
“वास्तवमा येसुले अरू पनि धेरै कुरा गर्नुभएको थियो। मलाई लाग्छ, ती सबै एक-एक बयान गरेर लेखिएका भए ती मुठाहरू संसारमा अटाउने थिएनन् » (यूहन्ना २१:२५)
येशू ख्रीष्टले पानीलाई दाखमद्यमा बदल्नुहुन्छ: « अब तेस्रो दिन गालिलको कानामा विवाह-भोज थियो अनि येसुकी आमा पनि त्यहाँ गएकी थिइन्। येसु र उहाँका चेलाहरूलाई पनि त्यो विवाह-भोजमा निम्त्याइएको थियो। भोजमा दाखमद्य सिद्धिनै लाग्दा येसुकी आमाले उहाँलाई भनिन्: “तिनीहरूसित दाखमद्य छैन।” तर येसुले तिनलाई भन्नुभयो: “ए नारी, तिमीलाई र मलाई यसको के सरोकार? मेरो बेला अझै आइपुगेको छैन।” उहाँकी आमाले त्यहाँ सेवा गरिरहेकाहरूलाई भनिन्: “उहाँले तिमीहरूलाई जसो भन्नुहुन्छ, त्यसै गर।” त्यहाँ ढुङ्गाका छ वटा घ्याम्पा थिए, जुन यहुदीहरूको शुद्धीकरणसम्बन्धी रीतिअनुसार आवश्यक थियो। हरेक घ्याम्पोमा दुई वा तीन भाँडो पानी अटाउँथ्यो। येसुले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “घ्याम्पाहरूमा पानी भर।” तिनीहरूले घ्याम्पाको मुखसम्मै भरे। अनि उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “अब अलिकता उघाएर भोजका प्रबन्धककहाँ लैजाओ।” तब तिनीहरूले त्यो लगे। अनि भोजका प्रबन्धकले दाखमद्यमा परिणत गरिएको त्यो पानी चाखे। त्यो कहाँबाट आयो भनेर तिनलाई थाह थिएन। (तर त्यहाँ सेवा गरिरहेकाहरू, जसले पानी उघाएका थिए, तिनीहरूलाई चाहिँ थाह थियो।) तब भोजका प्रबन्धकले दुलहालाई बोलाए र तिनलाई भने: “हरेक मानिसले पहिला असल दाखमद्य टक्राउँछ अनि जब मानिसहरू मात्तिन्छन्, तब कमसलचाहिँ टक्राउँछ। तर तिमीले त असल दाखमद्य अहिलेसम्म जोगाइराखेका रहेछौ।” यसरी येसुले गालिलको कानामा पहिलो चमत्कार गरेर आफ्नो महिमा प्रकट गर्नुभयो अनि उहाँका चेलाहरूले उहाँमाथि विश्वास गरे » (यूहन्ना २:१-११)।
येशू ख्रीष्टले राजाको सेवकको छोरालाई निको पार्नुभयो: « त्यसपछि उहाँ फेरि गालिलको काना पुग्नुभयो, जहाँ उहाँले पानीलाई दाखमद्यमा परिणत गर्नुभएको थियो। त्यहाँ राजाको एक जना सेवक पनि थियो, जसको छोरा कफर्नहुममा बिरामी परेको थियो। येसु यहुदियाबाट निस्केर गालिल पुग्नुभयो भनी जब त्यस मानिसले सुन्यो, तब ऊ उहाँकहाँ गयो अनि आएर आफ्नो छोरालाई निको पारिदिन उहाँलाई बिन्ती गऱ्यो किनकि उसको छोरा मर्नै आँटेको थियो। तर येसुले उसलाई भन्नुभयो: “चिन्ह अनि अचम्मका कामहरू नदेखेसम्म तिमीहरू कुनै हालतमा विश्वास गर्दैनौ।” राजाको त्यस सेवकले उहाँलाई भन्यो: “हे प्रभु, मेरो सानो बाबु मर्नुअघि नै मसित आइदिनुहोस्।” येसुले उसलाई भन्नुभयो: “जाऊ, आफ्नो बाटो लाग, तिम्रो छोरा बाँच्छ।” त्यस मानिसले येसुको कुरामा विश्वास गऱ्यो र आफ्नो बाटो लाग्यो। ऊ बाटोमै छँदा उसका दासहरू आएर उसको छोरा बाँच्यो भन्ने खबर सुनाए। तब आफ्नो छोरा कुन बेला निको भएको हो भनेर उसले तिनीहरूलाई सोध्यो। तिनीहरूले उसलाई जवाफ दिए: “हिजो सातौँ घडीमा उसलाई ज्वरोले छोड्यो।” येसुले “तिम्रो छोरा बाँच्छ” भन्नुभएकै समयमा छोरा निको भएको रहेछ भनेर उसले थाह पायो। अनि ऊ र उसको घरमा भएकाहरू सबैले येसुमाथि विश्वास गरे। यहुदियाबाट निस्केर गालिल पस्नुभएपछि येसुले गर्नुभएको यो दोस्रो चमत्कार थियो » (यूहन्ना ४:४-5-५४)।
येशू ख्रीष्ट कफर्नहुममा भूत लागेका मानिसलाई निको पार्नुहुन्छ: « सपछि उहाँ गालिलको कफर्नहुम सहरतिर ओर्लनुभयो। अनि विश्रामदिनमा तिनीहरूलाई सिकाउन थाल्नुभयो। उहाँको सिकाउने तरिका देखेर तिनीहरू छक्क परे किनकि उहाँ अख्तियारका साथ बोलिरहनुभएको थियो। प्रेतले* सताएको एक जना मानिस पनि त्यही सभाघरमा थियो र ऊ यसो भन्दै चिच्याउन थाल्यो: “हे नासरी येसु, तपाईँको हामीसित के सरोकार?* के तपाईँ हामीलाई नाश गर्न आउनुभएको हो? तपाईँ वास्तवमा को हुनुहुन्छ, मलाई थाह छ। तपाईँ परमेश्वरको पवित्र जन हुनुहुन्छ।” तर येसुले त्यसलाई हप्काउँदै भन्नुभयो: “चुप लाग् र ऊबाट बाहिर निस्केर आइज।” तब त्यस प्रेतले उसलाई सबैको अगाडि पछाऱ्यो र उसलाई कुनै चोट नपुऱ्याई बाहिर निस्क्यो। यो देखेर सबै जना तीनछक परे अनि यसो भन्दै आपसमा कुरा गर्न लागे: “हेर त, उहाँको वचनमा कत्ति शक्ति रहेछ! किनकि उहाँ प्रेतहरूलाई अख्तियार अनि शक्तिका साथ हुकुम गर्नुहुन्छ र तिनीहरू बाहिर निस्कन्छन्।” यसरी वरपरका सबै ठाउँको कुनाकाप्चासम्म उहाँको विषयमा चर्चा चल्न थाल्यो » (लूका ४:३१-३7)।
