Catégorie : Meditation on the Bible

Die Bibel

« Und ich lasse Feindschaft herrschen zwischen dir und der Frau und zwischen deinen Nachkommen und ihrem Nachkommen »

(1. Mose 3:15)

Was ist die Botschaft dieses prophetischen rätsels? Jehova Gott informiert, dass sein Plan, die Erde mit einer aufrichtigen Menschheit zu bevölkern, mit Sicherheit verwirklicht werden wird (Genesis 1:26-28). Gott wird den Nachwuchs durch den « Nachwelt der Frau » erlösen (Genesis 3:15). Diese Prophezeiung ist seit Jahrhunderten ein « heiliges Geheimnis » (Markus 4:11, Römer 11:25, 16:25, 1. Korinther 2: 1,7 « heiliges Geheimnis »). Jehova Gott offenbarte es im Laufe der Jahrhunderte. Hier ist die Bedeutung dieses prophetischen rätsels:

 Die Frau: Sie stellt das himmlische Volk Gottes dar, das sich aus Engeln im Himmel zusammensetzt: « Dann war im Himmel ein großes Zeichen zu sehen: Eine Frau, bekleidet mit der Sonne, und der Mond war unter ihren Füßen. Auf dem Kopf hatte sie eine Krone aus zwölf Sternen » (Offenbarung 12:1). Diese Frau wird als « Jerusalem von oben » beschrieben: « Das Jerusalem oben dagegen ist frei und es ist unsere Mutter » (Galater 4:26). Es wird als das « himmlische Jerusalem » beschrieben: « Ihr habt euch vielmehr dem Berg Zion genähert und der Stadt des lebendigen Gottes, dem himmlischen Jerusalem, und Myriaden von Engeln » (Hebräer 12:22). Jahrtausendelang war diese himmlische Frau in Abbild Sarahs, Abrahams Frau, steril und kinderlos (erwähnt in Genesis 3:15): « Juble, du Unfruchtbare, die nicht geboren hat! Werde fröhlich und stoße Freudenrufe aus, du, die nie Geburtsschmerzen hatte, denn die Söhne der Vereinsamten sind zahlreicherals die Söhne der Frau mit einem Ehemann“, sagt Jehova » (Jesaja 54:1). Diese Prophezeiung verkündete, dass diese sterile Frau viele Kinder zur Welt bringen würde (König Jesus Christus und die 144.000 Könige und Priester).

Nachwelt der Frau: Das Buch der Offenbarung offenbart, wer dieser Sohn ist: « Dann war im Himmel ein großes Zeichen zu sehen: Eine Frau, bekleidet mit der Sonne, und der Mond war unter ihren Füßen. Auf dem Kopf hatte sie eine Krone aus zwölf Sternen und sie war schwanger. Sie lag in den Wehen und schrie vor Schmerzen. (…) Sie gebar einen Sohn, einen Jungen, der alle Völker mit einem eisernen Stab hüten soll. Und ihr Kind wurde schnell weggenommen zu Gott und seinem Thron » (Offenbarung 12:1,2,5). Dieser Sohn, der « alle Nationen mit einem eisernen stab hüten » wird, wurde vom Engel Gabriel als Jesus Christus bezeichnet: « Er wird groß sein und Sohn des Höchsten genannt werden, und Jehova Gott wird ihm den Thron Davids, seines Vaters, geben. Er wird für immer als König über das Haus Jakob regieren und sein Königreich wird nie enden » (Lukas 1:32,33). Das von dieser himmlischen Frau geborene Kind ist jedoch auch das Reich Gottes, wessen König ist Jesus Christus (Psalm 2).

Die ursprüngliche Schlange ist Satan, der Teufel. « Und hinabgeschleudert wurde der große Drache — die Urschlange —, Teufel und Satan genannt, der die ganze bewohnte Erde in die Irre führt. Er wurde zur Erde hinabgeschleudert und seine Engel wurden mit ihm hinabgeschleudert » (Offenbarung 12:9).

Der Samen der Schlange repräsentiert die himmlischen Dämonen oder Engel des Teufels und die irdischen Feinde des Reiches Gottes, diejenigen, die aktiv gegen die Souveränität Gottes kämpfen, gegen den König Jesus Christus und gegen die Heiligen auf Erden: « Ihr Schlangen, ihr Otternbrut, wie wollt ihr der Gehẹnnastrafe entkommen? Darum schicke ich Propheten, weise Männer und öffentliche Lehrer zu euch. Einige von ihnen werdet ihr töten und am Pfahl hinrichten, andere werdet ihr in euren Synagogen auspeitschen und von Stadt zu Stadt verfolgen, sodass euch die Schuld am vergossenen Blut aller Gerechten auf der Erde trifft — vom Blut des gerechten Abel bis zum Blut von Barachịas’ Sohn Sachạrja, den ihr zwischen dem Heiligtum und dem Altar ermordet habt » (Matthäus 23:33-35).

Die der Frau in der Ferse stellt den Opfertod auf Erden des Sohnes Gottes, Jesus Christus, dar: « Mehr noch: Als er als Mensch kam, demütigte er sich und wurde gehorsam bis zum Tod, ja zum Tod an einem Marterpfahl » (Philipper 2:8). Trotzdem wurde dieser Wunde an der Ferse durch die Auferstehung Jesu Christi geheilt: « Den Hauptvermittler des Lebens aber habt ihr getötet. Gott hat ihn jedoch von den Toten auferweckt, wovon wir Zeugen sind » (Apostelgeschichte 3:15).

Das Zerquetschen des Kopfes der Schlange bedeutet die ewige Zerstörung Satans, des Teufels und der Dämonen und der irdischen Feinde des Reiches Gottes am Ende der tausend Jahre der Herrschaft Jesu Christi: « Für seinen Teil den Gott wer Frieden gibt, wird Satan bald unter Ihren Füßen zerquetschen « (Römer 16:20). « Der Teufel, der sie in die Irre führte, wurde in den Feuer- und Schwefelsee geschleudert, wo schon das wilde Tier und der falsche Prophet waren. Sie werden dann Tag und Nacht gequält für immer und ewig » (Offenbarung 20:10).

1 – Gott schließt mit Abraham einen Bund 

« Weil du auf meine Stimme gehört hast, werden alle Völker der Erde durch deinen Nachkommen gesegnet werden » 

(1. Mose 22:18) 

Der abrahamische Bund ist eine Verheißung, dass die gesamte Menschheit, die Gott gehorsam ist, durch die Nachwelt Abrahams gesegnet wird. Abraham hatte einen Sohn, Isaac, mit seiner Frau Sarah (für eine sehr lange Zeit steril) (Genesis 17:19). Abraham, Sarah und Isaac sind die Hauptfiguren in einem prophetischen Drama, das gleichzeitig die Bedeutung des heiligen Geheimnisses und die Mittel darstellt, mit denen Gott die gehorsame Menschheit retten wird (Genesis 3:15).

– Jehova Gott stellt den großen Abraham dar: « Du bist doch unser Vater. Sollte auch Abraham uns nicht kennenund Israel uns nicht anerkennen,so bist doch du, Jehova, unser Vater. Unser Rückkäufer aus ferner Vergangenheit, das ist dein Name » (Jesaja 63:16, Lukas 16:22).

 – Die himmlische Frau stellt die große Sarah dar, lang steril und kinderlos (in Bezug auf Genesis 3:15): « In den Schriften steht ja: „Freu dich, du Unfruchtbare, die nicht gebiert. Brich in Jubel aus, du, die keine Geburtsschmerzen hat. Denn die Kinder der Vereinsamten sind zahlreicher als die Kinder der Frau, die den Mann hat.“ Ihr nun, Brüder, seid Kinder aufgrund eines Versprechens, wie es auch Isaak war. Und jetzt ist es genauso wie damals, als der auf natürliche Weise Geborene den durch Geist Geborenen zu verfolgen begann. Doch wie heißt es in der Schriftstelle? „Jag die Dienerin und ihren Sohn weg. Der Sohn der Dienerin soll auf keinen Fall mit dem Sohn der freien Frau Erbe sein.“ Wir sind also nicht Kinder einer Dienerin, Brüder, sondern der freien Frau » (Galater 4:27-31).

– Jesus Christus stellt den großen Isaak, der Sohn des Jehova, großen Abraham:: « Nun wurden die Versprechen Abraham und seinem Nachkommen* gegeben. Es heißt nicht „deinen Nachkommen“ im Sinn von vielen, sondern „deinem Nachkommen“ im Sinn von einem, und dieser ist Christus » (Galater 3:16).

– Die Fersenverletzung der himmlischen Frau: Jehova Gott bat Abraham, seinen Sohn Isaak zu opfern. Abraham lehnte es nicht ab (weil er glaubte, dass Gott Isaak nach diesem Opfer wieder auferstehen lassen würde (Hebräer 11: 17-19)). Kurz vor dem Opfer hinderte Gott Abraham an einer solchen Tat. Isaak wurde durch einen von Abraham geopferten Widder ersetzt: « Der wahre Gott stellte Abraham später auf die Probe. „Abraham!“, rief er. „Hier bin ich!“, gab Abraham zur Antwort. Gott forderte ihn dann auf: „Nimm bitte deinen Sohn Isaak, deinen einzigen Sohn, den du so liebst, reise ins Land Morịa, und opfere ihn dort als Brandopfer auf einem der Berge, den ich dir zeige (…) Schließlich erreichten sie den Ort, den der wahre Gott ihm gezeigt hatte. Abraham baute dort einen Altar und schichtete das Holz darauf. Er fesselte seinen Sohn Isaak an den Händen und Füßen und legte ihn auf den Altar, oben auf das Holz. Dann griff Abraham nach dem Messer*, um seinen Sohn zu töten. Doch Jehovas Engel rief ihm vom Himmel aus zu: „Abraham, Abraham!“ „Hier bin ich“, antwortete er. Der Engel sagte: „Tu dem Jungen nichts, tu ihm überhaupt nichts, denn jetzt weiß ich, dass du Ehrfurcht vor Gott hast, weil du mir deinen Sohn, deinen einzigen Sohn, nicht vorenthalten hast.“ Da schaute Abraham auf und sah ganz in der Nähe einen Schafbock, der sich mit den Hörnern im Gestrüpp verfangen hatte. Er ging hin, nahm den Schafbock und opferte ihn anstelle seines Sohnes als Brandopfer. Abraham nannte den Ort Jehọva-Jirẹ. Deshalb heißt es noch heute: „Auf dem Berg Jehovas wird dafür gesorgt werden » (Genesis 22:1-14). Und tatsächlich hat Jehova diesmal seinen eigenen Sohn zur Verfügung gestellt. ist die Erfüllung eines äußerst schmerzhaften Opfers für Jehova Gott (und seinen Sohn Jesus Christus (lesen Sie den Satz « deinen einzigen Sohn, den du so liebst »). Jehova Gott, der Große Abraham, opferte seinen geliebten Sohn Jesus Christus, der große Isaak für die Erlösung der gehorsamen Menschheit: « Denn Gott hat die Welt so sehr geliebt, dass er seinen einziggezeugten Sohn gegeben hat, damit jeder, der an ihn glaubt, nicht vernichtet wird, sondern ewiges Leben hat. (…) Wer an den Sohn glaubt, hat ewiges Leben. Wer dem Sohn nicht gehorcht, wird das Leben nicht sehen, sondern der Zorn Gottes bleibt auf ihm » (Johannes 3:16,36). Die endgültige Erfüllung der Verheißung an Abraham wird durch den immerwährenden Segen der gehorsamen Menschheit erfüllt Am Ende der tausendjährigen Herrschaft Christi: « Dann hörte ich eine laute Stimme vom Thron her sagen: „Das Zelt Gottes ist bei den Menschen, und er wird bei ihnen wohnen, und sie werden sein Volk sein. Und Gott selbst wird bei ihnen sein. Und er wird jede Träne von ihren Augen abwischen, und den Tod wird es nicht mehr geben. Auch wird es weder Trauer noch Aufschrei noch Schmerz mehr geben. Was früher war, ist vorbei » (Offenbarung 21:3,4).

2 – Das Bündnis der Beschneidung 

« Auch schloss Gott mit ihm den Bund der Beschneidung. Abraham wurde der Vater von Isaak und beschnitt ihn am achten Tag. Isaak wurde der Vater von Jakob und Jakob von den zwölf Familienoberhäuptern »

(Apostelgeschichte 7: 8)

Dieser Bund der Beschneidung sollte das unterscheidende Zeichen des Volkes Gottes sein, irdische Israel aus dieser zeit. Es hat eine spirituelle Bedeutung, die in der Abschiedsrede von Moses im Buch Deuteronomium dargelegt ist: « Reinigt jetzt eure Herzen und seid nicht mehr so stur » (5. Mose 10:16). Beschneidung bedeutet im Fleisch, was dem Herzen entspricht, selbst eine Quelle des Lebens und Gehorsam gegenüber Gott sein: « Mehr als alles andere beschütze dein Herz, denn ihm entspringen die Quellen des Lebens » (Sprüche 4:23).

Der Schüler Stephen hatte in seiner Rede, die seiner Hinrichtung durch Steinigung vorausgegangen war, diesen grundlegenden Lehrpunkt verstanden. Er machte es seinen Zuhörern klar, die nicht an Jesus Christus glaubten, obwohl sie körperlich beschnitten waren, sie waren unbeschnittene geistige des Herzens: « Ihr seid eigensinnig und an Herz und Ohren unbeschnitten. Ständig widersteht ihr dem heiligen Geist. Ihr macht es genauso wie eure Vorfahren. Welchen von den Propheten haben eure Vorfahren nicht verfolgt? Ja, sie töteten die, die im Voraus das Kommen des Gerechten ankündigten, dessen Verräter und Mörder ihr jetzt geworden seid, ihr, die ihr das Gesetz erhalten habt, wie es von Engeln übermittelt wurde, es aber nicht befolgt habt » (Apostelgeschichte 7:51-53). Ein Vorwurf mutiger Vorwurf kostete ihn das Leben, was eine Bestätigung dafür war, dass diese Mörder geistig unbeschnitten waren.

Das symbolische Herz bildet das geistige Innere eines Menschen, bestehend aus argumenten, die von Worten und Taten begleitet werden (gut oder schlecht). Ohne den Satz zu verwenden, erklärte Jesus Christus gut, was einen Menschen aufgrund seines Herzens rein oder unrein macht: « Was dagegen aus dem Mund herauskommt, kommt aus dem Herzen, und das verunreinigt einen Menschen. Zum Beispiel kommen aus dem Herzen böse Überlegungen, Morde, Ehebrüche, sexuelle Unmoral, Diebstähle, falsche Zeugenaussagen und Gotteslästerungen. All das verunreinigt einen Menschen. Aber mit ungewaschenen Händen zu essen, verunreinigt ihn nicht » ( Matthäus 15:18-20). In diesem Fall beschreibt Jesus Christus einen Menschen in einem Zustand der geistigen Unbeschnittenheit, mit seiner « Vorhaut des Herzens », mit seiner schlechten Argumentation, die ihn vor Gott unrein macht und nicht für das Leben geeignet ist (siehe Sprüche 4:23). « Der gute Mensch holt Gutes aus seinem guten Schatz hervor. Doch der schlechte Mensch holt Schlechtes aus seinem schlechten Schatz hervor » (Matthäus 12:35). Im ersten Teil der Aussage von Jesus Christus beschreibt er einen Menschen, der ein geistig beschnittenes Herz hat.

Der Apostel Paulus verstand diesen Lehrpunkt auch von Mose und dann von Jesus Christus. Beschneidung geistig bedeutete Gehorsam gegenüber Gott und dann seinem Sohn Jesus Christus: « Die Beschneidung ist nur von Nutzen, wenn du das Gesetz einhältst. Bist du aber ein Gesetzesübertreter, ist deine Beschneidung zur Unbeschnittenheit geworden. Wenn sich also ein Unbeschnittener an die gerechten Forderungen des Gesetzes hält, wird ihm seine Unbeschnittenheit als Beschneidung angerechnet, oder etwa nicht? Und der am Körper Unbeschnittene wird dadurch, dass er das Gesetz befolgt, das Urteil über dich sprechen, weil du, obwohl du das geschriebene Recht besitzt und beschnitten bist, das Gesetz übertrittst. Denn nicht der ist ein Jude, der es äußerlich ist, noch ist die Beschneidung etwas Äußerliches, etwas am Körper. Vielmehr ist der ein Jude, der es innerlich ist, und seine Beschneidung ist eine Beschneidung des Herzens durch Geist und nicht durch ein geschriebenes Recht. Ein solcher Mensch erhält Lob von Gott, nicht von Menschen » (Römer 2:25-29).

Der gläubige Christ ist nicht mehr unter die Anwendung des Gesetzes, das an Mose übertragen wurde, und daher ist er nicht mehr zur körperlichen Beschneidung verpflichtet, gemäß dem apostolischen Erlass in Apg 15: 19, 20, 28, 29. Dies wird durch das, was vom Apostel Paulus inspiriert wurde, bestätigt: « Christus ist nämlich das Ende des Gesetzes, sodass jeder, der glaubt, als gerecht betrachtet werden kann » (Römer 10:4). « Ist einer als Beschnittener berufen worden? Er soll seine Beschneidung nicht rückgängig machen. Ist einer als Unbeschnittener berufen worden? Er soll sich nicht beschneiden lassen.  Es kommt nicht darauf an, ob jemand beschnitten oder unbeschnitten ist. Es kommt darauf an, die Gebote Gottes zu halten » (1.Korinter 7:18,19).

Von nun an muss der Christ eine geistig Beschneidung des Herzens haben, das heißt, dem Jehovah Gott gehorchen und Vertrauen in das Opfer Christi haben (Johannes 3:16,36).

So wie derjenige, der am Passahfest teilnehmen wollte, beschnitten werden sollte, so muss der Christ (wie auch immer seine Hoffnung (himmlisch oder irdisch)) die geistig Beschneidung des Herzens haben, vor zu das ungesäuerte Brot vollzieht und den Kelch des trinkt Gedenken an den Tod Jesu Christi: « Ein Mensch soll zuerst genau prüfen, ob er würdig ist. Erst dann soll er von dem Brot essen und aus dem Becher trinken » (1 Korinther 11:28 Vergleiche mit Exodus 12:48 (Passahfest)).

3 – Der Bund des Gesetzes zwischen Gott und dem Volk Israel 

« Achtet darauf, dass ihr den Bund, den Jehova, euer Gott, mit euch geschlossen hat, nicht vergesst » 

(5. Mose 4:23)

Der Vermittler dieses Bundes ist Mose: « Jehova trug mir damals auf, euch die Vorschriften und Rechtsbestimmungen zu lehren, die ihr in dem Land befolgen sollt, in das ihr zieht, um es in Besitz zu nehmen » (5. Mose 4:14). Dieser Bund steht in engem Zusammenhang mit dem Bund der Beschneidung, der das Symbol des Gehorsams gegenüber Gott darstellt (Deuteronomium 10:16 im Vergleich zu Römer 2: 25-29). Dieser Bund würde bis zum Messias, dem Fahrer, in Kraft bleiben: « Und er wird den Bund eine Woche lang für die vielen aufrechterhalten. In der Mitte der Woche wird er Opfer und Opfergaben aufhören lassen » (Daniel 9:27 ). Dieser Bund würde nach der Prophetie Jeremias durch einen neuen Bund ersetzt werden: « Seht! Es kommen Tage“, erklärt Jehova, „da werde ich mit dem Haus Israel und mit dem Haus Juda einen neuen Bund schließen. Er wird nicht wie der Bund sein, den ich mit ihren Vorfahren schloss an dem Tag, an dem ich ihre Hand nahm, um sie aus Ägypten herauszuführen — wie ‚mein Bund, den sie brachen, obwohl ich ihr wahrer Herr war‘, erklärt Jehova » (Jeremia 31:31,32).

Der Zweck des Gesetzes, das Israel gegeben wurde, war die Vorbereitung des Volkes auf das Kommen des Messias. Das Gesetz hat die Notwendigkeit der Befreiung von dem sündigen Zustand der Menschheit (vertreten durch das Volk Israel) gelehrt: « Darum: So wie durch einen einzigen Menschen die Sünde in die Welt gekommen ist und durch die Sünde der Tod und sich der Tod so unter allen Menschen ausgebreitet hat, weil sie alle gesündigt hatten . . . Denn schon vor dem Gesetz gab es Sünde in der Welt, doch Sünde wird niemandem angerechnet, wenn kein Gesetz da ist » (Römer 5:12,13). Das Gesetz Gottes hat dem sündigen Zustand der Menschheit Substanz gegeben. Sie hat den sündigen Zustand der gesamten Menschheit ans Licht gebracht, der damals vom Volk Israel vertreten wurde: « Was sollen wir also sagen? Ist das Gesetz Sünde? Auf keinen Fall! Genau genommen hätte ich die Sünde ohne das Gesetz nicht kennengelernt. Ich hätte zum Beispiel die Begierde nicht erkannt, wenn das Gesetz nicht gesagt hätte: „Du sollst nicht begehren.“ Die Sünde aber fand durch dieses Gebot die Möglichkeit, in mir allerlei Begierden zu wecken. Denn ohne Gesetz war die Sünde tot. Früher war ich gewissermaßen ohne Gesetz lebendig. Als das Gebot dann kam, lebte die Sünde auf, ich jedoch starb. Und das Gebot, das zum Leben führen sollte, führte, wie ich feststellte, zum Tod. Denn die Sünde fand durch das Gebot die Möglichkeit, mich zu verführen und zu töten. Das Gesetz an sich ist also heilig und das Gebot ist heilig, gerecht und gut » (Römer 7:7-12). Daher war das Fa ein Lehrer, der zu Christus führte: „So ist das Gesetz unser Betreuer geworden, der zu Christus führt, damit wir durch Glauben für gerecht erklärt werden können. Jetzt aber ist der Glaube gekommen und wir unterstehen nicht mehr einem Betreuer » (Galater 3: 24,25). Das vollkommene Gesetz Gottes, das durch die Übertretung des Menschen Fleisch zur Sünde gegeben hat, zeigte die Notwendigkeit eines Opfers, das zur Erlösung des übertretenden Menschen aufgrund seines Glaubens (und nicht der Werke des Gesetzes) führt. Dieses Opfer wäre das von Christus: « genauso wie der Menschensohn nicht gekommen ist, um bedient zu werden, sondern um zu dienen und sein Leben als Lösegeld für viele zu geben » (Matthäus 20:28).

Obwohl Christus das Ende des Gesetzes ist, bleibt die Tatsache bestehen, dass es gegenwärtig einen prophetischen Wert hat, der es uns ermöglicht, den Gedanken Gottes (durch Jesus Christus) über die Zukunft zu verstehen. « Das Gesetz ist nur ein Schatten der künftigen guten Dinge, nicht aber die Wirklichkeit selbst » (Hebräer 10: 1, 1. Korinther 2:16). Es ist Jesus Christus, der diese « guten Dinge » in Erfüllung gehen lässt: « Das alles ist ein Schatten von dem, was kommen wird, aber die Wirklichkeit gehört dem Christus » (Kolosser 2:17).

4 – Der Neue Bund zwischen Gott und

dem Israel Gottes

« Allen, die nach dieser Verhaltensregel einen ordentlichen Lebenswandel führen, ja dem Israel Gottes, wünsche ich Frieden und Barmherzigkeit »

(Galater 6:16)

Jesus Christus ist der Mittler des Neuen Bundes: « Denn es gibt nur einen Gott und nur einen Vermittler zwischen Gott und Menschen, einen Menschen, Christus Jesus » (1. Timotheus 2:5). Dieser Neue Bund erfüllte die Prophezeiung von Jeremia 31: 31,32. Es betrifft diesmal nach 1. Timotheus 2:5 alle Menschen, die an das Opfer Christi glauben (Johannes 3:16). Das Israel Gottes repräsentiert die gesamte christliche Gemeinde. Dennoch hat Jesus Christus gezeigt, dass dieses Israel Gottes einen Teil im Himmel und einen anderen Teil auf der Erde haben wird, im zukünftigen irdischen Paradies.

