲਈ: « ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਬਚ ਜਾਣਗੇ » (ਯੋਏਲ 2:32)।
2 – ਸਾਡੇ ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਮਾਫ਼ੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਸੀਹ ਦੇ ਬਲੀਦਾਨ ਉੱਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ: « “ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭੂ, ਤੂੰ ਹੀ ਇਹ ਗੱਲ ਜਾਣਦਾ ਹੈਂ।” ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਇਹ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਮਹਾਂਕਸ਼ਟ ਵਿੱਚੋਂ ਬਚ ਕੇ ਨਿਕਲੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੋਗੇ ਲੇਲੇ ਦੇ ਲਹੂ ਨਾਲ ਧੋ ਕੇ ਚਿੱਟੇ ਕੀਤੇ ਹਨ » (ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 7: 9-17)। ਇਹ ਪਾਠ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਹਾਂਕਸ਼ਟ ਤੋਂ ਬਚਣ ਵਾਲੀ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਮਸੀਹ ਦੇ ਲਹੂ ਦੇ ਪ੍ਰਾਸਚਿਤ ਮੁੱਲ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰੇਗੀ ਕਿ ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਮਾਫ਼ੀ ਲਈ।
3 – ਵੱਡੀ ਬਿਪਤਾ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਲਈ ਇਕ ਨਾਟਕੀ ਪੜਾਅ ਹੋਵੇਗੀ: ਵੱਡੀ ਬਿਪਤਾ ਵਿੱਚੋਂ ਬਚਣ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਯਹੋਵਾਹ ਇਕ « ਵਿਰਲਾਪ » ਕਰਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰੇਗਾ। ਮਸੀਹ ਦੀ ਮੌਤ ਤੇ ਇਕ ਵਿਰਲਾਪ ਜੋ ਸਾਡੇ ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਮਾਫ਼ੀ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: » ਮੈਂ ਦਾਊਦ ਦੇ ਘਰਾਣਿਆਂ ਉੱਪਰ ਅਤੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਪਰ ਕਿਰਪਾ ਅਤੇ ਬੇਨਤੀ ਦਾ ਆਤਮਾ ਵਰਸਾਵਾਂਗਾ ਅਤੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਵੇਖਣਗੇ ਜਿਸਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਿਂਨ੍ਹਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਬੜੇ ਦੁੱਖੀ ਹੋਣਗੇ। ਉਹ ਇੰਨੇ ਦੁੱਖੀ ਹੋਣਗੇ ਜਿੰਨਾ ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਇਕ ਲੌਤੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਮੌਤ ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵੈਣ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਜਾਂ ਉਹ ਇੰਨੇ ਦੁੱਖੀ ਹੋਣਗੇ ਜਿੰਨਾ ਕਿ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਪਲੇਠੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਮੌਤ ਤੇ। ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਵਿੱਚ ਮਹਾਂ ਸ਼ੋਕ ਉਦਾਸੀ ਅਤੇ ਰੋਣ-ਪਿੱਟਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਹ ਉਹੋ ਜਿਹਾ ਸਮਾਂ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਵੇਂ ਮਗਿੱਦੋ ਦੀ ਵਾਦੀ ਵਿੱਚ ਹਦਦ-ਰਮੋਨ ਦੇ ਸੋਗ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੇ ਕੀਰਨੇ ਪਾਏ ਸਨ ਅਜਿਹਾ ਸਮਾਂ ਹੀ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਤੇ ਹੋਵੇਗਾ » (ਜ਼ਕਰਯਾਹ 12:10,11)।
ਦੁਸ਼ਟ ਚੀਜਾਂ ਲਈ ਰੋਣਾ, ਜੋ ਬੇਈਮਾਨ ਮਨੁੱਖੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਵਚਨਬੱਧ ਹਨ: » ਫ਼ੇਰ ਯਹੋਵਾਹ ਪਰਤਾਪ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਖਿਆ, « ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ। ਅਤੇ ਹਰ ਓਸ ਬੰਦੇ ਦੇ ਮਬ੍ਬੇ ਉੱਤੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਲਗਾ ਜਿਹੜਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਭਿਆਨਕ ਗੱਲਾਂ ਬਾਰੇ ਦੁੱਖੀ ਅਤੇ ਉਦਾਸ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ » (ਹਿਜ਼ਕੀਏਲ 9:4)।