येशू ख्रीष्टले गदारेनेस (अब जोर्डन, जोर्डन को पूर्वी भाग, लेक तिबेरियास नजिक) को भूमि मा भूतहरु निकाल्नुहुन्छ: « उहाँ पारिपट्टि गदरिनीहरूको इलाकामा पुग्नुभएपछि चिहानबाट आइरहेका दुई जना मानिससित उहाँको भेट भयो। प्रेतहरू बास गरेका ती मानिसहरू असाध्यै डरलाग्दा भएकाले कसैले पनि त्यो बाटो हिँड्ने आँट गर्दैनथ्यो। अनि हेर! तिनीहरू यसो भन्दै चिच्याए: “हे परमेश्वरका छोरा, तपाईँको हामीसित के सरोकार? के तपाईँ तोकिएको समयअघि नै हामीलाई सास्ती दिन यहाँ आउनुभएको हो?” निकै पर सुँगुरहरूको एउटा ठूलो बथान चरिरहेको थियो। त्यसैले प्रेतहरूले यसो भन्दै उहाँलाई बिन्ती गर्न थाले: “हामीलाई धपाउने हो भने त्यस सुँगुरको बथानमा पठाउनुहोस्।” उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “जाओ!” तब तिनीहरू ती मानिसहरूबाट निस्केर सुँगुरहरूभित्र पसे अनि हेर! सुँगुरको पूरै बथान भीरतिर हुत्तिँदै गयो र समुद्रमा खसेर मऱ्यो। तब गोठालाहरू भागे अनि उनीहरूले प्रेतहरू बास गरेका ती मानिसहरूलाई के भयो, त्योलगायत अरू सबै कुरा सहरमा गएर सुनाए। अनि हेर! येसुलाई भेट्न पूरै सहर उर्लेर आयो र उहाँलाई देखेपछि तिनीहरूले उहाँलाई आफ्नो इलाकाबाट गइहाल्न बिन्ती गरे » (मत्ती २८:२८-३४)।
येशू ख्रीष्टले प्रेरित पत्रुसकी सासूलाई সুস্থ করলেন गर्नुभयो: “अनि पत्रुसको घरमा पुग्नुहुँदा येसुले पत्रुसकी सासू ज्वरोले थलिएकी देख्नुभयो। त्यसैले उहाँले उनको हात छुनुभयो र ज्वरोले उनलाई छोड्यो अनि उनी उठेर उहाँको लागि खाना तयार गर्न थालिन् » (मत्ती ८:१४,१५)।
येशू ख्रीष्टले पक्षाघात भएको हात भएको मानिसलाई निको पार्नुहुन्छ: « अर्को विश्रामदिनमा उहाँ सभाघरमा पसेर सिकाउन थाल्नुभयो। त्यहाँ दाहिने हात सुकेको एक जना मानिस थियो। उहाँलाई दोष लगाउने निहुँ भेट्टाउन शास्त्रीहरू र फरिसीहरू उहाँले विश्रामदिनमा निको पार्नुहुन्छ कि पार्नुहुन्न भनेर उहाँलाई नियालिरहेका थिए। तर तिनीहरू के सोचिरहेका छन् भनेर उहाँलाई थाह थियो। त्यसैले उहाँले हात सुकेको त्यस मानिसलाई भन्नुभयो: “उठ र बीचमा उभ।” तब त्यो मानिस उठेर बीचमा उभियो। त्यसपछि येसुले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “म तिमीहरूलाई सोध्छु, विश्रामदिनमा भलो गर्नु ठीक हो कि हानि गर्नु? ज्यान बचाउनु ठीक हो कि ज्यान लिनु?” चारैतिर सबैलाई हेरेपछि उहाँले त्यस मानिसलाई भन्नुभयो: “तिम्रो हात तन्काऊ।” उसले त्यसै गऱ्यो अनि उसको हात सद्दे भइहाल्यो। तर तिनीहरू रिसले पागल भए अनि येसुलाई के गर्ने भनेर आपसमा कुरा गर्न थाले » (लूका ६:६-११)।
येशू ख्रीष्ट एक बूँद (शरीर मा तरल पदार्थ को अत्यधिक संचय) बाट पीडित मानिसलाई निको पार्नुहुन्छ: « एकचोटि विश्रामदिनमा उहाँ फरिसीहरूका अगुवाहरूमध्ये एक जनाको घरमा खाना खान जानुभएको थियो र तिनीहरूले उहाँलाई नियालिरहेका थिए। अनि हेर! जलोदर भएको एक जना मानिस उहाँको अगाडि थियो। त्यसैले येसुले व्यवस्थामा पोख्त मानिसहरू र फरिसीहरूलाई सोध्नुभयो: “विश्रामदिनमा निको पार्दा नियम उल्लङ्घन हुन्छ कि हुँदैन?” तर तिनीहरू चुप लागेर बसे। यो देखेर उहाँले त्यस मानिसलाई छोएर निको पार्नुभयो र उसलाई त्यहाँबाट पठाउनुभयो। अनि उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “तिमीहरूमध्ये कुनचाहिँ मानिस यस्तो होला, जसले आफ्नो छोरा वा गोरु विश्रामदिनमा इनारमा खस्यो भने त्यसलाई तुरुन्तै बाहिर निकाल्दैन?” तिनीहरूले यसको जवाफै दिन सकेनन् » (लूका १४:१-६)।