Das Israel des himmlischen Gottes besteht aus den 144.000, dem neuen Jerusalem, der Hauptstadt, aus der die Autorität Gottes, die vom Himmel kommt, auf die Erde fließen wird (Offenbarung 7:3-8: das himmlische geistige Israel, das aus den 12 Stämmen besteht von 12000 = 144000): « Ich sah auch die heilige Stadt, das Neue Jerusalem, von Gott aus dem Himmel herabkommen, bereit gemacht wie eine für ihren Mann geschmückte Braut » (Offenbarung 21: 2).

Das irdische Israel Gottes wird aus Menschen bestehen, die im zukünftigen irdischen Paradies leben werden und von Jesus Christus als die zwölf Stämme Israels bezeichnet werden, die gerichtet werden sollen: « Jesus antwortete: „Ich versichere euch: In der Wiedererschaffung, wenn sich der Menschensohn auf seinen herrlichen Thron setzt, werdet ihr, die ihr mir gefolgt seid, auf zwölf Thronen sitzen und Richter über die zwölf Stämme Israels sein » (Matthäus 19:28). Dieses irdische geistige Israel ist auch in der Prophezeiung der Kapitel 40-48 von Hesekiel beschrieben.

 Gegenwärtig besteht das Israel Gottes aus treuen Christen, die eine himmlische Hoffnung haben, und Christen, die eine irdische Hoffnung auf das ewige Leben haben, die große Menschenmenge, die die große Trübsal überleben wird (Offenbarung 7: 9) -17).

In der Nacht der Feier des letzten Passahfestes hat Jesus Christus mit den gläubigen Aposteln, die bei ihm waren, die Geburt dieses Neuen Bundes gefeiert: « Auch nahm er ein Brot, sprach ein Dankgebet, brach das Brot und gab es ihnen mit den Worten: „Es steht für meinen Körper, der für euch gegeben wird. Tut dies immer wieder zur Erinnerung an mich.“ Genauso machte er es nach dem Abendessen mit dem Becher. Er sagte: „Dieser Becher steht für den neuen Bund, der durch mein Blut in Kraft tritt, das für euch vergossen wird » » (Lukas 22:19,20).

Dieser Neue Bund betrifft alle gläubigen Christen, unabhängig von ihrer Hoffnung (himmlisch oder irdisch). Dieser Neue Bund ist eng mit der spirituellen Beschneidung des Herzens verbunden (Römer 2: 25-29). Soweit der gläubige Christ diese geistliche Beschneidung des Herzens hat, kann er das ungesäuerte Brot und den Kelch, der das Blut des Neuen Bundes darstellt verzehren (unabhängig von seiner Hoffnung (himmlisch oder irdisch)): « Ein Mensch soll zuerst genau prüfen, ob er würdig ist. Erst dann soll er von dem Brot essen und aus dem Becher trinken » (1. Korinther 11:28).

5 – Der Bund für ein Königreich wurde zwischen Jehova und Jesus Christus und zwischen Jesus Christus und den 144.000 geschlossen

« Doch ihr seid es, die in meinen Prüfungen zu mir gehalten haben. Und ich schließe mit euch einen Bund, so wie mein Vater mit mir einen Bund geschlossen hat, für ein Königreich, damit ihr in meinem Königreich an meinem Tisch esst und trinkt und auf Thronen sitzt, um für die zwölf Stämme Israels Recht zu sprechen »

(Lukas 22: 28-30)

Dieser Bund wurde in derselben Nacht geschlossen, in der Jesus Christus die Geburt des Neuen Bundes feierte. Dies bedeutet nicht, dass es sich um zwei identische Allianzen handelt. Der Bund für ein Königreich besteht zwischen Jehova und Jesus Christus und dann zwischen Jesus Christus und den 144.000, die als Könige und Priester im Himmel regieren sollen (Offenbarung 5:10; 7: 3-8; 14: 1-5). Der Bund für ein zwischen Gott und Christus besiegeltes Königreich ist eine Erweiterung des Bundes mit Gott und König David und seiner königlichen Dynastie. Dieser Bund ist eine Verheißung Gottes hinsichtlich der Beständigkeit dieser königlichen Linie, von der Jesus Christus sowohl der direkte irdische Nachkomme als auch der von Jehova (1914) ernannte himmlische König ist, um den Bund für ein Königreich zu erfüllen (2 Samuel 7: 12-16, Matthäus 1: 1-16, Lukas 3: 23-38, Psalm 2).

Der Bund für ein versiegeltes Königreich zwischen Jesus Christus und seinen Aposteln und, in Erweiterung mit der Gruppe von 144.000, ist in der Tat ein Versprechen der himmlischen Ehe, das kurz vor der großen Trübsal stattfinden wird: « Freuen wir uns, seien wir überglücklich und verherrlichen wir ihn, denn die Hochzeit des Lammes ist gekommen und seine Frau hat sich bereit gemacht! Ja, sie darf sich in hell glänzendes, reines, feines Leinen hüllen — denn das feine Leinen steht für die gerechten Taten der Heiligen » (Offenbarung 19:7,8). Psalm 45 beschreibt prophetisch diese himmlische Ehe zwischen König Jesus Christus und seiner himmlischen königlichen Frau (der Königin), dem neuen Jerusalem (Offenbarung 21: 2).

Aus dieser himmlischen Ehe werden irdische Söhne des Königreichs der Fürsten geboren, die die irdischen Vertreter der himmlischen königlichen Autorität des Reiches Gottes sein werden: « Deine Söhne werden den Platz deiner Vorfahren einnehmen. Auf der ganzen Erde wirst du sie als Fürsten einsetzen » (Psalm 45:16, Jesaja 32:1,2).

Die ewigen Segnungen des Neuen Bundes und des Bündnisses für ein Königreich werden die Bedingungen des Abrahamischen Bundes erfüllen, der alle Nationen am Ende von 1000 Jahre und in alle Ewigkeit segnen wird. Die Verheißung Gottes wird sich voll durchgeführt: « und stützt sich auf die Hoffnung auf das ewige Leben, das Gott, der nicht lügen kann, vor langer Zeit versprochen hat » (Titus 1:2).

***

Weitere Artikel zum Bibelstudium:

Dein Wort ist meinem Fuß eine Leuchte und ein Licht auf meinem Weg (Psalm 119,105)

Das Gedenken an den Tod Jesu Christi

Warum lässt Gott Leid und Böses zu?

Die Hoffnung auf ewiges Leben

Die Wunder Jesu Christi, um den Glauben an die Hoffnung auf ewiges Leben zu stärken

Die elementare Lehre der Bibel

Was ist vor der großen Trübsal zu tun?

Bible Articles Language Menu

Eine Übersichtstabelle mit über siebzig Sprachen und jeweils sechs wichtigen Bibelartikeln…

Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website

Lesen Sie täglich die Bibel. Dieser Inhalt enthält informative Bibelartikel in Englisch, Französisch, Spanisch und Portugiesisch (wählen Sie mit Google Übersetzer eine dieser Sprachen sowie die Sprache Ihrer Wahl aus, um den Inhalt der Artikel zu verstehen).

***

X.COM (Twitter)

FACEBOOK

FACEBOOK BLOG

MEDIUM BLOG

Die Bibel

Die Bibel ist Gottes Wort, das unsere Schritte leitet und uns bei unseren täglichen Entscheidungen berät. Wie in diesem Psalm geschrieben steht, kann sein Wort uns eine Leuchte für unsere Füße und unsere Entscheidungen sein.

Die Bibel ist ein offener Brief an Männer, Frauen und Kinder, inspiriert von Gott. Er ist gnädig und wünscht unser Glück. In den Büchern Sprüche, Prediger und der Bergpredigt (Matthäus, Kapitel 5 bis 7) finden wir Rat von Christus für eine gute Beziehung zu Gott und zu unserem Nächsten – Vater, Mutter, Kind oder andere Menschen. Indem wir diese Ratschläge aus den biblischen Büchern und Briefen, wie denen des Apostels Paulus, Petrus, Johannes und der Jünger Jakobus und Judas (Jesu Halbbrüder), wie sie in den Sprüchen niedergeschrieben sind, begreifen, werden wir sowohl vor Gott als auch unter Menschen an Weisheit gewinnen, indem wir sie in die Tat umsetzen.

Dieser Psalm besagt, dass das Wort Gottes, die Bibel, ein Licht für unseren Weg sein kann, das heißt für die großen geistlichen Richtungen unseres Lebens. Jesus Christus zeigte die wichtigste Richtung der Hoffnung auf, nämlich die des ewigen Lebens: „Das ist das ewige Leben, dass sie dich, den allein wahren Gott, und den du gesandt hast, Jesus Christus, erkennen“ (Johannes 17,3). Der Sohn Gottes sprach von der Hoffnung auf die Auferstehung und erweckte während seines Wirkens sogar mehrere Menschen zum Leben. Die spektakulärste Auferstehung war die seines Freundes Lazarus, der seit drei Tagen tot war, wie im Johannesevangelium (11,34-44) berichtet wird.

Diese Bibel-Website enthält mehrere Bibelartikel in der Sprache Ihrer Wahl. Es gibt jedoch Dutzende lehrreicher Bibelartikel (nur auf Englisch, Spanisch, Portugiesisch und Französisch), die Sie dazu ermutigen sollen, die Bibel zu lesen, zu verstehen und in die Praxis umzusetzen, mit dem Ziel, ein glückliches Leben zu führen (oder zu erhalten), im Glauben an die Hoffnung auf ewiges Leben (Johannes 3,16, 36). Es gibt eine Online-Bibel in der Sprache Ihrer Wahl. Links zu diesen Artikeln finden Sie unten auf der Seite (auf Englisch. Für eine automatische Übersetzung können Sie Google Translate verwenden).

***

Weitere Artikel zum Bibelstudium:

Das Gedenken an den Tod Jesu Christi

Gottes Versprechen

Warum lässt Gott Leid und Böses zu?

Die Hoffnung auf ewiges Leben

Die Wunder Jesu Christi, um den Glauben an die Hoffnung auf ewiges Leben zu stärken

Die elementare Lehre der Bibel

Was ist vor der großen Trübsal zu tun?

German: Sechs Themen für das Bibelstudium

Bible Articles Language Menu

Eine Übersichtstabelle mit über siebzig Sprachen und jeweils sechs wichtigen Bibelartikeln…

Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website

Lesen Sie täglich die Bibel. Dieser Inhalt enthält informative Bibelartikel in Englisch, Französisch, Spanisch und Portugiesisch (wählen Sie mit Google Übersetzer eine dieser Sprachen sowie die Sprache Ihrer Wahl aus, um den Inhalt der Artikel zu verstehen).

***

X.COM (Twitter)

FACEBOOK

FACEBOOK BLOG

MEDIUM BLOG

Biblia w języku polskim, z narracji

• Bóg ma imię: Jehowa. Musimy wielbić tylko Jehowę. Musimy kochać Go całą siłą życiową: « Nasz Boże, Jehowo, Tobie należy się chwała, cześć i moc, bo to Ty stworzyłeś wszystko i z Twojej woli wszystko zaistniało i zostało stworzone » (Izajasza 42: 8, Objawienie 4:11, Ew. Mateusza 22:37) (God Has a Name (YHWH); How to Pray to God (Matthew 6:5-13) ; The Administration of the Christian Congregation, According to the Bible (Colossians 2:17)). Bóg nie jest Trójcą.

• Jezus Chrystus jest jedynym Synem Boga w tym sensie, że jest On jedynym Synem Boga stworzonym bezpośrednio przez Boga: « Co ludzie mówią? Kim jest Syn Człowieczy?”. Oni odpowiedzieli: „Niektórzy mówią, że Janem Chrzcicielem, inni — że Eliaszem, a jeszcze inni — że Jeremiaszem lub jednym z proroków”. Wtedy ich zapytał: „A wy jak uważacie? Kim jestem?”. Szymon Piotr odrzekł: „Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego”. Jezus mu odpowiedział: „Szczęśliwy jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie wyjawił ci tego żaden człowiek, ale mój Ojciec, który jest w niebie » (Mateusza 16: 13-17, Ew. Jana 1: 1-3). Jezus Chrystus nie jest Bogiem Wszechmocnym i nie jest częścią Trójcy (The Commemoration of the Death of Jesus Christ (Luke 22:19)).

• Duch święty jest aktywną siłą Boga. Nie jest osobą, ale siłą bezosobową: « I zobaczyli jakby języki ognia, które się porozdzielały i usiadły osobno na każdym z nich » (Dzieje 2:3). Duch Święty nie jest częścią Trójcy.

• Biblia jest Słowem Bożym: « Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauczania, do upominania, do prostowania, do karcenia zgodnie z prawymi normami, żeby sługa Boży był w pełni umiejętny, całkowicie wyposażony do » (2 Tymoteusza 3:16,17). Musimy to przeczytać, zbadać i zastosować w naszym życiu (Psalm 1: 1-3) (Reading and Understanding the Bible (Psalms 1:2, 3)).

• Tylko wiara w ofiarę Chrystusa pozwala na przebaczenie grzechów, a następnie na uzdrowienie i zmartwychwstanie umarłych: « Bo Bóg tak bardzo kocha ludzi, że dał swojego jednorodzonego Syna, żeby nikt, kto w niego wierzy, nie zginął, ale mógł żyć wiecznie » (Jan 3:16, Ew. Mateusza 20:28).

• Królestwo Boże jest niebiańskim rządem ustanowionym w niebie w 1914 roku, a którego Królem jest Jezus Chrystus z 144 000 królami i kapłanami, którzy tworzą « Nowe Jeruzalem », oblubienicę Chrystusa. Ten Niebiański Rząd Boży położy kres obecnemu ludzkiemu panowaniu podczas Wielkiego Ucisku i ustanowi się na Ziemi: « Za dni tych królów Bóg niebios ustanowi królestwo, które nigdy nie zostanie zniszczone. Królestwo to nie przejdzie w ręce żadnego innego ludu. Zmiażdży wszystkie te królestwa i położy im kres, lecz samo będzie trwać wiecznie » (Objawienie 12: 7-12, 21: 1-4, Ew. Mateusza 6: 9,10, Daniel 2:44) (The End of Globalism and Patriotism; The 144,000 Tribes).

• Śmierć jest przeciwieństwem życia. Dusza umiera, a duch (siła życiowa) znika: « Nie polegajcie na władcach*ani na żadnych innych ludziach, bo nie mogą zapewnić wybawienia. Duch człowieka uchodzi, a on wraca do ziemi. Tego dnia giną jego myśli » (Psalm 146: 3,4, Ecclesiastes 3: 19,20, 9: 5,10).

• Nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych (Jan 5: 28,29, Dz. Ap. 24:15). « Niesprawiedliwi » będzie osądzana na podstawie ich zachowania podczas 1000-letnich rządów (a nie na podstawie ich przeszłego zachowania), które zaczną się po Wielkim Ucisku: « Potem zobaczyłem wielki biały tron i Tego, który na nim zasiadał. Sprzed Niego uciekły ziemia i niebo i już więcej nie było dla nich miejsca. Zobaczyłem też umarłych, wielkich i małych, którzy stali przed tronem, i otwarto zwoje. Otwarto też inny zwój — zwój życia. I na podstawie tego, co było napisane w zwojach, umarli byli sądzeni według swoich uczynków. Morze wydało swoich umarłych oraz śmierć i grób wydały swoich umarłych. I byli oni sądzeni — każdy według swoich uczynków » (Objawienie 20: 11-13) (The Significance of the Resurrections Performed by Jesus Christ (John 11:30-44); The Earthly Resurrection of the Righteous – They Will Not Be Judged (John 5:28, 29); The Earthly Resurrection of the Unrighteous – They Will Be Judged (John 5:28, 29); The Heavenly Resurrection of the 144,000 (Apocalypse 14:1-3); The Harvest Festivals were the Foreshadowing of the Different Resurrections (Colossians 2:17)).

• Tylko 144 000 ludzi pójdzie do nieba z Jezusem Chrystusem (Objawienie 7: 3-8, 14: 1-5). Wielki tłum wspomniany w Objawieniu 7: 9-17 to ci, którzy przeżyją Wielki Ucisk i będą żyć wiecznie w Raju Ziemskim: « I usłyszałem liczbę tych, których opieczętowano: 144 000. Pochodzą oni ze wszystkich plemion synów Izraela. (…) Potem spojrzałem i zobaczyłem wielką rzeszę ludzi, której nikt nie był w stanie policzyć. Pochodzili oni ze wszystkich narodów, plemion, ludów i języków. Stali przed tronem i przed Barankiem. Byli ubrani w białe długie szaty, a w rękach trzymali gałęzie palmowe. (…) Od razu mu powiedziałem: „Mój panie, ty to wiesz”. A on rzekł do mnie: „To są ci, którzy przeżyli wielki ucisk. Wyprali swoje długie szaty i wybielili je we krwi Baranka » (Objawienie 7: 3-8; 14: 1-5; 7:9-17) (The Book of Apocalypse – The Great Crowd Coming from the Great Tribulation (Apocalypse 7:9-17)).

• Żyjemy obecnie w dniach ostatecznych tego systemu rzeczy, który zakończy się w czasie Wielkiego Ucisku (Mt 24,25, Ew. Marka 13, Łukasza 21, Objawienie 19: 11-21). Obecność (Paruzja) Chrystusa zaczęła się niewidzialnie od 1914 r. I zakończy się pod koniec tysiąca lat: « A gdy siedział na Górze Oliwnej, uczniowie podeszli do niego na osobności i poprosili: „Powiedz nam: Kiedy to nastąpi i co będzie znakiem twojej obecności oraz zakończenia systemu rzeczy? » (Mateusza 24: 3) (The Great Tribulation Will Take Place In Only One Day (Zechariah 14:16)).

• Raj będzie ziemskie: « Wtedy usłyszałem donośny głos dobiegający od tronu: „Popatrz! Przybytek Boży jest pośród ludzi. I Bóg będzie przebywał z nimi, a oni będą Jego ludem. Będzie z nimi sam Bóg. I Bóg otrze z ich oczu wszystkie łzy. Nie będzie już śmierci, smutku, krzyku ani bólu. To, co było kiedyś, przeminęło » (Objawienie 21:3,4).

• Bóg dopuścił zło. Dało to odpowiedź na wyzwanie szatana, w sprawie legalności Suwerenności Jehowy (Rodzaju 3: 1-6). A także w celu uzyskania odpowiedzi na za diabła na integralność ludźmi (Hioba  1: 7-12; 2,1-6). To nie jest Bóg, który powoduje cierpienie, On pozwala im (Jakuba 1:13). Cierpień są wynikiem czterech głównych czynników: Diabeł może być przyczyną zła (ale nie zawsze) (Hioba 1: 7-12; 2: 1-6). Cierpienie jest wynikiem naszego ogólnego grzeszności Adama w dół, która prowadzi nas do starości, choroby i śmierci (Rzymian 5: 12; 6, 23). Ból może być wynikiem złych decyzji człowieka (przez nas lub tych innych ludzi) z powodu naszej grzeszności odziedziczone Adam (Powtórzonego Prawa 32: 5; Rzymian 7:19). Cierpienie może być wynikiem „czas i nieprzewidziane wydarzenia”, które sprawiają, że dana osoba jest w niewłaściwym miejscu w niewłaściwym czasie (Kaznodziei 9: 11). Przeznaczenie nie jest nauką biblijną, nie jesteśmy „Skazany” czynienia dobra lub zła, ale w oparciu o wolnej woli, zdecydowaliśmy się zrobić „dobre” lub „złe” (Powtórzonego Prawa 30:15).

• Musimy być dla Królestwa Bożego, będąc ochrzczeni i działając zgodnie z tym, co jest napisane w Biblii (Mt 28: 19,20). Takie zdecydowane stanowisko na korzyść Królestwa jest publicznie demonstrowane poprzez regularne głoszenie Dobrej Nowiny (Mt 24:14) (The Preaching of the Good News and the Baptism (Matthew 24:14)).

Zakazane przez Biblię

Zabroniona jest mordercza nienawiść: « Każdy, kto nienawidzi brata, jest mordercą, a wiecie, że kto morduje, ten nie uzyska życia wiecznego » (1 Jana 3:15). Zabójstwa i zabójstwa są zabronione, z powodów osobistych, przez religijny patriotyzm lub patriotyzm państwowy: « Wtedy Jezus powiedział do niego: „Schowaj miecz tam, gdzie jego miejsce, bo wszyscy, którzy chwytają za miecz, od miecza zginą » (Mateusza 26:52).
Kradzież jest zabroniona: « Kto kradł, niech już nie kradnie, ale niech raczej ciężko pracuje, niech wykonuje uczciwą pracę, żeby mieć czym wspierać będących w potrzebie » (Efezjan 4:28).
Kłamstwo jest zabronione: « Nie okłamujcie się nawzajem. Zrzućcie z siebie starą osobowość razem z typowymi dla niej uczynkami » (Kolosan 3: 9).

Inne zakazy:

« Dlatego moje zdanie jest takie: Nie należy robić trudności ludziom z innych narodów, którzy się nawracają do Boga. Wystarczy im napisać, żeby powstrzymywali się od tego, co ofiarowano bożkom, od niemoralnych kontaktów seksualnych, od mięsa uduszonych zwierząt i od krwi » (Dzieje 15:19,20,28,29).

Rzeczy, które zostały skażone przez bożków: Są to « rzeczy » związane z praktykami religijnymi sprzecznymi z Biblią, obchodzenie pogańskich świąt. Mogą to być religijne rytuały przed ubojem lub spożyciem mięsa: « Wszystko, co sprzedają na targu mięsnym, jedzcie, o nic nie wypytując ze względu na swoje sumienie.  Bo „do Jehowy* należy ziemia i wszystko, co na niej”. Jeżeli zaprosi was ktoś, kto nie wierzy w Pana, a wy zechcecie do niego pójść, jedzcie wszystko, co przed wami postawi, i ze względu na swoje sumienie o nic nie pytajcie. Ale gdyby ktoś wam powiedział: „To mięso było złożone w ofierze”, nie jedzcie — ze względu na osobę, która to powiedziała, i ze względu na sumienie. Nie mam na myśli waszego własnego sumienia, tylko cudze. Bo nie chcę korzystać z wolności w taki sposób, żeby cudze sumienie mnie potępiało. Jeżeli coś jem i dziękuję za to Bogu, to czemu z powodu tego, za co dziękuję, mam być znieważany? » (1 Koryntian 10:25-30).

Jeśli chodzi o praktyki religijne, które Biblia potępia: « Nie wiążcie się z tymi, którzy nie mają wiary. Bo co wspólnego ma prawość z nieprawością? Albo jaki związek ma światło z ciemnością? I co łączy Chrystusa z Belialem? Albo wierzącego z tym, który nie ma wiary? I co ma wspólnego świątynia Boża z bożkami? Jesteśmy przecież świątynią Boga żywego, tak jak Bóg powiedział: „Będę wśród nich przebywał, przechadzał się wśród nich. I ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem”. „‚Dlatego wyjdźcie spośród nich i się oddzielcie’, mówi Jehowa, ‚i przestańcie dotykać tego, co nieczyste’”. „A ja was przyjmę”. „‚I będę dla was ojcem, a wy będziecie dla mnie synami i córkami’ — mówi Jehowa, Wszechmocny » (2 Koryntian 6:14-18).