4 – ਵਰਤ: « ਸੀਯੋਨ ਵਿੱਚ ਤੂਰ੍ਹੀ ਵਜਾਓ। ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਭਾ ਬੁਲਾਓ ਵਰਤ ਲਈ ਖਾਸ ਸਮਾਂ ਰੱਖ ਕੇ ਬੁਲਾਓ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਕਠਿਆਂ ਕਰੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਭਾ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰੋ! ਬੁਢਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਾਓ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਾਕੇ ਇਕੱਤਰ ਕਰੋ ਮਾਂ ਦਾ ਦੁੱਧ ਚੁਂਘਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕਠਿਆਂ ਕਰ ਲਿਆਓ » (ਯੋਏਲ 2:15,16 ; ਇਸ ਪਾਠ ਦਾ ਆਮ ਸੰਦਰਭ ਮਹਾਨ ਬਿਪਤਾ ਹੈ (ਯੋਏਲ 2: 1,2))।
5 – ਦੂਰ ਰਹੋ ਜਿਨਸੀ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦਾ: “ਨਵੇਂ ਵਿਆਹੇ ਲਾੜਾ-ਲਾੜੀ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੌਣ ਦੇ ਕਮਰਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਲਿਆਓ” (ਯੋਏਲ 2:16). « ਜੀ ਹਾਂ, ਦੇਸ਼ ਹਰ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਸੋਗ ਕਰੇਗਾ; ਦਾਊਦ ਦੇ ਘਰਾਣੇ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅੱਡ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਨਾਥਾਨ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਪਰਵਾਰ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅੱਡ ਅੱਡ ਵੀ” (ਜ਼ਕਰਯਾਹ 12: 12-14 « ਵਿਛੜ ਔਰਤਾਂ » ਦਾ ਭਾਵ ਹੈ ਦੂਰ ਰਹੋ ਜਿਨਸੀ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦਾ)।
ਵੱਡੀ ਬਿਪਤਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ
ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀਆਂ ਦੋ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ਾਂ ਹਨ:
1 – « ਡੇਰ੍ਹਿਆਂ ਦਾ ਪਰਬ ਮਨਾਉਣ » ਦੀ ਵਿਸ਼ਵ-ਵਿਆਪੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ, ਜਿਹੜੀ ਬਿਮਾਰੀ ਅਤੇ ਮੌਤ ਤੋਂ ਵਿਸ਼ਵ-ਵਿਆਪੀ ਮੁਕਤੀ ਹੋਵੇਗੀ: « ਕੁਝ ਲੋਕ ਜੋ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਨਾਲ ਲੜਨ ਆਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਬਚੇ ਰਹਿਣਗੇ ਅਤੇ ਉਹ ਹਰ ਸਾਲ ਪਾਤਸ਼ਾਹ, ਸਰਬ ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰਨ ਅਇਆ ਕਰਣਗੇ। ਅਤੇ ਉਹ ਹਰ ਵਰ੍ਹੇ ਡੇਰ੍ਹਿਆਂ ਦਾ ਪਰਬ ਮਨਾਉਣ ਆਇਆ ਕਰਣਗੇ » (ਜ਼ਕਰਯਾਹ 14:16)।
2 – ਮਹਾਂਕਸ਼ਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 7 ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਧਰਤੀ ਦੀ ਸਫਾਈ, ਤਕ 10 ਵੀਂ ਤੱਕ « ਨੀਸਾਨ » (ਯਹੂਦੀ ਕਲੰਡਰ ਮਹੀਨੇ) (ਹਿਜ਼ਕੀਏਲ 40: 1,2): » ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਫਨਾਉਣ ਲਈ ਸੱਤ ਮਹੀਨੇ ਲੱਗ ਜਾਣਗੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਸ਼ੁਧ ਬਨਾਉਣ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ » (ਹਿਜ਼ਕੀਏਲ 39:12)।
ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਹਨ, ਜਾਂ ਅਤਿਰਿਕਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਸਾਈਟ ਦੇ ਸਾਈਟ ਜਾਂ ਟਵਿੱਟਰ ਅਕਾਉਂਟ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰਨ ਤੋਂ ਝਿਜਕਦੇ ਨਾ ਹੋਵੋ।
***
Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website
Reading the Bible daily, this table of contents contains informative Bible articles (Please click on the link above to view it)…
Table of languages of more than seventy languages, with six important biblical articles, written in each of these languages…
Site en Français: http://yomelijah.fr/
Sitio en español: http://yomeliah.fr/
Site em português: http://yomelias.fr/
You can contact to comment, ask for details (no marketing)…
***