येशू ख्रीष्टले एक अन्धा मानिसलाई निको पार्नुभयो: « येसु यरिहोनजिकै पुग्नुहुँदा एक जना अन्धो मानिस बाटोको छेउमा बसेर भीख मागिरहेको थियो। त्यही बाटो भएर गइरहेको भीडको आवाज सुनेपछि उसले के हुँदै छ भनी सोध्यो। मानिसहरूले उसलाई भने: “नासरी येसु यो बाटो भएर जाँदै हुनुहुन्छ!” यो सुनेपछि उसले यसो भन्दै पुकाऱ्यो: “हे दाउदका छोरा येसु, ममाथि कृपा गर्नुहोस्!” अघिअघि गइरहेकाहरूले उसलाई “चुप लाग्” भनी हप्काउन थाले तर ऊ यसो भन्दै झन् चिच्याइरह्यो: “हे दाउदका छोरा, ममाथि कृपा गर्नुहोस्!” तब येसु रोकिनुभयो र त्यस माग्नेलाई आफूकहाँ ल्याउन मानिसहरूलाई आज्ञा दिनुभयो। ऊ नजिकै आइपुगेपछि येसुले उसलाई सोध्नुभयो: “मैले तिम्रो लागि के गरिदिएको तिमी चाहन्छौ?” उसले भन्यो: “हे प्रभु, मैले फेरि दृष्टि पाऊँ।” त्यसैले येसुले उसलाई भन्नुभयो: “तिम्रो दृष्टि फर्कोस्; तिम्रो विश्वासले तिमीलाई निको पारेको छ।” उत्तिखेरै उसले देख्न थाल्यो र परमेश्वरको महिमा गर्दै येसुको पछिपछि लाग्न थाल्यो। यो देखेर सबै मानिसले परमेश्वरको प्रशंसा गरे » (लूका १८:३५-४३)।
येशू ख्रीष्ट दुई अन्धा मानिसहरुलाई निको पार्नुहुन्छ: « येसु त्यहाँबाट जाँदै गर्नुहुँदा दुई जना अन्धा यसो भनेर पुकार्दै उहाँको पछिपछि लागे: “हे दाउदका छोरा, हामीमाथि कृपा गर्नुहोस्।” उहाँ घरभित्र पस्नुभएपछि ती अन्धाहरू उहाँकहाँ आए अनि येसुले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो: “मैले तिमीहरूको आँखा खोलिदिन सक्छु भनेर के तिमीहरू विश्वास गर्छौ?” तिनीहरूले उहाँलाई जवाफ दिए: “गर्छौँ प्रभु।” २९ त्यसपछि उहाँले तिनीहरूको आँखा छुँदै भन्नुभयो: “तिमीहरूले विश्वास गरेअनुसारै तिमीहरूलाई होस्।” तब तिनीहरूको आँखा खुल्यो। साथै येसुले तिनीहरूलाई यस्तो कडा चेतावनी दिनुभयो: “यो कुरा कसैले थाह नपाओस्।” तर त्यहाँबाट बाहिर निस्केपछि तिनीहरूले त्यस इलाकाभरि उहाँको विषयमा बताए » (मत्ती ९:२७-३१)।
येशू ख्रीष्टले एक बहिरा मौनलाई निको पार्नुहुन्छ: “टायरको इलाकाबाट फर्केर उहाँ सिदोन र डेकापोलिसको इलाका हुँदै गालिल समुद्र जानुभयो। यहाँ तिनीहरूले उहाँकहाँ एक जना बहिरो अनि भकभके मानिस ल्याए र त्यस मानिसमाथि आफ्नो हात राखिदिन उहाँलाई अनुरोध गरे। उहाँले उसलाई भीडबाट पर एकान्त ठाउँमा लैजानुभयो र उसको कानमा आफ्नो औँला हाल्नुभयो अनि थुकेपछि उसको जिब्रो छुनुभयो। त्यसपछि उहाँले आकाशतिर हेरेर लामो सास तान्नुभयो र उसलाई भन्नुभयो: “इफ्फाता,” जसको अर्थ हो, “खोलिजा।” तब ऊ फेरि सुन्न सक्ने भयो अनि उसको बोली पनि ठीक भयो र ऊ प्रस्ट बोल्न थाल्यो। अनि उहाँले तिनीहरूलाई यो कुरा कसैलाई नबताउनू भनी चेतावनी दिनुभयो तर उहाँ जति मनाही गर्नुहुन्थ्यो, तिनीहरू झन् त्यति नै उहाँको कुरा फैलाउँदै हिँड्थे। हुन पनि उहाँका कामहरू देखेर तिनीहरू असाध्यै छक्क परेका थिए र भन्थे: “उहाँले गर्नुभएका सबै कुरा असल छन्। यहाँसम्म कि उहाँ बहिरोलाई सुन्न सक्ने र गुँगोलाई बोल्न सक्ने बनाउनुहुन्छ।”” (मार्क ७:३१-३७)।
येशू ख्रीष्टले एउटा कुष्ठरोगीलाई निको पार्नुभयो: « त्यहाँ एक जना कुष्ठरोगी पनि आयो र उसले घुँडा टेकेर बिन्ती गर्दै यसो भन्यो: “तपाईँले मलाई शुद्ध पार्न सक्नुहुन्छ। तपाईँले इच्छा गर्नुभए पुग्छ।” यो सुनेर उहाँ टिठाउनुभयो अनि आफ्नो हात पसारेर उसलाई छुनुभयो र भन्नुभयो: “म इच्छा गर्छु। तिमी शुद्ध भइजाऊ।” अनि तुरुन्तै उसको कुष्ठरोग हरायो र ऊ शुद्ध भयो » (मर्कूस १:४०-४२)।
येशू ख्रीष्टले दश कुष्ठरोगीहरुलाई निको पार्नुभयो: « तब उहाँ सामरिया र गालिलको बीचबाट भएर यरुसलेम जाँदै हुनुहुन्थ्यो। अनि उहाँ एउटा गाउँभित्र पस्न लाग्नुहुँदा १० जना कुष्ठरोगीले उहाँलाई देखे तर तिनीहरू टाढै उभिए र ठूलो स्वरमा यसो भने: “हे येसु, हे गुरुज्यू, हामीमाथि कृपा गर्नुहोस्!” तिनीहरूलाई देखेपछि उहाँले यसो भन्नुभयो: “जाओ, गएर पुजारीहरूलाई देखाओ।” तब जाँदाजाँदै तिनीहरू शुद्ध भए। तिनीहरूमध्ये एक जनाले आफू निको भएको देखेपछि चर्को स्वरमा परमेश्वरको महिमा गर्दै फर्क्यो १६ र येसुको पाउमा घोप्टो परेर उहाँलाई धन्यवाद दियो। ऊ सामरियाली थियो। यो देखेर येसुले भन्नुभयो: “दसै जना शुद्ध भएका थिए नि, होइन र? त्यसोभए बाँकी नौ जना खै त? परमेश्वरको महिमा गर्न फर्कनेमा यो विदेशीबाहेक अरू कोही भएन?” अनि उहाँले उसलाई भन्नुभयो: “उठ र आफ्नो बाटो लाग। तिम्रो विश्वासले तिमीलाई निको पारेको छ।” » (लूका १७:११-१9)।