Nie praktykujcie bałwochwalstwa. Konieczne jest zniszczenie wszystkich bałwochwalczych przedmiotów lub obrazów, krzyży, posągów w celach religijnych (Mateusza 7: 13-23). Nie praktykuj spirytualizmu: wróżbiarstwa, magii, astrologii … Musimy zniszczyć wszystkie przedmioty związane z okultyzmem (Dzieje 19:19, 20).

Nie należy uczęszczać na celebracje religijne, które nie przestrzegają zasad biblijnych (1 Koryntian 10: 20-22). Musimy uciekać przed pornografią, nie wolno nam oglądać brutalnych i poniżających filmów, gier losowych, używania narkotyków, takich jak marihuana, betel, tytoń, nadmiar alkoholu, pijaństwo, orgie: « Skoro więc Bóg okazał nam tyle współczucia, to proszę was, bracia: oddajcie swoje ciała jako żywą ofiarę, świętą, przyjemną dla Boga i pełnijcie dla Niego świętą służbę, korzystając ze swojej zdolności myślenia » (Rzymian 12:1; Mateusza 5: 27-30; Psalmy 11: 5).

Niemoralność seksualna: cudzołóstwo, seks niezamężny (mężczyzna / kobieta), homoseksualizm męski i żeński, bestialstwo i wypaczone praktyki seksualne: « Czy nie wiecie, że ludzie nieprawi nie odziedziczą Królestwa Bożego? Nie dajcie się wprowadzić w błąd. Ani dopuszczający się niemoralności, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani mężczyźni zgadzający się na kontakty homoseksualne, ani homoseksualiści,  ani złodzieje, ani chciwcy, ani pijacy, ani rzucający obelgi, ani zdziercy nie odziedziczą Królestwa Bożego » (1 Koryntian 6:9,10). « Niech małżeństwo będzie przez wszystkich traktowane z szacunkiem, niech związek małżeński nie będzie niczym skalany, bo tych, którzy dopuszczają się niemoralności i cudzołóstwa, osądzi Bóg » (Hebrajczyków 13:4).

Biblia potępia poligamię, każdy człowiek w tej sytuacji, który chce spełniać wolę Bożą, musi uregulować swoją sytuację, pozostając jedynie z pierwszą żoną, którą poślubił (1 Tymoteusza 3: 2 « mąż jednego kobieta „). Masturbacja jest zabroniona w Biblii: « Dlatego uśmierćcie skłonności swojego ciała, jeśli chodzi o niemoralne kontakty seksualne, nieczystość, niepohamowane żądze seksualne, złe pragnienia oraz chciwość, która jest bałwochwalstwem » (Kolosan 3:5).

Zabronione jest spożywanie krwi, nawet w kontekście terapeutycznym (transfuzja krwi), ale także nie spożywania mięsa zwierzęcia nie krwawiącego: « Tylko mięsa z jego krwią — jego życiem — nie wolno wam jeść » (Rodzaju 9:4) (The Sacredness of Blood (Genesis 9:4); The Spiritual Man and the Physical Man (Hebrews 6:1)).

Wszystkie rzeczy potępione przez Biblię nie są przedstawione w tym studium biblijnym. Chrześcijanin, który osiągnął dojrzałość i dobrą znajomość zasad biblijnych, będzie znał różnicę między « dobrym » i « złym », nawet jeśli nie jest to bezpośrednio napisane w Biblii: « Natomiast pokarm stały jest przeznaczony dla ludzi dojrzałych, którzy dzięki korzystaniu ze swojej zdolności myślenia nabrali wprawy w odróżnianiu tego, co właściwe, od tego, co niewłaściwe » (Hebrajczyków 5:14) (Achieving Spiritual Maturity (Hebrews 6:1)).

***

Inne artykuły do ​​studium Biblii:

Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce(Psalm 119:105)

Obchody upamiętnienia śmierci Chrystusa

Boża obietnica

Dlaczego Bóg dopuszcza cierpienie i zło?

Nadzieja na życie wieczne

Cuda Jezusa Chrystusa dla umocnienia wiary w nadzieję na życie wieczne

Co robić przed wielkim uciskiem?

Bible Articles Language Menu

Tabela podsumowująca ponad siedemdziesiąt języków, z sześcioma ważnymi artykułami biblijnymi napisanymi w każdym języku…

Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website

Czytaj Biblię codziennie. Ta treść zawiera edukacyjne artykuły biblijne w języku angielskim, francuskim, hiszpańskim i portugalskim (użyj Tłumacza Google, aby wybrać jeden z tych języków, a także język, który wolisz, aby zrozumieć treść tych artykułów).

***

X.COM (Twitter)

FACEBOOK

FACEBOOK BLOG

MEDIUM BLOG

Biblia w języku polskim, z narracji

„Jest zresztą wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał. Gdyby je opisano ze wszystkimi szczegółami, myślę, że cały świat nie pomieściłby spisanych zwojów” (Jana 21:25)

Jezus Chrystus i pierwszy cud zapisany w Ewangelii Jana, zamienia wodę w wino: „Trzeciego dnia w Kanie Galilejskiej odbywało się wesele, na którym była matka Jezusa. Jezus i jego uczniowie też zostali na nie zaproszeni. Gdy zabrakło wina, matka Jezusa powiedziała do niego: „Nie mają wina”. Ale Jezus jej odparł: „Czy to moja albo twoja sprawa? Mój czas jeszcze nie nadszedł”. Wtedy ona zwróciła się do usługujących: „Zróbcie wszystko, co wam powie”. A stało tam sześć kamiennych dzbanów na wodę, jak tego wymagały żydowskie reguły dotyczące obmywań ceremonialnych. Każdy z nich mógł pomieścić dwie lub trzy miary płynów. Jezus powiedział usługującym: „Napełnijcie te dzbany wodą”. Napełnili je więc po brzegi. Wtedy rzekł: „Teraz zaczerpnijcie trochę tego, co w nich jest, i zanieście gospodarzowi wesela”. I tak zrobili. Gospodarz wesela spróbował wody zamienionej w wino i nie wiedząc, skąd się ono wzięło (chociaż usługujący, którzy zaczerpnęli wody, wiedzieli), zawołał pana młodego i mu powiedział: „Wszyscy inni najpierw podają dobre wino, a gdy goście sobie podpiją — gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do teraz”. To, czego Jezus dokonał w Kanie Galilejskiej, było jego pierwszym cudem. W ten sposób ujawnił swoją chwałę i jego uczniowie uwierzyli w niego” (Jana 2:1-11).

Jezus Chrystus uzdrawia syna sługi królewskiego: „Przyszedł więc znowu do Kany Galilejskiej, gdzie kiedyś zamienił wodę w wino. Tymczasem w Kafarnaum chorował syn pewnego urzędnika królewskiego. Gdy ten usłyszał, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do niego i prosił, żeby przyszedł uzdrowić jego syna, który już umierał. Ale Jezus mu powiedział: „Jak nie zobaczycie znaków i cudów, to nigdy nie uwierzycie”. Na to urzędnik poprosił: „Panie, przyjdź, zanim moje dziecko umrze”. A Jezus odrzekł: „Idź. Twój syn wyzdrowiał”. Człowiek ten uwierzył słowom Jezusa i odszedł. Gdy był w drodze, jego niewolnicy wyszli mu na spotkanie z wiadomością, że chłopiec żyje. Zapytał ich więc, o której godzinie poczuł się lepiej. Odpowiedzieli: „Gorączka mu spadła wczoraj o godzinie 7”. Wtedy ojciec uświadomił sobie, że było to właśnie o tej godzinie, o której Jezus rzekł do niego: „Twój syn wyzdrowiał”. I uwierzył zarówno on, jak i wszyscy jego domownicy. Był to już drugi cud, którego Jezus dokonał po przyjściu z Judei do Galilei” (Jana 4:46-54).

Jezus Chrystus uzdrawia człowiek opętany przez demona w Kafarnaum: „Potem przybył do galilejskiego miasta Kafarnaum i nauczał w szabat. Ludzie byli ogromnie zdumieni jego sposobem nauczania, bo mówił jak ktoś, kto ma władzę. A w synagodze był człowiek, który miał nieczystego ducha, demona, i głośno krzyczał: „Czego od nas chcesz, Jezusie Nazarejczyku?! Czy przyszedłeś nas zgładzić?! Dobrze wiem, kim jesteś: Świętym Bożym”. Ale Jezus zgromił go, mówiąc: „Milcz i wyjdź z niego!”. Wtedy demon rzucił tego człowieka na środek, po czym z niego wyszedł, nie wyrządzając mu krzywdy. A wszystkich ogarnęło zdumienie i odezwali się jeden do drugiego: „Ależ on mówi! Ma władzę i moc rozkazywać nieczystym duchom i one wychodzą!”. I wieści o nim rozchodziły się po całej tej krainie” (Łukasza 4:31-37).

Jezus Chrystus wypędza demony w krainie Gadareńczyków (obecnie Jordania, wschodnia część Jordanu, w pobliżu Jeziora Tyberiadzkiego): „Gdy dotarł na drugi brzeg, w okolice zamieszkane przez Gadareńczyków, z cmentarza wyszło mu naprzeciw dwóch mężczyzn opętanych przez demony. Byli wyjątkowo niebezpieczni, dlatego nikt nie miał odwagi tamtędy przechodzić. I zaczęli krzyczeć: „Czego od nas chcesz, Synu Boży?! Czy przyszedłeś tu męczyć nas+ przed wyznaczonym czasem?”. A w oddali pasło się duże stado świń.  Demony więc zaczęły go prosić: „Jeśli nas wypędzasz, poślij nas w to stado świń”. Na to im rzekł: „Idźcie!”. I wyszły z tych dwóch mężczyzn, i weszły w świnie. Wtedy całe stado popędziło w stronę urwiska, wpadło do jeziora i utonęło. A ci, którzy je paśli, uciekli do miasta i o wszystkim opowiedzieli, również o opętanych przez demony.  Wtedy mieszkańcy miasta wyszli Jezusowi na spotkanie. A gdy go zobaczyli, zaczęli go prosić, żeby odszedł z ich okolic” (Mateusza 8:28-34).

Jezus Chrystus uzdrawia teściową apostoła Piotra: „A Jezus przyszedł do domu Piotra i zobaczył, że jego teściowa leży w łóżku, bo ma gorączkę. Dotknął więc jej ręki i gorączka ustąpiła. Wtedy ona wstała i zaczęła mu usługiwać” (Mateusza 8:14,15).

Jezus Chrystus uzdrawia sparaliżowanego człowieka prawą ręką: „W inny szabat+ wszedł do synagogi i zaczął nauczać. Był tam człowiek, który miał bezwładną prawą rękę. A uczeni w piśmie i faryzeusze, chcąc znaleźć jakiś pretekst do oskarżenia Jezusa, uważnie go obserwowali, czy będzie uzdrawiał w szabat. On jednak, wiedząc, o czym myślą, powiedział do człowieka z bezwładną ręką: „Wstań i chodź na środek”. Ten więc wstał i wyszedł na środek.  Wtedy Jezus rzekł do nich: „Pytam was: Co wolno w szabat — zrobić coś dobrego czy coś złego, życie uratować czy odebrać?”.  Rozejrzał się po nich wszystkich i powiedział do tego człowieka: „Wyciągnij rękę”. Ten ją wyciągnął i ręka odzyskała sprawność.  A oni wpadli w bezsensowną wściekłość i zaczęli się naradzać, co zrobić z Jezusem” (Łukasza 6:6-11).

Jezus Chrystus uzdrawia człowieka cierpiącego na opuchliznę (obrzęk, nadmierne gromadzenie się płynu w ciele): „W pewien szabat Jezus poszedł na posiłek do domu jednego z przywódców faryzeuszy. Ci, którzy tam byli, uważnie go obserwowali. Nagle stanął przed nim człowiek chory na puchlinę. Wtedy Jezus zapytał znawców Prawa i faryzeuszy: „Czy w szabat wolno leczyć, czy nie?”. Ale oni milczeli. On więc dotknął tego człowieka, uzdrowił go i pozwolił mu odejść.  Następnie rzekł: „Gdyby w dzień szabatu wpadł wam do studni syn albo byk, to czy jest wśród was ktoś, kto by natychmiast go nie wyciągnął?”.  I nie wiedzieli, co na to odpowiedzieć” (Łukasza 14:1-6).

Jezus Chrystus uzdrawia ślepca: „Kiedy Jezus zbliżał się do Jerycha, pewien niewidomy akurat siedział przy drodze i żebrał. Gdy usłyszał odgłosy idącego tłumu, zaczął się dopytywać, co się dzieje. Powiedziano mu, że właśnie przechodzi Jezus Nazarejczyk. Wtedy zawołał: „Jezusie, Synu Dawida, zlituj się nade mną!”. A ci, którzy szli z przodu, zaczęli go ganić i uciszać, ale on tym bardziej wołał: „Synu Dawida, zlituj się nade mną!”. Jezus się zatrzymał i polecił przyprowadzić tego człowieka. Gdy ten się zbliżył, Jezus go spytał: „Co chcesz, żebym dla ciebie zrobił?”. A on poprosił: „Panie, spraw, żebym odzyskał wzrok”. Jezus więc rzekł: „Odzyskaj wzrok. Twoja wiara cię uzdrowiła”. I on natychmiast odzyskał wzrok, i ruszył za Jezusem, wychwalając Boga. Również cały lud, kiedy to zobaczył, wysławiał Boga” (Łukasza 18:35-43).

Jezus Chrystus uzdrawia dwoje niewidomych: „Gdy ruszył w dalszą drogę, poszli za nim dwaj niewidomi, którzy głośno wołali: „Synu Dawida, zlituj się nad nami!”.  Kiedy wszedł do pewnego domu, podeszli do niego, a on ich zapytał: „Czy wierzycie, że mogę to zrobić?”. Odpowiedzieli mu: „Tak, Panie”.  Wtedy dotknął ich oczu+ i rzekł: „Niech stanie się to, w co wierzycie”.  I odzyskali wzrok. A Jezus stanowczo ich przestrzegł: „Tylko niech nikt się o tym nie dowie”.  Ale oni wyszli i rozpowiadali o Jezusie po całej tamtej okolicy” (Mateusza 9:27-31).

Jezus Chrystus uzdrawia głuchoniemego: „Z okolic Tyru Jezus szedł przez Sydon, a potem przez Dekapol* w stronę Jeziora Galilejskiego. I ludzie przyprowadzili do niego niesłyszącego, który miał wadę mowy, i usilnie prosili, żeby włożył na niego rękę. On wziął go na stronę, z dala od tłumu. Potem włożył swoje palce w jego uszy, splunął i dotknął jego języka. Następnie popatrzył w niebo, westchnął głęboko i powiedział do tego człowieka: „Effata”, co znaczy „Otwórz się”. Wtedy jego uszy się otworzyły, a wada mowy została usunięta i zaczął mówić normalnie. Jezus polecił ludziom, żeby nikomu o tym nie rozpowiadali. Ale im bardziej im zakazywał, tym bardziej to rozgłaszali. Wprost nie mogli się nadziwić i mówili: „Wszystko, co robi, jest dobre. Sprawia nawet, że głusi słyszą, a niemi mówią”” (Marka 7:31-37).

Jezus Chrystus uzdrawia trędowatego: „ I podszedł do niego pewien trędowaty, padł na kolana i go błagał: „Jeśli tylko zechcesz, możesz mnie uzdrowić”. Na to Jezus, przepełniony litością, wyciągnął rękę, dotknął go i powiedział: „Chcę! Odzyskaj zdrowie”. I trąd natychmiast z niego zniknął, tak iż człowiek ten stał się czysty” (Marka 1:40-42).

Jezus Chrystus uzdrawia dziesięciu trędowatych: „W drodze do Jerozolimy Jezus szedł przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodził do pewnej wsi, wyszło mu naprzeciw 10 trędowatych. Stanęli w pewnej odległości i głośno zawołali: „Jezusie, Mistrzu, zlituj się nad nami!”.  Jezus popatrzył na nich i powiedział: „Idźcie pokazać się kapłanom”. Kiedy byli w drodze, zostali uzdrowieni.  Jeden z nich, gdy zobaczył, że został uzdrowiony, wrócił, głośno wychwalając Boga.  Upadł twarzą do ziemi u stóp Jezusa i mu dziękował. A był Samarytaninem.  Wtedy Jezus rzekł: „Czy nie 10 zostało uzdrowionych? Gdzie w takim razie pozostałych dziewięciu? Jak to jest, że żaden nie wrócił, żeby oddać chwałę Bogu, tylko ten człowiek z innego narodu?”. I odezwał się do niego: „Wstań i idź. Uzdrowiła cię twoja wiara”” (Łukasza 17:11-19).

Jezus Chrystus leczy paraliż: „Po tych wydarzeniach było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy. A w Jerozolimie przy Bramie Owczej jest sadzawka znana pod hebrajską nazwą Betzata. Ma ona pięć kolumnad. Leżało w nich mnóstwo chorych, niewidomych, kulawych oraz mających bezwładne kończyny. Był tam też pewien człowiek chory od 38 lat. Jezus, widząc, że on tam leży, i wiedząc, że już długo choruje, zapytał: „Czy chcesz wyzdrowieć?”. Chory odpowiedział: „Panie, nie mam nikogo, kto by mnie zaniósł do sadzawki, gdy woda się poruszy. A zanim ja sam tam dotrę, kto inny zdąży już wejść przede mną”. Wtedy Jezus mu powiedział: „Wstań! Weź swoje nosze* i chodź”. I człowiek ten natychmiast wyzdrowiał. Potem wziął swoje nosze i zaczął chodzić” (Jana 5:1-9).

Jezus Chrystus uzdrawia epileptyka: „Kiedy zbliżyli się do tłumu+, podszedł do niego pewien człowiek, uklęknął przed nim i powiedział:  „Panie, zlituj się nad moim synem, bo ma padaczkę i jest w bardzo złym stanie. Często wpada w ogień albo w wodę.  Przyprowadziłem go do twoich uczniów, ale nie mogli go uleczyć”.  Na to Jezus powiedział: „O pokolenie bez wiary, pokolenie spaczone! Jak długo jeszcze mam z wami pozostawać? Jak długo jeszcze mam was znosić? Przyprowadźcie go tu do mnie”. Wtedy Jezus zgromił demona i ten wyszedł z chłopca. W tym momencie chłopiec wyzdrowiał.  Potem uczniowie podeszli do Jezusa na osobności i zapytali: „Czemu my nie mogliśmy go wypędzić?”.  On odrzekł: „Z powodu swojej małej wiary. Bo zapewniam was, że jeśli będziecie mieć wiarę wielkości ziarnka gorczycy, to powiecie tej górze: ‚Przenieś się stąd tam’ i ona się przeniesie. I nie będzie dla was nic niemożliwego”” (Mateusza 17:14-20).

Jezus Chrystus dokonuje cudu, nie wiedząc o tym: „Gdy Jezus tam szedł, tłoczyło się wokół niego mnóstwo ludzi.  A była wśród nich kobieta, która od 12 lat zmagała się z krwotokami i której nikt nie potrafił wyleczyć.  Podeszła od tyłu i dotknęła skraju jego szaty, a krwotok natychmiast ustał. Wtedy Jezus zapytał: „Kto mnie dotknął?”. Gdy wszyscy się wypierali, Piotr rzekł: „Mistrzu, przecież otaczają cię tłumy i cisną się na ciebie”.  Ale Jezus powiedział: „Ktoś mnie dotknął, bo wyszła ze mnie moc”.  Kiedy ta kobieta zorientowała się, że nie pozostała niezauważona, podeszła drżąca, upadła przed nim i w obecności wszystkich wyjawiła, czemu go dotknęła i jak od razu została uzdrowiona. A on rzekł do niej: „Córko, uzdrowiła cię twoja wiara. Idź w pokoju”” (Łukasza 8:42-48).

Jezus Chrystus uzdrawia na odległość: „Kiedy Jezus skończył przemawiać do ludu, poszedł do Kafarnaum.  A pewien setnik miał niewolnika, którego bardzo cenił, a który teraz poważnie chorował i był już bliski śmierci.  Gdy setnik usłyszał o Jezusie, wysłał do niego żydowskich starszych z prośbą, żeby przyszedł i uzdrowił jego niewolnika.  Oni więc podeszli do Jezusa i zaczęli go o to usilnie prosić, tłumacząc: „Zasługuje, żebyś to dla niego zrobił,  bo kocha nasz naród i sam zbudował naszą synagogę”. I Jezus z nimi poszedł. Ale gdy był już niedaleko domu setnika, ten wysłał przyjaciół, żeby mu przekazali: „Panie, nie fatyguj się, bo nie jestem godny, żebyś wszedł pod mój dach.  Nie uważałem się też za godnego, żeby samemu przyjść do ciebie. Ale powiedz słowo, a mój sługa zostanie uzdrowiony.  Bo i ja, choć sam podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy i jednemu mówię: ‚Idź!’ — i idzie, a innemu: ‚Przyjdź!’ — i przychodzi, a swojemu niewolnikowi: ‚Zrób to!’ — i to robi”. Jezus, zdumiony tym, co usłyszał, odwrócił się do idącego za nim tłumu i powiedział: „Zapewniam was, że nawet w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary”. Kiedy ludzie wysłani przez setnika wrócili do domu, zobaczyli, że niewolnik jest już zdrowy” (Łukasza 7:1-10).

Jezus Chrystus uzdrawiał niepełnosprawną kobietę od 18 lat: „W szabat Jezus nauczał w jednej z synagog.  A była tam kobieta od 18 lat zniewolona przez złego ducha, który powodował, że chodziła pochylona i nie mogła się wyprostować. Kiedy Jezus ją zobaczył, zwrócił się do niej: „Uwalniam cię od twojej ułomności”. Włożył na nią ręce i natychmiast się wyprostowała, i zaczęła wychwalać Boga.  Ale przełożony synagogi, oburzony, że Jezus dokonał tego uleczenia w szabat, odezwał się do tłumu: „Jest sześć dni przeznaczonych na pracę. W te dni przychodźcie, żeby dostąpić uleczenia, a nie w szabat”.  Wtedy Pan powiedział: „Obłudnicy, czy nie jest tak, że w szabat każdy z was odwiązuje swojego byka lub osła i go wyprowadza, żeby go napoić?  Czy więc nie należało uwolnić w szabat tej córki Abrahama, którą Szatan 18 lat trzymał na uwięzi?”.  Na te słowa wszyscy przeciwnicy Jezusa się zawstydzili. A cały tłum zaczął się cieszyć ze wszystkich jego wspaniałych czynów” (Łukasza 13:10-17).

Jezus Chrystus uzdrawia córkę fenickiej kobiety: „Potem Jezus odszedł stamtąd i udał się w okolice Tyru i Sydonu. I przyszła pewna Fenicjanka mieszkająca w tych okolicach, i zaczęła wołać: „Zlituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest opętana przez demona i okropnie cierpi”.  Ale Jezus nie odpowiedział jej ani słowem. Uczniowie podeszli więc do niego i zaczęli nalegać: „Odpraw ją, bo wciąż woła za nami”.  Wtedy on się odezwał: „Zostałem posłany tylko do zaginionych owiec z narodu izraelskiego”. Ale ta kobieta podeszła, złożyła mu hołd* i poprosiła: „Panie, pomóż mi!”. 26  On odparł: „Nie godzi się zabrać chleb dzieciom i rzucić szczeniętom”.  A ona na to: „Tak, Panie, ale szczenięta jedzą przecież okruchy spadające ze stołu ich panów”. Jezus jej odpowiedział: „Twoja wiara jest naprawdę wielka. Niech się stanie, jak sobie życzysz”. I w tym momencie jej córka została uzdrowiona” (Mateusza 15:21-28).