येशू ख्रीष्टले एउटा पक्षाघातीलाई निको पार्नुभयो: “यी कुराहरूपछि यहुदीहरूको एउटा चाड आयो अनि येसु यरुसलेम उक्लनुभयो। यरुसलेममा भेडा-ढोकानजिकै एउटा कुण्ड छ, जसलाई हिब्रू भाषामा बेथजाथा भनिन्छ र त्यसको चारैतिर खम्बै-खम्बा भएको दलान छ। त्यहाँ बिरामी, अन्धा, लङ्गडा र हातखुट्टा सुकेका थुप्रै मानिस पस्रिरहेका थिए। त्यहाँ एक जना मानिस थियो, जो बिरामी भएको ३८ वर्ष भइसकेको थियो। त्यो मानिस पस्रिरहेको देखेपछि अनि ऊ यत्तिका लामो समयदेखि बिरामी रहेछ भनी थाह पाएपछि येसुले उसलाई भन्नुभयो: “के तिमी निको हुन चाहन्छौ?” त्यस बिरामी मानिसले उहाँलाई जवाफ दियो: “हजुर, कुण्डको पानी छचल्किएको बेला मलाई त्यहाँ हालिदिने मानिस कोही पनि छैन। त्यसैले म त्यहाँ जाँदा-जाँदै मभन्दा अघि नै अर्को मानिस पसिहाल्छ।” येसुले उसलाई भन्नुभयो: “उठ, तिम्रो ओछ्यान बोकेर जाऊ।” उत्तिखेरै त्यो मानिस निको भयो र आफ्नो ओछ्यान बोकेर हिँड्न थाल्यो » (यूहन्ना ५:१-९)।
येशू ख्रीष्ट एक मिर्गी रोग निको पार्नुहुन्छ: “जब उहाँहरू भीडको नजिकै पुग्नुभयो, तब एक जना मानिस उहाँकहाँ आयो र घुँडा टेकेर यसो भन्न थाल्यो: “प्रभु, मेरो छोरामाथि कृपा देखाउनुहोस् किनभने छारे रोग लागेर उसले साह्रै दुःख पाएको छ। ऊ कहिले आगोमा त कहिले पानीमा लड्छ। मैले उसलाई तपाईँका चेलाहरूकहाँ लगेँ तर उनीहरूले निको पार्न सकेनन्।” तब येसुले भन्नुभयो: “ए अविश्वासी र टेढो पुस्ता, म तिमीहरूसित कतिन्जेल रहूँ? म तिमीहरूलाई कतिन्जेल सहूँ? उसलाई मकहाँ ल्याओ।” अनि येसुले त्यस केटोमा बास गरेको प्रेतलाई हप्काउनुभयो र त्यो प्रेत त्यस केटोबाट निस्क्यो अनि उत्तिखेरै ऊ निको भइहाल्यो। त्यसपछि चेलाहरू सुटुक्क येसुकहाँ आएर सोधे: “हामीले किन त्यसलाई धपाउन सकेनौँ?” उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “तिमीहरूसित विश्वास थोरै भएकोले। किनकि म तिमीहरूलाई साँचो-साँचो भन्छु, यदि तिमीहरूसित रायोको गेडा जत्रो मात्र विश्वास छ भने पनि तिमीहरूले यस डाँडालाई ‘यहाँबाट त्यहाँ सरिजा’ भन्यौ भने त्यो सरिजानेछ र तिमीहरूको लागि कुनै कुरा असम्भव हुनेछैन।”” (मत्ती १७:१४-२०)।
येशू ख्रीष्टले यो थाहा नपाई चमत्कार गर्नुहुन्छ: « उहाँ जाँदै गर्नुहुँदा भीडले उहाँलाई ठेलमठेल गर्न थाल्यो। त्यहाँ रगत बग्ने बेथाले सताएको १२ वर्ष भइसकेको अनि कसैको उपचारबाट निको हुन नसकेकी एक जना स्त्री थिई। उसले पछाडिबाट आएर उहाँको लुगाको किनारको फुर्का छोई र तुरुन्तै उसको रगत बग्न बन्द भयो। त्यसैले येसुले सोध्नुभयो: “मलाई छुने को हो?” जब कसैले स्विकारेन, तब पत्रुसले भने: “गुरुज्यू, भीडले तपाईँलाई घेरेर ठेलिरहेको छ।” तर येसुले भन्नुभयो: “कसैले मलाई छोयो किनकि मबाट शक्ति बाहिर निस्केको मैले महसुस गरेँ।” उहाँको नजरबाट आफू लुक्न नसकेको देखेपछि त्यो स्त्री थरथर काम्दै आई र घुँडा टेक्दै आफूले उहाँलाई छुनुको कारण र त्यसो गर्दा ऊ कसरी तुरुन्तै निको भई, त्यसबारे सबै मानिससामु बताई। तर उहाँले उसलाई भन्नुभयो: “नानी, तिम्रो विश्वासले तिमीलाई निको पारेको छ। ढुक्क भएर जाऊ।” » (लूका ८:४२-४८)।
येशू ख्रीष्ट टाढा बाट निको पार्नुहुन्छ: « जब उहाँले मानिसहरूलाई आफूले भन्नुपर्ने सबै कुरा भनेर सिध्याउनुभयो, तब उहाँ कफर्नहुम पस्नुभयो। त्यहाँ एक जना सैनिक अफिसरको प्यारो दास सिकिस्त बिरामी भएर मर्नै आँटेको थियो। जब ती सैनिक अफिसरले येसुको विषयमा सुने, तब तिनले यहुदीहरूका धर्मगुरुहरूलाई उहाँकहाँ पठाए र तिनीकहाँ आएर आफ्नो दासलाई बचाइदिन बिन्ती गर्न लगाए। तब तिनीहरू येसुकहाँ आए र यसो भन्दै उहाँलाई बिन्तीभाउ गर्न थाले: “तिनी तपाईँको मदत पाउन लायकका छन् किनकि तिनी हाम्रो जातिलाई प्रेम गर्छन् र हाम्रो लागि तिनले नै सभाघर बनाइदिएका हुन्।” त्यसैले येसु तिनीहरूसित जानुभयो। तर उहाँ तिनको घरनजिकै पुग्नुहुँदा ती सैनिक अफिसरले आफ्ना साथीहरूमार्फत यस्तो खबर पठाए: “प्रभु, कष्ट नगर्नुहोस् किनकि म तपाईँलाई मेरो घरमा स्वागत गर्न लायकको छैनँ। यसैकारण मैले आफूलाई तपाईँकहाँ आउन योग्यको ठानिनँ। बरु एक वचन बोलिदिनुहोस् र मेरो नोकर निको हुनेछ। किनकि म आफै पनि कसैको अधीनमा बसेको मानिस हुँ अनि मेरो मुनि पनि सिपाहीहरू छन्। म एक जनालाई भन्छु, ‘जाऊ!’ र ऊ जान्छ अनि अर्कोलाई भन्छु, ‘आऊ!’ र ऊ आउँछ अनि मेरो दासलाई भन्छु, ‘यो गर!’ र उसले त्यो गर्छ।” जब येसुले यो कुरा सुन्नुभयो, तब उहाँ तिनीदेखि आश्चर्यचकित हुनुभयो र आफ्नो पछिपछि आइरहेको भीडतिर फर्केर भन्नुभयो: “म तिमीहरूलाई भन्छु, मैले उसको जस्तो ठूलो विश्वास इस्राएलमा समेत पाएको छैनँ।” अनि तिनले पठाएका मानिसहरू घर फर्कँदा त्यो दास निको भइसकेको पाए » (लूका ७:१-१०)।
येशू ख्रीष्ट १८ वर्षदेखि बिरामी परेकी एक महिलालाई निको पार्नुहुन्छ: « एकपटक विश्रामदिनमा उहाँ कुनै एउटा सभाघरमा सिकाउँदै हुनुहुन्थ्यो। अनि हेर! बितेको १८ वर्षदेखि प्रेतले कमजोर बनाएको एउटी स्त्री त्यहाँ थिई। कुप्री भएकीले ऊ ठाडो उभिन सक्दिनथी। त्यस स्त्रीलाई देखेपछि येसुले उसलाई भन्नुभयो: “ए नारी, तिम्रो दुर्बलताबाट तिमी मुक्त भयौ।” अनि उहाँले ऊमाथि आफ्नो हात राख्नुभयो। उत्तिखेरै ऊ सीधा भई र परमेश्वरको महिमा गर्न थाली। येसुले यसरी विश्रामदिनमा निको पार्नुभएको देखेर रिसले चूर भएका सभाघरका पदाधिकारीले भीडलाई यसो भने: “काम गर्नका लागि छ दिन छुट्ट्याइएको छ। त्यसैले ती दिनमा आएर निको होओ, विश्रामदिनमा होइन।” तर प्रभुले तिनलाई यस्तो जवाफ दिनुभयो: “कपटीहरू हो, के तिमीहरू सबै जना विश्रामदिनमा आफ्नो गोरु वा गधालाई किलाबाट फुकाएर पानी खुवाउन लैजादैनौ? त्यसोभए हेर, सैतानले बितेको १८ वर्षदेखि बाँधेर राखेको यो स्त्री, जो अब्राहामकी छोरी हुन्, उसलाई विश्रामदिनमा फुकाउनु के उचित होइन?” उहाँको यो कुरा सुनेर उहाँका सबै विरोधी लज्जित भए तर भीडमा हुनेजति सबै भने उहाँले गर्नुभएका यी सब आश्चर्यजनक काम देखेर खुसी भए » (लूका १३:१०-१7)।
येशू ख्रीष्ट एक फोनीशियन महिलाकी छोरीलाई निको पार्नुहुन्छ: « सपछि येसु त्यहाँबाट टायर र सिदोनको इलाकातिर लाग्नुभयो। अनि हेर! ती इलाकाहरूबाट आएकी एक फोनिसियाली स्त्रीले ठूलो स्वरले रुँदै भनिन्: “हे प्रभु, दाउदका छोरा, ममाथि कृपा गर्नुहोस्। मेरी छोरीलाई प्रेतले* साह्रै सताइरहेको छ।” तर उहाँले तिनलाई केही जवाफ दिनुभएन। त्यसैले चेलाहरू उहाँकहाँ आएर यसो भन्दै बिन्ती गर्न थाले: “यस स्त्रीलाई पठाइदिनुहोस् किनकि यो रुँदै हाम्रो पछिपछि लागिरहेकी छे।” उहाँले जवाफ दिनुभयो: “म इस्राएलको घरानाका ती मानिसहरूका निम्ति मात्र पठाइएको हुँ, जो हराएका भेडाहरूजस्ता छन्।” तर ती स्त्री उहाँको नजिक आइन् र उहाँलाई दण्डवत् गर्दै यसो भनिन्: “प्रभु, मलाई मदत गर्नुहोस्!” अनि उहाँले जवाफ दिनुभयो: “केटाकेटीको रोटी खोसेर कुकुरका छाउराहरूलाई दिनु उचित हुँदैन।” तिनले भनिन्: “हो प्रभु, तर छाउराहरूले पनि त आफ्ना मालिकको टेबुलबाट झरेका टुक्राटाक्री खान पाउँछन् नि।” तब येसुले तिनलाई भन्नुभयो: “हे नारी, तिम्रो विश्वास ठूलो रहेछ। तिमीले इच्छा गरेको कुरा तिमीलाई पुगोस्।” तब उत्तिखेरै तिनकी छोरी निको भइन् » (मत्ती १५:२१-२८)।
येशू ख्रीष्टले आँधीबेहरी रोक्नुभयो: « उहाँ डुङ्गा चढ्नुभयो र चेलाहरू पनि उहाँसँगै गए। अनि हेर! समुद्रमा ठूलो आँधी चल्यो र छाल उठेर डुङ्गा पानीले भरिन थाल्यो तर उहाँ भने निदाइरहनुभएको थियो। अनि चेलाहरू आएर उहाँलाई यसो भन्दै ब्युँझाए: “हे प्रभु, हामीलाई बचाउनुहोस्, हामी मर्नै आँट्यौँ!” तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “तिमीहरू किन यतिबिघ्न डराउँछौ? तिमीहरूको विश्वास कत्ति कमजोर!” त्यसपछि उहाँले उठेर आँधी र समुद्रलाई हप्काउनुभयो अनि समुद्र पूरै शान्त भयो। तब चेलाहरूले छक्क परेर यसो भने: “यिनी को हुन्, जसको आज्ञा आँधी र समुद्रले समेत मान्छन्?” » (मत्ती ८:२३-२७)। यो चमत्कारले पार्थिव प्रमोदवनमा आँधीबेहरी वा बाढी आउने छैन भनेर प्रस्ट पार्छ।