Jezus Chrystus uspokaja burzę: „I wsiadł do łodzi, a za nim jego uczniowie. Nagle na jeziorze zerwała się tak gwałtowna burza, że fale zalewały łódź. Ale Jezus spał. Wtedy uczniowie zaczęli go budzić, wołając: „Panie, ratuj nas! Giniemy!”. Ale on im powiedział: „Ludzie małej wiary, czemu się tak boicie?”. Potem wstał, zgromił wicher i jezioro i nastała wielka cisza. Oni więc mówili zdumieni: „Kim on jest, że nawet wiatr i jezioro są mu posłuszne?” » (Mateusza 8:23-27). Ten cud pokazuje, że w ziemskim raju nie będzie już burz ani powodzi, które spowodują katastrofy.

Jezus Chrystus kroczący po morzu: „Następnie wszedł na górę, żeby na osobności się modlić. I zrobiła się późna noc, a on był tam sam.  Tymczasem łódź oddaliła się już od lądu o wieleset metrów i miotały nią fale, bo wiatr był przeciwny.  Ale o czwartej straży nocnej Jezus przyszedł do uczniów po wodzie.  Kiedy ci zobaczyli, że idzie po jeziorze, zaniepokoili się i mówili: „To jakaś zjawa!”. I ze strachu zaczęli krzyczeć.  Ale Jezus od razu odezwał się do nich: „To ja. Nie bójcie się!”.  Piotr mu odpowiedział: „Panie, jeśli to ty, każ mi przyjść do siebie po wodzie”.  Jezus rzekł: „Przyjdź!”. Piotr więc wyszedł z łodzi i zaczął iść po wodzie w jego stronę.  Ale gdy popatrzył na wichurę, przestraszył się, a gdy zaczął tonąć, zawołał: „Panie, ratuj mnie!”.  Jezus natychmiast wyciągnął rękę, chwycił go i powiedział: „Człowieku małej wiary! Czemu zwątpiłeś?”.  Kiedy weszli do łodzi, wicher ustał.  Wtedy uczniowie, którzy byli w łodzi, złożyli mu hołd i przyznali: „Rzeczywiście jesteś Synem Bożym”” (Mateusza 14:23-33).

Jezus Chrystus dokonał cudownego połowu ryb: „Pewnego razu Jezus stał nad jeziorem Genezaret i nauczał słowa Bożego. Tłum, który go słuchał, zaczął na niego napierać.  Jezus zobaczył przy brzegu dwie łodzie, a rybacy, którzy z nich wyszli, akurat płukali sieci.  Wszedł więc do jednej z tych łodzi — tej, która należała do Szymona — i poprosił go, żeby trochę odpłynął od brzegu. Następnie usiadł w łodzi i stamtąd zaczął nauczać tłumy.  Kiedy skończył przemawiać, odezwał się do Szymona: „Wypłyń na głębię i zapuśćcie sieci”.  Szymon mu odpowiedział: „Mistrzu, trudziliśmy się całą noc i nic nie złowiliśmy+, ale na twoje słowo zapuszczę sieci”.  Gdy to zrobili, zagarnęli mnóstwo ryb. Ich sieci wprost zaczęły się rwać.  Dali więc znak wspólnikom w drugiej łodzi, żeby podpłynęli i im pomogli. Tamci podpłynęli i wszyscy razem zapełnili obie łodzie, tak iż prawie tonęły.  Na ten widok Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: „Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym”.  Bo z powodu tego połowu zdumienie ogarnęło jego i tych, którzy z nim byli,  a także jego wspólników — Jakuba i Jana, synów Zebedeusza. Ale Jezus powiedział do Szymona: „Przestań się bać. Od tej pory będziesz łowił ludzi”.  Dopłynęli więc łodziami do brzegu, zostawili wszystko i poszli za nim” (Łukasza 5, 1-11).

Jezus Chrystus rozmnaża chleby: „Potem Jezus udał się na drugą stronę Jeziora Galilejskiego, inaczej Tyberiadzkiego.  Podążało za nim mnóstwo ludzi, bo widzieli cuda, których dokonywał, uzdrawiając chorych.  Wszedł więc z uczniami na górę i tam z nimi usiadł.  A zbliżało się żydowskie święto Paschy.  Kiedy Jezus się rozejrzał i zobaczył, że schodzi się do niego wielki tłum, zapytał Filipa: „Gdzie kupimy chleba dla tych ludzi, żeby dać im jeść?”.  Ale mówiąc to, chciał go poddać próbie, bo wiedział, co za chwilę zrobi.  Filip odrzekł: „Nawet gdyby kupić chleba za 200 denarów, to nie wystarczy, żeby każdy dostał chociaż trochę”.  Wtedy Andrzej, brat Szymona Piotra, jeden z uczniów Jezusa, powiedział do niego:  „Jest tu chłopczyk, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie małe ryby. Ale co to jest na tyle ludzi?”. Jezus rzekł: „Każcie ludziom usiąść”. W tym miejscu rosło dużo trawy, więc wszyscy usiedli. Było wśród nich jakieś 5000 mężczyzn.  Jezus wziął chleby, podziękował Bogu i rozdał je wszystkim, którzy tam siedzieli. Podobnie zrobił z rybami. Każdy dostał tyle, ile chciał. A gdy się najedli, powiedział uczniom: „Zbierzcie pozostałe kawałki, żeby nic się nie zmarnowało”. Zebrali więc kawałki z pięciu chlebów jęczmiennych, pozostawione przez tych, którzy jedli, i napełnili nimi 12 koszy. Kiedy ludzie zobaczyli cud dokonany przez Jezusa, zaczęli mówić: „To naprawdę jest Prorok, który miał przyjść na świat”.  A Jezus, wiedząc, że chcą go pochwycić i obwołać królem, oddalił się stamtąd i sam znowu wszedł na górę” (Jana 6:1-15). Pożywienia będzie pod dostatkiem na całej ziemi (Psalm 72:16; Izajasz 30:23).

Jezus Chrystus reanimuje syna wdowy: „Wkrótce potem Jezus poszedł do miasta zwanego Nain, a z nim jego uczniowie oraz wielu innych ludzi. Gdy zbliżał się do bramy miejskiej, akurat wynoszono umarłego — jedynego syna pewnej wdowy. Kobiecie tej towarzyszyło sporo mieszkańców miasta. Kiedy Pan ją zobaczył, pełen współczucia rzekł do niej: „Nie płacz”. Następnie podszedł, dotknął noszy, na których leżał zmarły, a niosący je zatrzymali się. Wtedy powiedział: „Młody człowieku, mówię ci: Wstań!”. Zmarły usiadł i zaczął mówić, a Jezus oddał go jego matce. Wówczas wszystkich ogarnął podziw i zaczęli wychwalać Boga słowami: „Wielki prorok pojawił się wśród nas” oraz „Bóg zwrócił uwagę na swój lud”. I wieści o Jezusie rozeszły się po całej okolicy, a także po całej Judei” (Łukasza 7:11-17).

Jezus Chrystus reanimuje córkę Jaira: „Gdy jeszcze mówił, przybył pewien przedstawiciel prezydenta synagogi i powiedział:„ Twoja córka nie żyje; nie przeszkadzaj nauczycielowi ”. Słysząc to, Jezus mu odpowiedział : „Kiedy jeszcze mówił, do przełożonego synagogi przyszedł ktoś z jego domu i powiedział: „Twoja córka umarła. Już nie fatyguj Nauczyciela”. Słysząc to, Jezus zwrócił się do Jaira: „Nie bój się, tylko wierz, a będzie żyła”.  Gdy dotarł do jego domu, nie pozwolił wejść ze sobą nikomu z wyjątkiem Piotra, Jana, Jakuba oraz ojca i matki dziewczynki. A z jej powodu wszyscy płakali i bili się ze smutku w piersi. Jezus powiedział więc: „Nie płaczcie, bo nie umarła, tylko śpi”. Wtedy zaczęli z niego szydzić, bo wiedzieli, że umarła. Ale on wziął ją za rękę i zawołał: „Dziecko, wstań!”. I ożyła, i natychmiast wstała, a on kazał dać jej coś do jedzenia. Jej rodzice byli zachwyceni. Ale Jezus im polecił, żeby nikomu nie opowiadali, co się zdarzyło” (Łukasza 8:49-56).

Jezus Chrystus wskrzesza swojego przyjaciela Łazarza, który zmarł cztery dni temu: „A Jezus jeszcze nie wszedł do wioski, ale wciąż był tam, gdzie go spotkała Marta. Kiedy Żydzi pocieszający Marię zobaczyli, że szybko wstała i wyszła z domu, poszli za nią, przypuszczając, że idzie się wypłakać przy grobowcu. A gdy Maria przyszła tam, gdzie był Jezus, i go zobaczyła, upadła mu do nóg i powiedziała: „Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł”. Jezus, widząc, że ona płacze i że płaczą towarzyszący jej Żydzi, westchnął wzruszony do głębi i bardzo się zasmucił. Zapytał: „Gdzie go pochowaliście?”. Odpowiedzieli mu: „Panie, chodź zobaczyć”. Wtedy Jezus zapłakał. A Żydzi odezwali się: „Patrzcie, jak go kochał!”. Ale niektórzy z nich rzekli: „Czy człowiek, który przywrócił wzrok niewidomemu, nie mógł zapobiec tej śmierci?”.

Jezus znowu westchnął wzruszony do głębi i przyszedł do grobowca. Właściwie była to jaskinia, a przed nią leżał kamień. Jezus polecił: „Zabierzcie ten kamień”. Wtedy Marta, siostra zmarłego, powiedziała: „Panie, pewnie już cuchnie, bo to czwarty dzień”. Ale Jezus odrzekł: „Czy ci nie powiedziałem, że jeśli będziesz wierzyć, to zobaczysz chwałę Bożą?”. Zabrali więc kamień. Wtedy Jezus podniósł oczy ku niebu i zaczął mówić: „Ojcze, dziękuję Ci, że mnie wysłuchałeś.  Oczywiście wiedziałem, że zawsze mnie wysłuchujesz, ale powiedziałem to ze względu na ludzi, którzy tłumnie stoją dookoła, żeby uwierzyli, że to Ty mnie posłałeś”. Następnie głośno zawołał: „Łazarzu, wyjdź!”. Wtedy zmarły wyszedł. Ręce i nogi miał obwiązane pasami materiału, a twarz owiniętą chustą. Jezus polecił: „Rozwiążcie go, żeby mógł chodzić”” (Jana 11:30-44).

Ostatni cudowny połów (niedługo po zmartwychwstaniu Chrystusa): „Gdy już się rozwidniało, Jezus stanął na brzegu, jednak uczniowie go nie rozpoznali.  Wtedy ich zapytał: „Dzieci, czy macie coś do jedzenia?”. Odpowiedzieli: „Nie!”. Rzekł do nich: „Zapuśćcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie”. Zapuścili więc, ale z powodu mnóstwa ryb już nie byli w stanie jej wciągnąć.  Wtedy uczeń, którego Jezus szczególnie kochał, powiedział do Piotra: „To Pan!”. Na te słowa Szymon Piotr włożył wierzchnią szatę, bo był rozebrany, i skoczył do wody. Pozostali uczniowie przypłynęli łodzią, wlokąc sieć pełną ryb. A byli niedaleko od lądu, zaledwie jakieś 90 metrów” (Jana 21:4-8).

Jezus Chrystus dokonał wielu innych cudów. Pozwalają nam umocnić naszą wiarę, zachęcają nas i dają wgląd w liczne błogosławieństwa, jakie będą w raju. Pisemne słowa apostoła Jana bardzo dobrze podsumowują ogromną liczbę cudów, które uczynił Jezus Chrystus, jako gwarancję tego, co wydarzy się w raju: „Jest zresztą wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał. Gdyby je opisano ze wszystkimi szczegółami, myślę, że cały świat nie pomieściłby spisanych zwojów” (Jana 21:25).

***

Inne artykuły do ​​studium Biblii:

Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce(Psalm 119:105)

Obchody upamiętnienia śmierci Chrystusa

Boża obietnica

Dlaczego Bóg dopuszcza cierpienie i zło?

Nadzieja na życie wieczne

Podstawowe nauczanie Biblii

Co robić przed wielkim uciskiem?

Bible Articles Language Menu

Tabela podsumowująca ponad siedemdziesiąt języków, z sześcioma ważnymi artykułami biblijnymi napisanymi w każdym języku…

Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website

Czytaj Biblię codziennie. Ta treść zawiera edukacyjne artykuły biblijne w języku angielskim, francuskim, hiszpańskim i portugalskim (użyj Tłumacza Google, aby wybrać jeden z tych języków, a także język, który wolisz, aby zrozumieć treść tych artykułów).

***

X.COM (Twitter)

FACEBOOK

FACEBOOK BLOG

MEDIUM BLOG

Biblia w języku polskim, z narracji

Życie wieczne

Radość poprzez nadzieję jest energią naszej wytrzymałości

„Ale gdy się to zacznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy, bo zbliża się wasze wyzwolenie”

(Łukasza 21:28)

Po opisaniu dramatycznych wydarzeń, które miały poprzedzać koniec tego systemu rzeczy, w czasie, który powinien być najbardziej nieprzyjemny i w jakim obecnie żyjemy, Jezus Chrystus powiedział swoim uczniom, aby „podnieście głowy”, ponieważ spełnienie się naszej nadziei ciągnie Blisko.

Jak czerpać radość będąc w osobistych utrapieniach? Apostoł Paweł napisał, że musimy podążać za wzorem Jezusa Chrystusa: „Skoro otacza nas tak wielki obłok świadków, my też odrzućmy wszelki ciężar i grzech, który nas łatwo omotuje, i wytrwale biegnijmy w wyznaczonym nam wyścigu. Uważnie wpatrujmy się przy tym w Jezusa — Naczelnego Pełnomocnika i Udoskonaliciela naszej wiary. Dla radości, która go czekała, przetrwał on pal męki, gardząc hańbą, i zasiadł po prawej stronie tronu Boga. Rozmyślajcie więc głęboko o tym, który zniósł wrogie słowa grzeszników, jakimi sami sobie szkodzili. Dzięki temu się nie znużycie i nie poddacie » (Hebrajczyków 12:1-3).

Jezus Chrystus czerpał energię swojej wytrwałości w obliczu prób z radości nadziei, jaka została przed nim położona. Ważne jest, aby czerpać energię, aby napędzać naszą wytrzymałość, poprzez „radość” pokładanej przed nami nadziei na życie wieczne. Jeśli chodzi o nasze próby, Jezus Chrystus powiedział, aby je codziennie rozwiązywać: „Dlatego wam mówię: Przestańcie się zamartwiać o swoje życie — co będziecie jeść lub co będziecie pić, albo o swoje ciało — w co się będziecie ubierać. Czy życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzież?  Przypatrzcie się uważnie ptakom na niebie: nie sieją, nie żną, nie zbierają do spichlerzy, a jednak wasz niebiański Ojciec je żywi. Czy nie jesteście warci więcej niż one?  Kto z was przez zamartwianie się może choćby o chwilę przedłużyć swoje życie?  Poza tym czemu zamartwiacie się o ubranie? Wyciągnijcie naukę z tego, jak rosną lilie polne: nie trudzą się ani nie przędą,  ale mówię wam, że nawet Salomon w całej swojej chwale nie był tak pięknie ubrany jak jedna z nich.  Skoro Bóg tak ubiera roślinność polną, która dzisiaj jest, a jutro zostaje wrzucona do pieca, to czy tym bardziej nie ubierze was, ludzie małej wiary?  Nigdy się więc nie zamartwiajcie i nie mówcie: ‚Co będziemy jeść?’ albo ‚Co będziemy pić?’, albo ‚Co na siebie włożymy?’.  Bo za tym wszystkim uganiają się ludzie z innych narodów. A przecież wasz niebiański Ojciec wie, że te wszystkie rzeczy są wam potrzebne” (Mateusza 6:25-32). Zasada jest prosta, musimy używać czasu teraźniejszego, aby rozwiązać nasze problemy, które pojawiają się w miarę upływu czasu, ufając Bogu, aby pomóc nam znaleźć rozwiązanie: „Dlatego stale szukajcie najpierw Królestwa oraz Bożej prawości, a wszystkie te inne rzeczy będą wam dodane.  Nigdy więc nie zamartwiajcie się o następny dzień, bo następny dzień będzie miał własne zmartwienia. Każdy dzień ma dosyć własnych problemów” (Mateusza 6:33,34). Stosowanie tej zasady pomoże nam lepiej zarządzać energią psychiczną lub emocjonalną, aby radzić sobie z naszymi codziennymi problemami. Jezus Chrystus odradza przewidywać nadmierny, nawet chorobliwe, problemy lub próby, które mogą zaśmiecać nasz umysł i odebrać nam całą duchową energię (Marka 4:18,19).

Aby powrócić do zachęty zapisanej w Liście do Hebrajczyków 12:1-3, musimy wykorzystać nasze zdolności umysłowe do rzutowania się w przyszłość poprzez radość w nadziei, która jest częścią owocu ducha świętego: « Natomiast owocem ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara,  łagodność, panowanie nad sobą. Przeciwko takim rzeczom nie występuje żadne prawo » (Galacjan 5:22,23). W Biblii jest napisane, że Jehowa jest szczęśliwym Bogiem i że chrześcijanin głosi „dobrą nowinę o szczęśliwym Bogu” (1 Tymoteusza 1:11). Chociaż ten system rzeczy nigdy nie był tak bardzo pogrążony w duchowej ciemności, musimy być ogniskami światła przez dobrą nowinę, którą się dzielimy, ale także przez radość naszej nadziei, którą chcemy promieniować na innych: « Wy jesteście światłem świata. Miasta położonego na górze nie da się ukryć.  Kiedy zapala się lampę, to nie stawia się jej pod koszem, ale na świeczniku, i świeci ona wszystkim, którzy są w domu.  Podobnie niech wasze światło tak świeci, żeby ludzie widzieli wasze szlachetne uczynki i wychwalali waszego Ojca, który jest w niebie » (Mateusza 5:14-16). Poniższy film, a także artykuł, oparte na nadziei na życie wieczne, zostały opracowane z tym celem radości w nadziei: „Cieszcie się i tryskajcie radością, bo wielka jest wasza nagroda w niebie” (Mateusz 5:12 ). Uczyń radość Jehowy naszą mocą: „Nie smućcie się, bo radość, którą daje wam Jehowa, jest waszą siłą” (Nehemiasza 8:10).

« I będziecie się radować » (Powtórzonego Prawa 16:15)

Życie wieczne poprzez wyzwolenie ludzkości z niewoli grzechu

„Bo Bóg tak bardzo kocha ludzi, że dał swojego jednorodzonego Syna, żeby nikt, kto w niego wierzy, nie zginął, ale mógł żyć wiecznie. (…) Kto wierzy w Syna, będzie żyć wiecznie. Kto jest nieposłuszny Synowi, nie zyska życia, ale ściąga na siebie wieczny gniew Boży”

(Jana 3:16,36)

Zdania w kolorze niebieskim (między dwoma akapitami) dają dodatkowe i szczegółowe wyjaśnienia biblijne. Po prostu kliknij niebieski link. Artykuły biblijne są pisane głównie w czterech językach: angielskim, hiszpańskim, portugalskim i francuskim

Jezus Chrystus, będąc na ziemi, często nauczał nadziei na życie wieczne. Nauczał jednak również, że życie wieczne można uzyskać jedynie przez wiarę w ofiarę Chrystusa (Jana 3:16,36). Wartość okupu ofiary Chrystusa pozwoli na uzdrowienie, odmłodzenie i zmartwychwstanie.

Wyzwolenie przez zastosowanie okupu z ofiarę Chrystusa

„Podobnie Syn Człowieczy nie przyszedł, żeby mu usługiwano, ale żeby usługiwać i dać swoje życie jako okup w zamian za wielu”

(Mateusza 20:28)

„Kiedy Hiob pomodlił się za swoich znajomych, Jehowa zakończył jego udrękę i przywrócił mu dobrobyt. Jehowa dał Hiobowi dwa razy więcej, niż miał on przedtem” (Hioba 42:10). Będzie tak samo dla wszystkich członków Wielkiego Tłumu, którzy przeżyli Wielki Ucisk. Jehowa Bóg za pośrednictwem Króla Jezusa Chrystusa zapamięta ich z miłością, oblewając ich błogosławieństwem, jak wspominał uczeń Jakuba: „Tych, którzy wytrwali, uznajemy za szczęśliwych. Słyszeliście o wytrwałości Hioba i wiecie, jaki rezultat zapewnił Jehowa — wiecie, że Jehowa okazuje głębokie współczucie i jest miłosierny” (Jakuba 5:11).

Ofiara Chrystusa ma wartość przebłagalną, która umożliwia przebaczenie Boże, oraz wartość okupu, która umożliwia wymianę ciał poprzez zmartwychwstanie, regenerację poprzez uzdrowienie i odmłodzenie.

Uwolnienie przez nałożenie okupu pozwoli

na zakończenie choroby

„I żaden mieszkaniec tej ziemi nie powie: „Jestem chory”. Ludowi, który tam mieszka, zostanie przebaczona wina” (Izajasz 33:24).

„W tym czasie otworzą się oczy niewidomych, a uszy niesłyszących zaczną słyszeć. Wtedy kulawy będzie skakał jak jeleń, a język niemego będzie krzyczał z radości. Wody wytrysną na pustkowiu i potoki popłyną na pustynnej równinie” (Izajasza 35:5,6).

Wyzwolenie poprzez zastosowanie okupu pozwoli na odmłodzenie

„Niech jego ciało stanie się jędrniejsze niż w młodości i niech mu wróci jego młodzieńczy wigor” (Hioba 33:25).

Wyzwolenie poprzez zastosowanie okupu pozwoli zmartwychwstać

„Wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do życia wiecznego, a drudzy na pohańbienie i wieczną pogardę” (Daniel 12:2).

„I pokładam w Bogu nadzieję, tak samo zresztą jak oni, że nastąpi zmartwychwstanie zarówno prawych, jak i nieprawych” (Dzieje 24:15).

„Nie dziwcie się temu, bo nadchodzi czas, gdy wszyscy, którzy są w grobach, usłyszą jego głos i wyjdą. Dla postępujących dobrze okaże się to zmartwychwstaniem do życia, a dla postępujących niegodziwie — zmartwychwstaniem na sąd” (Jana 5:28,29).

„Potem zobaczyłem wielki biały tron i Tego, który na nim zasiadał. Sprzed Niego uciekły ziemia i niebo i już więcej nie było dla nich miejsca. Zobaczyłem też umarłych, wielkich i małych, którzy stali przed tronem, i otwarto zwoje. Otwarto też inny zwój — zwój życia. I na podstawie tego, co było napisane w zwojach, umarli byli sądzeni według swoich uczynków. Morze wydało swoich umarłych oraz śmierć i grób wydały swoich umarłych. I byli oni sądzeni — każdy według swoich uczynków. A śmierć i grób wrzucono do jeziora ognia, które oznacza drugą śmierć. Ponadto do jeziora ognia wrzucono każdego, kto nie był zapisany w księdze życia » (Objawienie 20:11-13).

Niesprawiedliwi zmartwychwstali będą sądzeni na podstawie ich dobrych lub złych uczynków w przyszłym ziemskim raju.

Wartość ekspiacyjna ofiary Chrystusa pozwoli wielkiemu tłumowi przetrwać wielki ucisk i mieć życie wieczne bez śmierci

„Potem spojrzałem i zobaczyłem wielką rzeszę ludzi, której nikt nie był w stanie policzyć. Pochodzili oni ze wszystkich narodów, plemion, ludów i języków. Stali przed tronem i przed Barankiem. Byli ubrani w białe długie szaty, a w rękach trzymali gałęzie palmowe. I wołali donośnym głosem: „Wybawienie zawdzięczamy naszemu Bogu, który zasiada na tronie, i Barankowi”.

Wszyscy aniołowie stali wokół tronu, starszych i czterech żywych istot i upadli przed tronem na twarze, i oddali cześć Bogu, mówiąc: „Amen! Sława, chwała, mądrość, dziękczynienie, szacunek, moc i siła należą się naszemu Bogu po wieczne czasy, już na zawsze. Amen”.

Wtedy jeden ze starszych zapytał mnie: „Kim są ci ludzie ubrani w białe długie szaty i skąd przyszli?”. Od razu mu powiedziałem: „Mój panie, ty to wiesz”. A on rzekł do mnie: „To są ci, którzy przeżyli wielki ucisk. Wyprali swoje długie szaty i wybielili je we krwi Baranka. Właśnie dlatego są przed tronem Boga i dniem i nocą pełnią dla Niego świętą służbę w Jego świątyni. A Ten, który zasiada na tronie, rozpostrze nad nimi swój namiot. Nie będą już więcej głodni ani spragnieni, nie ucierpią też z powodu słońca ani żadnej spiekoty, ponieważ Baranek, który jest obok tronu, będzie ich pasł i poprowadzi ich do źródeł wód życia. A Bóg otrze z ich oczu wszystkie łzy” (Objawienie 7:9-17).

Królestwo Boże będzie rządzić ziemią

„I zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię. Bo poprzednie niebo i poprzednia ziemia przeminęły i morza już nie było. Zobaczyłem też święte miasto — Nową Jerozolimę, która zstępowała z nieba od Boga i była przygotowana niczym panna młoda przystrojona dla swojego przyszłego męża. Wtedy usłyszałem donośny głos dobiegający od tronu: „Popatrz! Przybytek Boży jest pośród ludzi. I Bóg będzie przebywał z nimi, a oni będą Jego ludem. Będzie z nimi sam Bóg. I Bóg otrze z ich oczu wszystkie łzy. Nie będzie już śmierci” (Objawienie 21:1-4). 

„Prawi, cieszcie się ze względu na Jehowę i się radujcie, wykrzykujcie radośnie, wszyscy, którzy macie szczere serce” (Psalmy 32:11)

Sprawiedliwi będą żyć na wieki, a niegodziwi zginą

„Szczęśliwi ci, którzy są łagodni, bo oni odziedziczą ziemię” (Mateusza 5:5).

„Jeszcze tylko chwilka i już nie będzie niegodziwych, spojrzysz tam, gdzie byli, ale już ich tam nie zobaczysz. Natomiast potulni posiądą ziemię i będą się rozkoszować obfitym pokojem. Niegodziwy knuje przeciwko prawemu, zgrzyta na niego zębami. Ale Jehowa będzie się śmiał z niegodziwego, bo wie, że nadejdzie jego kres. Niegodziwi wyciągają miecze i napinają łuki, żeby powalić zgnębionych i biednych, żeby pozabijać tych, którzy postępują szlachetnie. Ale miecz niegodziwych przebije ich własne serce, ich łuki zostaną połamane. (…) Bo ramiona niegodziwych zostaną połamane, ale prawych Jehowa będzie wspierał. (…) Ale niegodziwi zginą, wrogowie Jehowy znikną jak wspaniałe pastwiska, znikną jak dym. (…) Prawi posiądą ziemię i będą na niej żyć na zawsze. (…) Pokładaj nadzieję w Jehowie i trzymaj się Jego drogi, a On cię wywyższy, żebyś posiadł ziemię. Zobaczysz, jak niegodziwi zostaną zgładzeni. (…) Zwróć uwagę na nienagannego i przyglądaj się prawemu, bo przyszłość takiego człowieka będzie spokojna. Ale wszyscy, którzy łamią prawo, zostaną zgładzeni, niegodziwi nie będą mieli przed sobą żadnej przyszłości. Jehowa wybawia prawych, On jest ich twierdzą w czasie udręki. Jehowa im pomoże i ich uratuje. Uratuje ich przed niegodziwymi i ich wybawi, bo się u Niego chronią” (Psalmy 37:10-15,17,20,29,34,37-40).

„Dlatego chodź drogą dobrych i trzymaj się ścieżki prawych. Bo tylko prostolinijni będą mieszkać na ziemi i nienaganni na niej pozostaną. Ale niegodziwi będą usunięci z ziemi, a postępujący zdradziecko będą z niej wyrwani. (…) Prawy zjednuje sobie uznanie, natomiast usta niegodziwego skrywają przemoc. Prawego będzie się dobrze wspominać i błogosławić, ale pamięć o niegodziwym zgnije” (Przysłów 2:20-22; 10:6,7).

Wojny ustaną, zapanuje pokój w sercach i na całej ziemi

„Słyszeliście, że powiedziano: ‚Masz kochać swojego bliźniego i nienawidzić swojego nieprzyjaciela’.  Ja jednak wam mówię: Kochajcie swoich nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, żebyście się okazali synami swojego Ojca, który jest w niebie, ponieważ On sprawia, że słońce wschodzi i nad złymi, i nad dobrymi, On też sprawia, że deszcz pada i na prawych, i na nieprawych.  Bo jeśli kochacie tylko tych, którzy was kochają, to na jaką nagrodę zasługujecie? Czy nie robią tak również poborcy podatkowi?  A jeśli pozdrawiacie tylko swoich braci, to co w tym nadzwyczajnego? Czy nie robią tak również ludzie z innych narodów? Macie więc być doskonali, tak jak wasz niebiański Ojciec jest doskonały” (Mateusza 5:43-48).

„Bo jeśli przebaczycie ludziom ich przewinienia, to wasz niebiański Ojciec przebaczy i wasze, ale jeśli nie przebaczycie ludziom ich przewinień, to również wasz Ojciec nie przebaczy waszych” (Mateusza 6:14,15).

„Wtedy Jezus powiedział do niego: „Schowaj miecz tam, gdzie jego miejsce, bo wszyscy, którzy chwytają za miecz, od miecza zginą »” (Mateusza 26:52).

„Chodźcie, zobaczcie, co robi Jehowa, jak dokonuje na ziemi zadziwiających rzeczy. Na całej ziemi kładzie kres wojnom. Łamie łuki i roztrzaskuje włócznie, wozy bojowe pali w ogniu » (Psalmy 46:8,9).

„Będzie sądził narody i rozstrzygał sprawy dotyczące wielu ludów. Przekują swoje miecze na lemiesze, a włócznie na noże ogrodnicze. Naród nie podniesie miecza przeciwko narodowi ani nie będą się już uczyć sztuki wojennej” (Izajasza 2:4).

„Pod koniec dni góra domu Jehowy zostanie mocno osadzona ponad szczytami gór, wyniesiona ponad wzgórza. I będą do niej zmierzać narody. Ludzie z wielu narodów pójdą i powiedzą: „Chodźcie, wejdźmy na górę Jehowy i do domu Boga Jakuba. On będzie nas pouczał o swoich drogach i będziemy chodzić Jego ścieżkami”. Bo z Syjonu wyjdzie prawo, a z Jerozolimy — słowo Jehowy. Będzie sądził wiele ludów i rozstrzygał sprawy dotyczące potężnych narodów, nawet bardzo odległych. Przekują swoje miecze na lemiesze, a włócznie na noże ogrodnicze. Naród nie podniesie miecza przeciwko narodowi ani nie będą się już uczyć sztuki wojennej. Każdy będzie siedział pod swoją winoroślą i pod swoim drzewem figowym i nikt nie będzie wzbudzał w nich strachu, bo tak powiedział Jehowa, Bóg Zastępów” (Micheasza 4:1-4).

Na całej ziemi będzie mnóstwo jedzenia

„Ziemia będzie obficie rodzić zboże, będzie go mnóstwo nawet na szczytach gór. Plony króla będą wielkie jak lasy Libanu, a ludzi w miastach będzie tyle, ile roślinności na ziemi” (Psalmy 72:16).

„A On ześle deszcz na ziarno, którym obsiewacie ziemię, i ziemia zapewni wam obfitość pożywnego chleba. W tym dniu wasze stada będą się paść na rozległych pastwiskach” (Izajasza 30:23).

***

Inne artykuły do ​​studium Biblii:

Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce(Psalm 119:105)

Obchody upamiętnienia śmierci Chrystusa

Boża obietnica

Dlaczego Bóg dopuszcza cierpienie i zło?

Cuda Jezusa Chrystusa dla umocnienia wiary w nadzieję na życie wieczne

Podstawowe nauczanie Biblii

Co robić przed wielkim uciskiem?

Polish: Sześć tematów do studium Biblii

Bible Articles Language Menu

Tabela podsumowująca ponad siedemdziesiąt języków, z sześcioma ważnymi artykułami biblijnymi napisanymi w każdym języku…

Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website

Czytaj Biblię codziennie. Ta treść zawiera edukacyjne artykuły biblijne w języku angielskim, francuskim, hiszpańskim i portugalskim (użyj Tłumacza Google, aby wybrać jeden z tych języków, a także język, który wolisz, aby zrozumieć treść tych artykułów).

***

X.COM (Twitter)

FACEBOOK

FACEBOOK BLOG

MEDIUM BLOG

Biblia w języku polskim, z narracji

« Bo istotnie Chrystus, nasza ofiara paschalna, został ofiarowany »

(1 Koryntian 5:7)

Uroczystość upamiętniająca śmierć Chrystusa odbędzie się w poniedziałek 30 marca 2026 r. po zachodzie słońca (według astronomicznego nowiu księżyca)

Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie,

Chrześcijanie, którzy mają nadzieję na życie wieczne na ziemi, muszą przestrzegać nakazu Chrystusa, aby podczas obchodów Jego ofiarnej śmierci jeść przaśny chleb i pić z kielicha

(Jana 6:48-58)

W miarę zbliżania się daty upamiętnienia śmierci Chrystusa ważne jest, aby przestrzegać nakazu Chrystusa odnośnie tego, co symbolizuje Jego ofiarę, a mianowicie Jego Ciała i Jego Krwi, symbolizowanych odpowiednio przez przaśny chleb i Kielich. Przy pewnej okazji, mówiąc o mannie, która spadła z nieba, Jezus Chrystus powiedział: „Na to Jezus rzekł do nich: „Zapewniam was, że jeśli nie jecie ciała i nie pijecie krwi Syna Człowieczego, nie uzyskacie życia. Kto je moje ciało i pije moją krew, ten zyska życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatnim” (Jana 6:48-58). Niektórzy twierdzą, że nie wypowiedział tych słów w ramach obchodów jego śmierci. Argument ten w żaden sposób nie unieważnia obowiązku spożywania tego, co symbolizuje jego ciało i krew, czyli przaśnego chleba i kielicha wina.

Przyznając na chwilę, że będzie różnica między tymi wypowiedziami a celebracją Pamiątki, wtedy trzeba odwołać się do jej wzoru, celebracji Paschy („Chrystus, nasza Pascha, został ofiarowany” 1 Koryntian 5:7; List do Hebrajczyków 10:1). Kto miał obchodzić Paschę? Tylko obrzezani (Wj 12:48). W Księdze Wyjścia 12:48 wynika, że​​nawet cudzoziemiec mógł brać udział w obchodach Paschy, pod warunkiem że został obrzezany. Uczestnictwo w obchodach Paschy nie było opcjonalne dla obcego (zob. werset 49): „Cudzoziemiec, który się wśród was osiedlił, też przygotuje ofiarę paschalną dla Jehowy+. Ma to zrobić zgodnie z przepisami dotyczącymi Paschy i zgodnie z ustalonym sposobem postępowania+. Ten sam przepis ma obowiązywać zarówno rodowitego mieszkańca, jak i cudzoziemca” (Liczb 9:14). „Ten sam przepis ma obowiązywać zarówno was, jak i osiadłego wśród was cudzoziemca. Będzie to trwałe postanowienie dla wszystkich waszych pokoleń. I wy, i mieszkający wśród was cudzoziemcy będziecie w oczach Jehowy równi »  (Liczb 15:15). Uczestnictwo w obchodach Paschy było ważnym obowiązkiem, a Jehowa Bóg w związku z tą uroczystością nie czynił różnicy między Izraelitami a obcokrajowcami.

Dlaczego upierać się przy tym, że obcokrajowiec miał obowiązek obchodzić Paschę? Ponieważ głównym argumentem tych, którzy zabraniają udziału w emblematach, wobec wiernych chrześcijan, którzy mają nadzieję ziemską, jest to, że nie są oni częścią „nowego przymierza”, a nawet nie są częścią duchowego Izraela. Jednak zgodnie z modelem Paschy nie-Izraelici mogli celebrować Paschę… Co oznacza duchowe znaczenie obrzezania? Posłuszeństwo Bogu (Księga Powtórzonego Prawa 10.16; Rzymian 2.25-29). Duchowe nieobrzezanie reprezentuje nieposłuszeństwo Bogu i Chrystusowi (Dz 7:51-53). Odpowiedź jest szczegółowo opisana poniżej.

Czy udział w chlebie i kielichu zależy od nadziei niebiańskiej lub ziemskiej? Jeśli te dwie nadzieje są udowodnione, ogólnie, czytając wszystkie wypowiedzi Chrystusa, apostołów, a nawet ich współczesnych, zdajemy sobie sprawę, że nie są one dogmatyczne ani bezpośrednio wymienione w Biblii. Na przykład, Jezus Chrystus często mówił o życiu wiecznym, nie rozróżniając nadziei niebiańskiej i ziemskiej (Mateusza 19:16,29; 25:46; Marka 10:17,30; Jana 3:15,16, 36;4:14, 35;5:24,28,29 (mówiąc o zmartwychwstaniu, nie wspomina nawet, że będzie ziemskie (choć będzie)), 39;6:27,40, 47.54 (jest wiele innych odniesień gdzie Jezus Chrystus nie rozróżnia życia wiecznego w niebie lub na ziemi)). Dlatego te dwie nadzieje nie powinny być „dogmatyzowane” i nie powinny różnicować chrześcijan w ramach celebracji wspomnienia. I oczywiście podporządkowanie tych dwóch nadziei udziałowi w spożywaniu chleba i kielicha nie ma absolutnie żadnego biblijnego uzasadnienia.

Wreszcie, w kontekście Jana 10, stwierdzenie, że chrześcijanie z nadzieją ziemską będą „Inne owce », a nie częścią nowego przymierza, jest całkowicie poza kontekstem całego tego rozdziału. Czytając artykuł (poniżej), „Inne owce”, który uważnie analizuje kontekst i ilustracje Chrystusa w Jana 10, zdasz sobie sprawę, że nie mówi on o przymierzach, ale o tożsamości prawdziwego mesjasza. „Drugie owce” to nie-żydowski chrześcijanie. W Jana 10 i 1 Koryntian 11 nie ma biblijnego zakazu spożywania chleba i kielicha pamiątkowego wina przeciwko wiernym chrześcijanom, którzy mają nadzieję na życie wieczne na ziemi i mają duchowe obrzezanie serca.

Po bratersku w Chrystusie.

***

Pascha jest wzorem boskich wymagań dotyczących obchodów Miejsca Pamięci śmierci Chrystusa : « Te rzeczy są tylko cieniem tego, co ma nadejść, a tym, co realne, jest Chrystus » (Kolosan 2:17). « Skoro bowiem Prawo zawiera cień mających nadejść dóbr, a nie samą ich istotę » (Hebrajczyków 10: 1).

Obrzezani tylko mogli celebrować Paschę : « A jeśli jakiś osiadły przybysz przebywa z tobą jako przybysz i chce świętować Paschę dla Jehowy, niech zostanie obrzezany każdy mężczyzna, który jest u niego. Dopiero wtedy może się zbliżyć, by ją świętować; i będzie jak rodowity mieszkaniec tej ziemi. Lecz żaden nieobrzezany nie może jej jeść » (Wyjścia 12:48).

Chrześcijanie nie mają już obowiązku fizycznego obrzezania, dlatego to duchowe obrzezanie serca jest wymagane do upamiętnienia śmierci Chrystusa, określonej przez Prawo Mojżeszowe, samo w sobie:  » Obrzezajcie napletek swych serc i już nie zatwardzajcie swych karków » (Powtórzonego Prawa 10:16).

Duchowe obrzezanie serca jest zdefiniowane przez chrześcijanina apostoła Pawła: « Obrzezanie w gruncie rzeczy przynosi pożytek tylko wtedy, gdy przestrzegasz prawa; ale jeśli przestępujesz prawo, twoje obrzezanie staje się nieobrzezaniem. Jeśli więc nieobrzezany przestrzega nacechowanych prawością wymagań Prawa, czyż jego nieobrzezanie nie będzie poczytane za obrzezanie?  A nieobrzezany, będący takim z natury, przez to, że spełnia Prawo, osądzi ciebie, który mając jego spisany kodeks i obrzezanie, przestępujesz prawo.  Albowiem nie ten jest Żydem, kto jest nim na zewnątrz, ani obrzezaniem nie jest to, które jest na zewnątrz, na ciele.  Ale ten jest Żydem, kto jest nim wewnątrz, a jego obrzezaniem jest obrzezanie serca przez ducha, nie zaś przez spisany kodeks. Taki ma pochwałę nie od ludzi, lecz od Boga » (Rzymian 2:25-29). Duchowe obrzezanie serca oznacza posłuszeństwo Bogu i wiarę w ofiarę Chrystusa dla odpuszczenia grzechów.

Duchowe nieobrzezanie serca oznacza dokładnie przeciwieństwo, to znaczy nieposłuszeństwo Bogu i brak wiary w ofiarę Chrystusa: « Ludzie zawzięci, mający nieobrzezane serca i uszy, wy się zawsze sprzeciwiacie duchowi świętemu; jak czynili wasi praojcowie, tak i wy czynicie.  Któregoż z proroków nie prześladowali wasi praojcowie? Zabili tych, co zapowiadali przyjście Prawego, którego wy teraz staliście się zdrajcami i mordercami,  wy, którzyście otrzymali Prawo przekazane przez aniołów, ale go nie przestrzegaliście » (Dzieje 7:51-53).

Piritualne obrzezanie serca jest wymagane do udziału w upamiętnieniu śmierci Chrystusa: « Najpierw niech człowiek uzna siebie za godnego po skrupulatnym zbadaniu i tak niech je chleb i pije z kielicha » (1 Koryntian 11:28).

Przed przystąpieniem do upamiętnienia śmierci Chrystusa chrześcijanin musi dokonać rachunku sumienia. Jeśli ma czyste sumienie, może spożywać chleb i pije z kielicha.

Jezus Chrystus zaprasza wszystkich wiernych chrześcijan, bez względu na ich nadzieję, niebiańską lub ziemską, aby « żywić się Nim », aby otrzymać życie wieczne:

« Ja jestem chlebem życia.  Wasi praojcowie jedli mannę na pustkowiu, a jednak pomarli.  To jest chleb, który zstępuje z nieba, aby każdy mógł z niego jeść i nie umrzeć.  Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba; jeśli ktoś je z tego chleba, będzie żył na wieki; chlebem zaś, który ja dam, jest moje ciało za życie świata”.  Żydzi zaczęli się więc ze sobą spierać, mówiąc: „Jak ten człowiek może nam dać do jedzenia swoje ciało?”  Toteż Jezus rzekł do nich: „Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Jeżeli nie jecie ciała Syna Człowieczego i nie pijecie jego krwi, nie macie życia w sobie.  Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ten ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatnim;  bo moje ciało jest prawdziwym pokarmem, a moja krew jest prawdziwym napojem.  Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ten pozostaje w jedności ze mną, a ja w jedności z nim.  Jak mnie posłał żyjący Ojciec i ja żyję dzięki Ojcu, tak też ten, kto mnie spożywa, właśnie ten będzie żył dzięki mnie.  To jest chleb, który zstąpił z nieba. Nie jest tak, jak wtedy, gdy wasi praojcowie jedli, a jednak pomarli. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki” (Jana 6:48-58).

To uczestnictwo jest nawet warunkiem wstępnym do życia wiecznego: « Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Jeżeli nie jecie ciała Syna Człowieczego i nie pijecie jego krwi, nie macie życia w sobi” (Jana 6:53,57).

Dlatego wszyscy wierni chrześcijanie, bez względu na ich nadzieję, niebiańscy czy ziemscy, są zobowiązani do uczestnictwa w chlebie i winie na pamiątkę śmierci Chrystusa, jest to przykazanie Chrystusa: « Jak mnie posłał żyjący Ojciec i ja żyję dzięki Ojcu, tak też ten, kto mnie spożywa, właśnie ten będzie żył dzięki mnie” (Jana 6:57).

Jest to celebracja tylko między wiernymi naśladowcami Chrystusa, pomiędzy « braćmi »: « A zatem, bracia moi, gdy się schodzicie, aby ją jeść, czekajcie jedni na drugich” (1 Koryntian 11:33).

– Jeśli chcesz uczestniczyć w upamiętnianiu śmierci Chrystusa i nie jesteś chrześcijaninem, musisz być ochrzczony, szczerze pragnąc posłuszeństwa przykazaniom Chrystusa: « Idźcie więc i pozyskujcie uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów. Chrzcijcie ich w imię Ojca, Syna i ducha świętego. Uczcie ich przestrzegać wszystkiego, co wam nakazałem. A ja będę z wami przez wszystkie dni aż do zakończenia systemu rzeczy » (Mateusza 28:19,20).

Jak uczcić pamięć o śmierci Jezusa Chrystusa?

« Czyńcie to na moją pamiątkę »

(Łukasza 22:19)

Upamiętnienie śmierci Jezusa Chrystusa musi być sprawowana w taki sam sposób jak Paschy, wśród wiernych chrześcijan, zgromadzenie lub rodzina (Wj 12: 48; Hebrajczyków 10: 1; Kol 2: 17; 1 Kor 11: 33 ). Po celebracji Paschy Jezus Chrystus ustanowił wzór dla przyszłej celebracji pamięci o Jego śmierci (Łukasza 22: 12-18). Znajdują się w tych biblijnych fragmentach, ewangeliach:

– Mateusz 26: 17-35.

– Mark 14: 12-31.

– Łukasza  22, 7-38.

– Jan, rozdział 13-17.

Po celebracji Paschy Jezus Chrystus zastąpił tę uroczystość inną: upamiętnienie śmierci Chrystusa (Jana 1: 29-36; Kolosan 2: 17; Hebrajczyków 10:1).

Podczas tej przemiany Jezus Chrystus umył nogi dwunastu apostołów. Było to nauczanie przykładem: być pokornym wobec siebie nawzajem (Jana 13: 4-20). Niemniej jednak, to wydarzenie nie powinno być uważane za rytuał do praktykowania przed upamiętnieniem (porównaj Jana 13:10 i Ew. Mateusza 15: 1-11). Jednak historia informuje nas, że po tym Jezus Chrystus « założył swoje szaty wierzchnie ». Musimy więc być odpowiednio ubrani (Jan 13: 10a, 12 porównaj z Ewangelią Mateusza 22: 11-13). Nawiasem mówiąc, na miejscu egzekucji Jezusa Chrystusa żołnierze zabrali ubrania, które nosił tego wieczoru. Relacja z Jana 19: 23,24 mówi nam, że Jezus Chrystus nosił « Wzięli też jego szatę spodnią. A była ona bez szwów, utkana w całości od góry do dołu ». Żołnierze nawet nie odważyli się go podrzeć. To pozwala nam zrozumieć, że Jezus Chrystus nosił odzież dobrej jakości, zgodną z doniosłością wydarzenia. Bez ustanawiania niepisanych reguł w Biblii, będziemy dobrze oceniać, jak się ubierać (List do Hebrajczyków 5:14).

Jezus Chrystus odrzucił zdrajcę Judasza Iskariotę. To pokazuje, że ta uroczystość powinna być sprawowana tylko wśród wiernych chrześcijan (Mateusza 26: 20-25; Marka 14: 17-21; Jana 13: 21-30; konto Luke’a nie zawsze jest chronologiczny, ale w « porządek logiczny » (Porównaj Łukasza 22: 19-23 i Łukasza 1: 3 « od początku, aby napisać je w logicznej kolejności »; 1 Koryntian 11: 28,33)).