येशू ख्रीष्ट समुद्रमा हिंड्दै हुनुहुन्छ: « भीडलाई पठाइसकेपछि उहाँ प्रार्थना गर्न एक्लै डाँडामा उक्लनुभयो। साँझ परिसकेको थियो र उहाँ त्यहाँ एक्लै हुनुहुन्थ्यो। यतिखेरसम्ममा डुङ्गा सयौँ मिटर पर पुगिसकेको थियो र विपरीत दिशाबाट बतास चलिरहेको हुँदा छालले डुङ्गालाई बेसरी हानिरहेको थियो। तर रातको चौथो प्रहरमा उहाँ समुद्रमा हिँड्दै चेलाहरूकहाँ आउनुभयो। उहाँ समुद्रमा हिँडिरहनुभएको देखेपछि चेलाहरू आत्तिएर यसो भन्न थाले: “लौ! हामी यो के देख्दै छौँ?” अनि तिनीहरू तर्सेर कराए। तर येसुले तुरुन्तै तिनीहरूलाई यसो भन्नुभयो: “साहस गर, मै हुँ, नडराओ।” पत्रुसले उहाँलाई यस्तो जवाफ दिए: “प्रभु, यदि तपाईँ नै हुनुहुन्छ भने मलाई पानीमाथि हिँडेर तपाईँकहाँ आउने आज्ञा दिनुहोस्।” उहाँले भन्नुभयो: “हुन्छ, आऊ!” अनि पत्रुस डुङ्गाबाट ओर्लेर पानीमाथि हिँड्दै येसु भएतिर गए। तर आँधी चलिरहेको देखेर तिनी डराए अनि डुब्न थालेपछि यसो भन्दै कराए: “प्रभु, मलाई बचाउनुहोस्!” येसुले तुरुन्तै आफ्नो हात पसारेर तिनलाई समाउनुभयो र भन्नुभयो: “ए विश्वास कमजोर भएको मानिस, तिमीले किन शङ्का गऱ्यौ?” अनि दुवै जना डुङ्गामा चढेपछि आँधी थामियो। त्यसपछि डुङ्गामा बसिरहेका चेलाहरूले उहाँलाई दण्डवत् गर्दै भने: “तपाईँ साँच्चै परमेश्वरको छोरा हुनुहुँदो रहेछ।” » (मत्ती १४:२३-३३)।
चमत्कारिक माछापालन: « एक चोटिको कुरा हो, येसु गनेसरेत तालको किनारमा उभिएर परमेश्वरको वचन सिकाइरहनुभएको थियो अनि भीड उहाँको कुरा सुन्न ठेलमठेल गर्दै थियो। तब उहाँले तालको किनारमा राखिराखेको दुई वटा डुङ्गा देख्नुभयो तर जलारीहरू भने डुङ्गाबाट ओर्लेर आ-आफ्ना जाल धोइरहेका थिए। उहाँ ती डुङ्गाहरूमध्ये एउटामा चढ्नुभयो, जुन सिमोनको थियो र उहाँले तिनलाई त्यस डुङ्गालाई पाखाबाट अलि पर लैजान भन्नुभयो। त्यसपछि उहाँ बस्नुभयो अनि त्यही डुङ्गाबाट भीडलाई सिकाउन थाल्नुभयो। आफ्नो कुरा भनिसकेपछि उहाँले सिमोनलाई भन्नुभयो: “डुङ्गालाई गहिरो ठाउँतिर लैजाऊ र माछा समात्न तिमीहरूले आ-आफ्ना जाल हान।” तर सिमोनले जवाफ दिए: “गुरुज्यू, हामीले रातभरि मेहनत गऱ्यौँ तर केही भेट्टाएनौँ तैपनि तपाईँले भन्नुभएकोले म जाल हाल्नेछु।” जब तिनीहरूले त्यसै गरे, तिनीहरूका जालहरूमा थुप्रै माछा परे, यहाँसम्म कि तिनीहरूका जालहरू फाट्न लागे। त्यसैले तिनीहरूले अर्को डुङ्गामा भएका आफ्ना साथीहरूलाई आएर मदत गर्न इसारा गरे। अनि तिनीहरू आए र दुवै डुङ्गा भरे, यहाँसम्म कि ती डुङ्गाहरू डुब्न लागे। यो देखेर सिमोन पत्रुसले येसुसामु घुँडा टेक्दै भने: “हे प्रभु, म पापी मानिस हुँ, त्यसैले मदेखि टाढा गइहाल्नुहोस्।” त्यति धेरै माछा समात्न सकेको देखेर तिनी र तिनीसित भएकाहरू सबै चकित भएका थिए। जब्दिका छोराहरू याकुब र युहन्ना, जो व्यापारमा सिमोनका साझेदारहरू थिए, तिनीहरूको अवस्था पनि त्यस्तै थियो। तर येसुले सिमोनलाई भन्नुभयो: “डराउन छोड। अबदेखि उसो तिमीहरूले मानिसहरूलाई जिउँदै समात्नेछौ।” त्यसैले तिनीहरूले डुङ्गाहरू पाखामा ल्याए र सबै कुरा छोडेर उहाँको पछि लागे » (लूका ५:१-११)।
येशू रोटी गुणा: « त्यसपछि येसु गालिल समुद्र अर्थात् टाइबेरियस समुद्रपारि जानुभयो। एउटा ठूलो जमात उहाँको पछिपछि लागिरहेको थियो किनकि उहाँले चमत्कारपूर्ण तरिकामा बिरामीहरूलाई निको पार्नुभएको तिनीहरूले देखेका थिए। त्यसैले येसु एउटा डाँडामा उक्लनुभयो र आफ्ना चेलाहरूसित बस्नुभयो। अब यहुदीहरूको निस्तार चाड नजिकै थियो। जब येसुले आफ्नो नजर उठाएर हेर्दा एउटा ठूलो जमात आफूकहाँ आउँदै गरेको देख्नुभयो, तब उहाँले फिलिपलाई भन्नुभयो: “यिनीहरूलाई खुवाउन हामी कहाँ रोटी किनौँ?” तर उहाँले तिनको परीक्षा गर्न यसो भनिरहनुभएको थियो किनकि अब आफूले के गर्न लागेको छु भनेर उहाँलाई थाह थियो। फिलिपले उहाँलाई जवाफ दिए: “यिनीहरूलाई अलि-अलि मात्र खुवाउने हो भने पनि २०० दिनारको रोटीले समेत पुग्दैन।” उहाँका चेलाहरूमध्ये एक जना, अन्द्रियास, जो सिमोन पत्रुसका भाइ थिए, तिनले उहाँलाई भने: ९ “यहाँ एक जना केटोसित जौका पाँच वटा रोटी र दुई वटा साना माछा छन्। तर यत्तिका मानिसलाई यसले कसरी पुऱ्याउने?” येसुले भन्नुभयो: “मानिसहरूलाई बस्न लगाओ।” त्यस ठाउँमा प्रशस्त घाँस थियो; त्यसैले मानिसहरू आरामसित बसे। त्यहाँ लगभग ५ हजार पुरुष थिए। त्यसपछि