Obchody upamiętnienia jest opisane z wielką prostotą: „Jak one kontynuowane jedli, Jezus wziął bochenek, a po wypowiadając błogosławieństwo, połamał go, a dając uczniom, rzekł: ”Gdy jeszcze jedli, Jezus wziął chleb i się pomodlił, po czym połamał go i dając uczniom, rzekł: „Bierzcie, jedzcie. Ten chleb oznacza moje ciało”.  Wziął także kielich, złożył podziękowania, po czym dał im go, mówiąc: „Pijcie z niego wszyscy, bo wino w nim oznacza moją ‚krew przymierza’, która ma być wylana za wielu, żeby mogli dostąpić przebaczenia grzechów. Ale mówię wam, że odtąd na pewno nie będę pił wina aż do dnia, gdy będę pił z wami nowe wino w Królestwie swojego Ojca”. W końcu, po zaśpiewaniu pieśni pochwalnych, poszli w kierunku Góry Oliwnej » (Mateusza 26:26-30). Jezus Chrystus wyjaśnił powód tej celebracji, znaczenie swojej ofiary, co jest przaśnym chlebem, symbol jego bezgrzesznego ciała i kielich, symbol jego krwi. Prosił, aby jego uczniowie każdego roku obchodzili pamiątkę Jego śmierci w dniu 14 Nisan (żydowski miesiąc kalendarzowy) (Ew. Łukasza 22:19).

Ewangelia Jana informuje nas o nauczaniu Chrystusa po tej celebracji, prawdopodobnie od Jana 13:31 aż do Jana 16:30. Po tym, Jezus wypowiedział modlitwę że czytamy w rozdziale 17 z Jana. Czytamy w Mateusza 26:30: „W końcu, po zaśpiewaniu pieśni pochwalnych, poszli w kierunku Góry Oliwnej”. Jest prawdopodobne, że pieśń tych uwielbienia miała miejsce po modlitwie Jezusa Chrystusa.

Jak postępować?

Musimy postępować zgodnie z modelem Chrystusa. Celebracja musi być zorganizowana przez jedną osobę, starszego, pastora, kapłana zboru chrześcijańskiego. Jeśli świętowanie odbywa się w otoczeniu rodzinnym, musi być celebrowane przez chrześcijańskiego przywódcę rodziny. Jeśli nie ma mężczyzn, siostra chrześcijańska, która zorganizuje obchody, powinna być wybrana spośród starsze kobiety (Tytusa 2: 3). Będzie musiała zakryć głowę (1 Koryntian 11: 2-6).

Ten, kto zorganizuje obchody, zadecyduje o nauczaniu Biblii w tych okolicznościach na podstawie historii Ewangelii, być może czytając je, komentując je. Ostateczna modlitwa skierowana do Jehowy Boga zostanie ogłoszona. Po czym można śpiewać uwielbienie Jehowie Bogu iw hołdzie Jego Synowi Jezusowi Chrystusowi.

W odniesieniu do chleba rodzaj zboża nie jest wymieniany, jednak musi być wytwarzany bez drożdży (Jak przygotować przaśny chleb (wideo)).  Jeśli chodzi o wino, w niektórych krajach możliwe jest, że wierni chrześcijanie nie mogą go otrzymać. W tym wyjątkowym przypadku starsi zdecydują, jak go zastąpić w najbardziej odpowiedni sposób na podstawie Biblii (Jan 19,34). Jezus Chrystus pokazał, że w pewnych wyjątkowych sytuacjach można podejmować wyjątkowe decyzje i że miłosierdzie Boże będzie miało zastosowanie w takich okolicznościach (Mateusza 12: 1-8).

Nie ma biblijnego wskazania dokładnego czasu trwania celebracji. Dlatego to ten, kto zorganizuje to wydarzenie, okaże dobrą ocenę, tak jak sam Chrystus zakończył to specjalne spotkanie. Jedyny ważny biblijny punkt dotyczący czasu tego wydarzenia jest następujący: pamięć o śmierci Jezusa Chrystusa musi być celebrowana « między dwoma wieczorami »: po zachodzie słońca od 13 z 14 « Nisan » (żydowski miesiąc kalendarzowy), a przed wschód słońca. Właśnie w tym momencie Jezus Chrystus dokonał tej celebracji. Jan 13:30 informuje nas, że kiedy Judasza Iskariota wyjechał, krótko przed celebracją, « była noc ».

Jehowa Bóg ustanowił to prawo dotyczące celebracji Paschy: « A ofiara złożona podczas święta Paschy nie może być przechowywana przez noc aż do rana » (Wyjścia 34:25). Dlaczego? Śmierć baranka paschalnego miała nastąpić między dwoma wieczorami. Śmierć Chrystusa, Baranka Bożego, została wydana na mocy « sądu », także między dwoma wieczorami, przed świtem, « zanim pianie koguta »: « Wtedy arcykapłan rozdarł wierzchnie szaty, mówiąc: : « Wtedy arcykapłan rozdarł swoje wierzchnie szaty i wykrzyknął: „Zbluźnił! Czy trzeba nam jeszcze świadków? Właśnie usłyszeliście bluźnierstwo. Co na to powiecie?”. Odrzekli: „Zasługuje na śmierć”. (…) I natychmiast zapiał kogut. A Piotr przypomniał sobie słowa Jezusa: „Zanim kogut zapieje, trzy razy się mnie zaprzesz » (Mateusza 26:65-75). Więc śmierć paschalnego baranka była przestrzegana przez śmierć Baranka Bożego, Jezusa Chrystusa, « przez dekret », « między dwoma wieczorami » (Psalm 94: 20 « On kształtuje nieszczęście dekretem », Jan 1: 29-36, Kolosan 2:17. Niech Bóg błogosławi wiernych chrześcijan na całym świecie poprzez swojego Syna Jezusa Chrystusa, amen.

***

Drugie owce

„Mam też drugie owce, które nie są z tej owczarni. Je również muszę przyprowadzić i będą słuchać mojego głosu. I będzie jedna trzoda i jeden pasterz”

(Jana 10:16)

Uważne czytanie Jana 10:1-16 ujawnia, że ​​głównym tematem jest identyfikacja Mesjasza jako prawdziwego pasterza dla swoich uczniów, owiec.

W Jana 10:1 i Jana 10:16 jest napisane: „TWiedzcie, że kto nie wchodzi do owczarni bramą, ale dostaje się do niej w jakiś inny sposób, jest złodziejem i rabusiem. (… ) Mam też drugie owce, które nie są z tej owczarni. Je również muszę przyprowadzić i będą słuchać mojego głosu. I będzie jedna trzoda i jeden pasterz”. Ta „ogrodzenie” reprezentuje terytorium, na którym głosił Jezus Chrystus, Naród Izraela, w kontekście Prawa Mojżeszowego: „Jezus wysłał tych 12 uczniów, dając im takie wskazówki: „Nie idźcie do innych narodów i nie wchodźcie do miast samarytańskich.  Idźcie raczej do zaginionych owiec z narodu izraelskiego »” (Mateusza 10:5,6). „Wtedy on się odezwał: „Zostałem posłany tylko do zaginionych owiec z narodu izraelskiego”” (Mateusza 15:24). Ta zagroda jest także „domem Izraela”.

Jana 10:1-6 jest napisane, że Jezus Chrystus ukazał się przed bramą klauzury. Stało się to w czasie jego chrztu. „Strażnikiem” był Jan Chrzciciel (Mateusza 3,13). Chrzcząc Jezusa, który stał się Chrystusem, Jan Chrzciciel otworzył mu drzwi i dał świadectwo, że Jezus jest Chrystusem i Barankiem Bożym: „Następnego dnia Jan zobaczył idącego do niego Jezusa i rzekł: „Oto Baranek Boży, który usuwa grzech świata! »” (Jana 1:29-36).

W Jana 10:7-15, pozostając przy tym samym mesjańskim temacie, Jezus Chrystus posługuje się inną ilustracją, określając siebie jako „Bramę”, jedyne miejsce dostępu w taki sam sposób, jak w Jana 14:6: „Jezus mu rzekł: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie ». Głównym tematem tematu jest zawsze Jezus Chrystus jako Mesjasz. Od wersetu 9 tego samego fragmentu (innym razem zmienia ilustrację) określa siebie jako pasterza, który pasie swoje owce, wprowadzając je lub wyprowadzając, aby je karmić. Nauczanie koncentruje się zarówno na nim, jak i na sposobie, w jaki musi dbać o swoje owce. Jezus Chrystus określa siebie jako doskonałego pasterza, który odda życie za swoich uczniów i kocha swoje owce (w przeciwieństwie do pasterza za wynagrodzeniem, który nie będzie ryzykował życia dla owiec, które do niego nie należą). Ponownie w centrum nauczania Chrystusa jest On sam jako pasterz, który poświęci się za swoje owce (Ew. Mateusza 20:28).

Jana 10:16-18: „Mam też drugie owce, które nie są z tej owczarni. Je również muszę przyprowadzić i będą słuchać mojego głosu. I będzie jedna trzoda i jeden pasterz. Ja daję swoje życie, żeby je znowu otrzymać, i dlatego Ojciec mnie kocha.  Nikt nie zabiera mi życia. Daję je z własnej woli. Mam prawo je dać i mam prawo je znowu otrzymać. Przykazanie to otrzymałem od swojego Ojca”.

Czytając te wersety, biorąc pod uwagę kontekst wersetów poprzedzających, Jezus Chrystus ogłasza rewolucyjną ówczesną ideę, że poświęci swoje życie nie tylko na rzecz swoich żydowskich uczniów, ale także na rzecz nie-Żydów. Dowodem jest to, że ostatnie przykazanie, jakie daje swoim uczniom, dotyczące przepowiadania, brzmi: „Gdy zstąpi na was duch święty, otrzymacie moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie, w całej Judei, Samarii i aż do najdalszego miejsca na ziemi” (Dzieje Apostolskie 1:8). Właśnie przy chrzcie Korneliusza zaczną się urzeczywistniać słowa Chrystusa z Jana 10:16 (zob. historyczny opis Dziejów Apostolskich, rozdział 10).

Tak więc „drugie owce” z Jana 10:16 odnoszą się do nieżydowskich chrześcijan w ciele. Jana 10:16-18 opisuje jedność w posłuszeństwie owiec wobec Pasterza Jezusa Chrystusa. Mówił również o wszystkich swoich uczniach w jego czasach jako o „małej trzódce”: „Nie bój się, mała trzódko, bo wasz Ojciec uznał za dobre dać wam Królestwo” (Łukasza 12,32). W dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku liczba uczniów Chrystusa wynosiła tylko 120 (Dzieje Apostolskie 1:15). W kontynuacji relacji z Dziejów Apostolskich możemy przeczytać, że ich liczba wzrośnie do kilku tysięcy (Dzieje Apostolskie 2:41 (3000 dusz); Dzieje Apostolskie 4:4 (5000)). Tak czy inaczej, nowi chrześcijanie, czy to w czasach Chrystusa, czy w czasach apostołów, przedstawiali „Maluczkie Stadko”, w odniesieniu do ogólnej populacji narodu izraelskiego, a następnie do wszystkich innych narodów tamtych czasów.

Zjednoczmy się tak, jak Jezus Chrystus prosił swojego Ojca

„Modlę się nie tylko za nich, ale też za tych, którzy dzięki ich słowom uwierzą we mnie — żeby oni wszyscy stanowili jedno, tak jak Ty, Ojcze, pozostajesz w jedności ze mną, a ja w jedności z Tobą. Niech pozostają w jedności z nami, żeby świat uwierzył, że to Ty mnie posłałeś » (Jan 17:20,21).

***

Inne artykuły do ​​studium Biblii:

Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce(Psalm 119:105)

Boża obietnica

Dlaczego Bóg dopuszcza cierpienie i zło?

Nadzieja na życie wieczne

Cuda Jezusa Chrystusa dla umocnienia wiary w nadzieję na życie wieczne

Podstawowe nauczanie Biblii

Co robić przed wielkim uciskiem?

Bible Articles Language Menu

Tabela podsumowująca ponad siedemdziesiąt języków, z sześcioma ważnymi artykułami biblijnymi napisanymi w każdym języku…

Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website

Czytaj Biblię codziennie. Ta treść zawiera edukacyjne artykuły biblijne w języku angielskim, francuskim, hiszpańskim i portugalskim (użyj Tłumacza Google, aby wybrać jeden z tych języków, a także język, który wolisz, aby zrozumieć treść tych artykułów).

***

X.COM (Twitter)

FACEBOOK

FACEBOOK BLOG

MEDIUM BLOG

Biblia w języku polskim, z narracji

Biblia jest Słowem Bożym, które prowadzi nasze kroki i doradza nam w decyzjach, które musimy podejmować każdego dnia. Jak napisano w tym Psalmie, Jego Słowo może być lampą dla naszych stóp i w naszych decyzjach.

Biblia jest otwartym listem napisanym do mężczyzn, kobiet i dzieci, zainspirowanym przez Boga. On jest łaskawy; pragnie naszego szczęścia. Czytając Księgę Przysłów, Księgę Koheleta lub Kazanie na Górze (w Ewangelii Mateusza, rozdziały od 5 do 7), znajdujemy rady od Chrystusa dotyczące dobrych relacji z Bogiem i z naszym bliźnim, którym może być ojciec, matka, dziecko lub inni ludzie. Poznając te rady zapisane w księgach biblijnych i listach, takich jak te Apostoła Pawła, Piotra, Jana i uczniów Jakuba i Judy (przyrodnich braci Jezusa), jak napisano w Księdze Przysłów, będziemy nadal wzrastać w mądrości zarówno przed Bogiem, jak i wśród ludzi, wprowadzając je w życie.

Ten Psalm stwierdza, że ​​Słowo Boże, Biblia, może być światłem na naszej drodze, to znaczy dla wielkich duchowych kierunków naszego życia. Jezus Chrystus wskazał główny kierunek w kategoriach nadziei, czyli uzyskania życia wiecznego: „To jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś” (J 17,3). Syn Boży mówił o nadziei zmartwychwstania, a nawet wskrzesił kilka osób podczas swojej posługi. Najbardziej spektakularnym zmartwychwstaniem było zmartwychwstanie jego przyjaciela Łazarza, który zmarł przez trzy dni, jak opisano w Ewangelii Jana (11,34-44).

Ta strona internetowa poświęcona Biblii zawiera kilka artykułów biblijnych w wybranym przez Ciebie języku. Jednakże, tylko w języku angielskim, hiszpańskim, portugalskim i francuskim, są dziesiątki pouczających artykułów biblijnych, które mają zachęcić cię do czytania Biblii, zrozumienia jej i stosowania w praktyce, z celem posiadania (lub kontynuowania posiadania) szczęśliwego życia, z wiarą w nadzieję życia wiecznego (Jana 3:16, 36). Istnieje internetowa Biblia w wybranym przez ciebie języku, a linki do tych artykułów znajdują się na dole strony (napisane po angielsku. W celu automatycznego tłumaczenia możesz użyć Tłumacza Google).

***

Inne artykuły do ​​studium Biblii:

Obchody upamiętnienia śmierci Chrystusa

Boża obietnica

Dlaczego Bóg dopuszcza cierpienie i zło?

Nadzieja na życie wieczne

Cuda Jezusa Chrystusa dla umocnienia wiary w nadzieję na życie wieczne

Podstawowe nauczanie Biblii

Co robić przed wielkim uciskiem?

Bible Articles Language Menu

Tabela podsumowująca ponad siedemdziesiąt języków, z sześcioma ważnymi artykułami biblijnymi napisanymi w każdym języku…

Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website

Czytaj Biblię codziennie. Ta treść zawiera edukacyjne artykuły biblijne w języku angielskim, francuskim, hiszpańskim i portugalskim (użyj Tłumacza Google, aby wybrać jeden z tych języków, a także język, który wolisz, aby zrozumieć treść tych artykułów).

***

X.COM (Twitter)

FACEBOOK

FACEBOOK BLOG

MEDIUM BLOG

日本語の聖書 – オーディオナレーション付き

« 災い​を​見​た​明敏​な​者​は​身​を​隠し​た。進ん​で​行っ​た​経験​の​ない​者​は​報い​を​身​に​受け​た »

(箴言 27:12)

「大きな苦難」が近づくにつれて、「不幸」

自分を準備するために何をすべきか？

« その​時，世​の​初め​から​今​に​至る​まで​起き​た​こと​が​なく，いいえ，二​度​と​起き​ない​よう​な​大​患難​が​ある​から​です »

(マタイ 24:21)

大いなる試練中と後に何をすべきか？この最初の部分は、 »な大患難 »の前に、霊的な準備に基づいています。スライドショーは霊的な準備に基づいて行われますが、「な大患難」の最中と後になります。

« な大患難 »の前の精神的な準備は、

« しかし，エホバ​の​名​を​呼び求める​者​は​みな​安全​に​逃れる​こと​に​なる »

(ヨエル 2:32)

神を愛することは、神が名前を持っていることを認識することです：エホバ（マタイ6：9「『天​に​おら​れる​わたしたち​の​父​よ，あなた​の​お名前​が​神聖​な​もの​と​され​ます​よう​に」）。

イエス・キリストが指摘したように、最も重要な戒めは神に対する愛です。 »[イエス]は​彼​に​言わ​れ​た，「『あなた​は，心​を​こめ，魂​を​こめ，思い​を​こめ​て​あなた​の​神​エホバ​*を​愛さ​ね​ば​なら​ない+』。 これ​が​最大​で​第​一​の​おきて​です。 第​二​も​それ​と​同様​で​あっ​て，こう​です。『あなた​は​隣人​を​自分​自身​の​よう​に​愛さ​ね​ば​なら​ない+』。  律法​全体​は​この​二つ​の​おきて​に​かかっ​て​おり，預言​者​たち​も​また​そう​です」 » (マタイ 22:37-40) 。

神に対するこの愛は、祈りを通じて、神との良好な関係を通って行きます。 イエス・キリストはマタイ6章で神に正しく祈るために具体的な助言をしました。

« 「また，祈る​とき，あなた方​は​偽善​者​たち​の​よう​で​あっ​て​は​なり​ませ​ん。彼ら​は，人​に​見える​よう​に​+会堂​の​中​や​大通り​の​角​に​立っ​て​祈る​こと​を​好む​の​です。あなた方​に​真実​に​言い​ます​が，彼ら​は​自分​の​報い​を​全部​受け​て​いる​の​です。 しかし，あなた​が​祈る​とき​に​は，自分​の​私室​に​入り，戸​を​閉じ​て​から，ひそか​な​ところ​に​おら​れる​あなた​の​父​に​祈り​なさい。そうすれば，ひそか​に​見​て​おら​れる​父​が​あなた​に​報い​て​くださる​でしょ​う。 しかし，祈る​際​に​は，諸国​の​人々​が​する​よう​に​同じ​こと​を​何​度​も​繰り返し​言っ​て​は​なり​ませ​ん。彼ら​は​言葉​を​多く​すれ​ば​聞か​れる​と​思っ​て​いる​の​です。 それで，彼ら​の​よう​に​なっ​て​は​なり​ませ​ん。あなた方​の​父​で​あら​れる​神​は，まだ​求め​ない​うち​から，あなた方​が​どんな​もの​を​必要​と​し​て​いる​か​を​知っ​て​おら​れる​の​です。 「そこで，あなた方​は​この​よう​に​祈ら​なけれ​ば​なり​ませ​ん。 「『天​に​おら​れる​わたしたち​の​父​よ，あなた​の​お名前​が​神聖​な​もの​と​され​ます​よう​に。 あなた​の​王国​が​来​ます​よう​に。あなた​の​ご意志​が​天​に​おける​と​同じ​よう​に，地上​に​おい​て​も​なさ​れ​ます​よう​に。 今日​この​日​の​ため​の​パン​を​わたしたち​に​お与え​ください。 また，わたしたち​に​負い目​の​ある​人々​を​わたしたち​が​許し​まし​た​よう​に，わたしたち​の​負い目​を​も​お許し​ください。 そして，わたしたち​を​誘惑​に​陥ら​せ​ない​で，邪悪​な​者​から​救い出し​て​ください』。 「あなた方​が​人​の​罪過​を​許す​なら，あなた方​の​天​の​父​も​あなた方​を​許し​て​くださる​の​です。 けれども，あなた方​が​人​の​罪過​を​許さ​ない​なら，あなた方​の​父​も​あなた方​の​罪過​を​許さ​れ​ない​でしょ​う。 » (マタイ 6:5-15) 。

エホバ神は、「彼と私」の関係が排他的である、つまり、私たちが別の「神」に祈ることを望まないと尋ねます。

« いいえ，そう​で​は​あり​ませ​ん。諸​国民​が​犠牲​と​し​て​ささげる​もの​は，悪霊​に​犠牲​と​し​て​ささげる​の​で​あっ​て，神​に[ささげる​の]で​は​ない，と​言う​の​です。それ​で​わたし​は，あなた方​が​悪霊​と​分け合う​者​と​なる​こと​を​望ま​ない​の​です。 あなた方​は​エホバ​の​杯​と​悪霊​の​杯​を​共​に​飲む​こと​は​でき​ませ​ん。「エホバ​の​食卓」と​悪霊​の​食卓​に​同時​に​あずかる​こと​は​でき​ない​の​です。 それとも，「わたしたち​は​エホバ​*に​ねたみ​を​起こさ​せる​の​です​か」。わたしたち​の​ほう​が​強い​わけ​で​は​ない​でしょ​う。 » (コリント第一 10:20-22)。

私たちが神を愛しているなら、私たちも隣人を愛するべきです。 »愛さ​ない​者​は​神​を​知る​よう​に​なっ​て​い​ませ​ん。神​は​愛​だ​から​です。 » (ヨハネ第一 4:8) (The Sacred Life)。

私たちが神を愛しているなら、私たちは良い行動をとって彼を喜ばせようとします。 »地​の​人​よ，何​が​善い​こと​か​を[神]は​あなた​に​お告げ​に​なっ​た。そして，エホバ​が​あなた​に​求め​て​おら​れる​の​は，ただ​公正​を​行ない，親切​を​愛し，慎み​を​もっ​て​あなた​の​神​と​共​に​歩む​こと​で​は​ない​か。 » (ミカ 6:8)。

私たちが神を愛しているなら、私たちは悪い行為をしません。 »あなた方​は，不義​の​者​が​神​の​王国​を​受け継が​ない​こと​を​知ら​ない​と​でも​いう​の​です​か。惑わさ​れ​て​は​なり​ませ​ん。淫行​の​者，偶像​を​礼拝​する​者，姦淫​を​する​者，不​自然​な​目的​の​ため​に​囲わ​れ​た​男，男​どうし​で​寝る​者， 盗む​者，貪欲​な​者，大酒​飲み，ののしる​者，ゆすり取る​者​は​いずれ​も​神​の​王国​を​受け継が​ない​の​です。 » (コリント第一 6:9,10)。

神を愛することは、彼に息子イエス・キリストがいることを認識することです。 私たちは彼を愛し、私たちの罪の許しを許す彼の犠牲を信じなければなりません。 イエス・キリストは永遠の命への唯一の道であり、神は私たちが彼を認識することを望んでいます： »彼ら​が，唯一​まこと​の​神​で​ある​あなた​と，あなた​が​お遣わし​に​なっ​た​イエス​･​キリスト​に​つい​て​の​知識​を​取り入れる​こと，これ​が​永遠​の​命​を​意味​し​て​い​ます。 » (ヨハネ 17:3)。

神を愛することは、聖書を神の言葉によって（間接的に）話すことを認識することです。 私たちは毎日それを読んで、神とその息子イエス・キリストをよりよく知る必要があります。 聖書は、神が私たちに与えてくださった私たちのガイドです。 »あなた​の​み言葉​は​わたし​の​足​の​ともしび，わたし​の​通り道​の​光​です » (詩編 119:105)。

このサイトでは、オンラインの聖書といくつかの聖書の言葉を利用して、彼の指導からより良い恩恵を受けることができます（マタイによる第5-7章：山の説教、詩篇の執筆、箴言、四福音書マタイ、マーク、ルークとヨハネと 他の多くの聖書のパッセージ（2テモテ3：16,17））。

あなたが望むならば、最初の絵をクリックしてスライドショーを始め、大きな試練の最中と後にエホバ神が私たちに期待していることを知ることができます。 ご不明な点がある場合や追加情報が必要な場合は、お気軽にサイトまたはサイトのTwitterアカウントにご連絡ください。 神が御子のイエス・キリストを通して純粋な心を祝福されるように。 アーメン（ヨハネ13：10）。

このスライドショーは、神様が私たちに期待していること、神様の慈悲を与えること、大災難から生き残るために.

サイトの翻訳は日本語ではなく、英語、スペイン語、ポルトガル語、フランス語の4つの国際言語でしかできません。 これらの国際的な言語を理解していないが、このプレゼンテーションに関する聖書の質問がある場合は、お気軽にお問い合わせください。 あなたはいつも聖書の記事の素晴らしいアイデアを理解するのに役立つオンライン翻訳者を使うことができます。 

***

その他の聖書研究記事:

あなたのみ言葉は私の足のともしび、私の道の光です（詩篇 119:105)

イエス・キリストの死を記念する祝典

神の約束

神はなぜ苦しみと悪を許すのでしょうか？

永遠の命の希望

永遠の命の希望への信仰を強めるイエス・キリストの奇跡

聖書の教え

Other Asiatic Languages:

Chinese: 六个圣经学习主题

Khmer (Cambodian): ប្រធានបទសិក្សាព្រះគម្ពីរចំនួនប្រាំមួយ

Korean: 6개의 성경 공부 기사

Laotian: ຫົກຫົວຂໍ້ການສຶກສາຄໍາພີ

Myanmar (Burmese): ကျမ်းစာလေ့လာမှုခေါင်းစဉ်ခြောက်ခု

Thai: หัวข้อการศึกษาพระคัมภีร์ 6 หัวข้อ

Vietnamese: Sáu Chủ Đề Nghiên Cứu Kinh Thánh

Tagalog (Filipino): Anim na Paksa sa Pag-aaral ng Bibliya

Indonesian: Enam Topik Studi Alkitab

Javanese: Enem Topik Sinau Alkitab

Malaysian: Enam Topik Pembelajaran Bible

Bible Articles Language Menu

70以上の言語の概要表。各言語で書かれた重要な聖書記事が6つずつ掲載されています。

Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website

聖書を毎日読んでください。このコンテンツには、英語、フランス語、スペイン語、ポルトガル語の教育的な聖書記事が含まれています（記事の内容を理解するために、Google翻訳を使用してこれらの言語のいずれか、またはお好みの言語を選択してください）。

***

X.COM (Twitter)

FACEBOOK

FACEBOOK BLOG

MEDIUM BLOG

日本語の聖書 – オーディオナレーション付き

•神は名前：エホバを持っています。私たちはエホバのみを崇拝しなければなりません。私たちはすべての力で彼を愛さなければなりません（黙示4:11、マタイ22:37）(God Has a Name (YHWH); How to Pray to God (Matthew 6:5-13); The Administration of the Christian Congregation, According to the Bible (Colossians 2:17))。神は三位一体ではありません : « 「わたしはエホバであるそれがわたしの名である。わたしはわたしの栄光をほかのだれにも与えず，わたしの賛美+を彫像に[与える]こともしない » (イザヤ42:8)。

•イエス・キリストは、神によって作成された神の唯一の御子であるという意味で、神のひとり子である（ヨハネ1:1-3）。イエス・キリストは全能の神ではなく、彼は三位一体の一部ではありません: « イエスは，「人々は人の子のことをだれだと言っていますか」と弟子たちに尋ねはじめられた。 彼らは言った，「ある者はバプテストのヨハネ，他の者はエリヤ，さらに他の者はエレミヤまたは預言者の一人と言っています」。 [イエス]は彼らに言われた，「だが，あなた方は，わたしのことをだれであると言いますか」。シモン･ペテロが答えて言った，「あなたはキリスト，生ける神の子です」。イエスはそれにこたえて言われた，「ヨナの子*シモンよ，あなたは幸福です。肉と血があなたに[これを]啓示したのではなく，天におられるわたしの父がそうなさったからです » (マタイ16：13-17) (The Commemoration of the Death of Jesus Christ (Luke 22:19))。

•聖霊は神の積極的な力です。彼は人ではなく（使徒2：3）。聖霊は三位一体の一部ではありません: « そして，さながら火のような舌 が彼らに見えるようになってあちらこちらに配られ，彼ら各々の上に一つずつとどまり »（使徒2：3） 。

•聖書は神の言葉です。私たちはそれを読んで研究し、それを私たちの生活に適用する必要があります（詩編1：1-3）: »聖書全体は神の霊感を受けたもので，教え，戒め，物事を正し，義にそって訓育する+のに有益です。それは，神の人が十分な能力を備え，あらゆる良い業に対して全く整えられた*者となるためです »（2テモテ3：16,17) (Reading and Understanding the Bible (Psalms 1:2, 3))。

•キリストの犠牲に対する信仰のみが、罪の赦しとその後の死者の癒しと復活を許します: « 「というのは，神は世*を深く愛してご自分の独り子を与え，だれでも彼に信仰を働かせる者が滅ぼされないで，永遠の命を持てるようにされたからです »（ヨハネ3:16、マタイ20:28）。

•神の王国は1914年に天に設立された天の政府であり、「新エルサレム、」キリストの花嫁を構成する144000人の王と司祭と一緒にイエス・キリストです。神のこの天政府は大艱難の間に現在の人間の支配を終了し、地上に設置される（啓示12：7-12; 21：1-4;マタイ6：9-10;ダニエル2：44）: « 「そして，それらの王たちの日に，天の神は決して滅びることのない+ひとつの王国を立てられます。そして，その王国は*ほかのどんな民にも渡されることはありません。それはこれらのすべての王国を打ち砕いて終わらせ，それ自体は定めのない時に至るまで続きます » (ダニエル2：44) (The End of Globalism and Patriotism; The 144,000 Tribes) 。

•死は人生の反対です。魂が死んで精神（生命力）がなくなります（詩編146：3,4）: »生きている者は自分が死ぬことを知っている。しかし，死んだ者には何の意識もなく，彼らはもはや報いを受けることもない。なぜなら，彼らの記憶は忘れ去られたからである。(…) あなたの手のなし得るすべてのことを力の限りを尽くして行なえ。シェオル，すなわちあなたの行こうとしている場所には，業も企ても知識も知恵もないからである » (伝道の書 3:19,20;9:5,10)。

• »そしてわたしは神に対して希望を持っておりますが，その希望はこれらの[人たち]自身もやはり抱いているものであり，義者と不義者との復活があるということです » (ヨハネ5：28,29、使徒 24:15)。千年の判断があります(黙示録20：11-13) (The Significance of the Resurrections Performed by Jesus Christ (John 11:30-44); The Earthly Resurrection of the Righteous – They Will Not Be Judged (John 5:28, 29); The Earthly Resurrection of the Unrighteous – They Will Be Judged (John 5:28, 29); The Heavenly Resurrection of the 144,000 (Apocalypse 14:1-3); The Harvest Festivals were the Foreshadowing of the Different Resurrections (Colossians 2:17))。

イエスキリストと天国に行く人は14万4千人にすぎません。 黙示録7章9-17節で言及された大いなる群衆は、大いなる試練から生き残り、地上の楽園で永遠に生きる者です: « またわたしが見ると，見よ，子羊がシオンの山に立っており，彼と共に，十四万四千人の者が，彼の名と彼の父の名をその額に書かれて[立っていた] » ; « これらのことの後，わたしが見ると，見よ，すべての国民と部族と民と国語の中から来た，だれも数えつくすことのできない大群衆が，白くて長い衣を着て，み座の前と子羊の前に立っていた。彼らの手には，やしの枝があった。(…) それでわたしはすぐ彼に言った，「わたしの主よ，あなたが知っておられます」。すると彼はわたしに言った，「これは大患難から出て来る者たちで，彼らは自分の長い衣を子羊の血で洗って白くした » （黙示録14：1-5;7：3-8;7:9-17）(The Book of Apocalypse – The Great Crowd Coming from the Great Tribulation (Apocalypse 7:9-17); The Levites and the Great Crowd Coming from the Great Tribulation (Apocalypse 7:9-17))。

•私たちは、大艱難仕上げこの事物の体制の最後の日に生きている（;マルコ13;マタイ24,25ルーク21;黙示録19：11-21）。キリストの存在（Parousia）は1914年以来目に見えなくなり、千年の終わりに終わるでしょう: « [イエス]がオリーブ山の上で座っておられたところ，弟子たちが自分たちだけで近づいて来て，こう言った。「わたしたちにお話しください。そのようなことはいつあるのでしょうか。そして，あなたの臨在と事物の体制の*終結のしるしには何がありますか」 »（マタイ24：3）。

•楽園は地上にあります: « それと共に，わたしはみ座から出る大きな声がこう言うのを聞いた。「見よ！ 神の天幕が人と共にあり，[神]は彼らと共に住み，彼らはその民となるであろう。そして神みずから彼らと共におられるであろう。 また[神]は彼らの目からすべての涙をぬぐい去ってくださり，もはや死はなく，嘆きも叫びも苦痛ももはやない。以前のものは過ぎ去ったのである」 »（イザヤ11,35,65、啓示21：1-5）。

•神はエホバの主権の正当性に対する悪魔の挑戦をサタンに応えるために苦しみを許しました（創世記3：1-6;ヨブ 1：7-12; 2：1-6）。苦しみを引き起こすのは神ではなく（ヤコブ1：13）。苦しみは4つの主な要因の結果です：悪魔の悪魔は苦しみを引き起こす人です（仕事の1：7-12; 2：1-6）(Satan Hurled)。苦しみは、アダムの罪を犯した後の一般的な状態から、私たちを老い、病気と死に導いた結果です（ローマ人への手紙第5章12節、6:23）。苦しみは、アダムから受け継がれた罪深い状態のために悪い人間の決定（私たちの一部または他の人間の決定）の結果である可能性があります（申命記32：5、ローマ7:19）。苦しみは、人が間違った時に間違った場所にいることになる「予期しない時と出来事」の結果である可能性があります（伝道の書9:11）。運命やは聖書の教えではなく、私たちは善悪を行うことを「運命づけ」されていませんが、神の自由意志に基づいて、「良い」または »悪 »（申命記30:15）。

•私たちは神の国のためでなければなりません（マタイ28：19,20）。 私たちは王国の良い知らせを伝えなければなりません（マタイによる福音書24:14）(The Preaching of the Good News and the Baptism (Matthew 24:14))。

聖書に禁止されている

殺人嫌いは禁じられています：「すべて自分の兄弟を憎む者 は人殺しです 。そして，人殺し はだれも自分のうちに永遠の命をとどめていないことをあなた方は知っています」（ヨハネ第一 3:15） 殺人は個人的な理由で、宗教的愛国心や国家愛国主義によって禁止されています。「その時イエスは彼に言われた，「あなたの剣を元の所に納めなさい 。すべて剣を取る者は剣によって滅びるのです」（マタイによる福音書26:52）。
盗難は禁止されています：「盗む者はもう盗んではなりません。むしろ，骨折って働き，自分の手で良い業を行ない，窮乏している人に分け与えることができるようにしなさい」（エペソ人4：28）。

嘘をつくことは禁じられています。「互いに偽りを語ってはなりません。古い人格 をその習わしと共に脱ぎ捨て」（コロサイ3：9）

その他の禁止事項：

« ですから，わたしの決定は，諸国民から神に転じて来る人々を煩わさず，ただ，偶像によって汚された物と淫行と絞め殺されたものと血を避けるよう彼らに書き送ることです »

(使徒15:19,20,28,29)

アイドルによって汚染されたもの：異教の休日を祝う宗教的行為に関連する「もの」です： »何でも肉市場で売っているものは，あなた方の良心のために，何も尋ねないで+今後も食べなさい。地とそれに満ちるものとはエホバのもの」だからです。不信者のだれかがあなた方を招き，あなた方が行きたいと思う場合，自分の良心のために，何も尋ねることなく，何でも自分の前に出される物を食べなさい。しかし，もしもだれかが，「これは犠牲としてささげられたものです」とあなた方に言うなら，そのことを明かした人のために，また良心のために，それを食べてはなりません。「良心」とわたしが言うのは，あなた自身のではなく，相手の人の[良心]のことです。というのは，わたしの自由がほかの人の良心によって裁かれるということが，どうしてあってよいでしょうか。 わたしが感謝を抱いてあずかっているのであれば，わたしが感謝をささげているものについて，なぜあしざまに言われるべきでしょうか » (コリント第一10:25-30)。

聖書が非難する宗教的実践について： »不釣り合いにも不信者とくびきを共にしてはなりません。義と不法に何の交友があるでしょうか。また，光が闇と何を分け合うのでしょうか。さらに，キリストとベリアルの間にどんな調和があるでしょうか。また，忠実な人が不信者とどんな分を共に持つのでしょうか。そして，神の神殿*と偶像にどんな一致があるでしょうか。わたしたちは生ける神の神殿なのです。神が言われたとおりです。「わたしは彼らの中に住み，[彼らの]中を歩くであろう。そしてわたしは彼らの神となり，彼らはわたしの民となる」。「『それゆえ，彼らの中から出て，離れよ』と，エホバは言われる。『そして汚れた物に触れるのをやめよ』」。「『そうすればわたしはあなた方を迎えよう』」。「『そしてわたしはあなた方の父となり，あなた方はわたしの息子また娘となる』と，全能者エホバは言われる」 » (コリント第二6:14-18)。

偶像崇拝を練習しないでください。 すべての偶像崇拝的な物や像、十字架、宗教上の彫像を破壊する必要があります（マタイ7：13-23）。スピリチュアリズムを練習しないでください：占い、魔法、占星術…オカルトに関連するすべてのオブジェクトを破壊する必要があります（使徒19:19、20）。

聖書の原則を尊重しない宗教的儀式に出席する必要はありません（コリント第一10：20-22）。私たちはポルノから逃げなければなりません。暴力的で堕落する映画、偶然の試合、麻薬、マリファナ、たばこ、過剰アルコール、酔っ払い、: »そのようなわけで，兄弟たち，わたしは神の情けによってあなた方に懇願します。あなた方の体を，神に受け入れられる，生きた，聖なる犠牲として差し出しなさい。これがあなた方の理性による神聖な奉仕です » (ローマ 12:1;マタイ5：27-30; 詩編11：5)。

性的不道徳：姦通、結婚外のセックス、同性愛、性的嫌悪： »あなた方は，不義の者が神の王国を受け継がないことを知らないとでもいうのですか。惑わされてはなりません。淫行の者，偶像を礼拝する者，姦淫をする者，不自然な目的のために囲われた男，男どうしで寝る者，盗む者，貪欲な者，大酒飲み，ののしる者，ゆすり取る者はいずれも神の王国を受け継がないのです (コリント第一 6:9,10)。 »結婚はすべての人の間で誉れあるものとされるべきです。また結婚の床は汚れのないものとすべきです。神は淫行の者や姦淫を行なう者を裁かれるからです » (ヘブライ 13:4)。

聖書はポリダミーを非難しています。この状況で神を喜ばせたいと思う人は、彼が結婚した最初の妻とだけ残すことによって自分の状況を正式化しなければなりません（テモテ第一3：2「ひとりの妻の夫」））。 マスターベーションの練習は聖書に禁止されています： »ですから，淫行，汚れ，性的欲情，有害な欲望，また強欲つまり偶像礼拝に関して，地上にあるあなた方の肢体を死んだものとしなさい » (コロサイ3:5)。

あなたは血を食べてはいけません。輸血として血液を受け入れないでください : « ただし，その魂つまりその血を伴う肉を食べてはならない »(創世記 9:4) (The Sacredness of Blood (Genesis 9:4); The Spiritual Man and the Physical Man (Hebrews 6:1))。

この聖書研究では、聖書によって非難されるすべてのことを綴っていません。 成熟したキリスト教徒と聖書の原則の良い知識は、聖書に直接記されていなくても、「良い」と「悪い」の違いを知るでしょう: « 方，固い食物は，円熟した人々，すなわち，使うことによって自分の知覚力を訓練し，正しいことも悪いことも見分けられるようになった人々のものです »(ヘブライ 5:14) (Achieving Spiritual Maturity (Hebrews 6:1))。

***

その他の聖書研究記事:

あなたのみ言葉は私の足のともしび、私の道の光です（詩篇 119:105)

イエス・キリストの死を記念する祝典

神の約束

神はなぜ苦しみと悪を許すのでしょうか？

永遠の命の希望

永遠の命の希望への信仰を強めるイエス・キリストの奇跡

大患難が来る前に何をすべきでしょうか?

Other Asiatic Languages:

Chinese: 六个圣经学习主题

Khmer (Cambodian): ប្រធានបទសិក្សាព្រះគម្ពីរចំនួនប្រាំមួយ

Korean: 6개의 성경 공부 기사

Laotian: ຫົກຫົວຂໍ້ການສຶກສາຄໍາພີ

Myanmar (Burmese): ကျမ်းစာလေ့လာမှုခေါင်းစဉ်ခြောက်ခု

Thai: หัวข้อการศึกษาพระคัมภีร์ 6 หัวข้อ

Vietnamese: Sáu Chủ Đề Nghiên Cứu Kinh Thánh

Tagalog (Filipino): Anim na Paksa sa Pag-aaral ng Bibliya

Indonesian: Enam Topik Studi Alkitab

Javanese: Enem Topik Sinau Alkitab

Malaysian: Enam Topik Pembelajaran Bible

Bible Articles Language Menu

70以上の言語の概要表。各言語で書かれた重要な聖書記事が6つずつ掲載されています。

Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website

聖書を毎日読んでください。このコンテンツには、英語、フランス語、スペイン語、ポルトガル語の教育的な聖書記事が含まれています（記事の内容を理解するために、Google翻訳を使用してこれらの言語のいずれか、またはお好みの言語を選択してください）。

***

X.COM (Twitter)

FACEBOOK

FACEBOOK BLOG

MEDIUM BLOG

日本語の聖書 – オーディオナレーション付き

「事実，イエスが行ったことはほかにも多くある。それを詳細に書いたとしたら，その巻物は世界に収まり切らないと思う」

（ジョン21:25）

イエス・キリストとヨハネの福音書に書かれた最初の奇跡である彼は、水をワインに変えます： « 3日目にガリラヤのカナで結婚の披露宴があり，イエスの母親がそこにいた。 イエスと弟子たちも披露宴に招かれていた。 ぶどう酒が足りなくなった時，イエスは母親から，「ぶどう酒がありません」と言われた。 しかしイエスは母親に言った。「それは私たちが心配することですか。私の時はまだ来ていません」。 イエスの母親は給仕たちに，「彼が言うことは何でもしてください」と言った。そこには，ユダヤ人の清めのしきたり通りに石の水がめが6つ置いてあり，各容量は五，六十リットルだった。 イエスが給仕たちに，「かめいっぱいに水を入れなさい」と言うと，彼らは縁までいっぱいに入れた。 イエスは言った。「さあ，少しくんで，宴会の幹事の所に持っていきなさい」。彼らは持っていった。宴会の幹事はぶどう酒に変えられた水を味見したが，その出どころを知らなかった。（水をくんできた給仕たちは知っていた。）それで花婿を呼んで， こう言った。「普通は最初に上等のぶどう酒を出し，みんなが酔った頃に劣ったのを出しますが，あなたは上等のぶどう酒を今まで取っておいたのですね」。 イエスはこれを最初の奇跡 としてガリラヤのカナで行い，自分の力 を明らかにした。弟子たちはイエスに信仰を持った »（ヨハネ2：1-11）。

イエス・キリストは王のしもべの息子を癒します： “イエスは再びガリラヤのカナに行った。水をぶどう酒に変えた所である。さて，カペルナウムに王の役人がいて，息子が病気になっていた。  この役人は，イエスがユダヤからガリラヤに来たことを聞くと，出掛けていき，下ってきて息子を癒やしてくれるようにと頼んだ。息子は死にかけていたのである。 しかしイエスは言った。「あなた方は奇跡 や不思議なことを見なければ，決して信じません」。 王の役人は言った。「主よ，私の子供が死なないうちに来てください」。 イエスは，「行きなさい。息子さんは治ります」と言った。役人はイエスの言葉を信じて去った。 戻る途中，奴隷たちが来て，男の子が治った と言った。  役人は，息子が何時に良くなったかを尋ねた。奴隷たちは答えた。「昨日の午後1時ごろに熱が下がりました」。 父親は，それが，「息子さんは治ります」とイエスが言ったその時刻だと分かった。こうして役人とその家の人たち全員が信じた。これは，イエスがユダヤからガリラヤに来た時に行った2番目の奇跡 だった »（ヨハネ4：46-54）。

イエス・キリストはカペナウムで悪魔に取り憑かれた人を癒します： “それからイエスはガリラヤの町カペルナウムに下っていき，安息日に人々を教えていた。 人々はその教え方に大変驚いた。イエスは権威をもって話したからである。 さて，会堂には，邪悪な天使に取りつかれた男性がいて，大声でこう叫んだ。 「ああ，ナザレ人イエス，何をしに来たのですか。私たちを滅ぼすのですか。あなたが誰かはよく分かっています。神の聖なる方です」。 しかしイエスは，「黙りなさい。その人から出なさい」と叱りつけた。邪悪な天使はその男性を人々の真ん中に投げ倒し，傷を負わせることなく出ていった。 皆は非常に驚き，互いにこう言いだした。「何と，言った通りになった。彼が権威と力をもって命じると，邪悪な天使たちは出ていくのだ」。 こうしてイエスに関する話は周囲の地方の隅々まで広まっていった »（ルカ4：31-37）。

イエス・キリストはガダレネスの地（現在はヨルダンの東部、ティベリアス湖の近く）で悪霊を追い出します： « エスが向こう岸に着いてガダラの人たちの地域に入ると，邪悪な天使に取りつかれた2人の男が墓場 から出てきてイエスに会った。人はとりわけ凶暴だったので，誰もすぐ近くの道を通る勇気がなかった。  2人はわめいて，言った。「神の子よ，何をしに来たのですか。私たちを罰するために，定められた時よりも前に来たのですか」。 遠く離れた所で，豚の大きな群れが草を食べていた。 それで邪悪な天使たちはイエスに嘆願し始め，「私たちを追い出すのでしたら，あの豚の群れの中に送り込んでください」と言った。 イエスが「行け！」と言うと，邪悪な天使たちは出てきて豚の中に入った。何と，群れ全体が突進して崖から湖に落ち，水の中で死んだ。 豚を飼っていた人たちは逃げて町に入り，邪悪な天使に取りつかれた男たちのことを含め，一切のことを知らせた。 すると，町中の人がイエスに会いに出てきた。そしてイエスを見ると，この地域から出ていくようにと求めた »（マタイ8：28-34）。

イエス・キリストは使徒ペテロのしゅうとめをいやされる：「イエスはペテロの家に入り，ペテロのしゅうとめ が熱病にかかって寝ているのを見た。  それで彼女の手に触ると，熱が引き，しゅうとめは起き上がってイエスをもてなし 始めた」（マタイ8:14,15）。