येसुले रोटी लिएर धन्यवाद चढाउनुभयो अनि खान बसेकाहरूलाई बाँड्नुभयो। उहाँले साना माछाहरू पनि लिएर त्यसै गर्नुभयो र तिनीहरूले चाहेजति खाए। जब तिनीहरू अघाए, तब उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्नुभयो: “उब्रेका टुक्राटाक्री बटुल र केही पनि खेर नजाओस्।” त्यसैले जौका पाँच वटा रोटीबाट सबैले खाइसकेपछि तिनीहरूले उब्रेका टुक्राटाक्री बटुले र १२ डाला भरिए। उहाँको यो चमत्कार देखेपछि मानिसहरूले यसो भन्न थाले: “संसारमा आउने भनिएका भविष्यवक्ता पक्कै पनि यिनी नै हुनुपर्छ।” अनि तिनीहरू आएर आफूलाई जबरजस्ती राजा बनाउन आँटेका छन् भन्ने थाह पाउनुभएपछि येसु एक्लै फेरि डाँडातिर लाग्नुभयो » (यूहन्ना ६:१-१५)। सारा पृथ्वीमा प्रशस्त मात्रामा खाना हुनेछ (भजन ७२:१६; यशैया ३०:२३)।
येशू ख्रीष्टले एक विधवाको छोरोलाई पुनरुत्थान गर्नुभयो: “त्यसको केही समयपछि नै उहाँ नाइन नामको सहरतिर जानुभयो। उहाँका चेलाहरू र मानिसहरूको भीड पनि उहाँसँगै यात्रा गर्दै थिए। जब उहाँ सहरको मूलढोका नजिक पुग्नुभयो, तब हेर, एक जना मानिसको लास लगिँदै थियो। ऊ एउटी विधवाको एक मात्र छोरा थियो। अनि सहरबाट आएको ठूलो भीड पनि ती विधवाको साथमा थियो। तब तिनलाई देखेर प्रभु टिठाउनुभयो र भन्नुभयो: “नरोऊ।” त्यसपछि नजिक गएर उहाँले अरथी छुनुभयो र त्यो बोक्नेहरू टक्क अडिए अनि उहाँले भन्नुभयो: “ए युवक, म तिमीलाई भन्छु, उठ!” तब त्यो मरेको मानिस उठेर बस्यो र बोल्न थाल्यो अनि येसुले उसलाई उसकी आमाको जिम्मा लगाउनुभयो। तब तिनीहरू सबै असाध्यै डराए र तिनीहरूले यसो भन्दै परमेश्वरको महिमा गर्न थाले: “हाम्रो बीचमा एक जना महान् भविष्यवक्ता खडा हुनुभएको छ” र “परमेश्वरले आफ्ना जनहरूतर्फ ध्यान दिनुभएको छ।” अनि उहाँबारे यो खबर सारा यहुदिया र वरपरका सबै इलाकामा फैलियो » (लूका ७:११-१७)।
येशू ख्रीष्टले याइरसकी छोरीलाई पुनर्जीवित पार्नुभयो: « उहाँ बोल्दै गर्नुहुँदा सभाघरको ती पदाधिकारीको घरबाट एक जना मानिस आयो र भन्यो: “तपाईँकी छोरी मरिसकी! त्यसैले अब गुरुज्यूलाई बेकारमा दुःख नदिनुहोस्।” यो सुनेर येसुले याइरसलाई भन्नुभयो: “चिन्ता नगर, केवल विश्वास गर अनि ऊ बाँच्नेछे।” तिनको घरमा पुगेपछि उहाँले पत्रुस, युहन्ना, याकुब अनि केटीका आमाबुबाबाहेक अरू कसैलाई आफूसित भित्र आउन दिनुभएन। सबै मानिस रुँदै अनि छाती पिट्दै शोक गरिरहेका थिए। त्यसैले उहाँले भन्नुभयो: “रुन छोड किनकि ऊ मरेकी छैन तर निदाइरहेकी छे।” यो सुनेर तिनीहरू उहाँको खिल्ली उडाउँदै हाँस्न थाले किनकि केटी मरिसकेकी छे भनेर तिनीहरूलाई थाह थियो। तर उहाँले उसको हात समातेर भन्नुभयो: “नानु, उठ!” ५५ तब उसको सास फर्क्यो र ऊ जुरुक्कै उठी। त्यसपछि उसलाई केही खानेकुरा दिनू भनी उहाँले अह्राउनुभयो। यो देखेर उसका आमाबुबाको खुसीको सीमा रहेन। तर यसबारे कसैलाई नभन्नू भनी उहाँले तिनीहरूलाई निर्देशन दिनुभयो » (लूका ८:४९-५६)।
येशू ख्रीष्टले आफ्नो मित्र लाजरसलाई पुनर्जीवित पार्नुभयो, जसको चार दिनअघि मृत्यु भएको थियो: “येसु यतिबेलासम्म गाउँभित्र पसिसक्नुभएको थिएन; उहाँ अझै मार्थाले भेटेकै ठाउँमा हुनुहुन्थ्यो। जब ती यहुदीहरू, जो मरियमको घरमा थिए र जसले तिनलाई सान्त्वना दिइरहेका थिए, तिनीहरूले मरियमलाई जुरुक्क उठेर गएको देखे, तब तिनीहरू तिनको पछिपछि लागे। किनकि तिनीहरूले मरियम चिहानमा रुन गएकी होलिन् भन्ठाने। जब मरियम येसु हुनुभएको ठाउँमा आइपुगिन् र उहाँलाई देखिन्, तब तिनी उहाँको पाउमा घोप्टो परिन् र यसो भनिन्: “हे प्रभु, तपाईँ यहाँ हुनुभएको भए मेरो भाइ मर्ने थिएन।” तिनलाई र तिनीसित आएका यहुदीहरूलाई रोइरहेको देखेपछि येसु अत्यन्तै व्याकुल हुनुभयो र सुस्केरा हाल्नुभयो। अनि उहाँले सोध्नुभयो: “तिमीहरूले उसलाई कहाँ राखेका छौ?” तिनीहरूले उहाँलाई भने: “प्रभु, आएर हेर्नुहोस्।” तब येसु रुनुभयो। यो देखेर यहुदीहरूले भन्न थाले: “हेर त, उहाँले तिनलाई कत्ति माया गर्नुहुँदो रहेछ!” तर तिनीहरूमध्ये केहीले यसो भने: “अन्धो मानिसको आँखा खोलिदिने यस मानिसले के उसलाई चाहिँ मर्नदेखि रोक्न सकेन?”