イエスは男の手を癒します： « 別の安息日のこと，イエスは会堂に入って教え始めた。そこに，右手がまひした 男性がいた。  律法学者とパリサイ派の人たちは，イエスが安息日に治すのかどうか，じっと見ていた。イエスを訴える理由を見つけようとしてだった。 しかしイエスは，その考えを知っていたので，片手がまひした 男性に言った。「立ち上がって，中央に立ちなさい」。男性は身を起こして，そこに立った。 イエスは言った。「あなた方に尋ねますが，安息日にしてよいのは，助けることですか，苦しめることですか。命を救うことですか，滅ぼすことですか」。 そして皆を見回してから，その男性に言った。「手を伸ばしなさい」。男性がそうすると，手は治った。 ところが，律法学者とパリサイ派の人たちは怒り狂い，イエスをどう始末しようかと話し合いを始めた »（ルカ6：6-11）。

イエスは浮腫に苦しんでいる一人の男を癒します（体液の過剰な蓄積）に苦しんでいる人を癒します： « 別の時のこと，イエスは安息日にパリサイ派のある指導者の家に食事に行った。人々はイエスをじっと見ていた。そして，水腫 になった男性がイエスの前にいた。 そこでイエスは，律法に通じた人とパリサイ派の人たちに尋ねた。「安息日に病気を治してよいでしょうか，治してはいけないでしょうか」。 しかしその人たちは黙っていた。イエスは男性に触って癒やし，そこから去らせた。 それから言った。「あなた方のうち，息子や牛が井戸に落ちた場合，安息日だからすぐに引き上げないという人がいるでしょうか」。 その人たちは答えることができなかった »（ルカ14：1-6）。

イエス・キリストは盲人をいやします。「さて，イエスがエリコに近づくと，目が見えない人が道路の脇に座って物乞いをしていた。  その人は多くの人が通っていく物音を聞いて，何が起きているかを尋ね始めた。 人々は，「ナザレ人イエスが通っていくのだ！」と知らせた。 そこでその人は叫んだ。「ダビデの子イエス，憐れみをお掛けください！」 すると，先頭にいた人たちが，静かにしているようにと言って，叱り始めた。しかし，その人は，「ダビデの子よ，憐れみをお掛けください！」とますます叫び立てた。 そこでイエスは立ち止まり，彼を連れてくるよう命じた。彼が近くに来てから，イエスは尋ねた。 「何をしてほしいのですか」。その人は，「主よ，目が見えるようにしてください」と言った。 イエスは言った。「目が見えるようになりなさい。あなたが良くなったのは信仰があったからです」。 すると，その人はたちまち目が見えるようになり，神をたたえつつイエスの後に従うようになった。人々も皆，これを見て神を賛美した」（ルカ18:35-43）。

イエス・キリストは2人の盲人を癒します： « イエスがそこから歩いていくと，目が見えない2人の人 が，「ダビデの子よ，憐れみをお掛けください」と叫びながら付いてきた。 イエスが家の中に入ると，目が見えない2人はそのもとに来た。イエスは，「私にできるという信仰がありますか」と尋ねた。2人は，「はい，主よ」と答えた。 それでイエスは2人の目に触り，「あなたたちの信仰通りになりますように」と言った。 すると，2人は目が見えるようになった。イエスは，「誰にも知られないようにしなさい」と厳重に命じた。しかし，2人は出ていってから，イエスのことをその地方全体に言い広めた »（マタイ9：27-31）。

イエス・キリストは1人の聴覚障害者を癒します： “イエスはティルス地方から戻る時，シドンを経て，デカポリス地方 を通ってガリラヤ湖に行った。 ここで人々は，耳が聞こえず言語障害のある男性をイエスのもとに連れてきて，その男性に手を置いてくれるようにと嘆願した。 イエスは群衆の中からその男性だけを連れていった。指を男性の両耳に入れ，それから唾を掛けて，舌に触れた。 そして，天を見上げて深く息を吐き，「エファタ」，つまり「開かれよ」と言った。 すると，耳は開かれ，言語障害はなくなり，男性は普通に話し始めた。 イエスは人々に，誰にも言わないようにと命じた。しかし，イエスが命じれば命じるほど，人々はますます広めるのだった。 実際，すっかり驚いて，「あの人は何でも見事に行った。耳が聞こえない人を聞こえるように，口が利けない人を話せるようにするのだ」と言った »（マルコ7：31-37）。

イエス・キリストはハンセン病患者を癒します：「また，重い皮膚病の男性がイエスの所に来て，ひざまずいて嘆願し，「あなたは，お望みになるだけで，私を癒やすことができます」と言った。 イエスはかわいそうに思い，手を伸ばして男性に触り，「そう望みます。良くなりなさい」と言った。 すぐに病気は消え，男性は良くなった」（マーク1:40-42）。

イエスはハンセン病で10人を癒します： イエスはエルサレムに行く途中，サマリアとガリラヤの間を通っていた。 ある村に入っていくと，重い皮膚病の人10人がイエスを見て，離れた所で立ち上がり， 声を上げて言った。「イエス，先生，憐れみをお掛けください！」 イエスはその人たちを見て，言った。「自分を祭司に見せに行きなさい」。その人たちは出掛けていく途中で癒やされた。 そのうちの1人は，癒やされたことに気付き，大声で神をたたえながら戻ってきた。 そしてイエスの足元にひれ伏して感謝した。しかも，その人はサマリア人だった。 それでイエスは言った。「10人全員が癒やされたのではありませんか。では，ほかの9人はどこにいるのですか。  神をたたえるために戻ってきたのは，この他国の人だけなのですか」。 そしてその人に言った。「立って，行きなさい。あなたが良くなったのは信仰があったからです」 »（ルカ17：11-19）。

イエス・キリストは麻痺者を癒します：「この後，ユダヤ人の祭りがあって，イエスはエルサレムに上っていった。 さて，エルサレムにある羊の門の所に，ヘブライ語でベツザタと呼ばれる池があり，そこにつの柱廊があった。その柱廊には，病気の人，目が見えない人，足が不自由な人，体がまひした*人などが大勢，横たわっていた。 そこに，38年間も病気の男性がいた。イエスはこの男性が横たわっているのを見，もう長いこと病気であるのに気付いて，「良くなりたいですか」と言った。 病気の男性は答えた。「旦那さま，私には，水が揺れる時に池に入れてくれる人がいません。私が行こうとすると，ほかの人が先に下りてしまいます」。 イエスは言った。「起き上がり，その敷物を持って，歩きなさい」。 すると男性はすぐに良くなり，敷物を持って歩き始めた」（ジョン5:1-9）。

イエス・キリストはてんかんを癒します： « 彼らが群衆の方に来ると，ある男性がイエスに近づき，ひざまずいて，言った。「主よ，息子に憐れみをお掛けください。息子はてんかんがあり，ひどい状態です。何度も火の中に倒れ，何度も水の中に落ちます。 息子をあなたの弟子たちのもとに連れてきましたが，治せませんでした」。 それでイエスは言った。「ああ，不信仰で不健全な世代よ，私はいつまであなた方といなければならないのでしょう。いつまであなた方のことを耐えなければならないのでしょう。その子をここに連れてきなさい」。 それから，イエスが邪悪な天使を叱りつけると，その子から出ていった。その時，少年は治った。 そこで弟子たちはイエスのもとにそっと来て，「なぜ私たちは追い出せなかったのでしょうか」と言った。 イエスは言った。「信仰が少ないためです。はっきり言いますが，からしの種ほどの信仰があるなら，この山に，『ここからあそこに移れ』と言うとしても，それは移るのであり，何事も不可能ではありません」 »（マタイ17：14-20）。

イエスはそれを知らずに女性を癒します： « イエスが進んでいくと，人々が群がった。 ところで，12年間も出血が続き，誰にも治してもらえずにいる女性がいた。 女性は後ろから近づき，イエスの外衣の裾 に触った。すると出血はすぐに止まった。 イエスは，「触ったのは誰ですか」と言った。皆が自分ではないと答えていると，ペテロが言った。「先生，人々があなたを囲んで群がっているのです」。 それでもイエスは言った。「誰かが私に触ったのです。私から力 が出ていきました」。女性は，気付かれていたと分かり，震えながら進み出て，イエスの前でひれ伏し，イエスに触った理由とすぐに癒やされた様子を皆の前で説明した。 イエスは言った。「あなた が良くなったのは信仰があったからです。安心して暮らしなさい」 »（ルカ8：42-48）。

イエスは遠くから一人を癒します： « イエスはこれらのことを民に話し終えると，カペルナウムに入った。 さて，ある士官の大切な奴隷が重い病気で死にかかっていた。 士官はイエスのことを聞くと，奴隷を治しに来てくれるよう頼むために，ユダヤ人の長老たちを遣わした。 長老たちはイエスのもとに来て，真剣に嘆願し始め，こう言った。「あの人の願いをぜひかなえてあげてください。 私たちの民を愛して，会堂を建ててくれました」。それでイエスは一緒に行った。士官の家からあまり遠くない所まで来た時，士官はイエスに次のように伝えるために友人たちを遣わした。「閣下，わざわざ私のような者の家に来ていただくには及びません。 それに，私はあなたのもとに伺うにはふさわしくない者だと思いました。ただ一言言ってくださり，私の召し使いが癒やされるようにしてください。  といいますのは，私は権威の下に置かれた人間で，私の下にも兵士がおり，この者に『行け！』と言えば，行き，別の者に『来い！』と言えば，来ます。また，私の奴隷に，『これをせよ！』と言えば，それをします」。 イエスはこれらのことを聞いてとても驚き，後に従う群衆の方を向いて言った。「あなたたちに言いますが，イスラエルでもこれほどの信仰は見たことがありません」。 そして，遣わされた人たちが家に戻ると，奴隷は健康になっていた »（ルカ7：1-10）。

イエス・キリストは18年間、障害のある女性を癒してきました： « 安息日に，イエスは会堂で教えていた。 そこに，18年間邪悪な天使に取りつかれて病弱な女性がいた。腰が折れ曲がり，どうしても真っすぐに立てなかった。 イエスはその女性を見て話し掛け，「あなたはもう病弱ではありません」と言った。 そして両手を置くと，その女性はすぐさま真っすぐに立ち，神をたたえ始めた。 ところが会堂の役員は，イエスが安息日に病気を治したので憤り，群衆にこう言った。「仕事をすべき日は6日あるのだから，それらの日に来て治してもらいなさい。安息日は駄目だ」。 しかし主イエスがこう答えた。「偽善者たち，あなた方はそれぞれ安息日に牛やロバを家畜小屋から解いて，水を飲ませに引いていきませんか。 それなら，アブラハムの子孫*でサタンに18年も縛られていたこの女性が安息日に解放されてもよいのではありませんか」。 イエスがこう言うと，反対者たちは皆，恥ずかしく思うようになった。しかし，群衆は皆，イエスがした素晴らしい事柄全てを喜ぶようになった »（ルカ13：10-17）。

イエス・キリストはフェニキア人の女性の娘を癒します： « イエスはそこを去り，ティルスとシドンの地方に行った。  すると，その地方のフェニキア人女性が来て，「主よ，ダビデの子よ，憐れみをお掛けください。娘が邪悪な天使に取りつかれ，ひどく苦しめられています」と叫んだ。 しかしイエスは，一言も答えなかった。それで弟子たちが来て，言った。「この女性を追い払ってください。後に付いてきて，ずっと叫んでいます」。 イエスは答えた。「私は，イスラエル国民の迷い出た羊 の所にしか遣わされていません」。 しかし女性は来て，イエスに敬意を表し，言った。「主よ，お助けください！」 イエスは答えた。「子供たちのパンを取って小犬に投げ与えるのは正しくありません」。 女性は言った。「そうです，主よ。けれど，小犬も主人の食卓から落ちるパンくずを食べます」。 そこでイエスは言った。「素晴らしい信仰です！ あなたの願う通りのことが起きますように」。すると，娘はその時，癒やされた »（マタイ15：21-28）。

イエス・キリストは嵐を静めました。「イエスが舟に乗ると，弟子たちが後に従った。 ところが，湖に大嵐が生じ，舟は波にのまれそうになった。それでも，イエスは眠っていた。 弟子たちが来てイエスを起こし，「主よ，助けてください。死んでしまいそうです！」と言った。 しかしイエスは言った。「なぜそんなに怖がっている*のですか。信仰の少ない人たち」。それから起き上がって風と湖を叱りつけた。すると湖面はすっかり穏やかになった。 弟子たちはとても驚き，「どういう方なのだろう。風や湖さえ従うのだ」と言った」（マタイ8:23-27）。この奇跡は、地上の楽園では災害を引き起こす嵐や洪水がもはやないことを示しています。

海の上を歩くイエス・キリスト： “イエスは群衆を解散させた後，祈りをするため自分だけで山に登った。日が暮れても，1人でそこにいた。 その頃までに，舟は陸から何百メートルも離れていたが，向かい風で，波のためになかなか進まなかった。 ところが，第4夜警時 に，イエスは湖の上を歩いて舟の所に来た。 弟子たちは，イエスが湖の上を歩いているのを目にして動揺し，「幻影だ！」と言った。そして，恐れのあまり叫び声を上げた。 しかし，イエスはすぐに話し掛け，「安心しなさい。私です。恐れることはありません」と言った。 ペテロは言った。「主よ，あなたでしたら，水の上を歩いてそちらに行くよう私に命令してください」。 イエスは，「来なさい！」と言った。そこでペテロは舟から出て，水の上を歩いてイエスの方に向かった。ところが暴風を見て怖くなり，沈み始めた時，「主よ，助けてください！」と叫んだ。 イエスはすぐに手を伸ばしてペテロをつかみ，「信仰の少ない人よ，なぜ疑いに負けたのですか」と言った。 2人が舟に乗り込んでから，暴風はやんだ。  その時，舟にいた弟子たちは，「確かにあなたは神の子です」と言って，敬意を表した »（マタイ14：23-33）。

奇跡的なピーチ： « 人々がイエスに群がってきて神の言葉を聞いていた時のこと，イエスはゲネサレ湖 のほとりに立っていた。 湖畔に2そうの舟が泊めてあるのが見え，漁師たちが舟から下りて，網を洗っていた。 イエスはそのうちの1そう，シモンの舟に乗り，陸から少し離すよう求めた。それから腰を下ろし，舟から群衆に教え始めた。  話し終えると，シモンに言った。「沖に乗り出し，網を下ろして漁をしなさい」。 しかしシモンは答えた。「先生，一晩中働いて何も捕れませんでした。それでも，おっしゃる通り，網を下ろしてみます」。 下ろしてみると，非常に多くの魚が掛かった。網が裂け始めるほどだった。 それで，もう一方の舟にいる仲間たちに合図をし，助けに来てもらった。両方の舟は魚でいっぱいになり，沈みかけた。 シモン･ペテロはこれを見てイエスの前にひれ伏し，「私から離れてください，主よ。私は罪深い男なのです」と言った。 大漁だったので，シモンも一緒にいた人も非常に驚き，圧倒されてしまったのである。 シモンの仲間であるゼベダイの息子たち，ヤコブとヨハネ も同様だった。しかしイエスはシモンに言った。「恐れることはありません。今後，あなたは人を生きたまま捕るのです」。 この人たちは舟を陸に戻し，一切のものを捨ててイエスの後に従った »（ルカ5：1-11）。

イエス・キリストはパンを増やします： « この後，イエスはガリラヤ湖つまりティベリア湖の向こうへ行った。 大勢の人がその場所に向かっていった。イエスが奇跡 を行って病気の人たちを癒やすのを見たからだった。 イエスは山に登り，そこで弟子たちと座った。 さて，ユダヤ人の祭りである過ぎ越し が近かった。 イエスは目を上げて大勢の人がやって来るのを見，「この人々が食べるパンをどこで買いましょうか」とフィリポに言った。 彼を試すためにそう言ったのであり，どうするかは考えてあった。 フィリポは答えた。「200デナリ*分のパンでも足りません。一人一人にほんの少しずつ配ることもできないでしょう」。 弟子の1人でシモン･ペテロの兄弟であるアンデレが言った。 「ここに大麦のパン5つと小さな魚2匹を持っている少年がいます。でも，これほど大勢では何になるでしょうか」。イエスは，「人々を座らせなさい」と言った。その場所には草がたくさん生えていて，人々はそこに座った。約5000人の男性がいた。 イエスはパンを取り，感謝の祈りをしてから，座っている人たちに配った。小さな魚についても同じようにし，人々は好きなだけ食べた。 人々が満腹になった時，イエスは弟子たちに言った。「余ったかけらを集め，何も無駄にならないようにしなさい」。 弟子たちがかけらを集めると，12個の籠がいっぱいになった。もともと5つだった大麦のパンを食べた人たちが残したものだった。人々はイエスが行った奇跡 を見て，「これこそ，世に来ることになっていた預言者だ」と言いだした。 イエスは，人々が自分を王にするために捕らえに来ようとしているのを知り，ただ独りで 再び山に去っていった »（ヨハネ6：1-15）。地球全体に食物が豊富にあります（詩篇72:16;イザヤ30:23）。

イエス・キリストは未亡人の息子を育てました：「この後すぐ，イエスはナインという町に移動した。弟子や他の大勢の人が同行していた。 町の門に近づくと，死人が運び出されてくるところだった。それはある母親の一人息子で，しかも母親はやもめだった。町のかなり多くの人も一緒にいた。 主イエスはその母親を見ると，かわいそうに思い，「泣くことはありません」と言った。 そして，遺体を載せた台に近づいて触った。担いでいた人たちは立ち止まった。イエスは言った。「若者よ，さあ，起き上がりなさい！」 すると死人は体を起こして話し始め，イエスは息子を母親に渡した。 この時，皆は畏れを抱き，神をたたえ始めて，「偉大な預言者が私たちの間に現れた」，「神はご自分の民に注意を向けてくださった」と言った。   イエスに関するこの話はユダヤ全土と周囲の全地方に広まった」（ルカ7:11-17）。

イエス・キリストはヤイロの娘を復活させます：「イエスが話しているうちに，会堂の役員の家から人が来て，「娘さんは亡くなりました。もう先生を煩わすことはありません」と言った。 これを聞いてイエスは役員に言った。「心配は要りません。ただ信仰を持ちなさい。そうすれば娘さんは救われます」。 その家に着くと，イエスは，ペテロ，ヨハネ，ヤコブ，娘の父親と母親以外は，誰も一緒に中に入らせなかった。 一方，人々は皆泣き，娘のために胸をたたいて悲しんでいた。イエスは言った。「泣くのをやめなさい。少女は死んだのではなく，眠っているのです」。 人々はイエスのことをあざ笑いだした。少女が死んだことを知っていたからである。 しかしイエスは少女の手を取って呼び掛け，「起きなさい！」と言った。 すると少女は生き返り，すぐに起き上がった。イエスは，少女に何か食べさせてあげるよう命じた。 両親はわれを忘れたようになったが，イエスは起きた事を誰にも話さないようにと指示した」（ルカ8:49-56）。

イエスキリストは、4日前に亡くなった友人のラザロを復活させます:「イエスはまだ村に入っておらず，マルタと会った場所にいた。 家でマリアを慰めていたユダヤ人たちは，マリアが急いで立って出ていったので，墓に行って泣くのだろうと思い，後に付いていった。 マリアは，イエスがいる所に着いてイエスを見つけると，その足元にひれ伏して，「主よ，もしここにいてくださったなら，私の兄弟は死ななかったでしょう」と言った。 イエスは，マリアが泣き，一緒に来たユダヤ人たちも泣いているのを見ると，心の中でうめき，苦悩した。 そして，「ラザロをどこに横たえたのですか」と言った。人々は，「主よ，一緒に来てください」と言った。 イエスは涙を流した。それでユダヤ人たちは言いだした。「見なさい，本当に愛情を抱いていたのだ」。 しかし，ある人たちは言った。「この人は目が見えない人の目を開けたが，彼が死ぬのは防げなかったのだろうか」。

イエスは，再び心の中でうめいてから，墓に来た。それは洞窟で，入り口が石でふさがれていた。 イエスは，「石をどけてください」と言った。兄弟を亡くしたマルタが言った。「主よ，もう臭くなっているに違いありません。4日たっています」。 イエスは言った。「信じるなら神の輝かしい力を見る，とあなたに言いませんでしたか」。 石がどけられると，イエスは天を見上げて，こう言った。「父よ，私の願いを聞いてくださり，感謝いたします。 いつも聞いてくださることは知っていますが，周りに立つ人々のために言っています。あなたが私を遣わされたことをこの人々が信じるためです」。  イエスはそう言い終えると，大声で叫んだ。「ラザロ，出てきなさい！」すると，死んでいたラザロが，手足に布を巻かれたまま出てきた。顔にも布が巻かれていた。イエスは言った。「ほどいて，歩けるようにしてあげなさい」」（ジョン11:30-44）。

最後奇跡的なピーチ（キリストの復活の直後）： « ちょうど夜が明ける頃，イエスが浜辺に立ったが，弟子たちはそれがイエスだと気付かなかった。 イエスは言った。「友よ，食べる物 がないのですね」。弟子たちは，「ありません」と答えた。 イエスは言った。「舟の右側に網を投げなさい。そうすれば捕れます」。そこで弟子たちは網を投げたが，魚があまりに多くて網を引き寄せられなかった。 それで，イエスの愛する弟子がペテロに，「主だ！」と言った。裸 だったシモン･ペテロは，主だと聞くと，服を着て湖に飛び込んだ。 しかしほかの弟子たちは，魚でいっぱいの網を引きながら，小舟でやって来た。岸からそれほど遠くなく，わずか90メートルほどだった »（ヨハネ21：4-8）。

イエス・キリストは他の多くの奇跡を行いました。彼らは私たちの信仰を強め、私たちを励まし、楽園にある多くの祝福を垣間見ることができます。使徒ヨハネの書かれた言葉は、楽園で起こることを保証するものとして、イエス・キリストが成し遂げた驚くべき数の奇跡を非常によく要約しています: 「事実，イエスが行ったことはほかにも多くある。それを詳細に書いたとしたら，その巻物は世界に収まり切らないと思う」（ジョン21:25）。

***

その他の聖書研究記事:

あなたのみ言葉は私の足のともしび、私の道の光です（詩篇 119:105)

イエス・キリストの死を記念する祝典

神の約束

神はなぜ苦しみと悪を許すのでしょうか？

永遠の命の希望

聖書の教え

大患難が来る前に何をすべきでしょうか?

Other Asiatic Languages:

Chinese: 六个圣经学习主题

Khmer (Cambodian): ប្រធានបទសិក្សាព្រះគម្ពីរចំនួនប្រាំមួយ

Korean: 6개의 성경 공부 기사

Laotian: ຫົກຫົວຂໍ້ການສຶກສາຄໍາພີ

Myanmar (Burmese): ကျမ်းစာလေ့လာမှုခေါင်းစဉ်ခြောက်ခု

Thai: หัวข้อการศึกษาพระคัมภีร์ 6 หัวข้อ

Vietnamese: Sáu Chủ Đề Nghiên Cứu Kinh Thánh

Tagalog (Filipino): Anim na Paksa sa Pag-aaral ng Bibliya

Indonesian: Enam Topik Studi Alkitab

Javanese: Enem Topik Sinau Alkitab

Malaysian: Enam Topik Pembelajaran Bible

Bible Articles Language Menu

70以上の言語の概要表。各言語で書かれた重要な聖書記事が6つずつ掲載されています。

Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website

聖書を毎日読んでください。このコンテンツには、英語、フランス語、スペイン語、ポルトガル語の教育的な聖書記事が含まれています（記事の内容を理解するために、Google翻訳を使用してこれらの言語のいずれか、またはお好みの言語を選択してください）。

***

X.COM (Twitter)

FACEBOOK

FACEBOOK BLOG

MEDIUM BLOG