तब येसुले फेरि सुस्केरा हाल्नुभयो र उहाँ चिहानमा जानुभयो। वास्तवमा यो ओडार थियो र यसको मुखमा ढुङ्गा राखिएको थियो। येसुले भन्नुभयो: “ढुङ्गा हटाओ।” मृतककी दिदी मार्थाले उहाँलाई भनिन्: “प्रभु, अहिलेसम्म त गन्हाउन थालिसक्यो होला किनकि चार दिन भइसक्यो।” येसुले तिनलाई भन्नुभयो: “के मैले तिमीलाई भनिनँ, यदि तिमीले विश्वास गऱ्यौ भने परमेश्वरको महिमा देख्नेछ्यौ?” त्यसपछि तिनीहरूले ढुङ्गा हटाए। तब येसुले आकाशतिर हेरेर भन्नुभयो: “हे बुबा, म तपाईँलाई धन्यवाद दिन्छु किनकि तपाईँले मेरो प्रार्थना सुन्नुभएको छ। हो, मलाई थाह थियो, तपाईँ सधैँ मेरो प्रार्थना सुन्नुहुन्छ तर वरपर उभिरहेको भीडको खातिर मैले तपाईँलाई यसो भनेँ ताकि तपाईँले नै मलाई पठाउनुभएको हो भनेर यिनीहरूले विश्वास गर्न सकून्।” यी कुराहरू भनेपछि उहाँले ठूलो स्वरमा भन्नुभयो: “ए लाजरस, बाहिर आऊ!” त्यो मरेको मानिस उसको हातखुट्टा कपडाले बेरिएकै अवस्थामा उठेर आयो अनि उसको अनुहारमा पनि कपडा बेरिएको थियो। येसुले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “उसलाई फुकाइदेओ र जान देओ।” » (यूहन्ना ११:३०-४४)।
अन्तिम चमत्कारिक माछापालन (ख्रीष्टको पुनरुत्थान पछि चाँडै): « बिहान हुनै लाग्दा येसु किनारामा आएर उभिनुभयो। तर चेलाहरूले उहाँ येसु हुनुहुन्छ भनेर चिनेनन्। तब येसुले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “बाबुहरू हो, तिमीहरूसित खानेकुरा* केही छ कि?” तिनीहरूले उहाँलाई जवाफ दिए: “अहँ, छैन!” उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “डुङ्गाको दाहिनेतिर जाल हान अनि तिमीहरूले केही भेट्टाउनेछौ।” तिनीहरूले त्यसै गरे अनि जालमा यति धेरै माछा पऱ्यो कि तिनीहरूले तान्नै सकेनन्। तब जुन चेलालाई येसु प्रेम गर्नुहुन्थ्यो, तिनले पत्रुसलाई भने: “उहाँ प्रभु हुनुहुन्छ!” उहाँ प्रभु हुनुहुन्छ भनेर सुन्नेबित्तिकै सिमोन पत्रुस लुगा लगाएर समुद्रमा हामफाले किनकि तिनी नाङ्गै थिए। तर बाँकी अरू चेला भने माछाले भरिएको जाल तान्दै डुङ्गा खियाएर किनारातिर आए किनकि तिनीहरू किनाराबाट धेरै टाढा होइन तर लगभग ९० मिटर मात्र पर थिए » (यूहन्ना २१:४-८)।
येशू ख्रीष्टले अरु धेरै चमत्कार गर्नुभयो। उनीहरूले हाम्रो विश्वासलाई बलियो बनाउँदछन्, हामीलाई प्रोत्साहित गर्छन् र पृथ्वीमा हुने आशिषहरूको झलक पाउँछन्। प्रेरित यूहन्नाका लिखित शब्दहरूले येशू ख्रीष्टले गर्नुभएका चमत्कारहरूको संख्या एकदमै राम्ररी वर्णन गरिएको छ, पृथ्वीमा के हुनेछ भनेर ग्यारेन्टीको रूपमा: “वास्तवमा येसुले अरू पनि धेरै कुरा गर्नुभएको थियो। मलाई लाग्छ, ती सबै एक-एक बयान गरेर लेखिएका भए ती मुठाहरू संसारमा अटाउने थिएनन् » (यूहन्ना २१:२५)।
***
अन्य बाइबल अध्ययन लेखहरू:
तपाईंको वचन मेरो खुट्टाको लागि बत्ती र मेरो बाटोको लागि उज्यालो हो (भजनसंग्रह ११९:१०५)
येशू ख्रीष्टको मृत्युको स्मरणार्थ उत्सव
परमेश्वरले किन दुःखकष्ट र दुष्टता रहिरहन दिनुहुन्छ?
Other languages of India:
Bengali: ছয়টি বাইবেল অধ্যয়নের বিষয়
Gujarati: છ બાઇબલ અભ્યાસ વિષયો
Kannada: ಆರು ಬೈಬಲ್ ಅಧ್ಯಯನ ವಿಷಯಗಳು
Malayalam: ആറ് ബൈബിൾ പഠന വിഷയങ്ങൾ
Marathi: सहा बायबल अभ्यास विषय
Orisha: ଛଅଟି ବାଇବଲ ଅଧ୍ୟୟନ ବିଷୟ
Sinhala: බයිබල් පාඩම් මාතෘකා හයක්
Tamil: ஆறு பைபிள் படிப்பு தலைப்புகள்
Telugu: ఆరు బైబిలు అధ్యయన అంశాలు
Urdu : چھ بائبل مطالعہ کے موضوعات
सत्तरी भन्दा बढी भाषाहरूमा सारांश तालिका, प्रत्येकमा छ वटा महत्त्वपूर्ण बाइबल लेखहरू छन्…
Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website
हरेक दिन बाइबल पढ्नुहोस्। यस सामग्रीमा अंग्रेजी, फ्रान्सेली, स्पेनिश र पोर्चुगिज भाषामा जानकारीमूलक बाइबल लेखहरू समावेश छन् (भाषा छान्नुहोस् र सामग्री बुझ्न « गुगल अनुवाद » प्रयोग गर्नुहोस्)…
***